Stanowisko XVI KZD nr 2/2003 w 15 rocznicę strajków „Solidarności” w Hucie Stalowa Wola

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” składa hołd wszystkim uczestnikom strajków w Hucie Stalowa Wola w 1988 roku. Trzy strajki „Solidarności” w Hucie, a zwłaszcza wielki strajk w dniach 22 sierpnia – 1 września 1988 r., miały istotny wpływ na rozpoczęcie demokratycznych przemian w Polsce i zerwanie z totalitarnym systemem PRL.

Pragniemy  złożyć hołd wszystkim ludziom ”Solidarności” w Polsce, wiernym ideałom zrodzonym w Sierpniu 1980 roku. Składamy hołd wszystkim duszpasterzom ludzi pracy, duchowym opiekunom ”Solidarności”.

W 15 rocznicę strajków ”Solidarności” w Hucie Stalowa Wola podkreślamy, że walka w obronie praw pracowniczych i miejsc pracy trwa nadal. Troska o godne życie polskich rodzin i przyszłość młodego pokolenia wymaga od nas wszystkich międzyludzkiej solidarności.

Jesteśmy solidarni z pracownikami Huty Stalowa Wola, walczącymi z determinacją w obronie swoich praw i przyszłości  zakładu. Krajowy Zjazd Delegatów zdecydowanie popiera działania Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” Huty Stalowa Wola, broniącej strategicznego zakładu, decydującego o życiu społeczności miasta i całego regionu.

Stanowisko XVI KZD nr 1/2003 ws. bieżącej sytuacji w kraju

Polska znalazła się w kolejnym ważnym momencie swojej historii. Nieudolność i nieuczciwość rządzących doprowadziła do tego, że możemy utracić wszystko, co osiągnęliśmy przez minione lata, odbudowując Polskę ze zniszczeń komunizmu – kosztem wyrzeczeń milionów ludzi codziennie cierpiących niedostatek i biedę. Wysokie bezrobocie, powiększające się obszary ubóstwa, niewypłacanie należnych wynagrodzeń, anarchizacja stosunków pracy, rosnąca przepaść między dochodami najlepiej zarabiających i resztą społeczeństwa, zapaść służby zdrowia, degradacja niektórych branż i regionów – to efekty skompromitowanych rządów Leszka Millera. Nie przeprowadzając żadnych pozytywnych zmian, rząd ten skupił się na zawłaszczaniu państwa, centralizacji kolejnych sfer życia gospodarczego i społecznego, podnoszeniu podatków i walce ideologicznej. Ostatnie przypadki ataków na Najwyższą Izbę Kontroli, Instytut Pamięci Narodowej, niezależne media czy wreszcie prowokacje podczas demonstracji – przypominają coraz bardziej lata totalitarnej władzy. Towarzyszy temu chaos decyzyjny i walki frakcyjne. Polska jest nieprzygotowana do zbliżającej się akcesji do Unii Europejskiej. Koszty tego będziemy płacić przez następne dziesięciolecia.

Nie godzimy się na to, że władza przyzwala na bezkarność nieuczciwych biznesmenów, którzy zbudowali swoje fortuny kosztem zlikwidowanych przedsiębiorstw, że państwo nie wykorzystuje swoich możliwości, aby przeciwdziałać okradaniu pracowników z wypracowanych przez nich pieniędzy.

Odrzucamy programy prowadzące do likwidacji miejsc pracy i pozbawiające pracowników środków do życia.

Od struktur państwa żądamy: zapewnienia wszystkim obywatelom, także najuboższym – emerytom, rencistom i bezrobotnym, dostępu do opieki zdrowotnej, transportu publicznego, uczciwej informacji i możliwości kształcenia się.

Nie jest rolą związku zawodowego bezpośredni udział w życiu politycznym, wystawianie własnej reprezentacji politycznej ani udział w koalicjach startujących
w wyborach, by zdobyć władzę. NSZZ „Solidarność” będzie się jednak wypowiadał
w sprawach ważnych dla Polski i polskiej rodziny. To wynika z tradycji, statutu, programu oraz chrześcijańskich korzeni naszej organizacji.

Dlatego właśnie dziś mówimy – potrzeba przełomu! NSZZ „Solidarność” domaga się od wszystkich uczestników życia publicznego, którzy nie zdradzili solidarnościowej tradycji – stwórzcie realną alternatywę dla rujnującej kraj rządzącej lewicy i różnorodnych demagogów. Stwórzcie alternatywę programową, w której główną wartością jest człowiek, a nie pieniądz.

Siła związku zawodowego wynika przede wszystkim z siły organizacyjnej i liczebności. Dlatego apelujemy do pracowników samotnie borykających się ze swoimi problemami – nie stójcie z boku! Przyłączając się do nas zwiększycie szansę na skuteczną obronę przed zagrożeniami i realizację naszych wspólnych celów.

Uchwała XVI KZD nr 11/2003 ws. przekazywania składki członkowskiej

uzupełniona Uchwałą nr 8 XVII KZD

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” działając na podstawie § 18 ust. 1, pkt 4 Statutu NSZZ „Solidarność” i ustawy o związkach zawodowych (art. 331, ust. 2) zobowiązuje wszystkie organizacje związkowe i międzyzakładowe organizacje związkowe NSZZ „Solidarność” do złożenia u swoich pracodawców pisemnych wniosków o przekazywanie składki członkowskiej należnej zarządowi regionu i Komisji Krajowej bezpośrednio na konto zarządu regionu. Kopia wniosku z potwierdzeniem przyjęcia przez pracodawcę, winna być przekazana do zarządu regionu w nieprzekraczalnym terminie do 31 grudnia 2003 roku.

Uchwała XVI KZD nr 10/2003 ws. uzupełnienia uchwały nr 2 XV KZD w sprawie wniosków do IPN

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” po zapoznaniu się z informacją dotyczącą realizacji Uchwały nr 2 XV Krajowego Zjazdu Delegatów postanawia:

  1. Zobowiązać wszystkich członków Komisji Krajowej i Krajowej Komisji Rewizyjnej do przedstawienia w terminie do 31 XII 2003 r. potwierdzonych kopii wniosków złożonych do Instytutu Pamięci Narodowej.
  2. Wyżej wymienione dokumenty należy przesłać do Działu Organizacyjnego Komisji Krajowej.
  3. Brak realizacji uchwały lub negatywna ocena przez IPN spowoduje rozpoczęcie procedury zgodnej z § 9 pkt 8  Statutu NSZZ „Solidarność” wobec członków Komisji Krajowej i Krajowej Komisji Rewizyjnej wybieranych przez Krajowy Zjazd Delegatów.
  4. Krajowy Zjazd Delegatów zobowiązuje Komisję Krajową do wystąpienia do właściwych Walnych Zjazdów Delegatów z wnioskiem o rozpoczęcie procedury zgodnej z § 9 pkt 8 Statutu NSZZ „Solidarność” wobec członków KK (wchodzących w jej skład na podstawie § 19 pkt 5 ppkt 2 i 3 Statutu NSZZ „Solidarność”).

Uchwała XVI KZD nr 8/2003 ws. procedury prac nad Statutem Związku

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Komisję Krajową do zorganizowania sesji Krajowego Zjazdu Delegatów w terminie do końca maja 2004 r.
w celu przyjęcia nowego Statutu NSZZ „Solidarność” wraz z uchwałami okołostatutowymi (w tym uchwałą finansową).

Ewentualne korekty projektu Statutu muszą być podane do wiadomości delegatów przez Komisję Statutową do końca grudnia br.

Krajowy Zjazd Delegatów zobowiązuje Komisję Krajową do opracowania
i przyjęcia procedury uchwalenia Statutu.

Uchwała XVI KZD nr 7/2003 ws. przyznawania tytułu Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”

Anulowana Uchwałą nr 18 XXVI KZD

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” uchwala regulamin przyznawania honorowego tytułu: Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”.

 Regulamin

 Przyznawania tytułu Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”.

§ 1

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” może przyznać tytuł: Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”  osobie, która dochowuje wierności ideałom „Solidarności” i spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:

1)     Swoją  postawą  w służbie, w pracy, w życiu osobistym przyczyniała się do popularyzacji ideałów „Solidarności”.

2)     Wspierała aktywnie działalność struktur związkowych, przyczyniała się do ich rozwoju lub poniosła na rzecz Związku inne znaczące zasługi.

3)     Nie będąc członkiem naszego Związku wspierała czynnie – w kraju lub za granicą – jego działalność.

4)     Była represjonowana za działalność na rzecz NSZZ „Solidarność” w okresie PRL lub w okresie późniejszym.

 § 2

Osoba, której przyznano tytuł otrzymuje:

–          odznakę: Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”,

–          specjalną legitymację lub dyplom.

§ 3

  1. Wniosek o wszczęcie procedury nadawania tytułu; Zasłużony dla NSZZ „Solidarność”  może składać:

1)  zarząd regionu,

2)     rada krajowego sekretariatu branżowego,

3)     Prezydium Komisji Krajowej.

  1. Wniosek musi zawierać krótki życiorys kandydata i opis zasług wraz
    z uzasadnieniem.
  2. Wniosek składa się do Komisji Krajowej nie później niż na trzy miesiące przed terminem kolejnej sesji KZD.

§ 4

  1. Prezydium KK wysyła, w celu konsultacji, kopię wniosku do wszystkich zarządów regionów i rad krajowych sekretariatów branżowych.
  2. Zastrzeżenia w stosunku do zgłoszonych kandydatów można zgłaszać – za pośrednictwem zarządów regionów i rad krajowych sekretariatów branżowych – do Prezydium KK w terminie 30 dni.
  3. W przypadku braku zastrzeżeń złożonych w ustalonym terminie, wniosek zostanie zgłoszony pod obrady Zjazdu.
  4. Zgłoszone zastrzeżenia rozpatruje Komisja Krajowa lub powołany w przez nią tym celu zespół.

Uchwała XVI KZD nr 6/2003 ws. nadania tytułu Honorowego Członka NSZZ „Solidarność”

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” – zgodnie ze Statutem Związku i Regulaminem przyjętym przez Krajowy Zjazd Delegatów w Mielcu – nadaje tytuł Honorowego Członka NSZZ „Solidarność” następującym osobom:

Michel Olnyk –  CSC RegionLiege

Louis Smal – CSC RegionLiege

Daniel Dekocker – ACV Region Flandria.

Uchwała XVI KZD nr 5/2003 ws. współpracy międzynarodowej

W najbliższym czasie działania NSZZ „Solidarność” w dziedzinie współpracy międzynarodowej muszą uwzględnić dwa istotne elementy: postępującą globalizację gospodarki światowej i zbliżające się rozszerzenie Unii Europejskiej.

 NSZZ „Solidarność” będzie włączać się do działań Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych (MKWZZ) i Światowej Konfederacji Pracy (ŚKP), które mają na celu przygotowanie nowej strategii międzynarodowego ruchu związkowego na rzecz demokratyzacji światowej gospodarki i przywrócenia równowagi kapitał – praca. Zmiany w gospodarce światowej w zasadniczy sposób dotykają metod działania związków zawodowych, które aby sprostać wyzwaniom globalizacji i współczesnego świata muszą wypracować nowe podejście do międzynarodowej akcji związkowej i dokonać pewnego przegrupowania strukturalnego. Uczestniczyliśmy w pierwszym etapie Debaty Milenijnej zorganizowanej przez MKWZZ, której zadaniem jest wytyczenie strategii na XXI wiek. Naszym zdaniem wstępne wyniki tej debaty nie są wystarczające, jakkolwiek dają pewne wskazówki co do sposobów konsolidacji ruchu pracowniczego.

 Celem jest znalezienie wpływu na przedsiębiorstwa międzynarodowe, rządy najbogatszych państw i organizacje międzynarodowe.

 Nie wystarczy wypracować metody dostosowania działania związków zawodowych do nowych okoliczności celem przetrwania, należy również znaleźć sposoby wpływu na gospodarkę światową, na struktury przedsiębiorstw międzynarodowych, rządy najbogatszych państw (G 7), międzynarodowe instytucje finansowe (Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy) czy organizacje międzyrządowe jak Światowa Organizacja Handlu (WTO) czyli te grupy decydentów, które kierują gospodarką światową w sposób mało przejrzysty i poza wszelką kontrolą. Uważamy więc, że drugi etap Debaty Milenijnej powinien przebiegać dwutorowo i koncentrować się z jednej strony na strukturalnym wzmocnieniu krajowych i międzynarodowych organizacji związkowych, z drugiej zaś na strategii optymalnego wykorzystania zorganizowanej siły pracowniczej dla zmiany niekorzystnego układu sił i włączenia globalnego ruchu związkowego do procesu podejmowania decyzji na poziomie światowym i w konsekwencji do reorganizacji struktury światowej gospodarki.

Będziemy włączać się do akcji nacisku na rządy, przede wszystkim poprzez wywieranie presji na Rząd RP, aby włączyć do reguł działania Światowej Organizacji Handlu (WTO) wymiar socjalny i zasadę przestrzegania podstawowych standardów pracy MOP. Podobnie będziemy domagać się od międzynarodowych instytucji finansowych przestrzegania zasady informacji, konsultacji i dialogu ze związkami zawodowymi.

 NSZZ „Solidarność” będzie dążyć do jedności związkowej w świecie.

 Osiągnięte, przy naszym aktywnym udziale w wyniku inicjatywy zjednoczeniowej

X KZD z 1998 roku, zbliżenie MKWZZ i ŚKP uważamy za niewystarczające. Powtarzamy naszą opinię, iż wspólne działanie niezależnych, demokratycznych i reprezentatywnych związków zawodowych w jednej konfederacji międzynarodowej, przy poszanowaniu praw i tożsamości każdej z organizacji członkowskich pozwoliłoby uniknąć niepotrzebnej rywalizacji, rozproszenia sił i środków oraz przyczyniłoby się do większej skuteczności międzynarodowej akcji związkowej. Przestrzeganie podstawowych zasad deklaracji ideowej, wspólnota wartości, demokratyczne struktury, przejrzystość procedur stanowią wystarczającą gwarancję zachowania pluralizmu wewnętrznego i respektowania aspiracji każdej z organizacji członkowskich zjednoczonej organizacji międzynarodowej, podobnie jak obecnie ma to miejsce w MKWZZ i ŚKP, do których NSZZ „Solidarność” jest afiliowana od 1986 roku. Wzywamy więc ponownie obydwie konfederacje, aby nie tworzyły sztucznych barier i dążyły do jedności.

 NSZZ „Solidarność” będzie nadal prowadził kampanię na rzecz wzmacniania, tworzenia i rozwoju niezależnych ruchów związkowych na całym świecie. Będziemy protestować wszędzie tam, gdzie prawo pracowników do zrzeszania się w związki zawodowe nie jest respektowane. Będziemy przeciwstawiać się zarówno rządom, które prowadzą politykę łamania praw pracowniczych i związkowych, nieprzestrzegania standardów Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) jak i wykorzystywaniu tych zjawisk przez przedsiębiorstwa międzynarodowe. Będziemy też mobilizować zaprzyjaźnione zagraniczne związki zawodowe do przeprowadzenia wspierających akcji solidarnościowych, gdyby zagrożone były prawa pracownicze i związkowe w Polsce

 Związek będzie wykorzystywał doświadczenia innych organizacji związkowych.

W wielu dziedzinach związkowej działalności organizacje z innych krajów mają wieloletnie i bogatsze doświadczenie. Konieczne jest zapoznawanie z nimi działaczy, aby lepiej przygotować ich do działalności w najbliższej kadencji.

 NSZZ „Solidarność” opowiada się za wzmacnianiem europejskiego modelu socjalnego i demokratyzacją instytucji unijnych

Szczególnego znaczenia nabierają działania NSZZ „Solidarność” w Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (EKZZ) zarówno wobec nadchodzącego rozszerzenia Unii Europejskiej jak i w związku z pracami Konwentu, który określił przyszły kształt instytucjonalny i traktatowy Unii Europejskiej. Poprzez EKZZ, a także poprzez polski rząd będziemy domagali się, aby przyjął on następujące zalecenia do akceptacji przez Konferencję Międzyrządową:

  • wzmocnienie wymiaru społecznego Unii opartego na wspólnej polityce dotyczącej zatrudnienia, warunków pracy, zabezpieczenia socjalnego jako przeciwwagi wobec Unii Ekonomicznej i Monetarnej,
  • konstytucyjne zapewnienie powszechności dostępu obywateli do podstawowych usług,
  • prawo do tworzenia ponadgranicznych związków zawodowych wraz z prawem do negocjacji ponadgranicznych układów zbiorowych,
  • włączenie do Traktatu konstytucyjnego UE modelu socjalnego opartego na dialogu partnerów społecznych, ich prawie do informacji, konsultacji oraz współdecydowania,
  • włączenie do Traktatu konstytucyjnego UE Karty Podstawowych Praw z Nicei, tak aby jej przepisy były prawnie obowiązujące, możliwe do wyegzekwowania, a ich przestrzeganie kontrolowane,
  • demokratyzacja instytucji unijnych przez wzmocnienie roli ciał przedstawicielskich, nadanie procedurom podejmowania decyzji większej przejrzystości i ograniczenie zasady jednomyślności do zagadnień konstytucyjnych jak przyjmowanie poprawek do Traktatu, określanie kompetencji UE i granic stosowania zasady pomocniczości, równowagi międzyinstytucjonalnej oraz poszerzenia Unii.

NSZZ „Solidarność” wyraża przekonanie, że Unia Europejska to nie tylko wspólnota określona traktatowo lub konstytucyjnie lecz także wspólnota ducha. Będziemy pracować na rzecz wykształcenia tożsamości europejskiej opartej na wspólnych korzeniach, dziedzictwie i wartościach, pośród których spuścizna tradycji chrześcijańskiej należy do najcenniejszych i najbardziej w naszym kraju szanowanych.

 NSZZ „Solidarność” będzie głównie angażować się w europejski dialog społeczny poprzez EKZZ i Europejskie Federacje Branżowe. Wejście Polski do Unii Europejskiej da naszemu Związkowi dodatkowe narzędzia i ścieżki oddziaływania na pracodawców i rząd w interesie pracowników, ale też stworzy wyzwanie jakim jest przygotowanie naszych struktur i działaczy do skutecznego wykorzystania tych możliwości.. Po akcesji nasi przedstawiciele będą mieli możliwość w pełni uczestniczyć z prawem głosu stanowiącego przy podejmowaniu decyzji w procesie negocjacji na poziomie europejskim i to zarówno w fazie ustalania mandatu zespołów negocjacyjnych, w trakcie samych negocjacji jak i przy akceptacji bądź odrzucaniu ich rezultatów. Również uchwały i stanowiska EKZZ wobec instytucji europejskich nabiorą dla nas większego znaczenia, gdyż będą dotyczyć nas bezpośrednio, co pociągnie za sobą konieczność pełnego zaangażowania naszych ekspertów i działaczy w ich tworzenie, tak aby ich treść i skutki jakie przyniosą najlepiej służyły NSZZ „Solidarność”.

Związek będzie dalej przygotowywał działaczy do pracy w Europejskich Radach Zakładowych. Już obecnie działacze szczebla zakładowego uczestniczą
w pracach niektórych europejskich rad zakładowych (ERZ) w charakterze członków lub obserwatorów, zależnie od woli i przyzwolenia pracodawców. W chwili akcesji zacznie obowiązywać w Polsce przyjęta już ustawa wdrażająca postanowienia dyrektywy europejskiej w sprawie ERZ, ustanawiająca obligatoryjność włączenia do ich składu przedstawicieli załóg polskich zakładów stanowiących część przedsiębiorstw działających na poziomie UE. Nasi działacze muszą być dobrze przygotowani do skorzystania z tej dodatkowej możliwości informacji i konsultacji
z pracodawcą na poziomie europejskim oraz koordynacji z partnerami związkowymi
z innych krajów pracującymi w tej samej grupie przedsiębiorstw.

Uchwała XVI KZD nr 4/2003 ws. Europejskiej Karty Społecznej dot. zagwarantowania pracownikom wynagrodzenia

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Komisję Krajową do przygotowania w trybie pilnym wniosku obywatelskiego, dotyczącego ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską artykułu 4 pkt 1 Europejskiej Karty Społecznej.
Punkt ten mówi o konieczności zagwarantowania pracownikom takiego wynagrodzenia, które zapewni im i ich rodzinom godziwy poziom życia.Krajowy Zjazd Delegatów uważa, że nieratyfikowanie przez Polskę tego zapisu wynika nie z przyczyn ekonomicznych, ale z powodu prowadzenia polityki bardzo wysokiej rozpiętości dochodów i równocześnie utrzymywania niskich płac za pracę najemną.