Kategoria: 2001 – 14 KZD

Członkowie Związku zaangażowali się w pracę na rzecz OFE ZURICH  SOLIDARNI z inicjatywy Komisji Krajowej  NSZZ „Solidarność” w celu pozyskania uczestników OFE ZURICH. Związkowcy swoją działalnością doprowadzili do wysokiej pozycji na rynku ubezpieczeniowym ZURICH SOLIDARNI. Obecnie obciąża się byłych trenerów i agentów ubezpieczeniowych zwrotem należności finansowych za osoby ubezpieczone w ZUS, a nie płacące składki na rzecz OFE.

Zobowiązuje się Komisję Krajową do podjęcia działań w celu oddalenia roszczeń oraz obsługi prawnej w sytuacji wejścia na drogę sądową.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do władz państwowych o ratyfikację Konwencji nr 183 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej ochrony macierzyństwa.

XIV KZD uważa, że nie ma przeszkód prawnych ani ekonomicznych dla podjęcia działań ratyfikacyjnych, ponieważ zapisy konwencji MOP nr 183 (rewidującej konwencję z 1952 r.) w większości są już uwzględnione w polskim prawie bądź jego zmiany przebiegają we wskazanym w konwencji kierunku.

Okres transformacji ustrojowej odcisnął swoje piętno na całej gospodarce, jednak w szczególności dotknął on przemysłu lekkiego. To w tej branży upadło najwięcej zakładów pracy, to w dawnych zagłębiach tego przemysłu jest największe bezrobocie, to właśnie ta branża została pozbawiona pomocy ze strony państwa. Długoletnie zabiegi NSZZ „Solidarność” zakończyły się przyjęciem przez rząd RP w 2000 roku dokumentu pod nazwą „Strategia dla przemysłu lekkiego na lata 2000 -2005”, jednak do tej pory rząd nie stworzył dostatecznych warunków do jej realizacji – ani formalnych, ani finansowych.

NSZZ „Solidarność” od dawna zabiegał o objęcie polskiego rynku tekstyliów ochroną przed nieuczciwą konkurencją, dumpingiem i nielegalnym importem. Działania wszystkich rządów okazały się tak opieszałe, że w porę nie uczyniono wszystkiego, aby ochronić rodzimy przemysł. Pomimo protestów strony związkowej, podpisana została umowa o wolnym handlu pomiędzy Polską a Turcją. Nadszedł moment, aby
nie dopuścić do ostatecznej degradacji rodzimego przemysłu lekkiego i dalszego wzrostu bezrobocia.

 XIV Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się podjęcia przez rząd zdecydowanych działań dla zapobieżenia całkowitej likwidacji branży, której pracodawcy i pracownicy z taką determinacją wspólnie walczyli o przetrwanie.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”  wyraża swoje zaniepokojenie niespójnymi, a nawet sprzecznymi informacjami obecnego rządu w sprawie stanowiska negocjacyjnego dotyczącego swobodnego przepływu pracowników. Wykluczające się wzajemnie opinie wygłaszane przez różnych ministrów stwarzają wrażenie, że w tej kwestii nie ma jednego ośrodka decyzyjnego.

Władze krajowe NSZZ „Solidarność” wielokrotnie wypowiadały się na temat swobody przepływu osób, oczekując wynegocjowania możliwości korzystania przez Polaków z tej podstawowej swobody równocześnie z przyjęciem Polski do Unii Europejskiej.

Delegaci uważają, że polityka ustępstw w negocjacjach z Unią Europejską w sprawie dostępu do unijnego rynku pracy, którą zapowiadają liderzy koalicji rządowej SLD – UP – PSL, jest nie do przyjęcia, ponieważ szkodzi interesom polskich pracowników.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” oczekuje od pracodawców zrzeszonych w Polskiej Konfederacji  Pracodawców Prywatnych i Konfederacji Pracodawców Polskich rozpoczęcia – wspólnie z organizacjami pracowniczymi – prac nad ucywilizowaniem istniejących stosunków pracy.

Pogarszający się z roku na rok stan praworządności w stosunkach pracy zaprzecza nie tylko budowanej z wielkim trudem społecznej gospodarce rynkowej, ale także zasadom państwa prawa. Nagminne i uporczywe naruszanie podstawowych i uznawanych na całym świecie praw pracowniczych, takich jak: prawo do wynagrodzenia, do odpoczynku, do ochrony zdrowia (m.in. przez stosowanie norm ochronnych czasu pracy, zwłaszcza w warunkach szkodliwych dla zdrowia, ochronę kobiet i pracowników młodocianych) może świadczyć o nieznajomości uregulowań prawnych lub o niskiej kulturze prawnej wielu pracodawców. Środowiska pracownicze nie akceptują zastępowania działań ewidentnie bezprawnych – działaniami na granicy prawa lub wykorzystywaniem luk prawnych, np. zamiast dotychczasowego zatrudniania „na czarno” – zatrudnianie na podstawie kontraktów lub zmuszanie do zmiany statusu prawnego z  pracownika na podejmującego działalność gospodarczą; przedłużanie umów na czas określony poprzez aneksy zamiast zawarcia umowy na czas nieokreślony. Z całkowitą dezaprobatą spotyka się fikcyjne likwidowanie podmiotów gospodarczych w celu uniknięcia odpowiedzialności, a następnie podejmowanie przez te same osoby działalności w ramach rzekomo nowego podmiotu o innej nazwie.

        Negatywne tendencje w zachowaniach wielu pracodawców szkodzą nie tylko zatrudnianym przez nich pracownikom i wizerunkowi polskiej przedsiębiorczości, ale przede wszystkim innym, działającym zgodnie z przepisami prawa pracodawcom i podmiotom gospodarczym, mogą ponadto przyczyniać się do nieuczciwej konkurencji w obrocie gospodarczym.

        NSZZ „Solidarność” oczekuje od wszystkich pracodawców działań, które chroniąc godność pracowniczą – pozwolą budować stosunki pracy oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu, przez co doprowadzą do odbudowania znanej już w Polsce przedwojennej  zasady „rzetelnego kupca”,  dziś – przedsiębiorcy.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy protest przeciwko wypowiedzeniu umów o pracę członkom władz statutowych organizacji związkowych działających w DAEWOO MOTOR POLSKA w Lublinie. Próba pozbawienia pracowników ich reprezentacji, pomimo kontynuowania produkcji, jest bezprecedensowym przykładem łamania prawa.

XIV KZD wzywa instytucje odpowiedzialne za podjęcie tych decyzji do niezwłocznych i stanowczych działań mających na celu przestrzeganie obowiązującego prawa i przywrócenia dialogu z reprezentacją pracowników, niezbędnego do wyprowadzenia DMP w Lublinie z obecnego kryzysu.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Komisję Krajową do podjęcia natychmiastowych działań prowadzących do zmiany przez parlament oraz organy administracji rządowej regulacji prawnych, które zatrzymają wykupywanie długów samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przez korporacje finansowe zrzeszające nieznanych inwestorów oraz przejmowanie majątku publicznego służby zdrowia z pominięciem jej pracowników.