Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Wydawnictwa Arkady Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w publikacji VII t. serii Sztuka polska.

(do użytku służbowego)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt Krajowego Planu działań na Rzecz Zatrudnienia („KPDZ”) wnosząc szczegółowe uwagi przedstawione poniżej.

1. Niespójne i niejasne przepisy prawa mogą być istotną barierą dla rozwoju rynku pracy, co więcej mogą przyczynić się do pogorszenia sytuacji pracowników i osób bezrobotnych. Tymczasem poziom skomplikowania przepisów dotyczących szeroko rozumianego rynku pracy jest bardzo wysoki. W tym kontekście szczególną rolę pełni dialog społeczny. W celach szczegółowych KPDZ zapisano: „Wzmacnianie dialogu społecznego poprzez: aktywne angażowanie partnerów społecznych w konsultacje przepisów prawnych i polityk publicznych (…)”. Prezydium Komisji Krajowej zwraca uwagę, że tak rozumiany dialog doznaje ograniczeń, czego dowodem jest choćby sposób procedowania projektu Ustawy o cudzoziemcach. Modelowo przeczy on temu zapisowi, a sam projekt nie został przedstawiony do opiniowania w trybie ustawy   związkach zawodowych.
2. Prezydium KK przypomina o problemie walki z umowami śmieciowymi i promowaniu trwałych form zatrudnienia. KPDZ przewiduje oskładkowanie wszystkich umów zleceń dopiero w 2024 r., co jest zbyt odległym terminem. Zbyt pobieżnie omawia się tę kwestię w KPDZ, a wspomina się jedynie o systemie zachęt podatkowych do dłuższego pozostawania w zatrudnieniu. Ubolewać należy, że ten element nie pojawił się w Polskim Ładzie.
3. Kolejną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę jest brak Uchwały Rady Ministrów w sprawie polityki migracyjnej, która powinna ukazywać problem migracji w dłuższej perspektywie czasowej. Tymczasem, niespodziewanie powstała ustawa o cudzoziemcach, która budzi szereg wątpliwości dotyczących takich kwestii jak: przeciwdziałanie nielegalnemu zatrudnieniu; kształtowanie warunków pracy i płacy dla cudzoziemców podejmujących zatrudnienie na terytorium RP na zasadzie równego traktowania pracowników; zmiana modelu imigracji do Polski (z krótkotrwałej i szybko rotującej na osiedleńczą); uregulowanie kwestii poprawienia procedur dotyczących zatrudniania cudzoziemców; przygotowanie i finansowanie systemu wspierającego integrację i kształcenie ustawiczne, przeznaczonego dla cudzoziemców, a skierowanego dla pracodawców zatrudniających takich pracowników. Nie można przy tym zapominać o wsparciu migracji wewnętrznej osób bezrobotnych i poszukujących pracy i to nie tylko osób młodych, co pozwoli na regulowanie deficytów w zawodach specjalistycznych, gdzie wymagane jest doświadczenie zawodowe.
4. Prezydium KK dostrzega również problem dotyczący pracy platformowej i pracy zdalnej, gdzie istotnym ryzykiem dla pracowników jest poziom wynagrodzenia   bezpieczeństwo zatrudnienia. Nowe formy zatrudnienia mogą okazać się w wielu obszarach szkodliwe dla pracowników, dlatego tak ważny jest proces uzgadniania i procedowania przepisów w tym obszarze.
5. W KPDZ przedstawia się, że na koniec września 2021 r. w Polsce było ponad 784,8 tys. osób bezrobotnych znajdujących się w szczególnej sytuacji na rynku pracy. Wśród nich prawie 66% stanowiły osoby długotrwale bezrobotne. Prezydium KK zauważa, że brakuje metod (skutecznych działań) w walce z tzw. długotrwałym lub wyuczonym bezrobociem. Szybkość i jakość udzielanego wsparcia, współpraca państwowych i prywatnych służb zatrudnienia wydają się kluczowe w rozwiązaniu tej kwestii. Jednocześnie należy oddzielić składkę zdrowotną od rejestracji w urzędach pracy. Szara strefa na rynku pracy jest wieloletnim problemem, skutkującym utratą składek, podatków oraz wypłaty nienależnych świadczeń z opieki społecznej. KDPZ nie przewiduje skutecznego rozwiązania powyższego problemu.
6. Na pozytywną ocenę zasługuje fakt, że od 1 września 2020 r. zwiększyła się kwota zasiłku dla bezrobotnych do 1200 zł w okresie pierwszych 90 dni posiadania prawa do zasiłku i 942,30 zł miesięcznie w okresie kolejnych dni posiadania prawa do zasiłku. Należy jednak zwrócić uwagę, że poziom tego zasiłku powinien być sukcesywnie podnoszony jeśli przeciwdziałanie ubóstwu jest priorytetem.
7. Prezydium KK negatywnie ocenia, iż w KPDZ nie zawarto nawet zdania o sektorze energetycznym i górniczym oraz wpływu wzrostu cen energii na poziom bezrobocia i ubóstwa w kraju. KPDZ w tym zakresie wymaga uzupełnienia.
8. Zarówno przepisy regulujące organizację publicznych służb zatrudnienia jak również przepisy dotyczące usług i instrumentów rynku pracy są nieadekwatne do sytuacji na rynku pracy. Publiczne służby zatrudnienia sygnalizują to od kilku lat. Należy wyraźnie zaznaczyć, że nie urzędy pracy tworzą miejsc pracy, tylko pracodawcy, dlatego też zmiana przepisów wspierających pracodawców jest niezbędna. Dofinansowania dla pracodawców nie uwzględniają wzrostu cen, wynagrodzeń, inflacji itp. i nie stanowią zachęty do tworzenia nowych miejsc pracy i oferowania godnych wynagrodzeń. Publiczne służby zatrudnienia stały się w znacznym zakresie urzędami do wypełniania dużej ilości formalności, wprowadzania danych do systemów. Aktywizacja bezrobotnych to niewielka część działalności publicznych służb zatrudnienia i to należy zmienić. Jednocześnie należy pamiętać o kontrowersyjnym mierzeniu efektywności publicznych służb zatrudnienia w formie efektywności kosztowej i zatrudnieniowej. Trudno bowiem dla badania tej efektywności porównywać lokalne rynki pracy przy tak znacznym zróżnicowaniu terytorialnym.
9. Prezydium KK zauważa, że autorzy KPDZ słusznie podkreślają, iż jedną z grup najmniej aktywnych zawodowo są osoby niepełnosprawne, jednak w przedstawionym KPDZ nie ma propozycji, które mogłyby zmienić ten stan rzeczy. Program nie przewiduje nowych rozwiązań dla osób niepełnosprawnych. NSZZ „Solidarność” od kilku lat apeluje o zwiększenie i uregulowanie stałej dotacji dla PFRON do zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Pomimo wspólnego stanowiska strony pracowników i pracodawców RDS (uchwała RDS nr 83) strona rządowa nie podjęła działań w tym kierunku. Co więcej obok osób niepełnosprawnych nierozwiązany problem aktywizacji zawodowej jest w stosunku do opiekunów osób z niepełnosprawnościami. NSZZ „Solidarność” postuluje aby umożliwić pracę opiekunom osób z niepełnosprawnościami choćby w ograniczonym czasie pracy bez konieczności rezygnacji ze wsparcia finansowego ze strony państwa. Praca opiekuna na część etatu powinna być możliwa gdy nie powoduje to szkody dla osoby, nad którą opieka jest sprawowana.

Mając na uwadze całokształt przedstawionych uwag Prezydium KK dostrzega konieczność uzupełniania KPDZ i ujęcia w nim powyższych kwestii.

(do użytku służbowego)

Decyzja
Prezydium KK
nr 20/22
ws. wykonania przyłączenia do Sieci Instalacji Przyłączanej znajdującej się w Obiekcie: ”Zespół zabudowy mieszkaniowo – usługowej” zlokalizowanym w Gdańsku przy ul. Czarny Dwór 2, na działkach nr 31/12 i 31/5 (obręb 018) wraz z zasilaniem rezerwowym odbiorów ppoż

(do użytku służbowego)

Decyzja
Prezydium KK
nr 20/22
ws. wykonania przyłączenia do Sieci Instalacji Przyłączanej znajdującej się w Obiekcie: ”Zespół zabudowy mieszkaniowo – usługowej”
zlokalizowanym w Gdańsku przy ul. Czarny Dwór 2, na działkach nr 31/12 i 31/5 (obręb 018) wraz z zasilaniem rezerwowym odbiorów ppoż

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przedstawia uwagi do zmiany w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgodnie z którą podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: „wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 10% bieżącego minimalnego wynagrodzenia za pracę.”

Prezydium KK stwierdza, że proponowana zmiana może wiązać się z zagrożeniami dla pracowników oraz wpływów do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dotychczas podstawy wymiaru składek nie stanowiła wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł. Po wprowadzeniu zmiany maksymalna kwota wyłączenia z podstawy wymiaru składek wyniesie w 2022 r. 301 zł. Prezydium KK ma poważne wątpliwości czy tak ukształtowane przepisy nie doprowadzą do ograniczenia przez pracodawców wzrostów wynagrodzeń za pracę pracowników (zastępowanie wynagrodzeń świadczeniami rzeczowymi), a przede wszystkim przełożą się na obniżenie wysokości przyszłych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia projekt rozporządzenia z dnia 28 stycznia 2022 r. Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie legitymacji emeryta-rencisty.

Zdaniem NSZZ „Solidarność” zaproponowane zmianyw §2 pkt 2 umożliwiające wydawanie legitymacji dla emerytów i rencistów oraz legitymowania pobieranego świadczenia i uprawnień z tego wynikających w formie elektronicznej przy jednoczesnym zachowaniu dotychczasowej formy wydawania tego dokumentu są właściwym rozwiązaniem. Możliwość wyboru formy dokumentu uwzględnia bowiem interesy obywateli zarówno tych, którzy są na bieżąco z e-administracją, jak również osób, które są wykluczone cyfrowo z powodu niezaradności, wieku czy niepełnosprawności.

Możliwość zastąpienia dotychczasowego dokumentu elektronicznym dla zainteresowanych zaproponowane w § 4, który jednocześnie omawia wszystkie przypadki i powody wymiany dokumentu na elektroniczny też należy uznać za właściwe rozwiązanie.

Wątpliwości budzą zapisy w § 7 dotyczące wzoru (wyglądu) legitymacji, który nie zawiera zdjęcia emeryta lub rencisty. Zdaniem NSZZ „Solidarność” ujednolicenie wzorów dokumentu z jego elektroniczną wizualizacją ułatwi użytkowanie legitymacji oraz zapobiegnie potencjalnym nadużyciom.

W opinii Prezydium KK wniesiony projekt rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie legitymacji emeryta-rencisty należy uznać za zasadny i oczekiwany społecznie.

(do użytku służbowego)

(do użytku służbowego)

ws. udzielenia pełnomocnictwa do reprezentowania  Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” na Zwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników
Spółki Fundusz Wczasów Pracowniczych Sp. z o.o.  z siedzibą w Warszawie w dniu 16 lutego 2022 roku

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje projekt ustawy z dnia 23 grudnia 2021 r o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego przekształcenie, połączenia lub podziału spółek.

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do przedstawionego projektu.

27 listopada 2019 r. została przyjęta dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2121 zmieniająca dyrektywę 2017/1132 w odniesieniu do transgranicznego przekształcania, łączenia i podziału spółek. Dotychczasowe regulacje związane
z uczestnictwem pracowników zostały rozszerzone na transgraniczne procesy transformacyjne w zakresie szerszym niż tylko łączenie spółek.

Model zaproponowany w opiniowanym projekcie stanowi odbicie wcześniej obowiązujących regulacji zawartych w ustawie z 25 kwietnia 2008 r. o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek.

Jak wiadomo w Polsce nie mamy do czynienia z powszechnym systemem partycypacji przedstawicieli pracowników w organach spółek prawa handlowego. Uwzględniając tę perspektywę kluczowe jest aby przyjmowane rozwiązania nie były szkodliwe dla tych krajowych systemów przemysłowych, które taką partycypację przewidują.

W tym miejscu pragniemy podkreślić, że w pełni podzielamy wizję zaprezentowaną
w przyjętym przez Parlament Europejski Raporcie w sprawie demokracji w miejscu pracy: europejskie ramy praw pracowników do partycypacji i przegląd  dyrektywy w sprawie europejskich rad zakładowych z 29. 11. 2021 r. (Sprawozdawca: Gabriele Bischoff) gdzie
w punkcie 18 oraz 19 podkreśla się znaczenie terminowych i istotnych konsultacji w całej UE przed podjęciem decyzji zarządczych mających wpływ na pracowników, zatrudnienie i warunki pracy oraz dotyczących polityki lub działań szczególnie mających skutki transgraniczne. Jak wskazuje się dalej przedstawiciele pracowników w tym związki zawodowe muszą mieć dostęp do niezbędnej wiedzy specjalistycznej i dokumentów. Podzielamy konkluzje, że należy dążyć do wzmocnienia i skonsolidowania wszystkich przepisów UE w celu zagwarantowania tego, aby informowanie pracowników i konsultacje z nimi stanowiły integralną część procesu decyzyjnego w przedsiębiorstwie oraz, aby odbywały się na odpowiednim szczeblu.