Kategoria: 2016 – KK

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z wielkim niepokojem obserwuje przebieg procesów legislacyjnych dotyczących branż podległych Ministerstwu Środowiska. Przedkładane do konsultacji projekty aktów prawnych skrajnie odbiegają od treści tych, które są wnoszone do parlamentu. Szczególnie zostało to uwidocznione w nowelizowanych ustawach Prawo Wodne oraz Prawo Łowieckie.

            Komisja Krajowa oczekuje realizacji Porozumienia Pracowniczego z dnia 5 maja 2016 roku, zawartego z Ministrem Środowiska przez Krajowy Sekretariat Zasobów Naturalnych Ochrony Środowiska i Leśnictwa NSZZ „Solidarność”.

            Komisja Krajowa domaga się od Rządu RP powstrzymania destrukcji branż zarządzających strategicznymi zasobami naturalnymi Polski.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” w 35. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego wyraża głęboki szacunek i uznanie wszystkim, którzy w tym dramatycznym czasie podjęli się nierównej walki w obronie wolności, podstawowych praw pracowniczych
i ludzkich. Wielu z nich zapłaciło za to życiem, zdrowiem, swoją karierą i przymusową emigracją. Wielu do dzisiaj ponosi negatywne konsekwencje represji (zdrowotne
i materialne), którym byli poddani przez komunistyczny reżim. Inaczej niż to ma się
w stosunku do ich oprawców, pobierających od wolnej i demokratycznej Polski wysokie wynagrodzenia.

W tym kontekście procedowana obecnie ustawa, która zakłada między innymi odebranie komunistycznym oprawcom wysokich emerytur, jest pierwszą realną próbą naprawienia tej wielkiej niesprawiedliwości. Za nią muszą iść kolejne decyzje, w tym między innymi wobec prokuratorów, sędziów oraz tych, którzy odpowiadają za wprowadzenie stanu wojennego. Domagamy się również odebrania stopni wojskowych i milicyjnych takim osobom jak generałowie Jaruzelski i Kiszczak.

Mamy świadomość długu państwa polskiego wobec ofiar stanu wojennego. Dlatego
w imię prawdy i elementarnej sprawiedliwości domagamy się od polskiego wymiaru sprawiedliwości bardziej zdecydowanego ścigania i osądzenia winnych oraz naprawienia krzywd wobec osób, którym zawdzięczamy wolną i niepodległą Ojczyznę.

Jednocześnie Komisja Krajowa przypomina, że 13 grudnia jest dniem, w którym składamy hołd ofiarom stanu wojennego. Dlatego też apelujemy, aby nie wykorzystywać tej daty do bieżącej walki politycznej.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” gorąco popiera projekt ustawy o zmianie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw, złożony do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przez Senat RP.

Projekt wychodzi naprzeciw oczekiwaniom szeregu osób zaliczanych do szeroko rozumianej opozycji antykomunistycznej. Dotychczasowa ustawa nie spełniła oczekiwań tych osób, szczególnie co do wysokości środków przeznaczonych na pomoc oraz co do kryteriów jej przyznawania.  Świadczenia, uzależnione od progów dochodowych,  nie mają charakteru autonomicznego lecz są uzupełniające do współczesnej sytuacji materialnej, zatem mają charakter pomocy socjalnej. Nie obejmują uszczerbku spowodowanego różnego rodzaju represjami, w tym nieobjętego postępowaniem odszkodowawczym, np. zaniżonych emerytur bądź wynagrodzeń.

Poza zmianami związanymi z zakresem pomocy udzielanej działaczom opozycji i osobom represjonowanym, projekt zmienia definicję osoby represjonowanej, obejmując nią osoby represjonowane w okresie od 1 stycznia 1956 r. do dnia 31 lipca 1990 r. , stwierdzając jednocześnie, że represyjne działania wobec opozycjonistów mogły mieć charakter niejawny. Dotyczy to w szczególności osób, którym uniemożliwiano awans zawodowy za działalność opozycyjną oraz tych, którzy za tę działalność byli z pracy wyrzuceni.   

            Komisja Krajowa  NSZZ „Solidarność” zwraca się do Sejmu RP o przyjęcie projektu złożonego przez Senat i jak najszybsze uchwalenie zmian do ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw dla dobra tych, którzy o wolną Polskę walczyli nie zważając na grożące im represje.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” z ogromnym niepokojem obserwuje dotychczasowe  działania przedstawicieli rządu RP dotyczące ewentualnego przyjęcia umowy CETA (ang. Comprehensive Economic and Trade Agreement) w obecnym kształcie. Za całkowicie niedopuszczalne uważamy wdrożenie tak kontrowersyjnego dokumentu bez przeprowadzenia wcześniej jakiejkolwiek publicznej debaty na temat konsekwencji tej decyzji.

            Treść umowy CETA została opracowana bez udziału rządów czy parlamentów państw członkowskich UE, a więc z pominięciem instytucji posiadających demokratyczny mandat oraz poddanych społecznej kontroli obywateli. Brak transparentności podczas prac nad treścią umowy stanowi pogwałcenie elementarnych zasad demokracji.

            CETA jest przedstawiana przez zwolenników umowy jako dokument mający na celu liberalizację handlu i współpracy gospodarczej pomiędzy Unią Europejska a Kanadą. Owa liberalizacja ma teoretycznie przynieść wzrost gospodarczy wszystkim krajom-sygnatariuszom umowy. Jednak pod hasłami wzajemnego otwarcia rynków, zniesienia barier i deregulacji, kryją się konkretne zapisy prawne, które w opinii wielu ekspertów prowadzą do tego, że na rynku pracy, w przemyśle, handlu, usługach, a nawet w służbie zdrowia czy
w edukacji  decyzje  będą należały nie do demokratycznych władz państwa narodowego, lecz do wielkich korporacji. Umowa zmierza do zwiększenia uprawnień międzynarodowych korporacji kosztem ograniczenia praw pracowniczych, konsumenckich i obywatelskich mieszkańców UE oraz Kanady. CETA narusza też w sposób oczywisty suwerenność państw-sygnatariuszy w dziedzinie stanowienia prawa oraz ochrony interesu  publicznego. 

            CETA poprzez mechanizm ICS (ang. Investment Court System, czyli ponadpaństwowy sąd arbitrażowy do rozwiązywania konfliktów korporacje-państwo), daje korporacjom możliwość zaskarżenia praktycznie jakiejkolwiek wewnątrzkrajowej lub wewnątrzwspólnotowej regulacji prawnej, jeśli w ocenie korporacji zagraża ona jej spodziewanym zyskom. Co warte szczególnego podkreślenia, pozwy te będą rozstrzygane przez zewnętrzne trybunały arbitrażowe, czyli z pominięciem systemu sądowniczego funkcjonującego zarówno na poziomie poszczególnych krajów, jak i Unii Europejskiej.
Z kolei poprzez zawarty w umowie mechanizm „współpracy regulacyjnej” korporacje zyskają prawo do bezpośredniego uczestniczenia w procesie stanowienia prawa zarówno na poziomie poszczególnych krajów, jak i Unii Europejskiej.

            Przyjęcie umowy niesie ze sobą również ogromne ryzyko zalania polskiego rynku przez tanią, genetycznie modyfikowaną żywność z Kanady oraz innymi produktami spożywczymi wątpliwej jakości, których obecnie nie można importować do Polski. Kanada jest jednym z trzech największych producentów żywności modyfikowanej genetycznie na świecie. Prawo obecnie obowiązujące w Polsce chroni konsumentów przed taką żywnością. Tania, niskiej jakości żywność z Kanady zagraża  polskiemu rolnictwu, całemu przemysłowi spożywczemu oraz przede wszystkim polskim konsumentom.

            Wielu ekspertów wśród konsekwencji przyjęcia umowy CETA wymienia również wymuszoną przez korporacje konieczność prywatyzacji wszelkich usług publicznych takich jak m.in. edukacja, ochrona zdrowia czy transport publiczny. Jak wynika chociażby z opublikowanych we wrześniu 2016 roku badań amerykańskiego Uniwersytetu Tufts, na skutek przyjęcia CETA Unia Europejska utraci 200 tys. miejsc pracy, a średnie płace pracowników znacząco spadną.

            W ocenie Komisji Krajowej argument, według którego zgoda na obowiązywanie zapisów umowy CETA będzie miała jedynie charakter tymczasowy, w żaden sposób nie rozwiązuje problemu. Nawet okresowe obowiązywanie w naszym kraju opisanych powyżej niebezpiecznych instrumentów zapisanych w umowie CETA, może przynieść nieodwracalne szkody dla polskiej gospodarki oraz polskich obywateli.,

            W związku z powyższym Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się podpisaniu umowy CETA w obecnym kształcie oraz domaga się od rządu RP podjęcia wszelkich działań zmierzających do zablokowania przyjęcia tej umowy, przeprowadzenia publicznej debaty, przedstawienia przewidywanych korzyści i zagrożeń dla Polski i jej obywateli przed podjęciem ostatecznej decyzji dotyczącej jej ratyfikacji.