Uchwała KK nr 23/16 ws. scedowania na Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uprawnienia wynikającego z § 1 Uchwały KK nr 30/15

 

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 42 ust. 6 Statutu  NSZZ „Solidarność”, postanawia scedować  na Prezydium KK uprawnienie wynikające z § 1 Uchwały KK nr 30/15 ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych, dotyczące wydania zgody organizacji zakładowej lub międzyzakładowej na rozszerzenie jej zasięgu działania na pracodawcę prowadzącego działalność na terenie innego regionu niż region rejestrujący tę organizację. 

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uchwała KK nr 22/16 ws. rozszerzenia działalności Organizacji Międzyzakładowej w SITECH Sp. z o.o.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, na podstawie § 2 Uchwały nr 30/15 ws. zasad   trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych  i międzyzakładowych – na wniosek Zarządu Regionu Zagłębie Miedziowe NSZZ „Solidarność” oraz Zarządu Regionu Wielkopolska NSZZ „Solidarność” – wyraża zgodę  na rozszerzenie działalności Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność”  w SITECH Sp. z o .o. w Polkowicach zarejestrowanej w Regionie Zagłębie Miedziowe NSZZ „Solidarność” na firmę SITECH Sp. z o.o. we Wrześni.
 

Uchwała KK nr 20/16 ws. zasad rozdysponowania dotacji Komisji Krajowej na wsparcie działań statutowych regionów i krajowych sekretariatów branżowych

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, że w roku 2016 środki z dotacji Komisji Krajowej na wsparcie działań statutowych regionów i krajowych sekretariatów branżowych przyznawane zgodnie z Uchwałą KK nr 13/2014 ws. zasad rozdysponowania  dotacji Komisji Krajowej na wsparcie działań statutowych regionów i krajowych sekretariatów branżowych 
(z późn. zm.), mogą być przeznaczone w całości na organizowanie pracowników do Związku.

 

§ 2

Zasady rozliczania środków z dotacji Komisji Krajowej na wsparcie działań statutowych regionów i krajowych sekretariatów branżowych, powinny być zgodne z postanowieniami § 4 Uchwały, o której mowa w §1.

 

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia

 

Uchwała KK nr 19/16 ws. wyrażenia zgody na afiliację w ETF przez Krajową Sekcję Pracowników Transportu Lotniczego i Obsługi Lotniskowej

§ 1

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” działając na podstawie §2 ust.1 Uchwały nr 3 XIX KZD ws. ogólnych zasad afiliacji jednostek organizacyjnych NSZZ „Solidarność” do międzynarodowych organizacji związkowych wyraża zgodę na afiliację Krajowej Sekcji Pracowników Transportu Lotniczego i Obsługi Lotniskowej do Europejskiej Federacji Pracowników Transportu- European Transport Workers’ Federation (ETF)

 

§2

Wskazana w §1 niniejszej Uchwały branżowa jednostka organizacyjna NSZZ „Solidarność” jest obowiązana podczas działalności w ramach ETF przestrzegać celów i zasad NSZZ „Solidarność” wyrażonych w Statucie NSZZ „Solidarność” jak też nie podejmować działań sprzecznych z postanowieniami Statutu oraz z innymi aktami prawa wewnętrznego.

 

§3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uchwała KK nr 18/16 ws. zmiany Uchwały KK nr 30/15 z dnia 28 sierpnia 2015 r. ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych

 

§ 1.

W Uchwale  KK nr 30/15 z dnia 28 sierpnia 2015 r. w sprawie zasad i trybu postępowania
w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych wprowadza się następującą zmianę, po której § 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

 

„3. Zarządy regionów występują do Komisji Krajowej z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2  w terminie do 31 grudnia 2016 roku.”

 

§ 2.

Niniejsza uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

 

Uchwała KK nr 17/16 ws. zasad prowadzenia rozliczeń finansowych w ramach wyodrębnionej księgowości przez jednostki organizacyjne Związku nieposiadające osobowości prawnej

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wprowadza zasady prowadzenia rozliczeń finansowych w ramach wyodrębnionej księgowości przez jednostki organizacyjne Związku, nieposiadające osobowości prawnej.

 

§ 1

Powyższe zasady określa załącznik stanowiący integralną cześć uchwały.

 

§ 2

Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.

 

 

Zasady prowadzenia rozliczeń finansowych w ramach wyodrębnionej księgowości przez jednostki organizacyjne Związku nieposiadające osobowości prawnej

 

Zgodnie z § 67 ust.3 Statutu NSZZ „Solidarność” odpowiedzialność za całokształt działalności finansowej jednostki organizacyjnej Związku nieposiadającej osobowości prawnej ponosi jednostka nadrzędna, posiadająca osobowość prawną.

Krajowa sekcja branżowa jako jednostka nieposiadająca osobowości prawnej nie może prowadzić samodzielnej księgowości, ma możliwość rozliczania finansowego swojej działalności w jednostce nadrzędnej, tj. we właściwym Krajowym Sekretariacie na zasadzie:

– wyodrębnionej księgowości (konto księgowe), prowadzonej i nadzorowanej przez Krajowy Sekretariat,

– wyodrębnionego konta bankowego, udostępnionego przez Krajowy Sekretariat. Wszelkie wpływy finansowe krajowej sekcji branżowej i wydatki na działalność realizowane są przez to wydzielone konto. Samodzielnym dysponentem zgromadzonych środków jest krajowa sekcja branżowa, która realizuje swoje uprawnienie za pośrednictwem upoważnionych do tego osób.

Zgodnie z ustawą o rachunkowości Krajowy Sekretariat zobowiązany jest utworzyć wyodrębnione konto księgowe dla odrębnej ewidencji gospodarki finansowej krajowej sekcji branżowej na podstawie otrzymanego od sekcji, szczegółowo sporządzonego inwentarza posiadanego majątku, czyli spisu np. środków trwałych, na które składają się m.in. posiadany samochód, wyposażenie biura, telefony, sprzęt komputerowy wraz z licencjami na oprogramowanie, itp. oraz wszelkie środki finansowe, np. składki wpłacane przez jednostki organizacyjne tworzące krajową sekcję branżową, posiadane obligacje, należności
i zobowiązania, itd.

Wszystkie dowody księgowe (np. faktury, rozliczenia delegacji) za działalność krajowej sekcji branżowej muszą być:

– wystawiane na jednostkę nadrzędną, czyli Krajowy Sekretariat

– opisane i podpisane przez upoważnione do tej czynności osoby krajowej sekcji branżowej,

– przekazywane do Krajowego Sekretariatu, w terminach określonych przez ten Sekretariat zgodnie z jego polityką rachunkowości; zadaniem Sekretariatu jest prowadzenie wyodrębnionej dla krajowej sekcji księgowości oraz sporządzanie sprawozdań finansowych do Urzędu Skarbowego, uwzględniających finansową działalność wszystkich jego sekcji.

Stanowisko KK nr 3/16 w 40. rocznicę Czerwca’76

W 40 rocznicę wydarzeń Radomskiego Czerwca ’76 Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” pragnie złożyć hołd bohaterskim robotnikom Radomia, Ursusa i Płocka za ich wkład w walkę z komunistycznym reżimem.

         25 czerwca 1976 roku robotnicy największych radomskich zakładów, a także robotnicy Płocka i Ursusa opuścili stanowiska pracy. Na ulicach tych miast protestowało dwadzieścia tysięcy ludzi dając wyraz swemu niezadowoleniu z warunków życia, niesprawiedliwego systemu wynagradzania i wysokich kosztów utrzymania.

Podobnie jak  robotnicy w Poznaniu w 1956 roku czy na Wybrzeżu w 1970 roku spotkali się z brutalnymi aresztowaniami, „ścieżkami zdrowia”, drakońskimi wyrokami sądów, pozbawieniem środków do życia, trwającymi długie lata prześladowaniami. Wielu
z nich za swój protest zapłaciło utratą życia, zdrowia. Za swoje bohaterstwo
i błogosławieństwo dla protestujących robotników Radomia życiem zapłacił ks. Roman Kotlarz.

            Dziś, z perspektywy 40  lat, widzimy, że protesty te były potrzebne, że ofiary poniesione przez bohaterów Radomskiego Czerwca ’76 nie były daremne. 

Radomski Czerwiec ’76 był jednym z przystanków na drodze naszego kraju
do odzyskania suwerenności i niepodległości.

Dziękujemy uczestnikom tamtych wydarzeń za odważną  walkę o godność polskich robotników, o uczciwość w życiu społecznym, o prawo do  bezpiecznego życia we własnej ojczyźnie.

Dziękujemy członkom Komitetu Obrony Robotników, Ruchu Obrony Praw Człowieka
i Obywatela, Kościołowi oraz innym osobom, które kierując się solidarnością nie wahały się spieszyć z pomocą prześladowanym i ich rodzinom, którzy wspierali ich materialnie
i duchowo, którzy bronili ich przed komunistycznym wymiarem „sprawiedliwości”. 

Stanowisko KK nr 2/16 w 60. rocznicę Powstania Poznańskiego Czerwca ’56

28 czerwca 1956 roku na ulice Poznania wyszedł 100-tysięczny tłum. Do robotników Cegielskiego, ZNTK, MPK przyłączali się pracownicy innych zakładów oraz mieszkańcy miasta. Żądali wolności, chleba i sprawiedliwości oraz poszanowania prawa do publicznego wyrażania przekonań religijnych.   

Władza skierowała przeciw nim karabiny i czołgi. Miasto zostało spacyfikowane. Uczestników powstania poddano surowym represjom. Byli aresztowani, skazywani
w haniebnych wyrokach, przez długie lata szykanowani przez służbę bezpieczeństwa, pozbawiani pracy, wyrzucani z uczelni. 

Krwawo stłumione powstanie i ofiara najwyższa – ofiara życia, którą na ołtarzu niepodległej Rzeczypospolitej złożyli pomordowani z rozkazu totalitarnego reżimu, nie poszła na marne. Przyniosła zwycięstwo moralne, które odbiło się szerokim echem w Polsce i poza granicami naszego kraju. Przelana na ulicach Poznania krew była zasiewem wolności.

Z tego pierwszego zrywu wzięły początek następne: Wybrzeże – 1970, Radom – 1976
 i wreszcie robotnicy Lublina, Gdańska, Szczecina, Jastrzębia, a za nimi cała Polska powiedzieli – dość bezprawia. Chcemy Wolności! Poznański Czerwiec 1956 r. był początkiem narodzin „Solidarności”.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” składa hołd bohaterskim robotnikom Poznania, którzy jako pierwsi w powojennej Polsce wystąpili przeciwko komunistycznej władzy.
Ich odwaga i patriotyzm zaowocował po latach upadkiem systemu komunistycznego
i niepodległością Narodu.

Stanowisko KK nr 1/16 ws. wieku emerytalnego

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podtrzymuje stanowisko Związku określonew  decyzji Prezydium Komisji Krajowej nr 3/2016 z dnia 5 stycznia 2016 roku w sprawie opinii o prezydenckim projekcie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz niektórych innych ustaw, jak również w stanowisku z dnia 18 lutego 2016 r., reprezentatywnych Central Związków Zawodowych stanowiących stronę związków zawodowych Rady Dialogu Społecznego, w sprawie przedmiotowego projektu.

Przywrócenie powszechnego wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat dla kobiet  oraz 65 lat dla mężczyzn wychodzi naprzeciw oczekiwaniom społecznym, jak również zmierza do wypełnienia zobowiązań wynikających z umowy programowej, zawartej pomiędzy kandydatem na prezydenta Andrzejem Dudą a Komisją Krajową NSZZ „Solidarność” w dniu 5 maja 2015 roku.

Oczekujemy jednocześnie, że podczas prowadzonych prac parlamentarnych zostanie on uzupełniony o dodatkową możliwość skorzystania z prawa do emerytury bez względu na osiągnięty wiek życia, uzależnionej od stażu pracy – liczonego według okresów opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, niezależnie od formy zatrudnienia. Postulujemy wprowadzenie dla osób legitymujących się: kobiety trzydziestopięcioletnimi, a mężczyźni czterdziestoletnimi okresami składkowymi, możliwości skorzystania z prawa do emerytury, bez konieczności spełnienia innych warunków.

Wnosimy do Rządu RP o uwzględnienie tych rozwiązań w stanowisku rządu do prezydenckiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz niektórych innych ustaw.

Wyrażamy jednocześnie gotowość do podjęcia konstruktywnych i merytorycznych rozmów w tych kwestiach, jak również w sprawie rozwiązań systemowych dla funkcjonowania systemu ubezpieczeń społecznych.