Kategoria: 1994 – 6 KZD

Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” zobowiązują Komisję Krajową do niezwłocznego rozwiązania problemu ubezpieczeń od bezrobocia poprzez „Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych – Praca”. 

Delegaci VI Krajowego Zjazdu, biorąc pod uwagę pogarszający się stan obronności kraju i wyposażenia naszej armii, domagają się od Rządu RP sformułowania długofalowej polityki w tej dziedzinie. Wymiana, uzupełnianie i unowocześnianie uzbrojenia wymaga powiększenia budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej, do 3% produktu krajowego brutto
w 1995 r.

            Polskie przedsiębiorstwa przemysłu zbrojeniowego i lotniczego dysponują nowoczesnymi technologiami i wysoko kwalifikowaną kadrą. Obowiązkiem państwa jest uruchomienie tego potencjału przez stworzenie warunków umożliwiających dokapitalizowanie zakładów, napływ niezbędnych nowych technologii oraz zawieranie korzystnych układów kooperacyjnych z przedsiębiorstwami zagranicznymi.

            Delegaci VI Krajowego Zjazdu domagają się od Rządu RP przyjęcia zasady, że  polskie przedsiębiorstwa są głównym dostawcą uzbrojenia dla Wojska Polskiego, a wszystkie zakupy u zagranicznych dostawców powinny być uwarunkowane kooperacją z polskimi przedsiębiorstwami.  Najnowsze technologie stosowane w przemyśle obronnym  będą   także   służyć   unowocześnianiu i poprawie konkurencyjności produkcji cywilnej. 

Rok 1989 miał zamknąć w Polsce okres rządów totalitarnych i lekceważenia praworządności. Naturalnym było oczekiwanie, że zbrodnie popełnione przeciw naszemu społeczeństwu zostaną sprawiedliwie osądzone. Niestety, tak nie jest.

            Śledztwo w sprawie sprawców zbrodni w Grudniu 1970 na Wybrzeżu jest ponad wszelką miarę wydłużane. Grozi to bezkarnością sprawców ze względu na zbliżający się termin przedawnienia.

            Oburzający  jest  przebieg  procesu  przeciw winnym zabójstw w kopalni „Wujek” i w Lubinie oraz pacyfikacji kopalni „Manifest Lipcowy” w grudniu 1981 r. Niepokoi także fakt, że część oskarżonych jest obecnie zatrudniona w policji.

            Opisane sytuacje stanowią kompromitację polskich sądów i organów ścigania oraz polityków odpowiedzialnych za ich funkcjonowanie.

            Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” domagają się:

1. Szybkiego zakończenia śledztwa w sprawie zbrodni popełnionych na Wybrzeżu w grudniu 1970 i osądzenia winnych;

2. Zawieszenia w czynnościach  służbowych  osób oskarżonych o zbrodnie popełnione w KWK „Wujek” i „Manifest Lipcowy”;

3. Zakwalifikowania zbrodni roku 1970 i okresu stanu wojennego jako zbrodni przeciwko ludzkości, które mie podlegają przedawnieniu;

4. Przyjęcia ustawy o zawieszeniu biegu przedawnienia w stosunku do przestępstw nie ściganych z przyczyn politycznych w latach 1944-1989. 

W 24. rocznicę Grudniowej Masakry na Wybrzeżu i w 13. rocznicę zbrodni w KWK „Wujek” delegaci VI Krajowego Zjazdu zobowiązują Komisję Krajową do zorganizowania akcji pikietowania budynków rządowych w Warszawie, pod powyższymi hasłami adresowanymi do kompetentnych osób i instytucji. 

     Delegaci VI Krajowego Zjazdu wyrażają stanowczy sprzeciw wobec systematycznego spadku płac realnych  pracowników oświaty, nauki
i szkolnictwa wyższego, ochrony zdrowia, pomocy społecznej i kultury.

     Delegaci protestują przeciw rządowym projektom pozbawienia pracowników cywilnej sfery budżetowej gwarancji zawartych w Ustawie
o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej z 1989 r. Narzucane przez Rząd RP rozwiązania praktycznie pozbawiają związki zawodowe możliwości negocjowania wysokości wynagrodzeń w ramach układów zbiorowych.

     Delegaci wzywają wszystkie struktury naszego Związku do udzielenia niezbędnej pomocy w akcji protestacyjnej pracowników sfery budżetowej.

     Delegaci VI Krajowego Zjazdu przyjmują zmiany w uchwale finansowej Związku. Do tekstu uchwały finansowej wprowadza się Rozdział II w następującym brzmieniu. Numeracja następnych paragrafów zmienia się odpowiednio.

 Rozdział II

 Zasady rozliczania składek między Zarządami Regionów a Komisją Krajową

 par. 8.

W przypadku wątpliwości co do prawidłowego przekazywania składki
z Zarządu Regionu do Komisji Krajowej zostanie przeprowadzona następująca procedura:

a) Suma składki z Zarządu Regionu do Komisji Krajowej

przychodząca w danym miesiącu musi być większa od kwoty wyliczonej następująco:

– 70% średniego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze

przedsiębiorstw z zyskiem w danym województwie z miesiąca poprzedzającego wpłatę do Komisji Krajowej (publikowanego przez GUS lub WUS) pomnożone przez 0,001 i pomnożone przez liczbę członków Związku płacących składkę.

b) Jeżeli suma składki z Zarządu Regionu do Komisji Krajowej

jest mniejsza od kwoty wyliczonej powyżej, to liczba członków płacących składki w regionie uznawana jest do wysokości spełniającej powyższe wyliczenie. 

c) Do otrzymanej tak liczby członków płacących składki dodaje się liczbę członków zwolnionych z płacenia składek na rzecz Komisji   Krajowej,  na  podstawie rozdz.I  niniejszej uchwały. W ten sposób ustala się liczbę członków w regionie.

d) Liczba członków zwolnionych z płacenia składek musi być wylegitymowana   Ankietą   Informacyjną   Komisji   Krajowej NSZZ „Solidarność” wypełnioną przez organizację zakładową (międzyzakładową) i sumowaną przez zarząd regionu.

e) Dane tych ankiet podlegają sprawdzeniu na każdym poziomie organizacyjnym przez Skarbnika Komisji Krajowej, Krajową Komisję Rewizyjną, Krajową Komisję Wyborczą. Odmowa poddania się kontroli oznacza nieuznanie liczby członków struktury organizacyjnej odmawiającej poddania się kontroli we wskazanym przez kontrolujących czasie.

f) W przypadku, gdy region obejmuje więcej niż jedno województwo, wówczas zobowiązany jest (oddzielnie dla każdego województwa) do podania liczby członków płacących składki.

g) Dla regionów obejmujących więcej niż jedno województwo wyliczenie sumy składki dokonywane jest dla każdego województwa oddzielnie.

h) Zasady tego rozdziału obowiązują od 1 listopada 1994 r. 

Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” wyrażają dezaprobatę dla przebiegu przekształceń własnościowych w Polsce.

            NSZZ „Solidarność” uznaje uwłaszczenie powszechne za zadanie FUNDAMENTALNE.

     Mamy świadomość, że jest to walka o kształt przyszłego ustroju polityczno-ekonomicznego Polski i że ustępstwa ze strony rządzących mogą być uzyskane tylko ogromnym, może nawet krańcowym naciskiem Związku i społeczeństwa.

Zadania Związku

      1. Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” zobowiązują Komisję Krajową do przygotowania do końca stycznia 1995 r. założeń regulacji prawnych w następujących sprawach:

– ubezpieczenia społeczne

– gwarantowany dochód minimalny

– reprywatyzacja i powszechne uwłaszczenie

– system podatkowy

– instytucja skarbu państwa

Te regulacje prawne – wraz z opracowaniem już przez Związek projektem ustawy o ubezpieczeniach zdrowotnych – stanowić powinny dopełnienie projektu naszej konstytucji, a zarazem być formą dialogu społecznego
o państwie w sprawach żywotnych dla każdego obywatela.

 2. Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” uznają, że istotnym warunkiem realizacji zadań Związku wobec swych członków   i   naszej    Ojczyzny    jest   podjęcie   przez NSZZ „Solidarność” wysiłku konsolidowania ludzi i środowisk politycznych  wokół  ideałów  i  programu  Związku,  wyrażanych w uchwałach i projektach uregulowań prawnych. 

3. Istotnym elementem niezależności naszego Związku jest aktywność  na   scenie   publicznej  w  formach   dostosowanych do obecnych i przyszłych potrzeb.

4. Szczególnym zadaniem NSZZ „Solidarność” jest także przygotowanie się do referendum konstytucyjnego, które uchroni Polskę przed zatwierdzeniem konstytucji sprzecznej z dobrem Państwa i Narodu, wyrażonym w ideałach Sierpnia i naszym projekcie Konstytucji. 

Delegaci VI Krajowego Zjazdu NSZZ „Solidarność” protestują przeciw podwyższeniu od 1 października 1994 r. opłat za centralne ogrzewanie o 17% i za ciepłą wodę o 30%. To drastyczne obniżenie warunków egzystencji większości ludzi w Polsce jest nieuzasadnione ekonomicznie.

            Delegaci uznając racjonalną, energooszczędną politykę jako sposób na zmniejszenie obciążeń budżetów rodzin i zmniejszenie energochłonności polskiej gospodarki, żądają od władz państwowych:

   1.  Zaniechania   dalszego   podnoszenia   cen   energii   bez  wcześniejszego stworzenia warunków zmniejszania jej  marnotrawstwa, szczególnie energii cieplnej;

   2. Dostosowania ewentualnych podwyżek cen energii do dochodów         większości rodzin – skala podwyżek powinna być negocjowana ze związkami zawodowymi;

   3. Pilnego   opracowania,   z  udziałem  NSZZ  „Solidarność”
i wdrożenia energooszczędnej polityki energetycznej       Polski;

   4. Utrzymania  dotacji  z  budżetu  państwa dla ciepłownictwa do czasu   wprowadzenia racjonalnego systemu kalkulacji cen
i   skutecznego nadzoru   nad  monopolami  działającymi
w energetyce. 

     Delegaci dla zrealizowania powyższych żądań zalecają Komisji Krajowej:

– użycie  wszystkich   statutowych   możliwości,   ze  strajkiem włącznie

– powołanie Zespołu Konsultacyjno – Szkoleniowego ds. Energetyki
i Ochrony Środowiska i odpowiednich zespołów w zarządach   regionów naszego Związku. 

Delegaci VI Krajowego Zjazdu wyrażają solidarność:

– z mieszkańcami Mielca – miasta, które w szczególny sposób zostało dotknięte skutkami przemian gospodarki – bezrobociem i drastycznym obniżeniem poziomu życia,

– z ludźmi oszukanymi przez obecną koalicję rządzącą, która  koniunkturalnie wykorzystuje niezadowolenie ludzi dotkniętych skutkami recesji gospodarczej.

            NSZZ „Solidarność” wielokrotnie wysuwał propozycje zmierzające do poprawy sytuacji w rejonie Mielca, podpisano porozumienia, których władze nie zrealizowały. Z tego powodu Komisja Krajowa weszła w spór
z Rządem RP.

            Delegaci VI Krajowego Zjazdu domagają się od Rządu RP:

– stworzenia warunków do szybkiego uruchomienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu, która byłaby motorem rozwoju tego rejonu,

– wprowadzenia polityki regionalnej wspierającej rozwój gospodarki rejonów dotkniętych recesją.