Decyzja Prezydium KK nr 123/24 ws. PKP CARGO S.A.

§1

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” postanawia na podstawie art. 63 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego zw. z art. 23 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych przedstawić sędziemu – komisarzowi istotny pogląd w sprawie, prowadzonej przed Sądem Rejonowym dla miasta stołecznego Warszawy, XVIII Wydział Gospodarczy, sygn. akt. WA1M/GR/36/2024, dotyczący łamania prawa pracy i zasad współżycia społecznego podczas przeprowadzania zwolnień grupowych w PKP CARGO S.A. w restrukturyzacji.

§2

Treść istotnego poglądu w sprawie stanowi załącznik do decyzji.

§3

Decyzja wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uchwała KK nr 22/24 ws. wprowadzenia zmian w Uchwale KK nr 20/05 ws. łączenia lub podziału jednostek organizacyjnych Związku (z późn. zm.)

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia wprowadzić następujące zmiany w Uchwale KK nr 20/05 ws. łączenia lub podziału jednostek organizacyjnych Związku (z późn. zm.).

§1

W § 8 ust. 1 po pkt 1) dodaje się punkty 1a), 1b), 1c i 1 d w brzmieniu:

1a) Komisja międzyzakładowa, po zawiadomieniu o którym mowa w pkt. 1) przekazuje grupie inicjującej, w terminie 7 dni od dnia zawiadomienia, informację o liczbie członków Związku zatrudnionych w poszczególnych zakładach objętych procedurą wyodrębnienia. Komisja Międzyzakładowa po uzgodnieniu z grupą inicjującą może przekazać jej listę członków Związku w zakładach objętych procedurą wyodrębnienia.

1b) Zbieranie podpisów pod wnioskiem, o którym mowa w pkt 1) odbywa się w taki sposób, że członkowie Związku składają swój podpis wyłącznie pod jedną ze wskazanych opcji, tj.: ZA lub PRZECIW, lub WSTRZYMUJĘ SIĘ

1c) Komisja międzyzakładowa informuje, w sposób przyjęty w organizacji międzyzakładowej, członków zatrudnionych w danym zakładzie pracy o powstaniu grupy inicjującej w celu utworzenia samodzielnej organizacji zakładowej lub międzyzakładowej oraz o możliwości oddania głosu pod wnioskiem o wyodrębnienie.

1d) Niewykonanie przez komisję międzyzakładową czynności wskazanych wraz z zakreślonym terminem w pkt 1a i 1c powyżej nie wstrzymuje procedury utworzenia samodzielnej organizacji zakładowej lub międzyzakładowej.

§2

Wprowadza się nowy § 8a w brzmieniu:

     1. Z organizacji międzyzakładowej, obejmującej swoim działaniem więcej niż dwa zakłady pracy, może zostać wyodrębniona nowa organizacja międzyzakładowa obejmująca swoim działaniem nie mniej niż dwa z tych zakładów pracy, z zastrzeżeniem § 19 ust. 2 i ust. 4 (zdanie pierwsze) Statutu. Wyodrębnienie się organizacji międzyzakładowej powinno przebiegać zgodnie z poniższymi zasadami:

1) W celu podjęcia decyzji w sprawie wyodrębnienia powołuje się grupę inicjującą wyodrębnienie nowej organizacji międzyzakładowej, w skład której wchodzi nie mniej niż po jednym członku Związku z każdego z zakładów zamierzających wyodrębnić się w nową organizację międzyzakładową;

2) Grupa inicjująca zbiera podpisy pod odpowiednim wnioskiem w poszczególnych zakładach, które objęte są inicjatywą wyodrębnienia lub zwołuje zebrania członków w tych zakładach. O przyjętej procedurze grupa inicjująca zawiadamia z 14-dniowym wyprzedzeniem władzę wykonawczą dotychczasowej organizacji międzyzakładowej oraz zarząd regionu, który jest dla tej organizacji organem rejestrowym ( z uwzględnieniem § 8 ust. 1 pkt 1a; 1b; 1c; 1d);

3) Decyzja o wyodrębnieniu nowej organizacji międzyzakładowej jest prawomocna dla członków Związku w każdym z tych zakładów objętych procedurą wyodrębnienia, w których wniosek o wyodrębnienie poparła ponad połowa członków Związku zatrudnionych w tych zakładach;

4) Po uzyskaniu prawomocnej decyzji członków Związku, zgodnie z pkt 3 powyżej, grupa inicjująca wyodrębnienie nowej organizacji międzyzakładowej wyłania tymczasową komisję międzyzakładową, w skład której wchodzą członkowie Związku z wszystkich zakładów objętych działalnością nowej organizacji międzyzakładowej. Tymczasowa komisja międzyzakładowa, zgodnie z obowiązującym prawem wewnątrzzwiązkowym, doprowadza do zarejestrowania nowej organizacji międzyzakładowej przez władzę wykonawczą regionu, na terenie którego funkcjonują zakłady pracy objęte działalnością nowej organizacji międzyzakładowej, z zachowaniem przepisów § 19 ust. 2 i 4 (zdanie pierwsze) Statutu;

5) Po zarejestrowaniu nowej organizacji międzyzakładowej, wszyscy członkowie Związku zatrudnieni w zakładach pracy objętych działalnością tej organizacji, a będący wcześniej członkami dotychczasowej organizacji międzyzakładowej, z mocy prawa stają się członkami nowej organizacji międzyzakładowej, a dotychczasowa organizacja międzyzakładowa traci prawo do ich reprezentowania;

6) Tymczasowa komisja międzyzakładowa, zgodnie z postanowieniami § 20 ust. 3 Statutu NSZZ „Solidarność”, organizuje wybory władz nowej organizacji międzyzakładowej oraz delegatów do władz stanowiących ponadzakładowych jednostek organizacyjnych Związku, jeżeli takie prawo przysługuje zgodnie z przepisami wewnątrzzwiązkowymi.

   2. Jeżeli dotychczasowa organizacja międzyzakładowa wpisana jest do rejestru podstawowych  jednostek organizacyjnych regionu innego niż region na terenie którego funkcjonują zakłady, których dotyczy procedura wyodrębnienia, z chwilą zarejestrowania nowej organizacji międzyzakładowej przez właściwy zarząd regionu, wygaszeniu ulega wcześniejsza zgoda Komisji Krajowej wydana dotychczasowej organizacji międzyzakładowej na podstawie § 19 ust. 4 Statutu, w części dotyczącej zakładów pracy z regionu, w którym powstała nowa organizacja międzyzakładowa.

     3. Jeżeli organizacja, z której wyodrębniła się nowa organizacja międzyzakładowa, zachowuje nadal status organizacji międzyzakładowej lub zakładowej, władza stanowiąca tej organizacji ma prawo odwołać, z funkcji delegata władzy stanowiącej ponadzakładowych jednostek organizacyjnych Związku, delegatów niebędących już członkami tej organizacji. W przypadku, gdy dotychczasowa organizacja nie skorzystała z tego uprawnienia, członkowie Związku, których to dotyczy, zachowują funkcje pełnione we władzach stanowiących ponadzakładowych jednostek organizacyjnych Związku, o ile zachowane są postanowienia § 47 ust. 1 Statutu.

     4. Kwestie sporne, dotyczące przynależności do różnych organizacji międzyzakładowych i zakładowych członków Związku zatrudnionych w jednym zakładzie pracy, lub zakładach pracy funkcjonujących na terenie regionu, w którym powstała nowa organizacja międzyzakładowa, rozstrzyga zarząd regionu wskazując właściwą dla danego zakładu pracy organizację zakładową lub międzyzakładową.

§3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Stanowisko KK nr 7/24 ws. likwidacji 1800 miejsc pracy w Polsce

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża zdecydowany sprzeciw wobec zapowiedzi zwolnienia 1800 pracowników w zakładach BEKO POLAND MANUFACTURING sp. z o.o. oraz wspiera wszelkie działania Organizacji Zakładowych NSZZ „Solidarność” w tych zakładach w celu wycofania tej decyzji. Należy pamiętać, że skutki zamknięcia dwóch fabryk chłodziarek w Polsce, we Wrocławiu i w Łodzi, nie ograniczą się do likwidacji 1800 miejsc pracy, ale będą skutkować kolejnymi zwolnieniami w zakładach produkujących dla tych fabryk różne elementy i akcesoria.

Zdaniem Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” sytuacja w BEKO POLAND MANUFACTURING sp. z o.o. ma swoje korzenie w tzw. Zielonym Ładzie, którego Rząd Polski jest gorącym zwolennikiem.

Jedną z podstawowych zasad w biznesie jest przewidywalność. Wprowadzenie tzw. Zielonego Ładu generuje wysoki stopień niepewności nie tylko w kwestii cen energii, ale w ogóle stabilności jej wytwarzania. Dodatkowo różne koszty generowane przez Zielony Ład skłoniły koncern do wycofania się z Europy. Zapowiedź BEKO ws. likwidacji fabryk w Polsce i pozostawienie produkcji we Włoszech wydaje się mieć uzasadnienie w stosunku władz włoskich do Zielonego Ładu. Zapowiedź Włochów o wystąpieniu z wnioskiem o rewizję Zielonego Ładu i utrzymaniem produkcji samochodów z silnikami spalinowymi jest tego potwierdzeniem.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do Rządu RP oraz władz regionalnych Łodzi i Dolnego Śląska o podjęcie wszelkich działań prowadzących do zmiany decyzji koncernu BEKO dotyczącej likwidacji 1800 miejsc pracy w Polsce.

Apel KK nr 1/24 ws. pomocy powodzianom

Powódź, która ogarnęła nasz kraj przyniosła już niewyobrażalną skalę zniszczeń. Z docierających do nas informacji wynika, że tysiące ludzi będą potrzebowały pomocy.

Mamy w tej sprawie doświadczenie z takich zdarzeń, wiemy że nie wystarczy tylko instytucjonalna pomoc.

Chcemy, tak jak zawsze w takiej sytuacji, okazać naszą solidarność z wszystkimi potrzebującymi, dlatego jako NSZZ „Solidarność” rozpoczynamy zbiórkę pieniędzy dla Powodzian.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do wszystkich struktur Związku o przekazywanie środków finansowych na pomoc poszkodowanym

 

Decyzja Prezydium KK nr 122/24 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznychz 6 sierpnia 2024 r.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” krytycznie ocenia projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z 6 sierpnia 2024 r.
Celem projektu winno być pełne wdrożenie w Polsce postanowień konwencji MCL 2006 ratyfikowanej przez Polskę 27 grudnia 2011 r. oraz usunięcie uchybień polskiego stanu prawnego i praktyki, które wskazał polskiemu rządowi Komitet Ekspertów MOP (CEACR) w 2019.
Powinien on także adresować kwestię wzmocnienia polskiej bandery jako atrakcyjnej podstawy pracy na morskich statkach handlowych.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z 6 sierpnia
2024 r. nie rozwiązuje powyższych zadań.
Prezydium KK zwraca szczególną uwagę na następujące kwestie:
1. Pierwsza dotyczy marynarzy wykonujących pracę na statkach tzw. tanich bander.
W tym obszarze projekt nie rozwiązuje kwestii równego traktowania pracowników lądowych i morskich w sferze ubezpieczeń społecznych. Aczkolwiek projekt umożliwia podleganie ubezpieczeniu chorobowemu marynarzom pracującym pod banderą innego niż polską lub unijną (co dotychczas nie miało miejsca) to całe obciążenie ekonomiczne związane ze składką dotyka marynarza. Co równie ważne i nieakceptowalne to fakt, że wciąż konstrukcja ubezpieczenia zdrowotnego nie odpowiada realiom pracy na morzu (polegającej na przeplatających się okresach pracy na morzu i okresach pozostawania na lądzie).
2. Po drugie na negatywna ocenę zasługuje zawarta w projekcie próba uczynienia polskiej bandery bardziej atrakcyjną. Podstawowe zastrzeżenie wzbudza fakt, że kluczowym elementem zaproponowanego rozwiązania, mającego na celu uczynienie polskiej bandery bardziej atrakcyjną jest de facto obniżenie poziomu zabezpieczenia społecznego polskich marynarzy pracujących pod polską banderą poprzez wprowadzenie nowego tytułu podlegania składce, która odprowadzana ma być od podstawy w wysokości minimalnego wynagrodzenia. Odprowadzanie składki od minimalnego wynagrodzenia przekłada się na radykalne obniżenie przyszłych świadczeń emerytalnych.
Prezydium KK NSZZ „Solidarność” apeluje do Ministerstwa Infrastruktury o dalsze prace nad wskazanymi w Decyzji Prezydium wyzwaniami z wykorzystaniem mechanizmów dialogu społecznego, w tym forum Zespołu Trójstronnego ds. Żeglugi i Rybołówstwa Morskiego.
Transport morski w wymiarze europejskim i globalnym stanowi prawdziwy krwioobieg sytemu gospodarczego na świecie (czego doświadczyliśmy w niedawnym okresie pandemii Covid- 19). Należy więc podejmować wszelkie niezbędne działania dla uczynienia pracy marynarzy atrakcyjną oraz wzmocnienia możliwości rozwoju polskiej bandery. Cel drugi nie może jednak być realizowany kosztem sytuacji ubezpieczeniowej marynarza zatrudnionego u armatora pływającego pod polską banderą.

Decyzja Prezydium KK nr 119/24 ws. projektu „Dialog Społeczny w edukacji młodzieży” – opracowanie programu nauczania i ścieżek edukacyjnych dla szkół ponadpodstawowych

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na opracowanie i złożenie projektu pod roboczym tytułem „Dialog Społeczny w edukacji młodzieży” – opracowanie programu nauczania i ścieżek edukacyjnych dla szkół ponadpodstawowych” w odpowiedzi na konkurs ogłoszony w ramach programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027, nr. Naboru: FERS.04.04-IP.06-001/24.

Partnerem projektu, wnoszącym potrzebny potencjał merytoryczny do opracowania programu nauczania, będzie Krajowy Sekretariat Nauki i Oświaty NSZZ „Solidarność”.

Projekt będzie obejmował opracowanie programu nauczania o dialogu społecznym dla szkól ponadpodstawowych, organizacje i przeprowadzenie pilotażu przegotowanego programu, szkolenia dla nauczycieli przygotowujące do nauki przedmiotu oraz upowszechnianie programu.

Główne planowane działania:

  • Opracowanie programu nauczania i 3 ścieżek edukacyjnych o Dialogu Społecznym
  • Pilotaż w przynajmniej 3 szkołach
  • Przygotowanie ostatecznej wersji programu nauczania o Dialogu Społecznym
  • Przygotowanie co najmniej 90 nauczycieli do prowadzenia zajęć w oparciu o przygotowany program nauczania
  • Upowszechnianie opracowanego programu nauczania

Planowany okres realizacji: 26 m-cy,  IV 25 – VII 27; maksymalny budżet: 1,03 mln PLN.

Z ramienia Prezydium KK NSZZ „Solidarność” odpowiedzialni za realizację ww. projektu będą:

  1. Bartłomiej Mickiewicz – Zastępca Przewodniczącego KK NSZZ „Solidarność” struktur branżowych,
  2. Jerzy Jaworski – Zastępca Przewodniczącego/Skarbnik KK NSZZ „Solidarność”.

Decyzja Prezydium KK nr 118/24 ws. osób odpowiedzialnych za projekty realizowane w ramach współpracy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” i EZA (Europejskie Centrum ds. Pracowniczych)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wskazuje jako osoby odpowiedzialne z ramienia Prezydium KK NSZZ „Solidarność” za realizację projektów w ramach współpracy KK NSZZ „Solidarność” i EZA:

  1. Piotra Dudę – Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”,
  2. Grzegorza Adamowicza – Zastępcę Przewodniczącego/Sekretarza Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.