Dokumenty Prezydium
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Zarządu Regionu Piotrkowskiego NSZZ „Solidarność”, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na potrzeby monografii PGE Elektrowni Bełchatów w tytule części poświęconej Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” działającej przy tym zakładzie pracy.
(do użytku służbowego)
(do użytku służbowego)
ws. opinii o Komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Banku Centralnego i Eurogrupy Europejski Semestr 2015: ocena wyzwań związanych ze wzrostem gospodarczym, zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania oraz wyników szczegółowych ocen sytuacji przeprowadzonych zgodnie
z rozporządzeniem (UE) nr 1176/2011 COM(2015) 08
Przedstawione opracowanie w głównej mierze odnosi się do państw, wobec których zastosowano procedurę dotyczącą zakłóceń równowagi makroekonomicznej i pomimo, że Polska nie zalicza się do nich, należy wskazać stwierdzenia, z którymi Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie może się zgodzić i przedstawia następujące uwagi:
Już w pierwszym akapicie rozdziału „Kontekst” (Rozdział 1) autorzy wspominają o tym, że skutki społeczne spowolnienia gospodarczego lub brak wzrostu, są odczuwalne w „niektórych” państwach członkowskich (dalej również PCz). Patrząc na dane statystyczne trudno się z takim twierdzeniem w pełni zgodzić. Kryzys dotknął większości państw należących do UE. Zagrożenie ubóstwem i wykluczeniem społecznym w całej UE wzrosło w latach 2010 – 2013 z 23,7% do 24,5%. Ten sam wskaźnik zmienił się niekorzystnie w 18
z 28 państw członkowskich. Należy zaznaczyć, że to tylko jeden z wielu mierników kondycji społecznej, który uległ pogorszeniu. Polityka oszczędności stosowana od roku 2010 stała się przyczyną masowych protestów w wielu krajach UE, dlatego w naszym przekonaniu należy zdecydowanie bardziej podkreślić dramatyczne skutki społeczne poszczególnych działań podejmowanych przez rządy pod nadzorem Komisji Europejskiej.
W podrozdziale 3.3 „Dążenie do odpowiedzialności budżetowej sprzyjającej wzrostowi gospodarczemu” autorzy odnoszą się do kwestii reformowania systemów emerytalnych. We fragmencie, który jest przedmiotem niniejszej analizy wskazuje się wyzwania jakie stoją przed rządami, a więc starzenie się społeczeństw i rosnące wydatki związane z rosnącą grupą osób starszych. Brakuje tutaj propozycji Komisji Europejskiej, do których można byłoby się bezpośrednio odnieść, mimo to stwierdzenie „Należy też ograniczyć wzrost wydatków związanych ze starzeniem się społeczeństwa, aby w ten sposób przyczynić się do długookresowej stabilności finansów publicznych (…)” budzi nasze obawy. Pojawia się pytanie o priorytety polityki europejskiej. Czy celem nadrzędnym jest stabilność finansów publicznych, czy jakość życia obywateli, w tym tak ważnej i licznej grupy osób starszych? Cięcie wydatków na politykę senioralną pogorszy jakość życia osób starszych, dlatego podkreślamy, że z takim stwierdzeniem nie możemy się zgodzić. Ponadto, stoi to w sprzeczności z pozostałymi fragmentami dokumentu, w których wiele uwagi poświęca się społecznemu wymiarowi reform. Oczekujemy, że KE szczegółowo przedstawi swoje propozycje w tym zakresie.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia przygotowany przez Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju projekt ustawy o rewitalizacji. Podobnie, jak w przypadku Projektu Wytycznych w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014-2020, za podstawową zaletę projektu należy uznać całościowe i kompleksowe ujęcie problematyki rewitalizacji oraz uznanie kwestii społecznych za jeden z priorytetów tego procesu. Pomimo ogólnej pozytywnej oceny, Prezydium KK wnosi następującą uwagę do projektu ustawy.
Wątpliwości budzi sposób wyłaniania członków Komitetu Rewitalizacji, oraz funkcja tego gremium. Zgodnie z tekstem założeń do projektu ustawy w skład Komitetu mieli wchodzić przedstawiciele wybrani przez grupy interesariuszy, mieszkańców obszarów zdegradowanych niebędących właścicielami/użytkownikami nieruchomości, innych zainteresowanych mieszkańców gminy, radę gminy a także wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Niestety, projekt ustawy tego nie precyzuje, pozostawiając tę kwestię do uregulowania w gminnym programie rewitalizacji lub uchwale rady gminy. Należy również wskazać, zgodnie z treścią uzasadnienia, że ostateczny skład Komitetu ustala wójt w drodze zarządzenia. Doprecyzowania, na poziomie ustawy wymaga wskazanie, jakie osoby powinny wchodzić w skład Komitetu. Ponadto Komitet nie został wyposażony w jakiekolwiek funkcje stanowiące. Zgodnie z tekstem projektu, Komitet jest jedynie gremium opiniodawczo-doradczym, którego stanowiska nie są wiążące. Pomimo nałożenia na organ wykonawczy gminy obowiązku zasięgnięcia opinii Komitetu, np. w sprawie gminnego programu rewitalizacji, wyrażamy obawy, że podmiot ten stanie się ciałem fasadowym, które nie spełni ambitnych celów projektodawcy w zakresie włączenia społeczności gminnej do prac dotyczących rewitalizacji.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” akceptuje treść Umowy Programowej pomiędzy Komisją Krajową, a kandydatem na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzejem Dudą oraz upoważnia Przewodniczącego Komisji Krajowej do jej podpisania.
Decyzja do użytku służbowego
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie zgłasza uwag do senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Druk Senacki 851).
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przypomina, że projekt ustawy
„o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego” jest wynikiem wspólnych uzgodnień reprezentatywnych organizacji związkowych, reprezentatywnych organizacji pracodawców i strony rządowej, reprezentowanej przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej Władysława Kosiniaka-Kamysza, zawartych 21 marca br. w Dobieszkowie.
Oczekiwania NSZZ ”Solidarność”, do przedmiotowego projekty były o wiele większe. Oczekiwaliśmy większej autonomii organizacyjnej i finansowej Rady Dialogu, większych jej kompetencji i utworzenia instytucji Rzecznika Dialogu Społecznego. Ostatecznie Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zgodnie z uzgodnieniami z Dobieszkowa, w dniu 26 marca zarekomendowała przyjęcie nowych rozwiązań w zakresie dialogu społecznego zapisanych
w wspólnie uzgodnionym projekcie ustawy o „Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego” z dna 21 marca.
Nie wyrażamy zgody na wprowadzanie zmian, będących zmianami merytorycznymi,
a określonymi w nowym brzmieniu art. 39 projekty, dotyczącego kształtowania planu finansowego Rady Dialogu Społecznego i Biura Rady.
Oczekujemy przywrócenia jego brzmienia zgodnie z projektem z dnia 21 marca.
Jednocześnie zastrzegamy sobie prawo do cofnięcia rekomendacji, jeśli projekt ustawy o „Radzie Dialogu Społecznego” nie zostanie przywrócony do stanu z 21 marca br.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do opiniowanego projektu zmian Kodeksu pracy.
Negatywnie należy ocenić możliwość zniszczenia dokumentacji z akt osobowych po zmarłym pracowniku w razie uzyskania informacji o przyznaniu renty rodzinnej (art. 944
§ 4 projektu). Zgodnie z art. 631 § 2 Kp, prawa majątkowe ze stosunku pracy, po śmierci pracownika przechodzą w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, w myśl przepisów o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób, prawa te wchodzą do spadku. Nie można wykluczyć sytuacji, w której po śmierci pracownika dokumentacja osobowa będzie konieczna do dochodzenia praw majątkowych po zmarłym pracowniku.
Poważne zastrzeżenia budzą przepisy przejściowe projektu, w szczególności art. 4 i 5 projektu. W przypadku art. 4, niedopuszczalne jest przyznanie pracodawcy prawa do samodzielnego podejmowania decyzji, co do dalszego przechowywania dokumentów pracowniczych osób zatrudnionych w chwili wejścia w życie projektu. Dotyczy to zatem także pracowników, którzy mogą pozostawać w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy od wielu lat, w szczególności, także przed rokiem 1999. Regulacja ta jest szczególnie niezrozumiała, jeżeli weźmie się pod uwagę, że w art. 5 projektu dopuszcza się zniszczenie dokumentów wytworzonych po dniu 31 grudnia 1998 r.
Z zastrzeżeniami do treści art. 4 i 5 projektu bardzo ściśle wiąże się fakt, że brak jest podstaw do szczegółowych uwag w kwestii oceny rodzaju dokumentów, w stosunku do których zmianie (skróceniu) ulegnie okres przechowywania w związku z brakiem przedstawienia do zaopiniowania projektu rozporządzenia, które ma zostać wydane na podstawie art. 945 § 3 projektu.