Kategoria: 2011 – Prezydium

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” powołuje Jarosława Lange, jako przedstawiciela NSZZ „Solidarność” na członka zespołu problemowego ds. polityki gospodarczej i rynku pracy Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno – Gospodarczych  w miejsce  Janusza Śniadka, który złożył rezygnację z pełnienia tej funkcji z powodu objęcia mandatu posła na Sejm VII kadencji Rzeczypospolitej Polskiej.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”  na wniosek Oddziału nr 6 Regionu Małopolska NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” dla nowo wybudowanego ronda przy zbiegu ul. Tarnowskiej i Łososińskiej w Limanowej.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w publikacjach Wydawnictw Szkolnych
i Pedagogicznych Sp. z o.o. służących edukacji dzieci i młodzieży  na rok 2011/2012.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” Konsulatowi Generalnemu w Lille podczas konferencji poświęconej rocznicy stanu wojennego.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na kartce i stemplu przygotowanych z okazji rocznicy stanu wojennego przez Pocztę Polską S.A.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w monumentalnej serii Kościół na straży polskiej wolności wydanej przez Biały Kruk Sp. z o.o. Kraków w 30 rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę  na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w atlasie do nauki Wiedzy o Społeczeństwie wydanego przez wydawnictwo edukacyjne Nowa Era Sp. z o.o.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” Akson Studio Sp. z o.o. w filmie „Wałęsa”
w reżyserii Andrzeja Wajdy.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” protestuje przeciwko rozwiązaniom zawartym w projekcie ustawy o zmianie ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej.

Nie zgadzamy się by rok 2012 był kolejnym rokiem, w którym planuje się ratowanie kondycji budżetu państwa kosztem najsłabszych grup społecznych.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wyraża zgody na ponowne zamrożenie wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, o którym mowa w art. 28, 29, 30 projektu ustawy, w sytuacji stale rosnących cen i kosztów utrzymania.

Przypominamy, że od kilku lat następuje realny spadek poziomu wynagrodzeń w tej sferze.

Proponowane zmiany stawek akcyzy spowodują dalszy wzrost cen paliw i innych nośników energii, a tym samym już wysokie ceny ulegną dalszemu podwyższeniu, co odbije się drastycznie na kondycji gospodarstw domowych i pogłębi ubożenie społeczeństwa.

Za niedopuszczalne uważamy sięganie po raz kolejny do środków Funduszu Pracy, niezgodnie z jego przeznaczeniem (finansowanie szkoleń, staży, specjalizacji służby zdrowia), zamrożenie na poziomie 2011 r. zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,
a także niekorzystne zmiany dotyczące kształtowania planu finansowego Narodowego Funduszu Zdrowia.

Uwagi szczegółowe

1. Prezydium KK protestuje przeciwko zmianom zaproponowanym w art. 6 projektu ustawy, które powodują zamrożenie na poziomie roku 2011 odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, co spowoduje realne obniżenie możliwości finansowania działalności socjalnej dla uprawnionych osób. Projektodawca nie przedstawił uzasadnienia proponowanych zmian, co budzi nasz sprzeciw, szczególnie wobec informacji Ministerstwa Finansów o rekordowo wysokich wynikach finansowych przedsiębiorstw. W drugim kwartale wynik finansowy netto przedsiębiorstw niefinansowych wzrósł do 45,4% r/r, (źródło: Ministerstwo Finansów, Informacja Kwartalna o sytuacji makroekonomicznej i stanie finansów Publicznych, październik 2011 Nr 4/2011).
2. Prezydium KK negatywnie opiniuje zmiany zaproponowane w art. 8, art. 17 oraz art. 25 projektu. Oznaczają one stałe finansowanie ze środków Funduszu Pracy specjalistycznych szkoleń lekarzy, dentystów i pielęgniarek, podczas gdy Fundusz ten ma realizować cele określone w art. 1 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Cele te odnoszą się do zapewnienia pełnego i produktywnego zatrudnienia, zwiększania mobilności zawodowej, rozwoju kapitału ludzkiego oraz wysokiej jakości pracy. Trudno natomiast uznać, aby osoby posiadające specjalistyczne wykształcenie zawodowe oraz znajdujące się w dobrej sytuacji na rynku pracy, w porównaniu do innych osób korzystających z pomocy publicznych służb zatrudnienia, wymagały wsparcia finansowego w zakresie podnoszenia swoich już wysokich kwalifikacji zawodowych. Podnoszenie kwalifikacji oraz odbywanie staży przez lekarzy, dentystów i pielęgniarki (których wartość wyniesie 717,6 mln zł) nastąpi kosztem osób znajdujących się w trudnej sytuacji na rynku pracy – zwłaszcza osób wykluczonych oraz długotrwale bezrobotnych, które nie tylko nie mają wykształcenia, ale przede wszystkim żadnych perspektyw zawodowych, o rozwoju zawodowym nie wspominając. Projekt ustawy należy ocenić tym bardziej negatywnie, że obecnie istniejąca regulacja dotycząca finansowania z Funduszu Pracy ww. szkoleń miała mieć charakter jedynie przejściowy i nie obejmować roku 2012 oraz lat następnych. Prezydium KK jest zaniepokojone faktem, iż od wielu miesięcy następuje regularne obciążanie Funduszu Pracy dodatkowymi zadaniami niezwiązanymi
   z celem dla którego został powołany, co przyczynia się do obniżenia wydatków na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu oraz powoduje obniżenie kapitału społecznego beneficjentów rynku pracy. Z roku na rok przeznacza się coraz mniejsze środki na  Fundusz Pracy.
3. Prezydium KK negatywnie opiniuje propozycję zawartą w art.10 projektu ustawy dotyczącą ustalenia kwoty dotacji budżetowej na zadanie, o którym mowa w art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dofinansowanie do zatrudnienia osób niepełnosprawnych), w wysokości do 30% zapotrzebowania. Zaproponowana zmiana wprowadzi możliwość ustalenia dotacji budżetowej w przedziale od zera do 30% zapotrzebowania. Oznacza to, że przyznanie dotacji nawet w wysokości nie pozwalającej na realizację zadań przez PFRON, będzie zgodne z ustawą. Takie działania wypaczają ideę systemu wspierania zatrudnienia
   i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, który staje się niewydolny. Zgodnie z art. 46a ustawy o rehabilitacji, pierwotnie dotacja z budżetu państwa na dofinansowania określone w art. 26a ustawy miała być w wysokości zapewniającej jego realizację, czyli w całości pokrywać koszty tych dofinansowań. Nie zostało to zrealizowane, a kolejne nowelizacje ustawy sukcesywnie zmniejszały wysokość dotacji na ten cel, przerzucając na PFRON obowiązek pokrywania reszty z własnych przychodów. Praktyka ta doprowadziła do sytuacji, w której Fundusz nie jest w stanie realizować swoich ustawowych zadań względem osób niepełnosprawnych z powodu braku odpowiednich środków.
4. Prezydium KK wyraża stanowczy protest przeciwko projektowanemu uchyleniu ust. 4
   art. 118 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 18 projektu ustawy). Przepis ten gwarantuje, że planowane koszty finansowania świadczeń opieki zdrowotnej przez dany oddział wojewódzki Funduszu, nie mogą być niższe niż wysokość kosztów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej dla danego oddziału w roku poprzednim. Uchylenie tego przepisu nazwane przez projektodawcę „dyscyplinowaniem wydatków”, stanowi naruszenie minimalnej granicy bezpieczeństwa wydatków na świadczenia zdrowotne, których finansowanie od wielu lat jest poniżej oczekiwanego poziomu, co skutkuje pod koniec każdego roku ograniczeniem dostępności świadczeń zdrowotnych z powodu braku środków.
5. Pozytywnie oceniamy, zawarte w art. 21 projektu, przywrócenie pełnego (100%) dofinansowywania przez budżet zadań z zakresu pomocy społecznej w stosunku do wypłat zasiłków stałych i opłacania składek na ubezpieczenia zdrowotne za osobę pobierającą świadczenia z pomocy społecznej. Negatywnie należy natomiast ocenić fakt, że nie przewiduje się w związku z proponowana zmianą zwiększenia środków finansowych planowanych na ten cel w ustawie budżetowej na 2012 rok.
6. Pozytywną ocenę propozycji wyłączenia instytutów naukowych PAN z katalogu jednostek sektora finansów publicznych, objętych ograniczeniem w 2012 roku wysokości wynagrodzeń do poziomu roku poprzedniego, Prezydium KK uzależnia od ujęcia w tym rozwiązaniu także publicznych uczelni wyższych.
7. Prezydium KK odnosząc się do art. 26, postuluje przywrócenie zasady wdrażania podwyżek kwoty bazowej dla nauczycieli od 1 stycznia każdego roku.
8. Analizując propozycję zawartą w art. 27 projektu ustawy Prezydium KK nie akceptuje oszczędności na realizację ogólnokrajowych zadań dotyczących doskonalenia zawodowego w budżetach wojewodów oraz Ministra właściwego ds. oświaty i wychowania. W celu uniknięcia wątpliwości interpretacyjnych związanych z prawidłowością naliczania środków na w/w zadania (wobec wniosku projektodawcy ich wyeliminowania) proponujemy przyjąć jako podstawę do obliczania – średnie wynagrodzenie nauczyciela  stażysty zapisane w projekcie ustawy budżetowej na 2012 rok – tj. kwotę 2 717,59 PLN.

Mając na względzie, pojawiające się w ostatnim czasie informacje o zmieniających się prognozach ekonomicznych, które wywierają zasadniczy wpływ na kształt dochodów
i wydatków budżetowych oraz zapowiedzi Ministra Finansów, Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” domaga się od Rządu RP przedstawienia do konsultacji społecznych ostatecznej wersji projektu budżetu na 2012 rok.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża następującą opinię odnośnie sposobu implementacji Dyrektywy 2010/18/UE:

Dyrektywa 2010/18/UE (Art. 3, pkt 1) określa następujące możliwe sposoby implementacji postanowień porozumienia: poprzez przepisy ustawowe, wykonawcze
i administracyjne lub zapewnienie niezbędnych środków dla wprowadzenia w drodze porozumienia partnerów społecznych. Przyjmuje się, iż sposób implementacji powinien być zgodny z praktyką w poszczególnych państwach. W Polsce normy dotyczące ochrony macierzyństwa i uprawnień związanych z rodzicielstwem zawarte zostały w Kodeksie pracy oraz rozporządzeniach Ministra Gospodarki, Ministra Pracy i  Polityki Społecznej z dnia
16 grudnia 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania urlopu wychowawczego (Dz. U. Nr 230, poz. 2291). W naszej opinii zatem  implementacja  Dyrektywy 2010/18/UE powinna polegać na wprowadzeniu odpowiednich norm ustawowych.

Odnosząc się do pytania o realizację zasady nieprzenoszalności części urlopu rodzicielskiego,  NSZZ „Solidarność”  opowiada się za przyjęciem wariantu II implementacji wyrażonego w załączniku do pisma Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej DPR-II-811-260/ABB/JS/11 z dnia 30 września 2011 r. Zgodnie z tym wariantem przewiduje się dodanie jednego miesiąca urlopu do wyłącznego wykorzystania dla jednego z rodziców (35 miesięcy dla obojga rodziców + 1 miesiąc dla matki + 1 miesiąc dla ojca (37 miesięcy)). Takie rozwiązanie nie zwiększa wymiaru urlopu wychowawczego dla jednej z osób korzystających z tego urlopu, ale też nie powoduje zmniejszenia wymiaru urlopu wychowawczego dla osób samotnie wychowujących dzieci. Przyjęcie pierwszego wariantu w praktyce oznaczałoby dla nich skrócenie urlopu wychowawczego o jeden miesiąc.

Dodatkowo, jak wskazali autorzy analizy, realizacja tego wariantu generuje niewielkie koszty dla budżetu i dla pracodawców, które biorąc pod uwagę sytuację demograficzną społeczeństwa polskiego, nie mogą być odbierane jako nieusprawiedliwione.

Jednocześnie, mając na uwadze, iż Dyrektywa 2010/18/UE  wdraża porozumienie ramowe europejskich partnerów społecznych, Prezydium KK NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi co do sposobu realizacji poszczególnych zapisów porozumienia, biorąc pod uwagę zasadnicze zmiany zachodzące na krajowym rynku pracy w ostatnich latach:

1. Porozumienie ma zastosowanie do wszystkich osób pozostających w stosunku pracy, niezależnie od formy umowy. Obejmuje uprawnieniami związanymi z urlopem wychowawczym również pracowników zatrudnionych na podstawie umowy na czas określony lub osoby zatrudnione poprzez agencje pracy tymczasowej. Kodeks pracy
(art. 186, par.1) przyznaje co prawda pracownikowi prawo do urlopu wychowawczego po sześciomiesięcznym okresie zatrudnienia, przy sumowaniu się okresów zatrudnienia, jednak umowy terminowe ulegają z mocy prawa przedłużeniu tylko do dnia porodu. Oznacza to, że pracownicy zatrudnieni na podstawie umów terminowych mają ograniczone faktyczne prawo do wykorzystania urlopu wychowawczego i związanych
z tym świadczeń. W sytuacji, gdy już niemal jedna trzecia zatrudnionych w Polsce znajduje się w tej gorszej sytuacji, konieczne jest naszym zdaniem rozpoczęcie prac nad znalezieniem rozwiązań, które nie będą w swoim skutku dyskryminacyjne w przypadku osób zatrudnionych na podstawie różnych umów.

2. W Preambule  (motyw 19 i 20) oraz w Klauzuli 5 pkt. 5 Porozumienia partnerzy społeczni zwracają uwagę na kwestię dochodu w czasie trwania urlopu rodzicielskiego. Jednym
z sugerowanych przez europejskich partnerów społecznych rozwiązań jest możliwość wprowadzenia formy kredytu czasowego.

3. Klauzula 2 porozumienia wskazuje na umożliwienie wykorzystania prawa do urlopu rodzicielskiego do osiągnięcia przez dziecko wieku maksymalnie 8 lat.  W opinii Prezydium KK wskazane jest rozważenie przedłużenia możliwości korzystania z urlopu wychowawczego z obecnych 4 lat przynajmniej do osiągnięcia przez dziecko wieku szkolnego.  Jednocześnie należy stworzyć pracownikom możliwość wykorzystywania tego urlopu w sześciu częściach.

4. Klauzula 6, pkt 1 Porozumienia odnosi się do zapewnienia pracownikom powracającym
z urlopu możliwości zmiany godzin lub organizacji czasu pracy. Należy rozważyć zachęty do stosowania formy telepracy tam, gdzie jest to możliwe. Podobnie w przypadku trwania urlopu wychowawczego należy  ułatwić pracownikowi  wykonywanie pracy  w formie  telepracy.

5. Klauzula 7, pkt 1 mówi o uprawnieniu do czasu wolnego od pracy z powodu pilnych spraw rodzinnych, takich jak choroba lub wypadek. Obecnie (Art. 188 k.p.) osobie pracującej przysługują dwa takie dni na opiekę nad dzieckiem do lat 14. Porozumienie jednak nie uzależnia tego uprawnienia od wieku dziecka. Należy rozważyć zatem zmianę powyższego przepisu Kodeksu.

Ponadto można rozważyć rozszerzenie katalogu okoliczności stanowiących podstawę zwolnienia od pracy pracownika bez zachowania prawa do wynagrodzenia, o których mowa w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz.U. z 1996 r. Nr 60, poz. 28), z powodu działania siły wyższej związanej z pilnymi sprawami rodzinnymi, takimi jak choroba lub wypadek, wymagającymi natychmiastowej obecności pracownika.