Kategoria: 2017 – KK

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża swoje głębokie oburzenie w związku z uchwaleniem przez parlament ustawy o minimalnym wynagrodzeniu zasadniczym w służbie zdrowia jedynie dla pracowników medycznych.

            Nieprzyjęcie zgłoszonych przez NSZZ „Solidarność” poprawek, które miały na celu objęcie działaniem ustawy WSZYSTKICH ZATRUDNIONYCH w opiece zdrowotnej, stanowi rażące naruszenie prawa pracy w placówkach służby zdrowia, wprowadza skrajne nierówności społeczne w tych jednostkach, konfliktuje pracowników oraz niestety, będzie skutkować zerwaniem dialogu w tej branży.

 NSZZ „Solidarność” nie popiera ustawy w takim kształcie.

Nie będzie zgody Związku na niszczenie Państwowej Inspekcji Sanitarnej i przenoszenie badania żywności do kompetencji Ministra Rolnictwa. Polityka rządu w tym obszarze prowadzi wprost do zagrożenia bezpieczeństwa państwa.

Komisja Krajowa oświadcza, iż udzieli wszelkiej pomocy i wsparcia strukturom branżowym służby zdrowia w prowadzonych działaniach i akcjach protestacyjnych.

NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się skrajnie nieodpowiedzialnym pomysłom Ministra Zdrowia – Konstantego Radzwiłła – wprowadzenia usług komercyjnych do szpitali publicznych.

Nie zgadzamy się, by zdrowie było towarem a pacjent był kwalifikowany do leczenia przez zawartość portfela.

Żądamy natychmiastowego wycofania z dalszego procedowania tego szkodliwego projektu, tworzącego nierówność w dostępie do ochrony zdrowia.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podejmie wszelkie działania prawem dozwolone dla ochrony konstytucyjnego prawa równego dostępu do opieki zdrowotnej.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z niepokojem obserwuje działania zarządów spółek energetycznych.

Kontynuowane projekty restrukturyzacyjne, przy jednoczesnym braku konstruktywnego dialogu doprowadziły do prób wdrożenia dalszej centralizacji zarządzania spółkami energetycznymi, oraz kolejnej drastycznej redukcji zatrudnienia. Jaskrawym przykładem takich działań jest program przedstawiony w PGE Dystrybucja S.A.

Mimo obietnic walki z „umowami śmieciowymi” w dalszym ciągu kontynuowana jest ta patologiczna forma zatrudnienia. Tylko w grupie Enea S.A. na umowach śmieciowych zatrudnionych jest ok.600 osób.

Wdrożenie tych pomysłów prowadzi  do zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego, a tym samym odbije się na kondycji całej gospodarki. Dodatkowo wpłynie to na dalszą marginalizację naszych Małych Ojczyzn.

Stoi to w sprzeczności z expose Pani Premier Beaty Szydło oraz  programem gospodarczym prezentowanym przez Premiera Morawieckiego.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wesprze wszystkie przewidziane prawem działania w celu obrony członków Związku przed utratą zatrudnienia.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zaniepokojenie brakiem postępów w pracach legislacyjnych nad obywatelskim projektem ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele (druk nr 870).

Od października 2016 roku, czyli od pierwszego czytania obywatelskiego projektu ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele, minęło już 9 miesięcy. W tym czasie odbyło się zaledwie jedno posiedzenia podkomisji stałej do spraw rynku pracy Komisji Polityki Społecznej i Rodziny poświęcone projektowi. Przebieg prac komisji nie wskazuje na to, aby ustawa o ograniczeniu  handlu w niedziele miała szanse wejść w życie w najbliższym czasie.

Już w trakcie zbierania podpisów pod obywatelskim projektem ustawy jej przeciwnicy, czyli przede wszystkim wielkie, zagraniczne sieci handlowe, rozpoczęły  szeroką kampanię medialną mającą zdyskredytować ideę ograniczenia handlu w niedziele w oczach społeczeństwa. Po pierwszym czytaniu projektu te działania oparte na manipulacji, i dezinformacji jeszcze przybrały na sile. Każdy miesiąc zwłoki w pracach nad uchwaleniem ustawy to okazja do kolejnych propagandowych ataków.

Z rosnącym zaniepokojeniem obserwujemy również, coraz częściej pojawiające się propozycję polityków ekipy rządzącej dotyczące zmian w projekcie ustawy, które w naszej ocenie całkowicie wypaczyłyby jej sens. Wśród nich należy wymienić m.in. koncepcję wprowadzenia zaledwie dwóch niedziel w miesiącu wolnych od handlu, delegowanie decyzyjności w tej kwestii na samorządy, czy też wprowadzenie możliwości handlu
w niedziele do godziny 13.00.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z całą mocą podkreśla, że nie odstąpi od postulatu ograniczenia handlu w niedziele, w kształcie zaprezentowanym w obywatelskim projekcie ustawy. Pod tymi rozwiązaniami podpisało się ponad pół miliona obywateli, te rozwiązania znalazły poparcie wśród związków zawodowych, organizacji zrzeszające pracodawców z branży handlowej oraz stowarzyszeń i organizacji społecznych, które weszły w skład Komitetu inicjatywy ustawodawczej.

            Wzywamy rząd RP oraz parlamentarzystów do zintensyfikowania prac nad zaproponowanym obywatelskim projektem ustawy i przyjęcia zaproponowanych w nim rozwiązań.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podtrzymuje propozycje wyrażone Decyzją Prezydium KK  nr 67/17 w sprawie   wzrostu w 2018 wynagrodzeń w gospodarce narodowej, w tym  państwowej  sferze budżetowej, minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz emerytur
i rent z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, na następującym poziomie:

–    nominalny wzrost wynagrodzeń w gospodarce narodowej powinien wynosić nie mniej niż 5,8%;

–    wzrost wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej powinien wynosić nie mniej niż 11,2%;

–    wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę powinien wynosić nie mniej niż 8%;

–    wskaźnik waloryzacji emerytur i rent powinien wynosić nie mniej niż średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług w 2017 roku zwiększony o co najmniej 50% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia za pracę w roku 2017.

Na negatywną ocenę zasługuje propozycja Rady Ministrów  wzrostu wynagrodzenia minimalnego w 2018 r  do kwoty 2080 zł. Wobec planowanego w Wieloletnim  Planie Finansowym  wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w wysokości 4,7% , relacja minimalnego wynagrodzenia w przyszłym roku do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej  będzie wynosić 46,84%. Oznacza to , że będzie  ona niższa  niż  w roku poprzednim, co jest sprzeczne z celem stopniowego, zgodnego z tempem wzrostu gospodarczego, osiągnięciem  minimalnego wynagrodzenia w wysokości 50% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej .

Nie do zaakceptowania  jest  propozycja  pozostawienia na niezmienionym poziomie  kwoty bazowej w zakresie wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej Określenie średniorocznego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w wysokości 100,0% oznacza kontynuację trwającego od 2009 roku zamrożenia wynagrodzeń w administracji państwowej.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” domaga się rozwiązań systemowych w zakresie waloryzacji najniższych świadczeń emerytalno-rentowych, których wypracowanie zapewniało Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w poprzednim roku. Zaniechanie tych działań prowadzi do stałego spadku realnych przychodów najuboższych świadczeniobiorców, którzy stanowią grupę społeczną, która nie odczuwa wzrostu gospodarki.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” sprzeciwia się propozycjom zmian w zakresie warunków odbywania kontroli u pracodawcy przez Państwową Inspekcję Pracy (dalej PIP) w zakresie w jakim ograniczają one możliwość skutecznego przeprowadzania kontroli PIP
u pracodawcy. Wręcz przeciwnie. Doświadczenia zdobyte podczas prowadzonych przez „Solidarność” akcji tzw. „Żółtych kartek” oraz „13 zł… i nie kombinuj!” pokazują, że PIP potrzebuje dalszego wzmocnienia oraz nowych narzędzi. Będzie to odpowiadało ratyfikowanym przez Polskę umowom międzynarodowym, w szczególności Konwencji nr 81 dotyczącej inspekcji pracy w przemyśle i handlu, przyjętą w Genewie dnia 11 lipca 1947 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 72, poz. 450), która reguluje zasady i tryb przeprowadzania tego typu kontroli.

Przede wszystkim konieczne jest wzmocnienie możliwości kontroli przez PIP bez uprzedniego zawiadomienia kontrolowanego przedsiębiorcy, uprawnienie do przeprowadzenia kontroli pod ewentualną nieobecność kontrolowanego, brak ograniczeń związanych z już trwającą kontrolą przedsiębiorcy przez inny organ kontroli oraz brak wyznaczonych przez ustawę limitów czasu trwania kontroli.

Jednocześnie konieczne jest uprawnienie dla PIP do stosowania administracyjnego nakazu zmiany umowy cywilno-prawnej na umowę kodeksową, od której pracodawca mógłby się odwołać do sądu pracy. A więc odwrotnie jak to ma miejsce obecnie. Taki mechanizm znacząco ograniczy powszechny w Polsce proceder „śmieciowego” zatrudniania.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwiaja się wprowadzaniu do polskiego porządku prawnego rozwiązań przewidzianych w projekcie ustawy o Komisji Wspólnej Rządu i Przedsiębiorców oraz Rzeczniku Przedsiębiorców (UD 197), gdzie proponuje się możliwość wstrzymania kontroli u przedsiębiorcy, nawet na okres 6 miesięcy, w przypadku gdy Rzecznik poweźmie uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów prawa w toku tej kontroli. W ocenie Związku, ta procedura może być wykorzystywana, m.in. w celu unikania kontroli PIP przez pracodawców.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” pragnie podkreślić, iż nie może wyrazić zgody na postanowienia, których wprowadzenie będzie skutkować przede wszystkim ograniczeniem skuteczności kontroli, które mają na celu eliminowanie patologii w zatrudnieniu. Przewidywane zmiany legislacyjne mogą doprowadzić do paraliżu PIP, co negatywnie wpłynie na jakość zatrudnienia w Polsce. Pragniemy przypomnieć, iż łamanie przepisów prawa pracy przez przedsiębiorców będących pracodawcami stanowi element nieuczciwej konkurencji, co uderza także w przedsiębiorców uczciwych i rzetelnych.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podtrzymuje negatywne stanowisko w sprawie powołania Komisji Wspólnej Rządu i Przedsiębiorców oraz Rzecznika Przedsiębiorców,  wyrażone w decyzji Prezydium Komisji Krajowej nr 30/17 z dnia 22 marca 2017 r. do projektów ustaw z pakietu „Konstytucji Biznesu”. Przypominamy o deklaracji Pana Mateusza Morawieckiego, Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Rozwoju i Finansów, złożonej podczas posiedzenia Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w dniu 1 marca 2017 r., o wycofaniu się Rządu z propozycji powołania Komisji.

Nadrzędnym zadaniem Państwa  powinno być wspieranie dialogu trójstronnego w Polsce. Taka formuła zapewnia zrównoważony, oparty na pokoju społecznym wzrost gospodarczy, co jest celem m.in. Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. Powołanie Komisji  oraz Rzecznika wywoła zupełnie odmienny efekt.

Utworzenie Komisji  oraz Rzecznika  stanowi zagrożenie dla trójstronnego dialogu społecznego w Polsce, ponieważ ich celem jest wzmocnienie praw pracodawców, którzy  zostaną   uprzywilejowani względem strony związkowej.  Ponadto  zakres przedmiotowy objęty działaniem Komisji jak i Rzecznika mieści się w zakresie działania Rady Dialogu Społecznego.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”  negatywnie ocenia sposób prowadzenia prac nad projektami ustaw z pakietu „Konstytucja Biznesu”. W ocenie Związku, podczas  prowadzenia prac nad Pakietem, dochodzi do uchybień proceduralnych polegających głównie na wadliwym  trybie konsultacji społecznych. W szczególności,  nieumieszczenia opinii  NSZZ „Solidarność” w ogólnodostępnej tabeli uwag przed rozpoczęciem prac komisji uzgodnieniowej. Zwracamy uwagę na fakt, że tabela uwag wraz z odniesieniem się do nich autora projektu powinna zostać opublikowana co najmniej na 7 dni przed konferencją uzgodnieniową.

Komisja Krajowa wzywa do takiego procedowania Pakietu, by zachowana została zasada transparentności procesu legislacyjnego. Komisja Krajowa apeluje o stosowanie gwarantowanych standardów prowadzenia prac legislacyjnych. 

Komisja Krajowa Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” z oburzeniem i rozczarowaniem przyjmuje informację na temat, tak zawartości merytorycznej jak i pominięciu NSZZ „Solidarność” z obowiązkowej konsultacji projektu „ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy”, autorstwa Ministra Rozwoju i Finansów.

Uznajemy za niedopuszczalne ograniczanie ustawowych praw NSZZ „Solidarność”, określonych ustawą o związkach zawodowych, a w szczególności jej art. 19, jako przedstawiciela zatrudnionych, do wyrażenia opinii na temat projektowanych zmian w systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustalania składki na Fundusz Pracy. Odbieramy ten fakt jako próbę utrudniania działalności związkowi zawodowemu, penalizowanego art. 35 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

Niestety fakt ograniczania uprawnień NSZZ „Solidarność” nie jest odosobnionym, a wręcz należy stwierdzić, że jest to stosowana praktyka, kolejno przez Ministrów: Spraw Zagranicznych, Sprawiedliwości, Nauki i Szkolnictwa Wyższego czy Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

            Nie do zaakceptowania dla NSZZ „Solidarność” jest próba wprowadzenia dalszych ulg w opłacaniu składek na fundusz ubezpieczeń społecznych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Takie rozwiązania, z pozoru korzystne dla prowadzących taką działalność, są szkodliwe dla samych zainteresowanych, negatywnie wpływając na wysokość ich przyszłych świadczeń, szkodliwe dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych pogłębiając deficyt systemu, dla pozostałych ubezpieczonych i podatników zwiększając ich odpowiedzialność za utrzymanie systemu. W sposób szczególny wpłyną negatywnie na „porządkowany” rynek pracy, ponownie tworząc sprzyjające warunki do powstawania patologii w samozatrudnieniu.

Wbrew zapowiedzi twórców projektu, nie mają one charakteru społecznego, a wręcz odwrotnie powodują dalsze nierówności społeczne. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, których roczne przychody nie przekraczają 30 krotności miesięcznego minimalnego wynagrodzenia, bez względu na poziom kosztów uzyskania przychodu będą opłacać składki w wysokości dwukrotnie niższej niż osoby zatrudnione na umowę o pracę.

Rozwiązania takie stoją w sprzeczności z zasadą równości podlegania ubezpieczeniu społecznego, zawartej w art. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Domagamy się od rządu RP wycofania się z tych szkodliwych i nieprzemyślanych rozwiązań.

Oczekujemy bezwzględnego realizowania art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych przez wszystkie organy państwa, a w szczególności przez właściwych Ministrów.