Autor: Sekretariat Prezydium

Komunikat

W dniach 16-17 września 2003 r. w Gdańsku odbyło się posiedzenie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", podczas którego przyjęto stanowisko ws. protestu górników w Warszawie popierające postulaty obrony miejsc pracy przedstawione podczas manifestacji w dniu 11 września br. Społeczeństwo polskie negatywnie ocenia tzw. restrukturyzację całych gałęzi przemysłu, której rezultatem są setki tysięcy bezrobotnych i praktyczna likwidacja tych sektorów, a wyjątkowo cyniczna argumentacja usprawiedliwiająca zamykanie kopalń w pełni uzasadnia protest górniczy. Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" stoi solidarnie z górnikami w jednym szeregu.

Komisja Krajowa, stwierdzając brak działań państwa gwarantujących przestrzeganie prawa pracowników do wynagrodzenia, przyjęła także stanowisko, w którym domaga się: /1/ zrównania sankcji karnych za niewypłacanie wynagrodzeń z sankcjami za niepłacenie podatków; /2/ uzależnienia możliwości wliczania wynagrodzeń w koszty działalności pracodawcy od faktycznego ich wypłacenia pracownikom; /3/ uznawania przez wymiar sprawiedliwości niewypłacania wynagrodzeń za czyn o wysokiej szkodliwości społecznej. Ponadto KK zwraca się do Państwowej Inspekcji Pracy, aby zwalczanie niewypłacania należnych świadczeń pracowniczych było nadal priorytetem w jej działalności.

Omówiono projekt porządku obrad XVI Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność", który odbędzie się w dniach 26-27 września br. w Stalowej Woli.

Członkowie KK zapoznali się z informacją o bieżących pracach w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.

• Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK

Stanowisko KK nr 78/03
ws. postulatów NSZZ "Solidarność" w obronie pracowniczego prawa do wynagrodzenia

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność", stwierdzając brak wystarczających działań państwa gwarantujących przestrzeganie prawa pracowników do wynagrodzenia:

1. Domaga się zrównania sankcji karnych za niewypłacanie wynagrodzeń z sankcjami za niepłacenie podatków;
2. Domaga się uzależnienia możliwości wliczania wynagrodzeń w koszty działalności pracodawcy od faktycznego ich wypłacenia pracownikom;
3. Domaga się od wymiaru sprawiedliwości uznawania niewypłacania wynagrodzeń – ze względu na lawinowo rosnącą skalę zjawiska i towarzyszące temu dramatyczne skutki – za czyn o wysokiej szkodliwości społecznej.

KK NSZZ "Solidarność" zwraca się do Państwowej Inspekcji Pracy, aby zwalczanie niewypłacania należnych świadczeń pracowniczych było nadal priorytetem w jej działalności.

Komisja uznaje postulaty pierwszy i drugi za swoje priorytety w ramach prac prowadzonych w Komisji Trójstronnej.

Stanowisko KK nr 79/03
ws. protestu górników w Warszawie

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" w całej rozciągłości popiera postulaty obrony miejsc pracy przedstawione przez protestujących górników w dniu 11.09.2003 r. w Warszawie.

Społeczeństwo polskie negatywnie ocenia tzw. restrukturyzację całych gałęzi przemysłu, której rezultatem są setki tysięcy bezrobotnych i praktyczna likwidacja tych sektorów, a wyjątkowo cyniczna argumentacja usprawiedliwiająca zamykanie kopalń w pełni uzasadnia protest górniczy.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" stoi solidarnie z górnikami w jednym szeregu.

Uchwała KK nr 180/03
ws. zespołu ds. analiz finansowych

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" powołuje zespół w składzie:

• Stefan Kubowicz
• Ryszard Dubiela
• Jarosław Krauze
• Ryszard Górny
• Józef Wiśniowski
• Andrzej Filipczyk
• Andrzej Kaczmarek

w celu przeprowadzenia analiz finansowych skutków postulowanych zmian uchwały finansowej dla struktur Związku.

Uchwała KK nr 181/03
ws. włączenia akcji w Hucie Stalowa Wola do ogólnopolskich akcji protestacyjnych

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" na wniosek Rady Sekretariatu Metalowców dokonuje włączenia akcji w Hucie Stalowa Wola do ogólnopolskich akcji protestacyjnych, których kalendarz jest określony w uchwale KK nr 152/03

Komunikat

W dniu 20 sierpnia 2003 r. w Gdańsku odbyło się posiedzenie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". W specjalnej uchwale, Komisja Krajowa zwróciła się do wszystkich struktur Związku, aby w przeddzień 23. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych, 30 sierpnia związkowcy spotkali się w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie od prawie dwóch tygodni strajkują pracownicy Fabryki Wagon SA. "Kierujemy wyrazy solidarności do skrzywdzonych pracowników, a szczególnie do załóg tych przedsiębiorstw, które podjęły protest w obronie słusznych praw: Fabryki Wagon SA, Huty Ostrowiec, Huty Częstochowa SA, Hetmana z Elbląga, Fabryki Kabli w Ożarowie, Zakładu Produkcyjnego nr 1 LU w Jarosławiu, Huty Stalowa Wola, TPBPW Tarbud w Tarnobrzegu i wszystkich walczących o przetrwanie" – czytamy w stanowisku. Organizacją spotkania w Ostrowie Wielkopolskim zajmuje się Jan Mosiński, przewodniczący Zarządu Regionu Wielkopolska Południowa.

Komisja Krajowa zapowiedziała również podjęcie dostępnych dla związku zawodowego działań, w obronie pracowników oraz najważniejszych dla nich praw: prawa do pracy, do wynagrodzenia, do zrzeszania się oraz zapewnienia osobom pozbawionym źródeł utrzymania pomocy, w tym zasiłków i świadczeń przedemerytalnych. Komisja Krajowa zobowiązała wszystkie struktury NSZZ "Solidarność" do rozpoczęcia przygotowań do ogólnopolskiej akcji protestacyjnej.

NSZZ "Solidarność" zdecydował także o skierowaniu do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o zbadanie zgodności z konstytucją, ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę z października 2002 r. Związek nie zgadza się z zapisaną tam zasadą zróżnicowania płacy minimalnej od stażu pracy. Zdaniem Komisji Krajowej jest to naruszenie zasady równości wobec prawa. Komisja Krajowa upoważniła do reprezentowania NSZZ "Solidarność" przed Trybunałem Konstytucyjnym, dr Marcina Zielenieckiego z Biura Prawnego KK.

Komisja Krajowa zwróciła się do Rządu RP o wydanie nowego rozporządzenia ws. określenia powiatów (gmin) zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególną instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje.

Komisja Krajowa wydała opinię dotyczącą zmian w ustawach: o związkach zawodowych i Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.

Zdecydowano również o powołaniu Rady Programowej "Tygodnika Solidarność". W jej skład weszli m.in. dr Tomasz Żukowski z Uniwersytetu Warszawskiego i ojciec Hubert Czuma, jezuita i honorowy członek NSZZ "Solidarność".

• Marta Pióro – Biuro Prasowe KK

Uchwała KK nr 170/03
ws. solidarności pracowniczej

W sierpniu 1980 roku do Stoczni Gdańskiej przybyły delegacje z blisko tysiąca zakładów pracy z całej Polski, aby wspólnie walczyć o godność ludzi pracy. Dzisiaj, 23 lata później, w wielu miejscach w Polsce nadal trwa walka o najbardziej podstawowe prawa: prawo do pracy i wynagrodzenia. Kierujemy wyrazy solidarności do skrzywdzonych pracowników, a szczególnie do załóg tych przedsiębiorstw, które podjęły protest w obronie słusznych praw: Fabryki WAGON S.A. w Ostrowie Wielkopolskim, Huty "Ostrowiec" w Ostrowcu Świętokrzyskim, Huty Częstochowa S.A., "Hetmana" z Elbląga, Fabryki Kabli w Ożarowie, Zakładu Produkcyjnego nr 1 "LU" Polska w Jarosławiu, Huty Stalowa Wola, TPBP "Tarbud" w Tarnobrzegu i wszystkich innych walczących o przetrwanie.

W XXIII rocznicę Sierpnia obradująca w Gdańsku Komisja Krajowa zwraca się z apelem do komisji zakładowych i innych struktur Związku w całym kraju, aby w sobotę 30 sierpnia przybyć do Ostrowa Wielkopolskiego, dając tym gestem wyraz swojej solidarności ze strajkującymi i prowadzącymi głodówkę pracownikami Fabryki WAGON oraz wszystkimi innymi załogami zakładów w Polsce, które walczą o wypłatę wynagrodzeń albo o przeżycie swojego przedsiębiorstwa.

Komisja Krajowa zwraca się również z apelem o udzielenie pomocy materialnej Komitetowi Strajkowemu w Fabryce WAGON S.A.

Uchwała KK nr 169/03
ws. pomocy z KFS dla Komitetu Strajkowego w Fabryce WAGON w Ostrowie Wlkp.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" uznaje strajk w Fabryce WAGON S.A. w Ostrowie Wielkopolskim w obronie prawa do wynagrodzenia i pracy za część akcji określonej uchwałą KK nr 152/03 z 26 marca 2003 r.

Komisja Krajowa zwraca się do Rady Krajowego Funduszu Strajkowego o udzielenie pomocy Komitetowi Strajkowemu w Fabryce WAGON S.A. za pośrednictwem Zarządu Regionu Wielkopolska Południowa.

Uchwała KK nr 171/03
ws. aktualnej sytuacji w kraju

W XXIII rocznicę narodzin NSZZ "Solidarność", podpisania Porozumień Sierpniowych i rozbudzenia nadziei na odzyskanie suwerenności naszej Ojczyzny mamy prawo stwierdzić, że dzięki niezłomnej postawie milionów ludzi porwanych ideami Solidarności żyjemy dziś w wolnej, bezpiecznej i suwerennej Polsce.

Niestety, wielkość tych dokonań przysłaniają codzienne problemy, dramat bezrobocia, konieczność nieustannej walki w obronie godności człowieka. Doraźny interes polityczny i partyjniactwo – to ciągle elementy dominujące w polskim życiu publicznym, w którym oszukiwanie społeczeństwa stało się niebezpieczną normą.

Zarzucamy obecnej koalicji rządowej, że oszukała społeczeństwo, składając obietnice bez pokrycia, a w dotychczasowym działaniu przede wszystkim powraca do systemu centralnego sterowania kolejnymi sektorami państwa, skupia się na obronie własnych politycznych interesów i działaniach ideologicznych. Groźby likwidacji Instytutu Pamięci Narodowej, powrót na stanowiska ludzi z agenturalną przeszłością – to tylko niektóre z nich. Szereg bezprecedensowych afer ujawnianych prawie codziennie przez media szokuje opinię publiczną.

Ogromne bezrobocie i kolejne upadające zakłady potęgują zniechęcenie i rozpacz pracowników. Chaotyczna polityka finansowa i gospodarcza powodują wzrastające poczucie niepewności zarówno pracowników jak i pracodawców. Dzieje się to w obliczu zbliżającej się integracji z Unią Europejską – jeżeli Polska nie będzie do niej odpowiednio przygotowana, to koszty błędów ekipy rządzącej zapłaci przede wszystkim po raz kolejny społeczeństwo. Trwanie tego rządu wynika jedynie z niezdolności parlamentu do jego zmiany.

Wobec wyżej opisanych zjawisk oraz faktu, że rządząca koalicja SLD-UP jest niezdolna do realizacji swoich wyborczych zobowiązań stwierdzamy jej całkowite bankructwo moralne, merytoryczne i polityczne.

Wierni rocie przysięgi oraz postanowieniom Statutu będziemy podejmować dostępne i właściwe dla związku zawodowego działania w obronie pracowników i ciągle aktualnych postulatów:

• prawa do pracy,
• prawa do wynagrodzenia,
• prawa do zrzeszania się,
• zapewnienia osobom pozbawionym źródeł utrzymania pomocy, w tym zasiłków i świadczeń przedemerytalnych.

Komisja Krajowa zobowiązuje zarządy regionów, sekretariaty branżowe i wszystkie struktury związku, aby niezależnie od bieżących lokalnych akcji protestacyjnych rozpocząć przygotowania do ogólnopolskiej manifestacji jesienią bieżącego roku.

Uchwała KK nr 172/03
ws. wniosku do TK o zbadanie zgodności z Konstytucją ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę

Komisja Krajowa NSZZ Solidarność", działając na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Konstytucji RP postanawia wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679) z art. 2 Konstytucji RP i sformułowaną tam zasadą sprawiedliwości społecznej oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji RP i wyrażoną tam zasadą równości wobec prawa.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" upoważnia Janusza Śniadka – Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" oraz Macieja Jankowskiego – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" do podpisania wyżej wymienionego wniosku.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" upoważnia Marcina Zielenieckiego do reprezentowania Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" przed Trybunałem Konstytucyjnym w wyżej wymienionej sprawie.

Trybunał Konstytucyjny
Al. J. Ch. Szucha 12a
00-918 Warszawa

Wniosek o zbadanie zgodności ustawy z Konstytucją

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" reprezentowana przez:
1) Janusza Śniadka – Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność",

2) Macieja Jankowskiego – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność",
działających z upoważnienia Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" udzielonego uchwałą Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" nr 172/03 z dnia 20 sierpnia 2003 r., na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Konstytucji RP, w związku z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, z późn. zm.) oraz § 1, § 6 pkt 1 i 2 Statutu NSZZ "Solidarność", wnosi o zbadanie zgodności art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679) z art. 2 Konstytucji RP i wyrażoną tam zasadą sprawiedliwości społecznej oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji RP i wyrażoną tam zasadą równości wobec prawa.

Uzasadnienie

Art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679) określa mechanizm obowiązywania przepisów określających wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę. Zgodnie z tym przepisem wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego w trybie art. 2 i 4. Art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę wyłącza jednak z zakresu zastosowania normy art. 6 ust. 1 tej ustawy, w okresie od 1 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2005 r., pracowników, którzy nie osiągnęli łącznego okresu zatrudnienia wynoszącego 2 lata. Przepis gwarantuje tym pracownikom otrzymanie wynagrodzenia nie niższego od 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia w pierwszym roku pracy oraz 90% wysokości minimalnego wynagrodzenia w drugim roku pracy. Do dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy, wlicza się wszystkie okresy, za które była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, z wyłączeniem okresów zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę różnicuje sytuację prawną pracowników, stosując kryterium stażu pracy. Zdaniem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", takie zróżnicowanie uprawnień do minimalnego wynagrodzenia narusza zasadę równości wobec prawa wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Według tej zasady wszyscy są równi wobec prawa. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

Zasada równości wobec prawa była wielokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego. W orzeczeniu z 4 lutego 1997 r. (P. 4/96) Trybunał stwierdził, iż treść zasady równości wobec prawa zakłada, że osoby znajdujące się w takiej samej lub podobnej sytuacji należy traktować tak samo, natomiast osoby znajdujące się w odmiennej sytuacji faktycznej należy traktować odmiennie. Innymi słowy wszystkie podmioty (adresaci norm prawnych) charakteryzujące się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu mają być traktowani równo, a więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących jak i faworyzujących. Równość wobec prawa zakłada jednocześnie zasadność wyboru takiego, a nie innego kryterium różnicowania podmiotów prawa; oznacza uznanie tej, a nie innej cechy za istotną, a tym samym za uzasadnioną w regulowanej dziedzinie.

Sprawą podstawową dla oceny dochowania zasady równości jest zatem ustalenie cechy istotnej, z uwagi na którą przepisy prawa dokonały zróżnicowania sytuacji prawnej swoich adresatów. Wszelkie odstępstwa od nakazu równego traktowania podmiotów podobnych muszą zawsze znajdować podstawę w odpowiednio przekonujących kryteriach. Kryteria te muszą mieć:

• po pierwsze: charakter relewantny, a więc pozostawać w bezpośrednim związku z celem i zasadniczą treścią przepisów, w którym zawarta jest kontrolowana norma oraz służyć realizacji tego celu i treści, czyli wprowadzane zróżnicowania muszą mieć charakter racjonalnie uzasadniony. Nie wolno ich dokonywać według dowolnie ustalonego kryterium (orzeczenie TK z 12 grudnia 1994 r. K. 3/94),
• po drugie: kryteria te muszą mieć charakter proporcjonalny, a więc waga interesu, któremu ma służyć różnicowanie sytuacji adresatów normy, musi pozostawać w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostaną naruszone w wyniku nierównego potraktowania podmiotów podobnych,
• po trzecie: kryteria te muszą pozostawać w jakimś związku z innymi wartościami, zasadami czy normami konstytucyjnymi, uzasadniającymi odmienne traktowanie podmiotów podobnych (orzeczenie z dnia 23 października 1995 r., K. 4/95).

Zdaniem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", zastosowane w ustawie kryterium stażu pracy jako przesłanki zróżnicowania prawa pracowników do minimalnego wynagrodzenia nie spełnia wskazanych wyżej warunków. W szczególności kryterium to nie posiada charakteru relewantnego, tzn. nie pozostaje w bezpośrednim związku z celem i zasadniczą treścią ustawy. Jego zastosowanie nie ma racjonalnego uzasadnienia. Ustawa o minimalnym wynagrodzeniu za pracę zawiera przepisy prawa pracy o charakterze płacowym. Cele przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę najlepiej oddaje treść postanowień umów międzynarodowych odnoszących się do tego zagadnienia. Chodzi tu w szczególności o ratyfikowaną przez Polskę konwencję MOP nr 99 z 1951 r. dotyczącą metod ustalania płac minimalnych w rolnictwie (Dz. U. z 1977 r. Nr 39, poz. 176), konwencję MOP nr 131 z 1970 r. dotyczącą ustalania płac minimalnych ze szczególnym odniesieniem do krajów rozwijających się (nie ratyfikowana przez Polskę) oraz Europejską Kartę Społeczną z 1961 r. (art. 4 ust. 1 nie został przez Polskę ratyfikowany). Przepisy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, najogólniej rzecz biorąc spełniają funkcję alimentacyjną, tzn. zapewniają pracownikom oraz ich rodzinom odpowiedni (przyzwoity) poziom życia (szerzej na ten temat: J. Wratny, "Minimalne wynagrodzenie za pracę – nowe regulacje prawne", Praca i Zabezpieczenie Społeczne nr 6/2003, s. 2 i następne). Przy kształtowaniu wynagrodzenia minimalnego bierze się zatem pod uwagę potrzeby pracowników i ich rodzin, ogólny poziom płac, kosztów utrzymania i świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz stopy życiowej innych grup społecznych, ale także czynniki natury gospodarczej, łącznie z wymaganiami rozwoju gospodarczego, poziomem wydajności pracy, dążeniem do osiągnięcia i utrzymania wysokiego poziomu zatrudnienia (art. 3 konwencji MOP nr 131). W związku z powyższym doktryna opowiada się za dopuszczalnością różnicowania prawa do minimalnego wynagrodzenia za pracę, z tym, że za dopuszczalne kryterium dyferencjacji uznaje się np. stopień uprzemysłowienia oraz koszty utrzymania w poszczególnych regionach kraju (tzw. regionalizacja minimalnego wynagrodzenia – por. Z. Jacukowicz, "Płaca godziwa. Poziom i dynamika". Studia i Materiały IPiSS 3/1993, s. 100). Staż pracy jako kryterium różnicowania prawa do minimalnego wynagrodzenia nie pozostaje również w jakimkolwiek związku ze stosowanymi tradycyjnie w prawie pracy miernikami wysokości wynagrodzenia za pracę, takimi jak rodzaj wykonywanej pracy, kwalifikacje wymagane przy jej wykonywaniu, ilość i jakość świadczonej pracy (art. 78 § 1 Kp).

Jedynym uzasadnieniem dla wprowadzenia w przepisach ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę zróżnicowania wysokości tego wynagrodzenia jest "zwiększenie skłonności pracodawców do zatrudniania młodych pracowników, co może przyczynić się do poprawy sytuacji na rynku pracy, zwłaszcza osób młodych" (por. uzasadnienie do projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę). Stanowi to realizację postulatu pracodawców, zdaniem których produktywność młodych pracowników jest niska i nie pokrywa kosztów minimalnego wynagrodzenia. Walka z bezrobociem, będąca z mocy art. 65 ust. 5 Konstytucji wartością konstytucyjną nie stanowi jednak przeciwwagi dla interesów naruszonych wskutek nierównego potraktowania pracowników w zakresie prawa do minimalnego wynagrodzenia za pracę. Ustawa o minimalnym wynagrodzeniu za pracę zrywa związek pomiędzy wynagrodzeniem a wartością pracy. Deprecjonuje ona czynnik wykształcenia jako miernika kwalifikacji pracowniczych oraz sprawności fizycznej i intelektualnej, która w wielu wypadkach jest znacznie wyższa u osób młodych niż osób posiadających długi staż pracy. Przeznaczeniem minimalnego wynagrodzenia jest opłacanie prac prostych, nie wymagających przygotowania zawodowego. Tymczasem ustawa o minimalnym wynagrodzeniu za pracę dodatkowo redukuje to wynagrodzenie wobec absolwentów szkół (tak J. Wratny, op. cit., s. 6 oraz W. Odrowąż-Sypniewski, Opinia prawna do projektu ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę z dnia 31 lipca 2002 r. sporządzona w Biurze Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu, s. 7-8 ). Zastosowana metoda ograniczenia bezrobocia wśród młodych pracowników wydaje się jednocześnie nieskuteczna (por. J. Wratny, op. cit., s. 6). Niewielka różnica w wysokości minimalnego wynagrodzenia wypłacanego absolwentom oraz pracownikom z dłuższym stażem pracy nie będzie stanowiła dla pracodawców dostatecznej motywacji do zatrudnienia młodego pracownika nie posiadającego doświadczenia zawodowego.

Zdaniem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, godząc w zasadę równości wobec prawa sformułowaną w art. 32 ust. 1 Konstytucji pozostaje jednocześnie w sprzeczności z art. 2 Konstytucji i wyrażoną tam zasadą sprawiedliwości społecznej. Za niedopuszczalne należy bowiem uznać zróżnicowanie praw obywatelskich na poziomie ich minimum (tak w szczególności A. Zoll, "Opinia w sprawie zgodności z Konstytucją projektu ustawowej regulacji minimalnego wynagrodzenia za pracę" z dnia 13.10.1999 r. przygotowana przez Radę Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów). Określenie wysokości minimalnego wynagrodzenia pracowników posiadających krótki okres zatrudnienia na poziomie niższym od wysokości takiego minimalnego wynagrodzenia przysługującego długoletnim pracownikom narusza zatem zasadę sprawiedliwości społecznej w jej dystrybutywnym (rozdzielczym) ujęciu. Trybunał Konstytucyjny w bogatym orzecznictwie dotyczącym tego problemu przyjmuje, że zasada sprawiedliwości społecznej wypowiada preferencje grupowe mające na celu obok równego traktowania także na przykład wyrównanie społecznych krzywd czy upośledzeń. Zakłada więc równe traktowanie osób (fizycznych, prawnych) mających tę samą cechę charakterystyczną, istotną dla danej kategorii osób (tj. równych) oraz "podobne traktowanie podobnych". Różnicowanie w prawie jest dopuszczalne, o ile jest usprawiedliwione. Sprawiedliwość jest więc przeciwieństwem arbitralności (por. J. Oniszczuk, "Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w orzecznictwie Trybunał Konstytucyjnego", Zakamycze 2000 r., s. 150 i następne).

Pogląd o niezgodności art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu z zasadą równości wobec prawa wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP wyrażony został w cytowanych już wyżej opiniach prawnych przygotowanych przez Radę Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów oraz Biuro Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu, jak również w opinii prawnej z dnia 28.08.2002 r. przygotowanej na zlecenie tego Biura przez prof. dr hab. Stanisława Gebethnera. Pogląd ten podziela również J. Wratny w cytowanym już wyżej artykule: "Minimalne wynagrodzenie za pracę – nowe regulacje prawne", PiZS nr 6/2003,s. 6.

Przedstawione argumenty przemawiają, zdaniem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", za skierowaniem do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o zbadanie zgodności art. 6 ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę z art. 2 Konstytucji RP i wyrażoną tam zasadą sprawiedliwości społecznej oraz z art. 32 ust. 1 Konstytucji i sformułowaną tam zasadą równości wobec prawa.

Uchwała KK nr 173/03
ws. Rady Programowej Tygodnika "Solidarność

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanawia powołać Radę Programową Tygodnika "Solidarność" w składzie:

1. Bielawski Mirosław
2. O. Hubert Czuma
3. Gumułka Wojciech
4. Gurba Kryzsztof
5. Kuc Tomasz
6. Kuźma Małgorzata
7. Majchrowicz Tadeusz
8. Mokrosińska Krystyna
9. Orlicz Michał
10. Piotrowski Franciszek Sławomir
11. Pietrucha Mirosław
12. Rutkowski Roman
13. Szwed Stanisław
14. Wasielewski Dariusz
15. Zydorek Ewa
16. Żukowski Tomasz

Zadaniem Rady Programowej jest przygotowanie projektu linii programowej Tygodnika "Solidarność", a po jej zatwierdzeniu przez Komisję Krajową prowadzenie okresowej oceny jej realizacji.

Komunikat

W dniu 11 czerwca 2003 r. w Katowicach odbyło się posiedzenie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", podczas którego analizowano sytuację w sektorze górniczym. Komisja Krajowa podjęła uchwałę, w której udzieliła poparcia wszystkim akcjom zorganizowanym w obronie miejsc pracy, uznając jednocześnie protest prowadzony przez Komitet Protestacyjno-Strajkowy Sekcji Krajowej Górnictwa Węgla Kamiennego za część akcji w obronie godności ludzi pracy (uchwała KK nr 152/03). Polityka wobec górnictwa oraz województwa śląskiego jest przykładem nieudolnego działania rządu, w którym wszelkie koszty przekształceń są przerzucane na pracowników zakładów i ich rodziny – stwierdza w uchwale KK. Tak zwana "restrukturyzacja" kolejnych zakładów pracy nie poprawia sytuacji w poszczególnych branżach, przyczynia się tylko do wzrostu bezrobocia oraz zwiększenia liczby rodzin żyjących w ubóstwie. Obok górnictwa, podobne działania dotykają także hutnictwo, kolej, służbę zdrowia i wiele innych branż. Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" wzywa Zarząd Kompanii Węglowej oraz osoby odpowiedzialne w rządzie za górnictwo węgla kamiennego i jego zaplecze do odstąpienia od planów likwidacji kopalń. Niezbędne jest przeprowadzenie stosownych analiz społecznych i ekonomicznych. Wszelkie działania dotyczące przyszłości polskiego przemysłu wydobywczego, tak jak w innych przypadkach, muszą być konsultowane i akceptowane przez działające w branży związki zawodowe. Dramatycznie wysoki poziom bezrobocia w Polsce uzasadnia konieczność obrony miejsc pracy wszelkimi dostępnymi dla Związku sposobami.

Komisja Krajowa zaapelowała do wszystkich zarządów regionów i innych struktur NSZZ "Solidarność" o udzielenie wsparcia finansowego dla Komitetu Protestacyjno-Strajkowego Sekcji Krajowej Węgla Kamiennego NSZZ "Solidarność".

W trakcie posiedzenia KK odbyło się spotkanie z Tomaszem Gdowskim – zastępcą Głównego Inspektora Pracy, który przedstawił analizę sytuacji na rynku pracy opierając się na raporcie z działań PIP w roku 2002.

Omówiono także bieżące prace w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych oraz sytuację w "Tysol" sp. Z o. o.

• Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK

Uchwała KK nr 164/03
ws. akcji protestacyjnej SK Górnictwa Węgla Kamiennego

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" udziela poparcia wszystkim akcjom zorganizowanym w obronie miejsc pracy i uznaje akcję protestacyjną prowadzoną przez Komitet Protestacyjno-Strajkowy Sekcji Krajowej Górnictwa Węgla Kamiennego NSZZ "Solidarność" za część akcji w obronie godności ludzi pracy (uchwała KK nr 152/03).

Polityka wobec górnictwa oraz województwa śląskiego jest przykładem nieudolnego działania rządu, w którym wszelkie koszty przekształceń są przerzucane na pracowników zakładów i ich rodziny. Tak zwana "restrukturyzacja" kolejnych zakładów pracy nie poprawia sytuacji w poszczególnych branżach, przyczynia się tylko do wzrostu bezrobocia oraz zwiększenia liczby rodzin żyjących w ubóstwie. Obok górnictwa, podobne działania dotykają także hutnictwo, kolej, służbę zdrowia i wiele innych branż.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" wzywa Zarząd Kompanii Węglowej oraz osoby odpowiedzialne w rządzie za górnictwo węgla kamiennego i jego zaplecze do odstąpienia od planów likwidacji kopalń. Niezbędne jest przeprowadzenie stosownych analiz społecznych i ekonomicznych. Wszelkie działania dotyczące przyszłości polskiego przemysłu wydobywczego, tak jak w innych przypadkach, muszą być konsultowane i akceptowane przez działające w branży związki zawodowe.

Dramatycznie wysoki poziom bezrobocia w Polsce uzasadnia konieczność obrony miejsc pracy wszelkimi dostępnymi dla Związku sposobami.

Uchwała KK nr 167/03 
ws. struktury Związku w DT "Centrum" S.A.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" po rozpatrzeniu wniosku ZR Śląsko-Dąbrowskiego dot. struktury Związku w Domach Towarowych "Centrum" S.A. stwierdza:

1. Organizacją uprawnioną do zrzeszania członków NSZZ "Solidarność" będących pracownikami Domów Towarowych "Centrum" S.A. jest organizacja zarejestrowana w regionie Śląsko-Dąbrowskim.
2. Komisja Międzyzakładowa ww organizacji jest statutowym organem Związku uprawnionym do reprezentowania zrzeszonych w NSZZ "Solidarność" pracowników Domów Towarowych "Centrum" S.A. wobec Zarządu Spółki.

Ponadto w celu zakończenia sporu dotyczącego ostatecznej struktury Związku w Domach Towarowych "Centrum" S.A. Komisja Krajowa zobowiązuje Komisję Międzyzakładową Domów Towarowych "Centrum" S.A. do przeprowadzenia – po uprzednim przyjęciu deklaracji wszystkich członków Związku będących pracownikami Domów Towarowych "Centrum" S.A. – w terminie do 30 czerwca 2003 r. referendum wśród wszystkich członków Związku, w którym wypowiedzą się oni, czy chcą przynależeć do dotychczasowej organizacji (zarejestrowanej w ZR Śląsko-Dąbrowskiego), czy też przystąpić do organizacji międzyzakładowej zrzeszającej pracowników Galeria "Centrum" sp. z o.o. oraz Smyk sp. z o.o. należących do grupy kapitałowej D.T. "Centrum".

Do nadzoru postanowień niniejszej uchwały zobowiązany jest ZR Śląsko-Dąbrowskiego przy współpracy z ZR Mazowsze.

Komunikat

W dniu 14 maja 2003 r. w Gdańsku odbyło się posiedzenie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". Gośćmi Komisji Krajowej byli Metropolita Gdański ks. abp Tadeusz Gocłowski oraz prof. Jan Kułakowski, których wystąpienia nt. "Przyszłości Europy" były wstępem do dyskusji o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej w kontekście czerwcowego referendum. Ks. abp Tadeusz Gocłowski zwrócił m. in. uwagę na kwestię podmiotowości człowieka wskazując jednocześnie, iż wolność wyboru to dokonanie wyboru a nie zaniechanie go. Prof. Jan Kułakowski dzieląc się swoimi refleksjami stwierdził, że Unia Europejska nie może być modelem sztywnym, musi podlegać ewolucji przy zachowaniu kilku podstawowych kryteriów – począwszy od zasady wspólnotowej, solidarności a skończywszy na zasadzie otwartości. Wyraził przy tym przekonanie, że zagadnieniem fundamentalnym dla Wspólnoty jest oparcie się na wartościach chrześcijańskich oraz respektowaniu prawa do wolności. Przewodniczący KK Janusz Śniadek, odwołując się do zaakcentowanej przez ks. arcybiskupa podmiotowości człowieka powiedział, że nie ma gorszych i lepszych, złych i dobrych Polaków, bez względu na to, jakiego dokonają wyboru w czerwcowym referendum. Ten wybór należy uszanować mając w pamięci, że to zryw Sierpnia 1980 roku przyniósł nam i innym narodom w Europie prawo do podejmowania decyzji, prawo do wolności. Teraz więc naszym obowiązkiem jest skorzystać z niego.

W trakcie obrad Komisja Krajowa omówiła także przebieg kwietniowej manifestacji związku w Warszawie oraz planowany kalendarz dalszych działań w obronie godności ludzi pracy. W najbliższy piątek 16 maja br. odbędzie się manifestacja w Elblągu oraz pikiety przed budynkiem dyrekcji Huty Baildon w Katowicach i pod Urzędem Wojewódzkim w Gdańsku.

Członkowie KK zapoznali się również z przebiegiem prac w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych oraz stanem negocjacji nt. emerytur dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

Na wniosek organizacji zakładowych i międzyzakładowych z powiatu radomszczańskiego w województwie łódzkim Komisja Krajowa podjęła uchwałę o wyrejestrowaniu ww. organizacji z Regionu Piotrkowskiego i wpisaniu ich do regionalnego rejestru w Regionie Ziemia Łódzka NSZZ "Solidarność".

• Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK

Uchwała KK nr 160/03
ws. zmiany nazwy Sekretariatu Kultury, Sztuki i Środków Przekazu

§ 1

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność", działając na podstawie § 19 ust. 1 pkt 4 Statutu NSZZ "Solidarność", dokonuje zmiany w uchwale KK nr 122/91 ws. nazewnictwa Sekretariatów Branżowych i Zawodowych. Punkt 12 uchwały otrzymuje brzmienie:

"12) Sekretariat Kultury i Środków Przekazu".

§ 2

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" dokonuje jednocześnie zmiany w uchwale KK nr 283/93 ws. rejestracji Sekretariatu Kultury, zmieniając dotychczasową nazwę: "Sekretariat Kultury, Sztuki i Środków Przekazu" na "Sekretariat Kultury i Środków Przekazu NSZZ "Solidarność".

Uchwała KK nr 161/03
ws. zmiany zasięgu działania regionów Ziemia Łódzka i Piotrkowskiego

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność", działając na podstawie § 8 ust.1 pkt 5 Statutu NSZZ "Solidarność" oraz uchwały KK nr 642/98 z późniejszymi zmianami, na wniosek organizacji zakładowych i międzyzakładowych z powiatu radomszczańskiego w województwie łódzkim podejmuje decyzję o zmianie zasięgu działania regionów, rozszerzając obszar Regionu Ziemia Łódzka NSZZ "Solidarność" o powiat radomszczański w województwie łódzkim.

Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2003 r.

Niniejsza uchwała stanowi podstawę do niezwłocznego wpisania organizacji zakładowych i międzyzakładowych z powiatu radomszczańskiego do regionalnego rejestru organizacji zakładowych w Regionie Ziemia Łódzka NSZZ "Solidarność". Zarejestrowanie tych organizacji zakładowych i międzyzakładowych w Regionie Ziemia Łódzka NSZZ "Solidarność" skutkuje jednoczesnym wyrejestrowaniem ww. organizacji zakładowych i międzyzakładowych z Regionu Piotrkowskiego NSZZ "Solidarność", ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Region rejestrujący organizacje zakładowe i międzyzakładowe jest zobowiązany do poinformowania pracodawców, których ww. organizacje zakładowe i międzyzakładowe obejmują swoim działaniem, o zmianie władz nadrzędnych tych organizacji zakładowych i międzyzakładowych.

Uchwała KK nr 163/03
ws. zespołu ds. informacji nt. integracji europejskiej

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" powołuje zespół do spraw informacji na temat integracji europejskiej w składzie:

• Jerzy Langer
• Józef Niemiec
• Dariusz Wasielewski
• Krzysztof Zgoda
• Dariusz Kucharski

Komunikat

W dniu 16 kwietnia 2003 r. w Gdańsku odbyło się posiedzenie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", podczas którego uzgodniono sprawy organizacyjne zaplanowanej na 25 kwietnia br. ogólnopolskiej manifestacji w Warszawie w obronie godności ludzi pracy. Głównymi żądaniami związku są: polityka tworzenia a nie likwidacji miejsc pracy, przestrzeganie prawa do zapłaty za wykonaną pracę oraz przywrócenie zasiłków i świadczeń przedemerytalnych. Pełnomocnik Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej Jerzy Langer poinformował, że w ciągu dziesięciu tygodni NSZZ "Solidarność" zebrał pod projektem ustawy na rzecz przywrócenia zasiłków i świadczeń przedemerytalnych 550 tysięcy podpisów (wymagana ustawowo ilość to 100 tysięcy). Akcja zbierania podpisów, prowadzona pod hasłem "W Polsce nie ma ludzi niepotrzebnych!", potrwa do 25 kwietnia. Zebrane podpisy przekazane zostaną Marszałkowi Sejmu 29 kwietnia br.

Komisja Krajowa postanowiła wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z dwoma wnioskami o zbadanie zgodności z Konstytucją RP przepisów ustaw: /1/ z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia – w świetle gwarantowanego konstytucyjnie prawa do ochrony zdrowia i równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej oraz /2/ z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów.

W trakcie posiedzenia omówiono sytuację w branżach oraz przyjęto stanowisko ws. protestu prowadzonego w siedzibie Kompanii Węglowej S.A. w Regionie Śląsko-Dąbrowskim w obronie praw pracowników wynikających z branżowego układu zbiorowego i przeciwko likwidacji kolejnych miejsc pracy. Komisja Krajowa popierając postulaty górników apeluje do Rządu RP oraz do Zarządu Kompanii Węglowej S.A. o natychmiastowe podjęcie rozmów z protestującymi w celu rozwiązania problemów branży górniczej. Podjęto również uchwałę ws. uprawnienia Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej Polskich Hut Stali S.A. do zawierania zakładowego układu zbiorowego pracy.

Zapoznano się także z przebiegiem prac w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych, akceptując jednocześnie przystąpienie związku do rozmów postulowanych przez organizacje pracodawców m. in. w obszarach finansów publicznych, systemu podatkowego, polityki gospodarczej i społecznej. Uznano jednakże, że strona związkowa musi określić warunki brzegowe dla tych negocjacji dotyczące w szczególności prawa pracy, ochrony najuboższych, ograniczenia fiskalizmu państwa.

Komisja Krajowa uchwaliła budżet KK na 2003 r.

Postanowiono również, że zwyczajna sesja XVI Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność" zwołana na 26 i 27 września br. odbędzie się w Stalowej Woli.

• Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK

Uchwała KK nr 154/03
ws. uprawnienia MKK Polskich Hut Stali S.A. do zawierania zakładowego układu zbiorowego pracy

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" stwierdza, iż Międzyzakładowa Komisja Koordynacyjna Polskich Hut Stali S.A., działająca na podstawie § 8 ust. 1 pkt 2 Statutu NSZZ "Solidarność", zarejestrowana przez Prezydium Komisji Krajowej pod nr 62 w Krajowym Rejestrze MKK, jest jedynym organem NSZZ "Solidarność" obejmującym swoim zakresem działania Polskie Huty Stali S.A. uprawnionym do negocjowania i zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy dla pracowników Polskich Hut Stali S.A.

Uchwała KK nr 156/03
ws. skierowania wniosku do Trybunału Konstytucyjnego

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" działając na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Konstytucji RP postanawia wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją art. 2 i 7 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów (Dz.U., Nr 144, poz. 1209).

Jednocześnie Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" upoważnia Janusza Śniadka – Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" oraz Jerzego Langera – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" do podpisania ww. wniosku do Trybunału Konstytucyjnego.

Załącznik do Uchwały nr 156/03

Uchwała KK nr 157/03
ws. skierowania wniosku do Trybunału Konstytucyjnego

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" działając na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Konstytucji RP postanawia wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności następujących przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391) zwanej dalej "ustawą o p. u. w NFZ" z następującymi przepisami Konstytucji RP :

1. art. 23 ust. 2 ustawy o p. u. w NFZ z art. 2 Konstytucji RP i sformułowaną tam zasadą demokratycznego państwa prawnego,
2. art. 36 ust. 1 ustawy o p. u. w NFZ z art. 2 Konstytucji RP i sformułowaną tam zasadą demokratycznego państwa prawnego,
3. art. 47 ust. 1 pkt 1, art. 47 ust. 1 pkt 3, art. 47 ust. 1 pkt 4, art. 47 ust. 1 pkt 6, art. 47 ust. 5, art. 54 ust. 1, art. 57 ust. 5, art. 68 ust. 1 i 2 ustawy o p. u. w NFZ z art. 2 Konstytucji RP formułującym zasadę demokratycznego państwa prawnego oraz art. 68 ust. 1 i 2 Konstytucji RP gwarantującym prawo do ochrony zdrowia i zapewniającym równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej,
4. art. 49 i 72 ust. 3 ustawy o p. u. w NFZ z art. 68 ust. 1 Konstytucji RP gwarantującym każdemu prawo do ochrony zdrowia,
5. art. 151 ustawy o p. u. w NFZ w związku z art. 1 i 2 ustawy z 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 1999 r., Nr 82, poz. 928 z późn. zm.) oraz rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 301), a art. 149 ust. 1 Konstytucji RP wskazujący na konieczność podziału zadań administracji rządowej oraz art. 2 Konstytucji RP kreującym zasadę demokratycznego państwa prawa,
6. art. 224 ustawy o p. u. w NFZ z art. 2 Konstytucji RP i sformułowaną tam zasadą demokratycznego państwa prawnego.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" upoważnia Janusza Śniadka – Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" oraz Jerzego Langera – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" do podpisania w/w wniosku do Trybunału Konstytucyjnego.

Załącznik do Uchwały nr 157/03

Stanowisko KK nr 75/03
ws. protestu prowadzonego w siedzibie Kompanii Węglowej S.A.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" popiera postulaty, pod którymi prowadzona jest akcja protestacyjna w siedzibie Kompanii Węglowej S.A. w Regionie Śląsko-Dąbrowskim w obronie praw pracowników, wynikających z branżowego układu zbiorowego oraz przeciwko likwidacji kolejnych miejsc pracy.

Komisja Krajowa apeluje do Rządu RP oraz do Zarządu Kompanii Węglowej S.A. o natychmiastowe podjęcie rozmów z protestującymi w celu rozwiązania bardzo istotnych problemów branży górniczej.

Komunikat

W dniu 26 marca 2003 r. w Gdańsku odbyło się posiedzenie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", podczas którego ustalono kalendarz związkowych działań w obronie godności ludzi pracy projektowanych do maja br. Wiodącymi hasłami są: przywrócenie zasiłków i świadczeń przedemerytalnych do wysokości obowiązującej przed 31 grudnia 2001 roku, obrona miejsc pracy, obrona prawa do wynagrodzenia. W przyjętym kalendarzu zaplanowano między innymi:

7 – 13 kwietnia: tydzień zbierania podpisów w miejscach publicznych w całej Polsce – dotyczący przywrócenia zasiłków i świadczeń przedemerytalnych;

25 kwietnia: manifestacja ogólnopolska w Warszawie pod hasłem "O godność ludzi pracy" – m.in. rozpoczęcie kampanii w obronie prawa do wynagrodzenia;

maj – manifestacje lub pikiety w powiatach i regionach o największym bezrobociu.

Komisja Krajowa zapoznała się także z informacjami o przebiegu prac w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych oraz sytuacją w regionach i branżach.

Omówiono również projekt budżetu KK na rok 2003.

• Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK.

Uchwała KK nr 151/03
ws. zbierania podpisów popierających inicjatywę ustawodawczą dotyczącą zasiłków i świadczeń przedemerytalnych

1. Komicja Krajowa NSZZ "Solidarność" zobowiązuje wszystkie struktury Związku do przeprowadzenia w dniach od 7 do 13 kwietnia 2003 roku tygodnia zbierania w miejscach publicznych podpisów popierających obywatelską inicjatywę ustawodawczą zmierzającą do przywrócenia zasiłków przedemerytalnych oraz podniesienia wysokości świadczeń przedemerytalnych do wysokości obowiązującej przed 31 grudnia 2001 roku
2. Komisja Krajowa ustala, że akcja zbierania podpisów zostanie zakończona w dniu 24 kwietnia br. Wszystkie struktury Związku będące w posiadaniu list z poparciem ww. inicjatywy zobowiązane są przekazać je do siedziby Komisji Krajowej w terminie do 26 kwietnia 2003 roku.

Uchwała KK nr 152/03
ws. kalendarza akcji w obronie godności ludzi pracy marzec – maj

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" przyjmuje następujący kalendarz akcji w obronie godności ludzi pracy:

1. 1. 28 marca – manifestacja w Warszawie Sekcji Krajowych Przemysłu Zbrojeniowego i Lotniczego.
2. 2. 7 kwietnia – manifestacja w Przemyślu w obronie miejsc pracy.
3. 3. 7 – 13 kwietnia: tydzień zbierania podpisów w miejscach publicznych w całej Polsce -w sprawie przywrócenia zasiłków i świadczeń przedemerytalnych.
4. 4. 25 kwietnia: ogólnopolska manifestacja w Warszawie pod hasłem "O godność ludzi pracy" z głównymi żądaniami:

• polityki tworzenia a nie likwidacji miejsc pracy,
• przestrzegania prawa do zapłaty ze wykonaną pracę,
• przywrócenia zasiłków i świadczeń przedemerytalnych.

5. 28 kwietnia: wizyty w lokalnych biurach poselskich i senatorskich.
6. 29 kwietnia: złożenie na ręce Marszałka Sejmu zebranych podpisów w sprawie przywrócenia zasiłków i świadczeń przedemerytalnych.
7. manifestacje lub pikiety w powiatach o największym bezrobociu.
   Regiony odpowiedzialne za przygotowanie:

• Warmińsko-Mazurski przy współpracy z regionami: Elbląskim, Podlaskim, Toruńskim, Mazowsze;
• Słupski – z regionami: Gdańskim, Pilskim, Bydgoskim;
• Koszaliński "Pobrzeże" – z regionem Pomorze Zachodnie;
• Zielonogórski – z regionami: Gorzów Wielkopolski, Leszczyński, Wielkopolska;
• Jeleniogórski – z regionami: Dolny Śląsk, Zagłębie Miedziowe, Wielkopolska Południowa;
• Ziemia Radomska – z regionami: Świętokrzyskim, Ziemia Sandomierska, Ziemia Łódzka, Piotrkowskim,
• Środkowo-Wschodni – z regionem Chełmskim.

UCHWAŁA KK nr 153/03
ws. prowadzenia działalności gospodarczej przez struktury Związku zmieniona Uchwałą KK nr 13/12

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia, co następuje:

§ 1
1. Struktury Związku lub podmioty działające w ich imieniu mogą prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych.
2. Nazwy spółek, o których mowa w ust. 1, będących – w momencie zakładania lub nabycia udziałów lub akcji – całkowitą lub częściową własnością Związku nie mogą nosić nazwy „Solidarność”, jak również nie można w nazwach spółek wymieniać statutowych nazw struktur Związku.
3. Postanowienia ust. 1 nie oznaczają ograniczenia możliwości tworzenia lub współtworzenia przez Związek lub jego struktury fundacji czy stowarzyszeń prowadzących działalność zbieżną ze statutowymi celami Związku.

§ 2
 Działalność gospodarcza, o której mowa w § 1, może być prowadzona wyłącznie przez struktury Związku posiadające osobowość prawną na podstawie § 17 Statutu NSZZ „Solidarność”:
1. NSZZ „Solidarność” – reprezentowany przez Komisję Krajową,
2. region – reprezentowany przez zarząd regionu,
3. krajowy sekretariat branżowy – reprezentowany przez radę sekretariatu,
4. podstawowa jednostka organizacyjna Związku w rozumieniu § 19 ust. 1 Statutu – reprezentowana przez komisję zakładową (międzyzakładową),
5. Krajowa Sekcja Morska Marynarzy i Rybaków – reprezentowana przez Radę Sekcji.

§ 3
1. Traci moc uchwała KK nr 164/91.
2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.