25 lat Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”

25 lat temu z podniesionych głów, a nie z zaciśniętych pięści, z potrzeby godności
i poczucia wspólnoty powstała „Solidarność” – pierwszy wolny i niezależny związek zawodowy w kraju systemu komunistycznego. Pojawiła się w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej nadzieja, że ludzie żądający chleba i wolności, godności pracy i praw obywatelskich, żądający niepodległej, suwerennej ojczyzny zwyciężą i będą decydować o własnym losie. Rozpoczął się proces odbudowy podmiotowości narodowej i świadomości społecznej. Podstawą dla tych zmian była inspiracja Ojca Świętego Jana Pawła II, który natchnął nas wiarą w moc Ducha i dał nam siłę do walki.

System komunistyczny odmawiał pracownikom podstawowych praw, w tym prawa do zrzeszania się. Powstały w krótkim czasie dziesięciomilionowy związek zawodowy „Solidarność” stał się rzecznikiem interesów większości Polaków. Walka bez użycia przemocy okazała się wzorem skutecznego działania wobec państwa stosującego argument siły. Ta postawa doprowadziła wreszcie w 1989 roku do obalenia komunizmu w Polsce, a następnie w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej.

 Nie ma godności bez „Solidarności”

 „Solidarność”- symbol protestu przeciw przedmiotowemu traktowaniu ludzi pracy, upominała się o sprawiedliwość społeczną i prawo wypowiadania się pracowników we własnym imieniu. Ojciec Święty Jan Paweł II widział w NSZZ „Solidarność” organizację, która złączyła Polaków w solidarnej odpowiedzialności za godność i owocność pracy, w wielkim zrywie do podniesienia moralności społeczeństwa, która skierowana była wyłącznie ku wspólnemu dobru. W encyklice „Laborem exercens” Jan Paweł II w 1981 roku pisał o wynaturzeniach komunizmu i zagrożeniach kapitalizmu, o godności pracy i godności pracowników, o niezbędności zrzeszania się w związki zawodowe. Nauczanie papieskie dało podstawy solidarności, działaniu na rzecz dobra wspólnego, przywróciło znaczenie podstawowych wartości takich jak: prawda, odwaga, moralność, wierność zasadom.

„Solidarność” stała się synonimem patriotyzmu, bo będąc związkiem zawodowym budowała tradycje łączenia troski o ludzi pracy z troską o Polskę.

 Nie ma wolności bez „Solidarności”

 Kiedy w grudniu 1981 roku władze PRL nie chcąc zmian i broniąc swojej pozycji wprowadziły stan wojenny i zdelegalizowały NSZZ „Solidarność”, hasło: „nie ma wolności bez Solidarności” towarzyszyło Polakom, pomagając wytrwać przez długie osiem lat prześladowań, aresztowań, a nawet zabójstw. Szykanowanym związkowcom pomagał Kościół Katolicki, który przygarniał, osłaniał i pocieszał. Wielu ludzi zapłaciło życiem za tę walkę, w tym ksiądz Jerzy Popiełuszko, który za nauczanie, aby zło dobrem zwyciężać, poniósł męczeńską śmierć.

Odzyskanie niepodległości w 1989 roku rozpoczęło nowy etap w historii Polski
i NSZZ „Solidarność”. Związek z organizacji patronującej całemu ruchowi przemian demokratycznych i gospodarczych w kraju, stał się przede wszystkim stroną w procesie transformacji ustrojowej i gospodarczej – stroną broniącą miejsc pracy, protestującą przeciw obniżaniu lub niewypłacaniu zarobków, naruszaniu praw pracowniczych i różnym patologiom związanym z przemianami gospodarczymi. Kiedy odzyskaliśmy wolność i zaczęły funkcjonować instytucje demokratyczne, „Solidarność” mogła ograniczyć swoje działania w obronie godności do troski o świat pracy, troski opartej na społecznej nauce Kościoła.

 Nie ma solidarności bez „Solidarności”

Mamy niepodległą Polskę, ale wielu z nas nie ma zaufania do polityków, mamy wolne związki zawodowe, ale większość pracowników nie korzysta z prawa do zrzeszania się, mamy wolność słowa i wolność przekonań, ale media nie zawsze prezentują nasze poglądy.

Dziś wiele osób zastanawia się, czy było warto. My wątpliwości nie mamy. Jesteśmy pewni, że pomimo zawodów i rozczarowań, udało się osiągnąć więcej i w krótszym czasie niż marzyliśmy 25 lat temu. Warto było trwać w stoczniach, kopalniach, hutach.

Dziś, ćwierć wieku później, składamy hołd tym, którzy w 1980 roku całemu narodowi,
a jak się potem okazało – całej Europie i światu dali nadzieję. Zwykłym ludziom, którzy nagle poczuli, że są po prostu u siebie i konsekwentnie, bez strachu, ale z rozwagą; bez przemocy, ale z poczuciem siły stworzyli Polski Sierpień i „Solidarność”, otworzyli drzwi do wolności Polakom i wielu innym narodom.

Przez 25 lat z „Solidarnością” utożsamiało się wiele milionów ludzi. „Solidarność” stała się wizytówką Polski za granicą i jej znakiem firmowym, dla wielu także znakiem nadziei.

Dziękujemy byłym i aktualnym członkom – wiernym „Solidarności” na dobre i na złe, działającym bezinteresownie dla dobra wspólnego – za poświęcenie oraz za ból, które często były ceną, jaką zapłaciliśmy za powrót Polski do rodziny demokratycznych narodów.

Uchwała XVIII KZD – Hołd pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” składa hołd pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II. Symbolicznym wyrazem tego hołdu jest pamiątkowy złoty medal, który zostanie przekazany Stolicy Apostolskiej wraz z Laudacją. Replika tego medalu będzie złożona w Muzeum Solidarności w Bastionie św. Rocha na Jasnej Górze.

 Tekst Laudacji jest załączony do uchwały.

Laudacja XVIII KZD

Laudacja

Składamy hołd pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II w Roku Solidarności Międzyludzkiej ogłoszonej przez NSZZ „Solidarność” w 25. rocznicę powstania Związku.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za Jego pielgrzymki do Polski i prorocze wezwanie: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi”, które natchnęło miliony Polaków odwagą do upomnienia się o swoje prawa, upomnienia bez gwałtu i przemocy.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za modlitwę i za wspieranie NSZZ „Solidarność”, organizacji, która złączyła Polaków w solidarnej odpowiedzialności za godność i owocność pracy, w wielkim zrywie do podniesienia moralności społeczeństwa, która skierowana była wyłącznie ku wspólnemu dobru – jak mówił do delegacji NSZZ „Solidarność” w Rzymie
15 stycznia 1981 r.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za nauczanie o prawdzie i miłości, które tak bardzo przyczyniło się do rozpadu komunistycznego imperium zła.

Dziękujemy Janowi Pawłowi II za Jego pielgrzymowanie po świecie w imię Jezusa Chrystusa, za nadzieję, którą wlał w miliony serc ludzi różnych narodów, języków i ras, krajów i kontynentów, za Jego „Dni Młodzieży”, za Jego wezwanie „Nie lękajcie się!”.

Dziękujemy Bogu na możność obcowania przez tyle lat z Karolem Wojtyłą – wyjątkowym człowiekiem i kapłanem, z Janem Pawłem II – jednoczącym ludzi na całym świecie, z Ojcem Świętym – świętym naprawdę.

„Solidarność” winna wrócić do swoich korzeni, do ideałów, jakie przyświecały jej jako związkowi zawodowemu. Władza przechodzi z rąk do rąk, a robotnicy, rolnicy, nauczyciele, służba zdrowia i wszyscy inni pracownicy, bez względu na to, kto sprawuje władze w kraju, oczekują pomocy w obronie ich słusznych praw. Tu nie może zabraknąć „Solidarności”.

Uroczyście zobowiązujemy się te zadania postawione przez Ojca Świętego wypełnić.

List XVIII KZD do Ojca Św. Benedykta XVI

Umiłowany Ojcze Święty!

Jeszcze brzmią w naszych uszach bolesne słowa „Zaprawdę Papież umarł”, wypowiedziane po śmierci Twojego, jakże bliskiego naszym sercom, poprzednika Ojca Świętego – Jana Pawła II, a z Łaski Bożej już otrzymaliśmy kolejny dar, Twój wybór na Stolicę św. Piotra.

Wyrażamy naszą głęboką wdzięczność Waszej Świątobliwości za ustanowienie swoim delegatem na uroczystości XXV – lecia powstania NSZZ „Solidarność” Jego Eminencji Księdza Arcybiskupa Stanisława Dziwisza – Metropolity Krakowskiego.

 Czcigodny Ojcze Święty!

 Wyrażamy Ci naszą wdzięczność za słowa, które wypowiedziałeś do świata pracy na progu swojego pontyfikatu, podczas swojej pierwszej modlitwy „Anioł Pański” 1 maja 2005 roku. Dziękujemy za Twoją troskę o to, aby ludzie, zwłaszcza ludzie młodzi, mieli pracę, i aby warunki jej wykonywania coraz bardziej odpowiadały szacunkowi dla godności osoby ludzkiej.

Powiedziałeś do nas podczas modlitwy na „Anioł Pański”: „Solidarność, sprawiedliwość i pokój są filarami, na których buduje się jedność rodziny ludzkiej”.

 Drogi Ojcze Święty!

 Prosimy, przyjmij nasze skromne życzenia, które płyną z Gdańska, z głębi serc ludzi „Solidarności”, którzy starają się być wierni słowom wypowiedzianym przez Wielkiego Papieża Jana Pawła II: „Jedni drugich brzemiona noście”.

Niech Dobry Pasterz strzeże Cię i zachowa jak najdłużej dla dobra Kościoła i ludzkości.

Na koniec prosimy o Twoje Apostolskie Błogosławieństwo, abyśmy mogli sprostać trudowi budowania Polski, naszej Ojczyzny.

17 sierpnia 2005 (13/05)

Komunikat

Uroczyście rozpoczęło się posiedzenie Komisji Krajowej, które odbyło się 17 sierpnia br. w Gdańsku. Prof. dr hab. inż. Janusz Rachoń, rektor Politechniki Gdańskiej z upoważnienia Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich złożył na ręce Janusza Śniadka tekst Uchwały Zgromadzenia Plenarnego KRASP podjętej w związku z 25 rocznicą powołania NZZS "Solidarność". Rektorzy zaapelowali do przedstawicieli społeczności akademickich, którzy byli świadkami wydarzeń sprzed 25 lat o "przekazywanie pamięci o tych wydarzeniach, a także wartości, jakie wprowadziły one do naszego życia, kolejnym pokoleniom polskiej młodzieży. "Solidarność doprowadziła do przemian demokratycznych w Polsce"- napisali w specjalnej uchwale przedstawiciele polskich uczelni.

Janusz Śniadek zrelacjonował członkom KK rozmowę z prezydentem Lechem Wałęsą, który zapowiedział wystąpienie z NSZZ "S" po uroczystościach 25-lecia Związku. Jak zapewniał szef "S", nie jest to gest wrogości wobec "S". Zapowiedział również, że w połowie września członkowie KK będą mieli okazję spotkać się i porozmawiać z byłym przewodniczącym "S", Lechem Wałęsą.

Bogdan Szozda z prezydium KK zapowiedział, że po uroczystym Krajowym Zjeździe Delegatów, prezydium spotka się z przedstawicielami organizacji związkowej w Poczcie Polskiej. – Przekształcenia w Poczcie Polskiej zmuszają nas do zmian w strukturze organizacji w tej firmie – zapowiedział Szozda.

Komisja Krajowa zarekomendowała uroczystemu KZD dokumenty, które mają być przyjęte 30 sierpnia. XVIII KZD przyjmie: uchwałę w sprawie hołdu pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II, stanowisko w XXV rocznicę powstania NSZZ "S" oraz posłanie do pracowników.

Podczas posiedzenia Komisji Krajowej organizatorzy uroczystości rocznicowych ponowili zaproszenie na obchody 25. rocznicy powstania NSZZ "S", które odbędą się także w Szczecinie (28 sierpnia) i Jastrzębiu (3 września).

Członkowie Komisji Krajowej otrzymali również zaproszenie na XXIII Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która odbędzie się 17-18 września br. W tym roku uroczystościom na Jasnej Górze będzie przewodniczył kardynał Henryk Gulbinowicz a homilię wygłosi przewodniczący konferencji episkopatu Polski ks. abp Józef Michalik.

Komisja Krajowa zapoznała się również z projektami uchwał okołostatutowych przygotowanymi na XIX KZD.

Na koniec przedyskutowano ewentualne poparcie Związku dla partii politycznej i kandydata na prezydenta. Uznano jednak, że "S" wstrzyma się od jakichkolwiek postanowień.

  • Biuro Prasowe KK

Uchwała KK nr 13/05
ws. dokumentów XVIII Krajowego Zjazdu Delegatów

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" wnioskuje do XVIII Krajowego Zjazdu Delegatów o przyjęcie w pierwszym czytaniu następujących dokumentów:

  • uchwała ws. hołdu pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II,
  • stanowisko w XXV rocznicę powstania NSZZ "Solidarność",
  • posłanie do pracowników.

14-15 czerwca 2005 (10-12/05)

Komunikat

Podczas dwudniowego posiedzenia 14-15 czerwca 2005 r. w Gdańsku Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zwróciła się do wszystkich członków i sympatyków związku z apelem o wzięcie udziału w uroczystościach z okazji 25. rocznicy powstania NSZZ "Solidarność", które odbędą się 31 sierpnia 2005 roku na Placu Solidarności w Gdańsku. Będzie to manifestacją naszego przywiązania do ideałów Sierpnia 1980 roku i świadectwem trwania przy nich – czytamy w apelu. Komisja Krajowa wezwała także autorów ustaw o ustanowieniu Krzyża lub Orderu "Solidarności" o wycofanie swoich projektów z parlamentu. Po wyczerpującej debacie zdecydowano nie udzielać żadnemu z ugrupowań politycznych bezpośredniego poparcia w nadchodzących wyborach parlamentarnych. Zwrócono się również z apelem o kierowanie wniosków do Instytutu Pamięci Narodowej oraz przyjęto kalendarz wyborczy do wyborów związkowych na kadencję 2006-2010.

Pierwszego dnia obrad członkowie Komisji Krajowej wysłuchali relacji Tadeusza Kiliana, pełnomocnika NSZZ "Solidarność" w procesie o sprawstwo kierownicze zbrodni Grudnia 1970 roku, z przebiegu postępowania. W 1995 roku Prokuratura Wojewódzka w Gdańsku skierowała do Sądu Wojewódzkiego akt oskarżenia przeciwko m.in. Wojciechowi Jaruzelskiemu, Stanisławowi Kociołkowi oraz dowódcom wojskowym tłumiącym protesty. W marcu 1996 roku odbyła się pierwsza rozprawa. W 1999 roku proces został przeniesiony do Warszawy. Od lipca 2003 roku, według nowej procedury, oskarżeni nie muszą stawiać się na każdą rozprawę, nie wpływa to na przebieg procesu. Według mec. Kiliana, proces – jak na kondycję polskiego wymiaru sprawiedliwości – przebiega sprawnie. Niestety, 2 lata temu został odrzucony wniosek prokuratury i pełnomocnika związku o zmniejszenie liczby świadków. Dlatego trwa to tak długo – do przesłuchania bezpośredniego jest 1091 świadków, 2500 zeznań do odczytania. Mimo dość częstych rozpraw (kilka w miesiącu) nadal do przesłuchania została gigantyczna liczba świadków. Przypomnijmy, że do stłumienia grudniowej rewolty robotników władze użyły około 5 tysięcy milicjantów i około 27 tysięcy żołnierzy. Według oficjalnych komunikatów życie straciło: w Elblągu 1 osoba, w Gdańsku 9, w Szczecinie 16, w Gdyni 18. Rannych zostało 1 164 osoby.

Komisja Krajowa podjęła uchwały o powołaniu Krajowej Komisji Wyborczej na lata 2005-2009 oraz kalendarzu wyborczym do wyborów związkowych na kadencję 2006-2010.

Szczegółowo przedstawiono projekt uchwały finansowej oraz kilku uchwał okołostatutowych przygotowywanych na Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ "Solidarność", planowany w trybie roboczym na październik tego roku w Białymstoku.

Omówiono także program głównych uroczystości 25. rocznicy powstania NSZZ "Solidarność". Komisja Krajowa zwróciła się z apelem do wszystkich członków i sympatyków związku o wzięcie udziału w uroczystościach 31 sierpnia br. na Placu Solidarności w Gdańsku.

W specjalnym stanowisku Komisja Krajowa stwierdziła, że od blisko roku oczekuje na reakcję ze strony Parlamentu RP na apel o ustanowienie 31 sierpnia Dniem Solidarności i Wolności. Apel podpisany został przez Przewodniczącego KK NSZZ "Solidarność", Prezydenta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego. Uchwalenie tego Dnia i nadanie mu charakteru święta państwowego (niekoniecznie dnia wolnego od pracy) byłoby najlepszym wyrazem uznania dla wszystkich, którzy wnieśli istotny wkład w zwycięstwo "Solidarności" i historyczne przemiany, którym Polska – i nie tylko – tak wiele zawdzięcza. Wpisałoby to wydarzenia sprzed 25 lat na stałe w pamięć rodaków. Z zaskoczeniem przyjmujemy projekty ustaw umożliwiających nadawanie odznaczeń "Solidarności". Rzeczpospolita Polska dysponuje odpowiednimi odznaczeniami państwowymi, którymi może uhonorować zasłużonych obywateli. Ustanowienie i przyznawanie kolejnego odznaczenia tylko dla nielicznych z rzeszy uczestników pokojowej rewolucji "Solidarności", wobec olbrzymiego trudu i poświęcenia tysięcy, rodzi kontrowersje i nie najlepiej wpisuje się w zasadę solidaryzmu. Komisja Krajowa zwraca się do Prezydenta RP i pozostałych wnioskodawców o wycofanie z Sejmu projektów ustaw o ustanowieniu i nadawaniu orderów i odznaczeń "Solidarności". Apelujemy do parlamentarzystów RP o odrzucenie projektów ustaw ws. odznaczeń "Solidarności", gdyby zostały zgłoszone pod obrady.

W drugim dniu posiedzenia członkowie Komisji Krajowej zapoznali się z informacją o sytuacji w poszczególnych branżach. Ustalono, że decyzję o ewentualnej akcji protestacyjnej związku w sprawie emerytur pomostowych podejmą przewodniczący regionów i sekretariatów branżowych podczas najbliższego spotkania konwentu.

Przedstawiono Komisji Krajowej sprawozdania Rady Nadzorczej z działalności Spółki "Tysol" za rok 2004 oraz Rady Programowej "Tygodnika Solidarność".

Krajowa Komisja Rewizyjna poinformowała o wynikach przeprowadzonych przez nią kontroli.

Przyjęto także treść apelu, w którym Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zwraca się do wszystkich, a szczególnie do członków NSZZ "Solidarność", którzy w okresie PRL z różnych względów mogli być obiektem zainteresowania Służby Bezpieczeństwa, o skorzystanie z możliwości stworzonej w ustawie o Instytucie Pamięci Narodowej i wystąpienie z wnioskiem do IPN w celu sprawdzenia, czy w zasobach archiwalnych istnieją dotyczące ich materiały. Zachęcamy osoby poszkodowane do korzystania z ustawowych możliwości identyfikacji zawartych w tych materiałach nazwisk pracowników i współpracowników SB oraz przekazywanie tych udokumentowanych informacji do Zarządów Regionów NSZZ "Solidarność" – stwierdzono w dokumencie. Zarządy Regionów powinny pomóc pokrzywdzonym w tworzeniu ogólnodostępnych banków danych budowanych w oparciu o dokumenty przekazane im przez IPN.

W trakcie debaty podsumowującej prowadzone od stycznia konsultacje z przedstawicielami partii prawicowych zdecydowano nie udzielać żadnemu z ugrupowań politycznych bezpośredniego poparcia związku w nadchodzących wyborach parlamentarnych. Co do wyborów prezydenckich – kwestię tę Komisja Krajowa najprawdopodobniej rozstrzygnie podczas posiedzenia w połowie sierpnia br.

Kończąc dwudniowe obrady Komisja Krajowa przegłosowała stanowisko ws. skandalicznego zdarzenia w Rawiczu, gdzie członkowie tamtejszego Bractwa Kurkowego za główną atrakcję majowego turnieju strzeleckiego przyjęli strzelanie do tarczy z wizerunkiem Śp. Jana Pawła II. Wydarzenie to jest przestępstwem i jako takie powinno stać się przedmiotem zainteresowania organów ścigania.

  • Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK

Apel nr 7/05
ws. udziału w uroczystościach na Placu Solidarności

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" apeluje do członków i sympatyków Związku o wzięcie udziału w uroczystościach z okazji 25 rocznicy powstania NSZZ "Solidarność", które odbędą się 31 sierpnia 2005 roku na Placu Solidarności w Gdańsku.

Będzie to manifestacją naszego przywiązania do ideałów Sierpnia 1980 roku i świadectwem trwania przy nich.

Stanowisko KK nr 8/05
ws. ustawy o ustanowieniu Dnia Solidarności i Wolności

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" od blisko roku oczekuje na reakcję ze strony Parlamentu RP na apel o ustanowienie 31 sierpnia Dniem Solidarności i Wolności. Apel podpisany został przez Przewodniczącego KK NSZZ "Solidarność", Prezydenta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego.

Uchwalenie tego Dnia i nadanie mu charakteru święta państwowego (niekoniecznie dnia wolnego od pracy) byłoby najlepszym wyrazem uznania Parlamentu RP dla wszystkich, którzy wnieśli istotny wkład w zwycięstwo Solidarności i historyczne przemiany, którym Polska – i nie tylko – tak wiele zawdzięcza. Wpisałoby to wydarzenia sprzed 25 lat na stałe w pamięć rodaków.

Z zaskoczeniem przyjmujemy projekty ustaw umożliwiających nadawanie odznaczeń "Solidarności". Rzeczpospolita Polska dysponuje odpowiednimi odznaczeniami państwowymi, którymi może uhonorować zasłużonych obywateli. Ustanowienie i przyznawanie kolejnego odznaczenia tylko dla nielicznych z rzeszy uczestników pokojowej rewolucji "Solidarności", wobec olbrzymiego trudu i poświęcenia tysięcy, rodzi kontrowersje i nie najlepiej wpisuje się w zasadę solidaryzmu.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zwraca się do Prezydenta RP o wycofanie z Sejmu RP projektu ustawy o ustanowieniu Krzyża "Solidarności", ponieważ:

  • nazwa "Solidarność" i jej znak graficzny podlegają ochronie prawnej (Statut NSZZ "Solidarność", prawo cywilne), a ich wykorzystywanie wymaga zgody Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". Autorzy projektu nie zwrócili się do statutowych władz Związku o wyrażenie takiej zgody.
  • projekt ustawy zakłada udział władz NSZZ "Solidarność" w procedurze typowania osób, którym Krzyż miałby być przyznawany. Autorzy projektu nie konsultowali ze statutowymi władzami Związku jej woli uczestniczenia w tej procedurze.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zwraca się także do pozostałych wnioskodawców o wycofanie z sejmu innych projektów ustaw o ustanowieniu i nadawaniu orderów i odznaczeń "Solidarności".

Apelujemy do parlamentarzystów RP o odrzucenie projektów ustaw ws. odznaczeń "Solidarności", gdyby zostały zgłoszone pod obrady.

Stanowisko KK nr 9/05
ws. skandalicznego zdarzenia w Rawiczu

Komisja Krajowa z oburzeniem przyjęła informację o działaniach Bractwa Kurkowego z Rawicza, które za główną atrakcję majowego turnieju strzeleckiego przyjęło strzelanie do tarczy z wizerunkiem Śp. Jana Pawła II.

Bez względu na intencje uczestników, ich zachowanie, "cel" i napis, jaki umieścili pod wizerunkiem papieża "Nie lękajcie się", obrażają nasze uczucia religijne i świadczą o braku szacunku dla tych wszystkich, którym osoba Ojca Świętego była i jest szczególnie bliska.

Komisja Krajowa stwierdza, że wydarzenie, jakie miało miejsce w Rawiczu, jest przestępstwem i jako takie powinno stać się obiektem zainteresowania organów ścigania.

Inicjatywy braci kurkowych z Rawicza, którzy strzelają do wizerunków Wielkich Polaków nie mają nic wspólnego ze szczytnymi tradycjami i ideałami bractw kurkowych w Polsce, które ujęte są w słowa: "Ćwicz oko i dłonie w ojczyzny obronie".

Komisja Krajowa zwraca się również do wszystkich bractw kurkowych w Polsce o potępienie tych skandalicznych zachowań.

Uchwała KK nr 10/05
ws. kalendarza wyborczego na kadencję 2006 – 2010

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" w związku z kończącą się szóstą kadencją funkcjonowania władz związkowych ustala następujący kalendarz wyborczy dla jednostek organizacyjnych Związku.

§ 1

1. W terminie od 1 stycznia do 31 marca 2006 r. odbywają się wybory:

1) władz podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, wymienionych w § 19 Statutu NSZZ "Solidarność";
2) delegatów na walne zebranie delegatów regionu;
3) delegatów na walne zebranie branżowej jednostki organizacyjnej Związku;
4) wybory władz niższych jednostek organizacyjnych Związku, zgodnie z § 19 ust. 7 Statutu NSZZ "Solidarność", a także delegatów na zakładowe lub międzyzakładowe zebranie delegatów, mogą odbyć się we wcześniejszym terminie. W takim przypadku wcześniejszy termin wyborów musi być uzgodniony z właściwą regionalną komisją wyborczą.

2. W terminie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2006 r. odbywają się wybory:

1) władz regionów;
2) delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów.

3. W terminie od 1 kwietnia do 30 kwietnia 2006 r. odbywają się wybory:

1) władz regionalnych sekcji branżowych i problemowych;
2) władz regionalnych sekretariatów branżowych;
3) delegatów do kongresu regionalnego sekretariatu branżowego;
4) delegatów na walne zebranie delegatów krajowej sekcji branżowej.

4. W terminie od 1 kwietnia do 31 maja 2006 r. odbywają się wybory:

1) władz krajowych sekcji branżowych i problemowych;
2) delegatów do kongresu krajowego sekretariatu branżowego.

5. W terminie od 1 maja do 30 czerwca 2006 r. odbywają się wybory:

1) władz krajowych sekretariatów branżowych;
2) władz Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów.

6. W terminie do 30 września 2006 r. odbywają się wybory ogólnokrajowych władz Związku (sprawozdawczo – wyborczy Krajowy Zjazd Delegatów).

§ 2

  1. Dokładne terminy wyborów wymienionych w § 1 ust. 1, 2 i 3 określa, z uwzględnieniem postanowień niniejszej uchwały, właściwy zarząd regionu.
  2. Dokładne terminy wyborów wymienionych w § 1 ust. 4 i 5 określa odpowiednio, z uwzględnieniem postanowień niniejszej uchwały, właściwa rada krajowego sekretariatu branżowego, Krajowego Sekretariatu Emerytów i Rencistów lub krajowej sekcji problemowej.
  3. Dokładny termin sprawozdawczo – wyborczego Krajowego Zjazdu Delegatów, określi Komisja Krajowa.

Apel KK nr 10/05
ws. wniosków do IPN

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zwraca się do wszystkich, a szczególnie do członków NSZZ "Solidarność", którzy w okresie PRL z różnych względów mogli być obiektem zainteresowania Służby Bezpieczeństwa, o skorzystanie z możliwości stworzonej w ustawie o Instytucie Pamięci Narodowej i wystąpienie z wnioskiem do IPN w celu sprawdzenia, czy w zasobach archiwalnych istnieją dotyczące ich materiały. Zachęcamy osoby poszkodowane do korzystania z ustawowych możliwości identyfikacji zawartych w tych materiałach nazwisk pracowników i współpracowników SB oraz przekazywanie tych udokumentowanych informacji do Zarządów Regionów NSZZ "Solidarność".

Do przewodniczących Zarządów Regionów zwracamy się o pomoc w tworzeniu przez grupy pokrzywdzonych – wzorem "Grupy ujawnić prawdę" z Regionu Rzeszowskiego – ogólnodostępnych banków danych budowanych w oparciu o dokumenty przekazane im przez IPN.

Prosimy o upowszechnienie tego apelu w środowiskach osób, które mogły być obiektem zainteresowania służb PRL.

Uchwała KK nr 11/05
ws składu Krajowej Komisji Wyborczej na lata 2005 – 2009

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" powołuje w skład Krajowej Komisji Wyborczej na lata 2005 – 2009 następujące osoby:

  1. Jerzy Langer – przewodniczący
  2. Andrzej Michał Grabarski
  3. Helena Obara
  4. Robert Odyjas
  5. Bogdan Olszewski
  6. Bogdan Osiński
  7. Jerzy Sówka
  8. Walenty Styrcz
  9. Krzysztof Suchecki
  10. Bogdan Szozda
  11. Krzysztof Zgoda
  12. Wojciech Zimowski
  13. Ewa Zydorek

Jednocześnie traci moc uchwała KK nr 43/01 ws. składu Krajowej Komisji Wyborczej na lata 2001 – 2005.

Uchwała KK nr 12/05
ws. dokumentów z IPN

W nawiązaniu do uchwał Krajowych Zjazdów Delegatów (nr 2 XV KZD i nr 10 XVI KZD) oraz Komisji Krajowej (nr 15/04 i nr 16/04), Komisja Krajowa zobowiązuje członków Komisji Krajowej do przedłożenia w Dziale Organizacyjnym KK kopii odpowiedzi otrzymanej z Instytutu Pamięci Narodowej na wniosek złożony przez członka KK lub KKR w trybie uchwały KK nr 16/04.

Termin wykonania uchwały mija 5 września 2005 r., a o jej realizacji przez poszczególnych członków władz krajowych Związku zostaną poinformowani delegaci podczas XIX Krajowego Zjazdu Delegatów.

Uchwała nie dotyczy osób, które wykonując uchwałę KK nr 16/04 już dostarczyły odpowiedź otrzymaną z IPN.

Komisja Krajowa apeluje również do Krajowej Komisji Rewizyjnej o podjęcie analogicznych działań wobec swoich członków.

12-13 kwietnia 2005 (6-9/05)

UCHWAŁA KK nr 6/05
ws. organizacji XIX KZD

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanawia, że zwyczajna sesja XIX Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność" odbędzie się w dniach 13 – 14 października 2005 r. w Białymstoku i powołuje na jej organizatora Józefa Mozolewskiego, Przewodniczącego Zarządu Regionu Podlaskiego.

Komisja Krajowa zobowiązuje Prezydium KK do zawarcia umowy określającej warunki organizacji Zjazdu i przeznacza na ten cel do 300.000,- (trzysta tysięcy) zł.

UCHWAŁA KK nr 7/05
(do użytku służbowego)

UCHWAŁA KK nr 8/05
ws. zasad tworzenia i rejestracji organizacji zakładowych i międzyzakładowych

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność", działając na podstawie § 61 ust. 2 w związku z postanowieniami § 20 oraz § 41 ust. 1 Statutu NSZZ "Solidarność" oraz Ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r., nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), określa zasady tworzenia oraz rejestracji organizacji zakładowych i międzyzakładowych.

Zasady tworzenia i rejestracji organizacji zakładowych i międzyzakładowych

UCHWAŁA KK nr 9/05
ws. zasad funkcjonowania zakładowych organizacji koordynacyjnych NSZZ „Solidarność” zmieniona Uchwałą KK nr 1/12 i Uchwałą KK nr 23/12

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie § 19 ust. 6 Statutu oraz Uchwały nr 3 XVII Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, postanawia
co następuje.

Postanowienia wstępne
§ 1
1. Z  chwilą powstania – w wyniku połączenia pracodawców objętych działalnością odrębnych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku – nowego samodzielnego pracodawcy w rozumieniu przepisów prawa pracy, dotychczasowe podstawowe jednostki organizacyjne Związku tworzą zakładową organizację koordynacyjną, o której mowa w § 19 ust. 6 Statutu.
2. Dotychczasowe organizacje zakładowe i międzyzakładowe objęte działaniem zakładowej organizacji koordynacyjnej pozostają jednostkami organizacyjnymi Związku posiadającymi osobowość prawną zachowując nazwę i pozycje w regionalnym rejestrze organizacji zakładowych i międzyzakładowych.
3. Członkowie Związku zrzeszeni w zakładowej organizacji koordynacyjnej przypisani są jednocześnie do jednej z organizacji będących wewnętrzną jednostką organizacyjną tej zakładowej organizacji koordynacyjnej. Wykreślenie przez zarząd regionu z rejestru organizacji zakładowych i międzyzakładowych organizacji stanowiącej wewnętrzną jednostkę organizacyjną zakładowej organizacji koordynacyjnej nie powoduje pozbawienia członkostwa zrzeszonych w niej członków Związku. W takim przypadku zakładowa komisja koordynacyjna wskazuje członkom organizację  stanowiącą jej wewnętrzna jednostkę organizacyjną właściwą dla kontynuowania członkostwa.
4. Przez połączenie pracodawców, o którym mowa w ust. 1 należy rozumieć zawiązanie się nowego pracodawcy z dwóch lub więcej pracodawców w celu utworzenia jednego nowego pracodawcy.
5. Zakładowa organizacja koordynacyjna obejmująca swoim działaniem całego nowego pracodawcę funkcjonuje jako podstawowa jednostka organizacyjna Związku
w rozumieniu przepisów Statutu oraz ustawy o związkach zawodowych.
6. W przypadku, gdy dotychczasowych pracodawców (przed ich połączeniem), obejmowała swoim działaniem jedna podstawowa jednostka organizacyjna Związku –  organizacja ta nadal utrzymuje uprawnienia podstawowej jednostki organizacyjnej Związku. Organizacja ta powinna jedynie dostosować – w zależności od potrzeb – swoją strukturę, nazwę oraz dokonać zmiany  w regionalnym rejestrze podstawowych jednostek organizacyjnych Związku. W tym przypadku zmiany organizacyjne nie wymagają zmian w składzie władz tej organizacji.
§  2
1. Zakładowa komisja koordynacyjna, będąca władzą wykonawczą zakładowej organizacji koordynacyjnej, o której mowa w § 1 ust. 1, niezwłocznie informuje
o powstaniu zakładowej organizacji koordynacyjnej Prezydium Komisji Krajowej. 
2. W terminie trzech miesięcy od chwili powstania zakładowej organizacji koordynacyjnej zakładowa komisja koordynacyjna spełniająca warunki, o których mowa w § 3, podejmuje uchwałę:
a. o przeprowadzeniu wyborów do władz zakładowej organizacji koordynacyjnej i złożeniu do Komisji Krajowej wniosku o zarejestrowanie zakładowej organizacji koordynacyjnej o którym mowa w § 3 albo
b. o  przekształceniu w jedną organizację zakładową lub międzyzakładową z ewentualnym powołaniem organizacji podzakładowych.

Tryb rejestracji zakładowych organizacji koordynacyjnych
§ 3
1. Po podjęciu uchwały i złożeniu wniosku, o których mowa w § 2 ust. 2, pkt a  Komisja Krajowa rejestruje zakładową organizację koordynacyjną, po spełnieniu następujących warunków:
1) zakładowa organizacja koordynacyjna obejmuje swoim działaniem jednego pracodawcę,
2) zawarte zostało porozumienie pomiędzy wszystkimi dotychczasowymi podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Związku reprezentowanymi przez komisje zakładowe lub międzyzakładowe, tworzącymi  wewnętrzną strukturę danej zakładowej organizacji koordynacyjnej, obejmującej całego pracodawcę, którego częścią stali się dotychczasowi pracodawcy, objęci działalnością tych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku; porozumienie to musi zawierać regulamin określający między innymi:
a) wewnętrzną strukturę zakładowej organizacji koordynacyjnej;
b) zakres kompetencji przekazanych, zgodnie z § 41 ust. 3 pkt. 1 Statutu NSZZ „Solidarność”, przez władzę wykonawczą zakładowej organizacji koordynacyjnej, na rzecz dotychczasowych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, uprawniających je do realizacji celów statutowych wobec zrzeszonych w nich członków Związku za wyjątkiem prawa do zawierania układów zbiorowych pracy, porozumień płacowych, regulaminów pracy oraz reprezentowania pracowników w sporach zbiorowych z pracodawcą;
c) zakres uprawnień dotyczących rozpatrywania wniosków o przyjęcie w poczet członków Związku scedowanych zgodnie z § 9 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”;
d) zakres ewentualnych świadczeń (w tym finansowych) na rzecz zakładowej organizacji koordynacyjnej dla zapewnienia właściwego wypełniania jej zadań wraz ze wskazaniem organizacji zakładowej lub międzyzakładowej administrującej środkami finansowymi będących w dyspozycji zakładowej komisji koordynacyjnej;
e) siedzibę zakładowej komisji koordynacyjnej;
f) określenie liczby przypadających poszczególnym organizacjom zakładowym i międzyzakładowym miejsc mandatowych w zakładowej komisji koordynacyjnej określonych proporcjonalnie do liczby zrzeszonych w nich członków związku zatrudnionych u pracodawcy objętego działaniem zakładowej organizacji koordynacyjnej.
3) zrzeszanie co najmniej 500 członków zatrudnionych u pracodawcy objętego jej działalnością.
4) opinie regionów (ich prezydiów lub zarządów), w których zarejestrowane są dotychczasowe jednostki organizacyjne Związku.
5) złożenie wniosku o zarejestrowanie zgodnie ze wzorem formularza rejestracyjnego opracowanego przez Komisję Krajową.
2. W przypadku niespełnienia warunków wskazanych w ust. 1 Komisja Krajowa może – po uprzednim bezskutecznym wezwaniu do uzupełnienia braków, które powinny zostać uzupełnione niezwłocznie – odmówić rejestracji zakładowej organizacji koordynacyjnej. W takim przypadku władze wykonawcze dotychczasowych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, składających się na daną zakładową organizację koordynacyjną w terminie 3 miesięcy podejmują uchwałę
o której mowa w § 2 ust. 2 pkt b niniejszej Uchwały.

Władze zakładowej organizacji koordynacyjnej
§ 4
1. Władzę zakładowej organizacji koordynacyjnej stanowią:
a) zakładowe zebranie koordynacyjne członków lub delegatów (władza stanowiąca),
b)  zakładowa komisja koordynacyjna (władza wykonawcza),
c) zakładowa koordynacyjna komisja rewizyjna (władza kontrolna).
2. Wybory władz wskazanych w ust. 1 przeprowadza się w terminie 3 miesięcy od czasu    zarejestrowania przez Komisję Krajową  zakładowej organizacji koordynacyjnej. 
§ 5
1. Do czasu przeprowadzenia wyborów, o których mowa w § 4 ust. 2, lub do czasu utworzenia organizacji zakładowej lub międzyzakładowej, zgodnie z § 2 ust. 2 pkt b, 
w skład zakładowej komisji koordynacyjnej wchodzą przewodniczący komisji zakładowych i międzyzakładowych wszystkich dotychczasowych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku tworzących ZOK oraz inni członkowie władz wykonawczych tych organizacji, w liczbie ustalonej przez wskazanych wyżej przewodniczących, z zachowaniem zasady proporcjonalności. Oznacza to, że liczba przypadających poszczególnym organizacjom miejsc mandatowych określona jest proporcjonalnie do liczby zrzeszonych w nich członków Związku zatrudnionych
u pracodawcy objętego działaniem zakładowej organizacji koordynacyjnej.
2. Zakładowa komisja koordynacyjna, o której mowa w ust. 1, wybiera ze swego składu przewodniczącego, który pełni funkcję do czasu wyborów o których mowa w § 4 ust. 2.  

Postanowienia końcowe
§ 6
Zakładowe organizacje koordynacyjne podlegają wyrejestrowaniu w przypadku:
a) złożenia wniosku o wykreślenie z rejestru Komisji Krajowej przez zakładową komisję koordynacyjną, której wniosek dotyczy,
b) zaistnienia sytuacji, w której tylko jedna organizacja zakładowa stanowić będzie wewnętrzna jednostkę organizacyjną  zakładowej organizacji koordynacyjnej,
co oznacza że zakładowa organizacja koordynacyjna przekształca się w organizację zakładową,
c) podjęcia uchwały przez zakładową organizację koordynacyjną o przekształceniu
w jedną organizację zakładową lub międzyzakładową z ewentualnym powołaniem organizacji podzakładowych.
§ 7
1. W przypadku niedostosowania przez zakładową organizację koordynacyjną swojej struktury zgodnie z zapisami niniejszej uchwały stosuje się przepisy zawarte w uchwale Komisji Krajowej dotyczącej zasad łączenia lub podziału jednostek organizacyjnych NSZZ "Solidarność".
2. W sprawach nieuregulowanych stosuje się odpowiednio postanowienia Statutu.
§ 8
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
 

 

 

 

8-9 luty 2005 (1-5/05)

Komunikat

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanowiła udzielić wsparcia strukturom regionalnym i branżowym w podejmowanych akcjach w obronie miejsc pracy, praw pracowniczych i związkowych. Podczas dwudniowych obrad przyjęto też stanowiska w sprawach umów społecznych, nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego oraz zażądano odwołania Marka Balickiego z funkcji ministra zdrowia.

Obradująca w dniach 08-09 lutego 2005 roku w Gdańsku Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zapoznała się z przebiegiem protestów oraz sytuacją w służbie zdrowia, na kolei oraz innych sektorach branżowych.

Komisja Krajowa stanowczo zaprotestowała przeciw atakom na fundamentalne prawo związku zawodowego do zawierania umów społecznych. Niedopuszczalne jest uzasadnianie tych ataków przykładem prób patologicznych nadużyć tego uprawnienia przez partykularne interesy niektórych prezesów – czytamy w stanowisku. Prawo to wynika z konstytucyjnych i ustawowych gwarancji w zakresie umów społecznych i negocjacji zbiorowych oraz zasad dialogu społecznego jako podstawowego instrumentu, którym posługuje się społeczeństwo obywatelskie. Tego rodzaju umowy są zgodne ze światowymi i europejskimi standardami. "Solidarność" domaga się ustawowego wprowadzenia obowiązku zawierania umów społecznych w przypadku prywatyzowanych i restrukturyzowanych przedsiębiorstw i uznania tych umów za źródło prawa pracy. Komisja Krajowa apeluje do wszystkich członków i struktur związku, aby konsekwentnie korzystali z przysługującego im prawa do podejmowania rokowań i zawierania porozumień z pracodawcami i rządem we wszystkich sytuacjach, które wymagają zabezpieczenia podstawowych praw pracowniczych. Organizowanie się w związki zawodowe to najskuteczniejszy sposób obrony tych praw.

W kolejnym stanowisku, dotyczącym nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego, NSZZ "Solidarność" żąda przywrócenia treści obowiązującego do 04 lutego 2005 r. art. 890 § 2 Kodeksu lub wprowadzenia innego rozwiązania zabezpieczającego prawo pracownika do pełnego wynagrodzenia za wykonaną pracę. Uchylony zapis zezwalał na wypłatę z zajętego rachunku bankowego przedsiębiorcy – dłużnika bieżących wynagrodzeń pracowników. Obowiązujący od 05 lutego zapis tego artykułu pozbawia pracowników części wynagrodzenia i pozwala za zgodą sądu na wypłatę tylko minimalnego wynagrodzenia tj. 849 zł przez 3 miesiące. Oznacza to przerzucenie na pracownika odpowiedzialności materialnej za zadłużenie pracodawcy. Zapis ten został wprowadzony z naruszeniem prawa, tj. bez konsultacji z NSZZ "Solidarność". Zgodnie z Kodeksem pracy (art. 80) prawo pracowników do wynagrodzenia powinno być szczególnie chronione, a znowelizowane przepisy Kpc wprowadzają szczególną ochronę interesów komorników kosztem pozbawienia pracowników i ich rodzin środków do życia.

Przyjęto także stanowisko w sprawie odwołania ministra zdrowia. Komisja Krajowa negatywnie ocenia dotychczasową działalność Marka Balickiego, która doprowadziła do katastrofalnej sytuacji służby zdrowia i degradacji pozycji jej pracowników. Projekt ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji zakładów opieki zdrowotnej forsowany przez ministra – mimo oporu wszystkich środowisk medycznych – może doprowadzić do upadłości jednostek służby zdrowia i ograniczenia zagwarantowanego w Konstytucji dostępu do usług medycznych. "Solidarność" apeluje do parlamentarzystów o odrzucenie projektu tej ustawy. Chaos w polityce zdrowotnej prowadzonej przez ministerstwo i pozorowany dialog społeczny doprowadziły do desperacji środowiska pracowników ochrony zdrowia. Dramatyczny protest głodowy prowadzony w Starachowicach w obronie prawa do wynagrodzenia i przeciw zmianom w Kodeksie postępowania cywilnego, który dopuszcza zajmowanie przez komorników środków na wypłaty jest w pełni uzasadniony. Komisja Krajowa uważa działalność ministra zdrowia Marka Balickiego za szkodliwą i zwraca się do parlamentarzystów o jego odwołanie z pełnionej funkcji.

Członkowie Komisji Krajowej zapoznali się także z sytuacją pracowników Chłodni "Igloopol" w Dębicy, którzy od 20 dni okupują swój zakład pracy, domagając się wynagrodzenia niewypłacanego od października ubiegłego roku i upominają się o swoje miejsca pracy. W stanowisku popierającym ich protest Komisja Krajowa stwierdza, że dramat pracowników kolejnego zakładu pracy, zatrudniającego 250 osób, w pełni obrazuje wady funkcjonującego w naszym kraju systemu prawnego. Brak właściwego zabezpieczenia roszczeń pracowniczych stawia pracowników w beznadziejnej sytuacji i obrazuje wady prawa upadłościowego. Związek protestuje przeciwko przewlekłości postępowania sądowego i niewydolności organów administracji państwowej, które uniemożliwiają sprawne przebrnięcie przez procedury prawne pozwalające na wypłatę wynagrodzeń. NSZZ "Solidarność" raz jeszcze domaga się skutecznej realizacji elementarnego prawa pracowników do wynagrodzenia za wykonaną pracę.

Na koniec podjęto uchwałę o udzieleniu wsparcia przez Komisję Krajową wszystkim strukturom regionalnym i branżowym w podejmowanych akcjach w obronie miejsc pracy, praw pracowniczych i związkowych.

W trakcie posiedzenia przedstawiono m. in. informacje o zmianach i zagrożeniach w systemie ubezpieczeń społecznych, przebiegu negocjacji nad ustawą o informacji i konsultacji oraz bieżących pracach w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno Gospodarczych.

Przewodniczący Janusz Śniadek zreferował styczniowe rozmowy z władzami Prawa i Sprawiedliwości na temat postulowanej współpracy związku z partiami politycznymi.

Przegłosowano również przyjęcie wykonania budżetu Komisji Krajowej za rok 2004 oraz projekt budżetu na rok 2005.

  • Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK

Stanowisko KK nr 1/05
ws. umów społecznych

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" stanowczo protestuje przeciw atakom na fundamentalne prawo związku zawodowego do zawierania umów społecznych. Niedopuszczalne jest uzasadnianie tych ataków próbami patologicznych nadużyć tego uprawnienia przez niektórych prezesów w imię partykularnych interesów.

Prawo to wynika z konstytucyjnych i ustawowych gwarancji dotyczących umów społecznych i negocjacji zbiorowych oraz zasad dialogu społecznego jako podstawowego instrumentu, którym posługuje się społeczeństwo obywatelskie. Tego rodzaju umowy są zgodne ze światowymi i europejskimi standardami.

Domagamy się ustawowego wprowadzenia obowiązku zawierania umów społecznych w przypadku prywatyzowanych i restrukturyzowanych przedsiębiorstw i uznania tych umów za źródło prawa pracy.

Komisja Krajowa zwraca się do wszystkich członków i struktur Związku, aby konsekwentnie korzystali z przysługującego im prawa do podejmowania rokowań i zawierania porozumień z pracodawcami i rządem we wszystkich sytuacjach, które wymagają zabezpieczenia podstawowych praw pracowniczych, a w szczególności prawa do pracy.

Apelujemy do wszystkich pracowników, aby organizowali się w związki zawodowe – to najskuteczniejszy sposób obrony praw pracowniczych.

Stanowisko KK nr 2/05
ws. nowelizacji przepisów kpc

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" domaga się przywrócenia treści obowiązującego do 4 lutego 2005 r. art. 890 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego lub wprowadzenia innego rozwiązania zabezpieczającego prawo pracownika do pełnego wynagrodzenia za wykonaną pracę. Uchylony zapis zezwalał na wypłatę z zajętego rachunku bankowego przedsiębiorcy-dłużnika bieżących wynagrodzeń pracowników.

Obowiązujący od 5 lutego 2005 r. zapis art. 890 § 2 kpc pozbawia pracowników części wynagrodzenia i pozwala za zgodą sądu na wypłatę tylko minimalnego wynagrodzenia tj. 849 zł przez 3 miesiące. Oznacza to przerzucenie na pracownika odpowiedzialności materialnej za zadłużenie pracodawcy. Zapis ten został wprowadzony z naruszeniem prawa tj. bez konsultacji z NSZZ "Solidarność"

Zgodnie z kodeksem pracy (art. 80 kp) szczególnie chronione powinno być prawo pracowników do wynagrodzenia. Tymczasem znowelizowane przepisy kpc wprowadzają szczególną ochronę interesów komorników, kosztem pracowników i ich rodzin, pozbawiając ich środków do życia.

Komisja Krajowa domaga się poszanowania elementarnego prawa pracowników do wynagrodzenia.

Stanowisko KK nr 3/05
ws. odwołania ministra zdrowia

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" negatywnie ocenia dotychczasową działalność ministra zdrowia Marka Balickiego, która doprowadziła do katastrofalnej sytuacji służby zdrowia i degradacji pozycji jej pracowników.
Projekt ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji zakładów opieki zdrowotnej forsowany przez ministra – mimo oporu wszystkich środowisk medycznych – może doprowadzić do upadłości jednostek służby zdrowia i ograniczenia zagwarantowanego w konstytucji dostępu do usług medycznych.
Komisja Krajowa apeluje do parlamentarzystów o odrzucenie projektu tej ustawy.

Chaos w polityce zdrowotnej prowadzonej przez ministerstwo i pozorowany dialog społeczny doprowadziły do desperacji środowiska pracowników ochrony zdrowia.

Dramatyczny protest głodowy prowadzony w Starachowicach w obronie prawa do wynagrodzenia i przeciw zmianom w Kodeksie postępowania cywilnego, który dopuszcza zajmowanie przez komorników środków na wypłaty, jest w pełni uzasadniony.

Komisja Krajowa uważa działalność ministra zdrowia Marka Balickiego za szkodliwą i zwraca się do parlamentarzystów o jego odwołanie z pełnionej funkcji.

Stanowisko KK nr 4/05
ws. sytuacji pracowników Chłodni "Igloopol"

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" udziela poparcia pracownikom Chłodni "Igloopol" z Dębicy, którzy od 20 dni okupują swój zakład pracy, domagając się wynagrodzenia niewypłacanego od października 2004 r. i upominają się o swoje miejsca pracy.

Dramat pracowników kolejnego zakładu pracy, zatrudniającego 250 osób, w pełni obrazuje wady funkcjonującego w naszym kraju systemu prawnego. Brak właściwego zabezpieczenia roszczeń pracowniczych stawia pracowników w beznadziejnej sytuacji i pokazuje wady prawa upadłościowego.

Komisja Krajowa protestuje przeciwko przewlekłości postępowania sądowego i niewydolności organów administracji państwowej, które uniemożliwiają sprawne przebrnięcie przez procedury prawne pozwalające na wypłatę wynagrodzeń.

NSZZ "Solidarność" domaga się skutecznej realizacji elementarnego prawa pracowników do wynagrodzenia za wykonaną pracę.

Uchwała KK nr 1/05
ws. wykonania budżetu KK za 2004 r.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zatwierdza sprawozdanie z wykonania budżetu Komisji Krajowej za 2004 r.

Uchwała KK nr 2/05
ws. zawieszenia zapisu § 5 regulaminu funduszu wspierania statutowych zadań Związku

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" zawiesza w 2005 roku zapis § 5 ("Kapitał podstawowy dwa razy w roku będzie waloryzowany co najmniej o oficjalny wskaźnik inflacji") regulaminu funduszu wspomagania statutowych zadań Związku przyjętego uchwałą KK nr 40/2001.

Uchwała KK nr 3/05
(do użytku służbowego)

Uchwała KK nr 4/05
ws. przyjęcia budżetu KK na 2005 r.

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" przyjmuje budżet Komisji Krajowej na 2005 r.

Uchwała KK nr 5/05
ws. akcji w obronie praw pracowniczych i związkowych

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanawia udzielić wsparcia strukturom regionalnym i branżowym w podejmowanych akcjach w obronie miejsc pracy, praw pracowniczych i związkowych.

Komisja Krajowa upoważnia Prezydium Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" do występowania do Rady Krajowej Funduszu Strajkowego o finansowanie tych akcji na zasadach podobnych jak w decyzji Prezydium KK 116/04.

15 grudnia 2004 (26-32/04)

Komunikat

W związku z przypadającą w 2005 roku 25. rocznicą podpisania porozumień sierpniowych, Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" ogłosiła go Rokiem solidarności międzyludzkiej. W specjalnej uchwale, przyjętej podczas dwudniowych obrad 14-15 grudnia 2004 r. w Gdańsku, związek zwrócił się z zaproszeniem do wszystkich ludzi i środowisk do szczególnego podejmowania w tym czasie działań i inicjatyw służących człowiekowi i dobru wspólnemu. Upowszechnianie takich postaw i zachowań nawiązuje do idei łączących ludzi uczestniczących i popierających sierpniowy zryw latem 1980 roku – czytamy w uchwale.

W pierwszym dniu obrad Komisja Krajowa zapoznała się z sytuacją pracowników w Poczcie Polskiej przyjmując w konsekwencji stanowisko, w którym wyraża głębokie zaniepokojenie działaniami Dyrektora Generalnego Poczty Polskiej. Zwłaszcza w ostatnich miesiącach wprowadzają one chaos w zarządzaniu firmą. Konfrontacyjna postawa wobec związków zawodowych, prowadząca do ewidentnego łamania praw pracowniczych, a także uporczywe i pośpieszne wprowadzanie metodą faktów dokonanych niedopracowanej i niedokończonej, a kosztownej strategii zarządzania może grozić wybuchem konfliktu społecznego o zasięgu ogólnopolskim. Komisja Krajowa wezwała Ministra Infrastruktury i Dyrektora Generalnego PP do przedstawienia całościowych planów reorganizacji przedsiębiorstwa oraz do podjęcia uczciwego dialogu z partnerami społecznymi, w tym z Sekcją Krajową Pracowników Poczty NSZZ "Solidarność", w celu przeprowadzenia restrukturyzacji firmy w sposób zharmonizowany, z zachowaniem spokoju społecznego i w interesie pracowników.

Przyjęciem negatywnego stanowiska ws. projektu ustawy przedstawionego przez Ministerstwo Polityki Społecznej o emeryturach pomostowych i rekompensatach zakończyła się dyskusja o przebiegu prac nad tym dokumentem. Komisja Krajowa żąda wycofania projektu ustawy i przystąpienia do rzeczowego dialogu ze stroną związkową w tej sprawie. Stwierdzono, iż strona rządowa nie dotrzymała postanowień zawartych w ustaleniach z 9 i 24 grudnia 1998 r., w tym w szczególności w pkt. 6 ustaleń z 9 grudnia 1998 r., które przewidują, że zapisy ustawy o emeryturach pomostowych zostaną opracowane w drodze negocjacji, czyli odmiennie niż przewiduje to ustawa o związkach zawodowych w artykule 19 (obowiązek konsultacji projektów aktów prawnych). Nie do zaakceptowania przez związek jest wiele zapisów projektu ustawy, które wskazano w stanowisku Komisji Krajowej. Projektodawca przekroczył m. in. zakres regulacji ustawowej wynikającej z art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – rażąco ograniczając zakres podmiotowy uprawnionych do emerytur pomostowych, uzależniając je od daty zatrudnienia w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze oraz wprowadził w ustawie w sposób nieuzasadniony pojęcie rekompensat, które zastąpiły dla części uprawnionych, emerytury pomostowe.

Komisja Krajowa powołała uchwałą zespół ds. negocjacji emerytur pomostowych.

Działając na podstawie Statutu NSZZ "Solidarność" oraz Uchwały KK nr. 642/98, w oparciu o porozumienie zawarte między regionami: Leszczyńskim, Wielkopolska i Zielonogórskim, Komisja Krajowa podjęła decyzję o wyrejestrowaniu Regionu Leszczyńskiego z Krajowego Rejestru Regionów oraz o zmianie zasięgu działania regionów, rozszerzając o właściwe powiaty obszary regionów Wielkopolska i Zielonogórskiego. Uchwała wchodzi w życie z dniem 01 stycznia 2005 r.

Jerzy Langer, zastępca przewodniczącego KK zrelacjonował członkom Komisji Krajowej przebieg swojej wizyty na Ukrainie 26 listopada br. oraz spotkania z Michałem Wołyńcem, szefem Konfederacji Ukraińskich Wolnych Związków Zawodowych, opozycyjnymi parlamentarzystami i protestującymi na ulicach Kijowa. Komisja Krajowa oraz regionalne struktury związku prowadzą akcję pomocy dla przyjaciół z Ukrainy.

Zapoznano się także z informacją o przebiegu 18 Kongresu Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych, jaki odbywał się w minionym tygodniu w Miyazaki w Japonii z udziałem 5-osobowej delegacji NSZZ "Solidarność". Jego uczestnicy przyjęli uchwałę programową kongresu zatytułowaną "Globalna solidarność – budowanie globalnego ruchu związkowego na rzecz przyszłości". Dyskutowano nad takimi zagadnieniami jak: globalizacja, godna praca, praca dzieci, organizowanie pracowników, kobiety dla związku, prawa związkowe, rozwój związkowej współpracy i edukacji, młodzi pracownicy na rzecz przyszłości. Odbyła się również debata na temat zjednoczenia MKWZZ i Światowej Konfederacji Pracy. Wszyscy, którzy zabierali głos opowiedzieli się za zjednoczeniem, co daje duże szanse na rychły sukces. Dokonano wyboru sekretarza generalnego, którym dzięki poparciu większości afiliowanych organizacji został ponownie Guy Ryder. Kongres zaakceptował również propozycje składu Zarządu Wykonawczego MKWZZ, w którym z Europy Środkowej i Wschodniej znalazł się jako członek tytularny Andrzej Adamczyk z NSZZ "Solidarność".

Podczas posiedzenia Komisja Krajowa przegłosowała trzy uchwały interpretacyjne wybranych postanowień Statutu NSZZ "Solidarność" w sprawach: /1/ zasad działania międzyzakładowych komisji koordynacyjnych oraz zakładowych układów zbiorowych zawieranych w organizacjach gospodarczych i i nnych formach organizacyjnych skupiających pracodawców; /2/ interpretacji Statutu dotyczącej wprowadzania zarządów komisarycznych oraz /3/ wspólnej reprezentacji regionów NSZZ "Solidarność" wobec władz wojewódzkich.

Drugi dzień obrad rozpoczął się przyjęciem uchwały powołującej na organizatora XVIII Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność", zaplanowanego na 30 sierpnia 2005 roku, Jerzego Langera – z-cę przewodniczącego związku. Komisja Krajowa powierzyła organizację tego uroczystego zjazdu prezydium KK oraz Fundacji Promocji Solidarności.

Następnie Dariusz Kucharski z Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych w Łodzi przedstawił członkom Komisji Krajowej wyniki badań ankietowych "Polska i Solidarność w opinii związkowców" przeprowadzonych wśród działaczy i delegatów związkowych 18 regionów. Ponad 2/3 badanych stwierdziło, że obecny udział "Solidarności" w życiu politycznym jest niewystarczający. Wiąże się to przede wszystkim ze zbyt nikłym – ich zdaniem – wpływem na kształtowanie prawa pracy, przeciwdziałanie bezrobociu oraz politykę społeczną państwa. W podstawowej dla każdego związku zawodowego dziedzinie współkształtowania prawa pracy niezadowolonych jest 93 proc. badanych. Natomiast 18 proc. uważa, że "Solidarność" pozbawiona jest w tej kwestii jakiegokolwiek wpływu, mimo obecności jej przedstawicieli w instytucjach dialogu społecznego. W dyskusji, jaka miała miejsce po prezentacji wyników ankiety, wyraźnie akcentowano pogląd, że nie może być mowy o powrocie związku do bezpośredniego udziału w życiu politycznym. Zapisy uchwalonego przez Krajowy Zjazd Delegatów w maju tego roku Statutu NSZZ "Solidarność" jednoznacznie regulują tę sprawę. Nie oznacza to jednak, że nie należy rozmawiać z poszczególnymi ugrupowaniami politycznymi o oczekiwaniach związku i wskazywać konkretnych problemów do rozwiązania. Na początku stycznia przyszłego roku związek określi pakiet takich problemów i podejmie rozmowy z politykami.

Ostatnie w tym roku posiedzenie Komisji Krajowej zakończyło się tradycyjnie wspólnym śpiewaniem kolęd i opłatkiem. Modlitwę poprowadził ks. abp Tadeusz Gocłowski, Duszpasterz Ludzi Pracy. – Nie wiem, co nas czeka w 2005 roku, ale trzeba przypomnieć światu, że zmienił się właśnie dzięki "Solidarności" – powiedział metropolita gdański.

  • Dariusz Wasielewski – rzecznik prasowy KK

Uchwała KK nr 26/04
ws. Roku solidarności międzyludzkiej

W związku z przypadającą w 2005 roku 25-tą rocznicą podpisania porozumień sierpniowych, Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanawia ogłosić go Rokiem solidarności międzyludzkiej.

Zapraszamy wszystkich ludzi i środowiska do szczególnego podejmowania w tym czasie działań i inicjatyw służących człowiekowi i dobru wspólnemu. Upowszechnianie takich postaw i zachowań służyć ma nawiązaniu do idei łączących ludzi uczestniczących i popierających sierpniowy zryw latem 1980 roku.

Niech nasze działania będą przygotowaniem do spotkania z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, któremu jako Polacy tak wiele zawdzięczamy.

Uchwała KK nr 27/04
ws. wyrejestrowania Regionu Leszczyńskiego oraz zmiany zasięgu działania regionów Wielkopolska i Zielonogórskiego

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" działając na podstawie § 22 ust. 4 Statutu NSZZ "Solidarność" oraz Uchwały KK nr 642/98, w oparciu o porozumienie zawarte między regionami: Leszczyńskim, Wielkopolska i Zielonogórskim, podejmuje decyzję o wyrejestrowaniu Regionu Leszczyńskiego z Krajowego Rejestru Regionów oraz o zmianie zasięgu działania regionów, rozszerzając obszar Regionu Wielkopolska o powiaty: kościański, gostyński, leszczyński, rawicki, miasto Leszno i gminę Kobylin z powiatu krotoszyńskiego w województwie wielkopolskim oraz rozszerzając obszar Regionu Zielonogórskiego o gminy Szlichtyngowa i Wschowa z powiatu wschowskiego w województwie lubuskim.

Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.

Niniejsza uchwała stanowi podstawę do niezwłocznego wpisania organizacji zakładowych z powiatów: kościańskiego, gostyńskiego, leszczyńskiego, rawickiego, miasta Leszna i gminy Kobylin w powiecie krotoszyńskim do regionalnego rejestru organizacji zakładowych w Regionie Wielkopolska oraz z gmin Szlichtyngowa i Wschowa w powiecie wschowskim do regionalnego rejestru organizacji zakładowych w Regionie Zielonogórskim. Zarejestrowanie powyższych organizacji zakładowych w regionach Wielkopolska i Zielonogórskim skutkuje jednoczesnym wyrejestrowaniem organizacji zakładowych z Regionu Leszczyńskiego, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Regiony rejestrujące organizacje zakładowe są zobowiązane do poinformowania pracodawców, których wyżej wymienione organizacje zakładowe obejmują swoim działaniem, o zmianie władz nadrzędnych organizacji zakładowych.

Uchwała KK nr 28/04
ws. powołania zespołu ds. negocjacji emerytur pomostowych

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanawia powołać zespół ds. negocjacji emerytur pomostowych w składzie:

1. Adam Ditmer
2. Kazimierz Grajcarek
3. Marek Hejman
4. Bogdan Kubiak
5. Zbigniew Kruszyński
6. Zbigniew Majchrzak
7. Henryk Nakonieczny
8. Bogdan Narożny
9. Mirosław Nowicki
10. Bogdan Szozda
11. Mieczysław Ślasko
12. Jerzy Wielgus
13. Maria Ochman
14. Zdzisław Boksa
15. Barbara Stefaniak-Gnyp
16. Krystyna Bojahr
17. Dariusz Adamski
18. Stanisław Kokot
19. Robert Osmycki
20. Jerzy Wróbel
21. Marcin Zieleniecki
22. Iwona Pawlaczyk
23. Katarzyna Zimmer-Drabczyk

Równocześnie Komisja Krajowa anuluje swoje uchwały nr 681/99 z 30.11.1999 r. oraz nr 14/2000 z 18.04.2000 r.

Uchwała KK nr 29/04
ws. zasad działania międzyzakładowych komisji koordynacyjnych oraz zakładowych układów zbiorowych zawieranych w organizacjach gospodarczych i innych formach organizacyjnych skupiających pracodawców

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" działając na podstawie § 45 ust. 2 Statutu NSZZ "Solidarność" postanawia:

§ 1

  1. W organizacjach gospodarczych i innych formach organizacyjnych skupiających pracodawców (zakłady pracy) zatrudniających członków NSZZ "Solidarność", zrzeszonych w więcej niż jednej podstawowej jednostce organizacyjnej Związku oraz w celu usprawnienia form działalności związkowej komisje zakładowe i międzyzakładowe mogą tworzyć – jako organy przedstawicielskie wobec organów kierowniczych wspomnianych wyżej organizacji gospodarczych – międzyzakładowe komisje koordynacyjne, o których mowa w § 45 Statutu.
  2. Zasady funkcjonowania i rejestracji międzyzakładowych komisji koordynacyjnych określa regulamin, będący załącznikiem do niniejszej uchwały.

§ 2

  1. W organizacjach gospodarczych i innych formach organizacyjnych skupiających pracodawców, w których zawierany jest jeden zakładowy układ zbiorowy, a funkcjonuje w nich więcej niż jedna organizacja zakładowa lub międzyzakładowa, organizacje te mają obowiązek utworzyć międzyzakładową komisję koordynacyjną (MKK), o której mowa w § 1 ust. 1.
  2. W przypadku gdy zawierany będzie zakładowy układ, o którym mowa w ust.1, zarejestrowana międzyzakładowa komisja koordynacyjna jest jedynym organem Związku uprawnionym do negocjowania i zawierania zakładowego układu zbiorowego dla pracowników objętych tym układem.

§ 3

  1. Tracą moc uchwały KK nr 502/95 i nr 503/95.
  2. Międzyzakładowe komisje koordynacyjne utworzone przed wejściem w życie niniejszej uchwały nie tracą swoich uprawnień. Warunkiem dalszego funkcjonowania międzyzakładowej komisji koordynacyjnej, której regulamin zawiera zapisy sprzeczne z niniejszą uchwałą, jest usunięcie tych sprzeczności w terminie 3 miesięcy o wejścia w życie tej uchwały.
  3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Załącznik do uchwały KK nr 29/04

REGULAMIN
Międzyzakładowych Komisji Koordynacyjnych

§1

1. Zainteresowane komisje zakładowe (międzyzakładowe) organizacji związkowych, których członkowie są zatrudnieni u pracodawców (w zakładach pracy) tworzących organizacje gospodarcze lub w ramach innych form organizacyjnych skupiających zakłady pracy (np. przedsiębiorstwa lub instytucje wielozakładowe, holdingi, koncerny itp.) mogą w drodze porozumienia utworzyć międzyzakładową komisję koordynacyjną (MKK) jako organ przedstawicielski Związku reprezentujący członków organizacji związkowych w sprawach dotyczących całości wspomnianych wyżej podmiotów.

2. Porozumienia, o których mowa ust. 1, muszą być zgodne ze Statutem oraz postanowieniami niniejszego Regulaminu. Porozumienie to stanowiąc jednocześnie regulamin tworzonego MKK musi co najmniej określać:

a) liczbę przedstawicieli organizacji związkowych, będących członkami MKK oraz liczbę miejsc przypadających poszczególnym organizacjom związkowym,
b) zakres kompetencji międzyzakładowej komisji koordynacyjnej przy czym kompetencje te powinny odpowiadać kompetencjom statutowego organu określonej organizacji gospodarczej czy innych form organizacyjnych skupiających zakłady pracy,
c) potrzebę i ewentualny zakres świadczeń (w tym finansowych) na rzecz międzyzakładowej komisji koordynacyjnej dla zapewnienia właściwego wypełniania jej zadań oraz wskazać organizację związkową administrującą środkami finansowymi, o ile MKK będzie dysponować takimi środkami; nadzór nad gospodarką finansową sprawuje zespół złożony z przewodniczących lub przedstawicieli zakładowych (międzyzakładowych) komisji rewizyjnych organizacji związkowych tworzących MKK.
d) siedzibę MKK,
e) sposób opiniowania działań MKK przez komisje zakładowe (międzyzakładowe) będące członkami MKK, przy czym opinie te nie mają charakteru wiążącego,
f) zasady przyjmowania nowych przedstawicieli członków MKK w jej skład.

3. O ile komisje zakładowe (międzyzakładowe) wśród kompetencji przekazanych MKK przekażą prawo do organizacji, koordynacji i kierowania akcją protestacyjną ze strajkiem włącznie w organizacjach związkowych będących członkami MKK, to decyzja taka może być podjęta:

– przez MKK tworzone przez organizacje związkowe zarejestrowane w jednym regionie, po uzyskaniu zgody właściwego zarządu regionu,
– przez MKK tworzone przez organizacje związkowe zarejestrowane w kilku regionach po uzyskaniu zgody Komisji Krajowej.

KK podejmuje decyzję w tej sprawie po zapoznaniu się z opiniami zainteresowanych zarządów regionów i właściwych struktur branżowych, o ile członkowie MKK są zarazem członkami tych struktur,

4. Porozumienie o utworzeniu MKK zawarte (opracowane) przez przedstawicieli organizacji zakładowych (międzyzakładowych) podlega zatwierdzeniu przez komisje zakładowe (międzyzakładowe) organizacji związkowych w drodze uchwały w terminie 21 dni od daty podpisania porozumienia. Brak uchwały w tym terminie uważa się za brak zgody na uczestniczenie (członkostwo) w MKK.

5. Organizacje zakładowe (międzyzakładowe) nie będące członkami MKK mogą przystąpić do już istniejącej, określonej MKK na warunkach w niej obowiązujących.

§ 2

1. Międzyzakładowa komisja koordynacyjna może być zarejestrowana wyłącznie wtedy, gdy organizacje ją tworzące reprezentują łącznie więcej niż 50 % członków Związku zatrudnionych we wspomnianych wyżej podmiotach objętych działalnością danego MKK oraz co najmniej połowę organizacji zakładowych (międzyzakładowych) tam działających. Organ rejestracyjny skreśla z rejestru MKK, jeśli warunek ten przestaje być spełniany. Wystąpienie organizacji związkowej z MKK nie zwalnia jej z obowiązku uregulowania zobowiązań wynikających z zawartego porozumienia, o którym mowa w § 1 ust. 2 pkt c.

2. MKK są rejestrowane:

a) w zarządzie regionu, jeśli tworzą je organizacje zakładowe (międzyzakładowe) zarejestrowane w rejestrze jednego zarządu regionu,
b) w Komisji Krajowej, jeśli tworzą je organizacje zakładowe (międzyzakładowe) zarejestrowane w rejestrach kilku zarządów regionów, po zapoznaniu się z opiniami zainteresowanych zarządów regionów i właściwych struktur branżowych o ile członkowie MKK są zarazem członkami tych struktur.

Decyzje o rejestracji lub wyrejestrowaniu MKK podejmowane są uchwałami odpowiednio: właściwego zarządu regionu lub Komisji Krajowej.

§ 3

  1. MKK wybiera ze swojego składu przewodniczącego.
  2. MKK może również wybrać ze swego grona prezydium, w skład którego wchodzą przewodniczący oraz jego zastępca(y), sekretarz i skarbnik, jeśli zostali wybrani. Wybór członków prezydium międzyzakładowej komisji koordynacyjnej oraz przewodniczącego następuje w głosowaniu tajnym z zachowaniem reguł obowiązujących przy wyborze władz jednostek organizacyjnych Związku.

§ 4

  1. Komisje zakładowe (międzyzakładowe) organizacji związkowych, będące członkami międzyzakładowej komisji koordynacyjnej, powołują swoich przedstawicieli w MKK na okres kadencji, zbieżnej z kadencją władz regionalnych.
  2. Zmian w składzie MKK mogą dokonać tylko macierzyste organizacje związkowe przedstawicieli (członków MKK), których zmiany dotyczą. W przypadku czasowej niemożności działania przedstawiciela określonej organizacji związkowej w pracach MKK organizacja ta może upoważnić swojego członka do czasowego zastępstwa w pracach MKK.

§ 5

  1. Decyzje międzyzakładowej komisji koordynacyjnej i jej prezydium zapadają kwalifikowaną większością głosów (2/3 głosów wszystkich uprawnionych do głosowania).
  2. Podjęte decyzje są wiążące dla MKK oraz organizacji zakładowych (międzyzakładowych) zgodnie z porozumieniem, o którym mowa w §1 Regulaminu.
  3. MKK może przekazać część uprawnień na rzecz prezydium z wyjątkiem wyboru i odwoływania poszczególnych członków MKK i jej prezydium.
  4. Głosowanie tajne przeprowadza się na żądanie co najmniej 1/10 osób obecnych na danym posiedzeniu.

Uchwała KK nr 30/04
ws. interpretacji Statutu dotyczącej wprowadzania zarządów komisarycznych

(zmieniona Uchwałą KK nr 18/13)tekst jednolity

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność", na mocy § 61 Statutu NSZZ "Solidarność", dokonuje interpretacji postanowień Statutu w sprawie zarządów komisarycznych.

Rozdział 1
Postanowienia wstępne

§ 1

  1. Zgodnie z § 56 ust. 1 oraz § 57 Statutu zarząd regionu może podjąć uchwałę o zawieszeniu działalności komisji zakładowej i powołać w jej miejsce zarząd komisaryczny. Ponadto, zarząd regionu może również zawiesić działalność zakładowej komisji rewizyjnej.
  2. Zastosowanie procedury, o której mowa w ust. 1, może być podyktowane jedynie koniecznością uporządkowania działalności danej organizacji zakładowej, szczególnie pod względem zgodności jej postępowania z prawem wewnątrzzwiązkowym.
  3. Zarząd regionu powołując zarząd komisaryczny ponosi odpowiedzialność za właściwe funkcjonowanie zarządu komisarycznego.
  4. Ilekroć w tekście występuje termin komisja zakładowa dotyczy to również odpowiednio komisji międzyzakładowej w rozumieniu § 34 ust. 3 pkt 1 Statutu. Ilekroć w tekście występuje termin zakładowa komisja rewizyjna dotyczy to również odpowiednio międzyzakładowej komisji rewizyjnej w rozumieniu § 34 ust. 5 pkt 1 Statutu.
  5. Postanowienia niniejszej uchwały stosuje się odpowiednio w przypadku naruszenia Statutu lub uchwał władz zwierzchnich przez zarząd regionu, władze sekretariatów krajowych i władze krajowych sekcji.

§ 2

Do zadań zarządu komisarycznego należy:

  1. dbałość o prawidłowe działanie organizacji zakładowej oraz wyeliminowanie możliwych do usunięcia następstw naruszeń prawa wewnątrzzwiązkowego lub powszechnie obowiązującego,
  2. zwołanie zgodnie z postanowieniami § 56 ust. 3 Statutu zakładowego zebrania delegatów lub członków (w zależności, która z tych form władzy związkowej istnieje w danej organizacji),
  3. wypełnianie funkcji komisji zakładowej za wyjątkiem wykluczania członków Związku,
  4. wypełnienie szczegółowych poleceń zarządu regionu odnośnie danej organizacji zakładowej dotyczących konkretnych problemów związanych z jej działalnością.

Rozdział 2
Zawieszenie działalności władz podstawowej jednostki organizacyjnej Związku w trybie postanowień § 56 Statutu

§ 3

  1. Zarząd regionu przed podjęciem uchwały o zawieszeniu działalności komisji zakładowej zgodnie z procedurą określoną w § 56 Statutu zobowiązany jest skutecznie powiadomić komisję zakładową o rozpoczęciu tej procedury, określić jej przyczynę oraz zobowiązać komisję zakładową do usunięcia nieprawidłowości, określając jednocześnie termin realizacji tego zobowiązania. Termin ten nie może być krótszy niż 14 dni od daty powiadomienia, o którym mowa wyżej.
  2. W przypadku nie zrealizowania zobowiązań o których mowa w ust. 1, zarząd regionu informuje komisję zakładową o terminie posiedzenia, na którym zamierza rozpatrzyć wniosek o zawieszeniu jej działalności i powołaniu zarządu komisarycznego.
  3. Jednocześnie zarząd regionu informuje zakładową i regionalną komisję rewizyjną o rozpoczęciu procedury o której mowa w ust. 1 oraz o powodach jej wdrożenia.
  4. W punkcie obrad zarządu regionu poświęconemu wnioskowi o którym mowa w ust. 2, mogą uczestniczyć przedstawiciele zainteresowanej komisji zakładowej, zakładowej komisji rewizyjnej i regionalnej komisji rewizyjnej. Przedstawiciele ci mogą też stawiać wnioski dotyczące tego punktu obrad, które muszą być rozpatrzone przez zarząd regionu.

§ 4

  1. Zarząd regionu podejmuje decyzję o powołaniu zarządu komisarycznego zwykłą większością głosów.
  2. Zarząd regionu powołując zarząd komisaryczny zobowiązany jest określić jego skład personalny oraz wskazać jego przewodniczącego.
  3. Zarząd komisaryczny składa się co najmniej z trzech członków. Członkiem zarządu komisarycznego może być wyłącznie członek Związku należący poprzez członkostwo w podstawowej jednostce organizacyjnej do danego regionu.
  4. Zarząd regionu informuje o powołaniu zarządu komisarycznego pracodawcę objętego działalnością danej organizacji zakładowej oraz banki prowadzące jej rachunki.

§ 5

  1. Zarząd regionu może ograniczyć zarządowi komisarycznemu zakres przekazanych mu kompetencji, w szczególności dotyczących prowadzonej przez daną organizację zakładową działalności gospodarczej.
  2. Ograniczenia o których mowa w ust. 1 nie mogą ograniczać możliwości wypełniania statutowych obowiązków przez zarząd komisaryczny wobec pracodawcy objętego działalnością organizacji w której zarząd komisaryczny pełni czasowo funkcje władzy wykonawczej.

§ 6

  1. Komisja zakładowa, której działalność została zawieszona, zobowiązana jest do przekazania protokolarnie zarządowi komisarycznemu pełnej dokumentacji, pieczątek oraz nadzoru nad majątkiem organizacji zakładowej. Ponadto komisja zakładowa ma obowiązek przekazać zarządowi komisarycznemu wykaz aktualnie prowadzonych spraw wraz z informacją o stanie ich zaawansowania.
  2. Na zarządzie komisarycznym spoczywa obowiązek określenia tzw. "bilansu otwarcia" obejmującego stan finansów, stan działalności gospodarczej (jeśli jest prowadzona) oraz wyszczególnienie wykroczeń przeciwko prawu związkowemu i powszechnemu.

§ 7

Zarząd regionu powołując zarząd komisaryczny zobowiązany jest powiadomić o tym regionalną komisję rewizyjną, która przejmuje kontrolę nad działalnością zarządu komisarycznego.

§ 8

  1. Zarząd komisaryczny w swej działalności nie jest związany postanowieniami zakładowego zebrania członków (delegatów).
  2. Zastrzeżenie o którym mowa w ust. 1 nie ma zastosowania do decyzji zakładowego zebrania członków (delegatów) podjętych zgodnie z postanowieniami § 10.

§ 9

1. Zarząd komisaryczny zwołuje zakładowe zebranie członków lub delegatów w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od daty podjęcia uchwały przez zarząd regionu powołującej zarząd komisaryczny.

2. Posiedzenie zakładowego zebrania członków lub delegatów, o którym mowa w ust. 1 jest ważne, jeśli:

1) wzięła w nim udział co najmniej połowa uprawnionych do głosowania,
2) byli obecni przedstawiciele zarządu komisarycznego,
3) o terminie zebrania była poinformowana regionalna komisja rewizyjna w taki sposób, by ich przedstawiciele mogli wziąć udział w tymże posiedzeniu,
4) zebraniu przewodniczył członek zarządu komisarycznego.

2. W posiedzeniu, o którym mowa w ust. 1 i 2, członkowie zarządu komisarycznego i regionalnej komisji rewizyjnej mają prawo formułowania wniosków i udziału w dyskusji. Nie mają oni jednak prawa do głosu stanowiącego czyli udziału w głosowaniu. Ograniczenie to nie dotyczy członków zarządu komisarycznego i regionalnej komisji rewizyjnej będących członkami władzy stanowiącej tej organizacji zakładowej.

§ 10

  1. Na posiedzeniu, o którym mowa w § 9, zarząd komisaryczny stawia wniosek o odwołanie wszystkich członków komisji zakładowej (w tym przewodniczącego), której działalność została zawieszona. Zarząd komisaryczny może postawić wniosek o odwołanie wszystkich lub poszczególnych członków zakładowej komisji rewizyjnej.
  2. Wnioski te są rozstrzygane w głosowaniu tajnym z zastosowaniem zasad wyborczych obowiązujących w Związku. Jeśli jednym z powodów powołania zarządu komisarycznego była utrata statutowych uprawnień przez komisję zakładową – np. z powodu nie przeprowadzenia wyborów w obowiązującym terminie lub zdekompletowanie jej składu – wówczas procedurę odwołania należy przeprowadzić wyłącznie wobec tych osób, które nie utraciły prawa do członkostwa w komisji zakładowej, której działalność została zawieszona.
  3. W przypadku istniejących wakatów w składzie komisji zakładowej oraz zakładowej komisji rewizyjnej przeprowadza się – po zakończeniu procedury, o której mowa ust. 2 – wybory uzupełniające.
  4. Skład komisji zakładowej oraz zakładowej komisji rewizyjnej stanowią członkowie tych komisji nie odwołani zgodnie z procedurą o której mowa w ust.1 i 2 oraz członkowie wybrani w wyborach uzupełniających.
  5. Po skutecznym przeprowadzeniu procedur opisanych w tym paragrafie zarząd komisaryczny kończy swoją działalność, przekazuje protokolarnie komisji zakładowej dokumentację, pieczątki przejęte zgodnie z § 6 ust. 1 wraz z dokumentacją ze swojej działalności oraz sporządza raport ze swojej działalności, który przekazuje zarządowi regionu. Zarząd komisaryczny zobowiązany jest również do przekazania zarządu nad majątkiem organizacji zakładowej.

Rozdział 3
Zawieszenie władz podstawowej jednostki organizacyjnej Związku
w trybie postanowień § 57 Statutu

§ 11

  1. Jeżeli w ocenie zarządu regionu, działalność władz danej organizacji zakładowej stwarza realne zagrożenie dla istotnych interesów Związku lub jego członków, np. naraża na straty materialne, nosi znamiona przestępstwa lub zagraża bezpieczeństwu członków Związku, zarząd regionu może zawiesić działalność danej komisji zakładowej oraz zakładowej komisji rewizyjnej z pominięciem terminu o którym mowa w § 56 ust. 1 Statutu.
  2. Procedury określone w rozdziale 2, z wyjątkiem postanowień zawartych w § 3 ust.1, obowiązują również w przypadku podjęcia, przez zarząd regionu, decyzji o zawieszeniu działalności władz organizacji zakładowej w trybie o którym mowa w ust. 1.

§ 12

  1. Zarząd regionu podejmując decyzję o zawieszeniu władz organizacji zakładowej, w trybie określonym w § 57 Statutu, ma obowiązek niezwłocznie powiadomić o tym Komisję Krajową. Powiadomienie musi zawierać uzasadnienie decyzji podjętej przez zarząd regionu.
  2. Komisja Krajowa lub upoważnione przez nią Prezydium Komisji Krajowej może w terminie do 2 miesięcy uchylić decyzję zarządu regionu. Decyzja ta jest ostateczna.

Rozdział 4
Skreślenie organizacji z rejestru

§ 13

  1. Jeśli po przeprowadzeniu procedur opisanych w § 10, działalność komisji zakładowej w dalszym ciągu jest sprzeczna z prawem wewnątrzzwiązkowym, wówczas zarząd regionu może podjąć decyzję o wyrejestrowaniu danej organizacji zakładowej.
  2. Zarząd regionu może również wyrejestrować organizację zakładową z powodu nie skutecznego – mimo wysiłków zarządu komisarycznego – zwołania posiedzenia zakładowego zebrania członków lub delegatów albo nie przeprowadzenia procedury opisanej w § 10.
  3. Zarząd regionu zobowiązany jest powiadomić komisję zakładową oraz zakładową komisję rewizyjną danej organizacji, a także regionalną komisję rewizyjną o terminie posiedzenia, na którym zamierza rozpatrzyć wniosek o wyrejestrowanie tej organizacji zakładowej z regionalnego rejestru podstawowych jednostek organizacyjnych Związku. Przedstawiciele wymienionych wyżej władz uczestnicząc w posiedzeniu zarządu regionu, na którym rozpatrywany jest wspomniany wniosek, mogą stawiać wnioski dotyczące tego punktu obrad, które muszą być rozpatrzone przez zarząd regionu.
  4. Od decyzji o skreśleniu regionalnego rejestru organizacji zakładowej przysługuje komisji zakładowej prawo do odwołania się w terminie 14 dni od doręczenia tej decyzji przez zarząd regionu. Odwołanie takie zarząd regionu musi rozpatrzyć w ciągu miesiąca od chwili jej złożenia. Zarząd regionu może podtrzymać swoją decyzję co najmniej 2/3 głosów.
  5. Decyzja o skreśleniu organizacji zakładowej z regionalnego rejestru jest prawomocna po podtrzymaniu decyzji przez zarząd regionu lub w przypadku nie złożenia przez komisję zakładową odwołania w terminu określonym w ust. 3.

§ 14

Majątek wyrejestrowanej organizacji zakładowej przejmuje zarząd regionu.

§ 15

Wszelkie decyzje związane z zakończeniem (kontynuowaniem) zatrudnienia lub oddelegowaniem do pracy w komisji zakładowej działaczy związkowych są podejmowane przez zarząd komisaryczny niezależnie od sposobu podjęcia decyzji, na podstawie których nastąpiły te zatrudnienia lub oddelegowania.

Rozdział 4
Postanowienia końcowe

§ 16

  1. Tracą moc uchwały KK nr 384/94 oraz 406/94.
  2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uchwała KK nr 31/04
ws. wspólnej reprezentacji regionów NSZZ "Solidarność" wobec władz wojewódzkich

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" działając na podstawie § 45 ust. 3 Statutu NSZZ "Solidarność" określa następujące zasady powoływania oraz funkcjonowania wspólnej reprezentacji regionalnych jednostek organizacyjnych Związku, działających na terenie jednego województwa.

§ 1

  1. Wspólna reprezentacja, o której mowa w § 45 ust. 3 Statutu NSZZ "Solidarność", działająca jako organ przedstawicielski Związku, reprezentuje NSZZ "Solidarność" wobec pracodawców i ich organizacji, wojewódzkich władz samorządowych i administracji rządowej, a także wobec innych organizacji i instytucji w sprawach dotyczących całego województwa.
  2. Wspólną reprezentację, dalej nazywaną międzyregionalnym zespołem koordynacyjnym NSZZ "Solidarność" lub w skrócie MZK tworzą, na podstawie pisemnego porozumienia, przewodniczący zarządów regionów lub wyznaczeni uchwałą przez zarząd regionu pełnomocnicy regionów działających na terenie jednego województwa.
  3. Każdy zarząd regionu, który działa na terenie danego województwa, bez względu na to czy region, którym kieruje znajduje się na terenie tego województwa w całości czy tylko w części, dysponuje w MZK jednym miejscem.
  4. MZK nie jest władzą nadrzędną wobec władz regionów, regionalnych organizacji branżowych i organizacji zakładowych lub międzyzakładowych.
  5. Międzyregionalny zespół koordynacyjny ulega rozwiązaniu, gdy na terenie województwa pozostanie jeden region NSZZ "Solidarność".

§ 2

  1. Międzyregionalny zespół koordynacyjny na pierwszym posiedzeniu wybiera ze swego grona przewodniczącego międzyregionalnego zespołu koordynacyjnego.
  2. Wybór przewodniczącego MZK odbywa się w głosowaniu jawnym bezwzględną większością głosów lub – na wniosek większości członków MZK – w głosowaniu tajnym, zgodnie z zasadami wyborczymi obowiązującymi przy wyborach władz związkowych.
  3. Informację o utworzeniu międzyregionalnego zespołu koordynacyjnego wraz z kopią protokołu z wyboru przewodniczącego MZK dostarcza się do Działu Organizacyjnego Komisji Krajowej, w terminie 14 dni od daty wyboru przewodniczącego MZK.

§ 3

  1. Pełnomocnik zarządu regionu w międzyregionalnym zespole koordynacyjnym dysponuje w głosowaniu, w tym też przy wyborze przewodniczącego MZK, niepodzielną pulą głosów, proporcjonalną do liczby członków Związku zrzeszonych w danym regionie lub jego części, obejmującej swym działaniem teren danego województwa.
  2. Do ważności decyzji międzyregionalnego zespołu koordynacyjnego niezbędny jest udział w głosowaniu co najmniej połowy liczby członków MZK.
  3. Decyzje MZK są przyjmowane większością 2/3 wszystkich głosów, którymi dysponują członkowie międzyregionalnego zespołu koordynacyjnego.
  4. Każde posiedzenie międzyregionalnego zespołu koordynacyjnego musi być protokołowane.

§ 4

  1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
  2. Traci moc Uchwała KK nr 627/98

Uchwała KK nr 32/04
ws. powołania organizatora XVIII Krajowego Zjazdu Delegatów

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanawia, że uroczysty XVIII Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ "Solidarność", zwołany uchwałą nr 19/04 na 30 sierpnia 2005 r. odbędzie się w Gdańsku i powołuje na organizatora Zjazdu Jerzego Langera – Zastępcę Przewodniczącego KK.

Komisja Krajowa powierza organizację Zjazdu Prezydium Komisji Krajowej oraz Fundacji Promocji Solidarności, z którą zostanie zawarta stosowna umowa.

Stanowisko KK nr 15/04
ws. sytuacji pracowników w Poczcie Polskiej

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" na podstawie informacji uzyskanych ze związkowych struktur branżowych i regionalnych wyraża głębokie zaniepokojenie działaniami Dyrektora Generalnego Poczty Polskiej, które zwłaszcza w ostatnich miesiącach wprowadzają chaos w zarządzaniu firmą. Konfrontacyjna postawa wobec związków zawodowych, prowadząca do ewidentnego łamania praw pracowniczych, a także uporczywe i pośpieszne wprowadzanie metodą faktów dokonanych niedopracowanej i niedokończonej, a kosztownej strategii zarządzania może grozić:

  • wybuchem konfliktu społecznego o zasięgu ogólnopolskim,
  • gwałtownym zerwaniem więzi strukturalnych i organizacyjnych w przedsiębiorstwie,
  • ogromnym zadłużeniem firmy,
  • masowymi zwolnieniami pracowników, głównie w obszarach dotkniętych strukturalnym bezrobociem,
  • uzależnieniem Poczty Polskiej od innych podmiotów i utratą charakteru operatora narodowego.

Dyrektor Generalny PP eskaluje konflikt oraz podejmuje działania prowokacyjne wobec załogi i partnerów społecznych. Przykładem tego typu działań jest pochopne wprowadzanie instytucji jednego pracodawcy, pomimo niedawnej ogólnopolskiej manifestacji pracowników i trwającego obecnie sporu zbiorowego ze wspólną reprezentacją związków zawodowych.

Domagamy się zaniechania jednostronnego narzucania swojej woli oraz uwzględnienia merytorycznych uwag związków zawodowych, wskazań Rady Poczty Polskiej i opinii posłów z sejmowej komisji infrastruktury.

Sprzeciwiamy się:

  • dezintegracji przedsiębiorstwa, utracie jego pozycji na rynku i zaufania społecznego,
  • roztrwonieniu wypracowanego przez lata majątku przedsiębiorstwa,
  • masowym zwolnieniom pracowników w całej Polsce,
  • porzuceniu misji i funkcji przewidzianych przez państwo dla tej instytucji pod pretekstem dostosowania jej działalności do standardów otwartego europejskiego rynku usług pocztowych.

Wzywamy Ministra Infrastruktury i Dyrektora Generalnego PP do przedstawienia całościowych planów reorganizacji przedsiębiorstwa oraz do podjęcia uczciwego dialogu z partnerami społecznymi, w tym z Sekcją Krajową Pracowników Poczty NSZZ "Solidarność", w celu przeprowadzenia restrukturyzacji firmy w sposób zharmonizowany, z zachowaniem spokoju społecznego i w interesie pracowników.

Apelujemy do rządu i parlamentu o monitorowanie procesów zachodzących w Poczcie Polskiej – podmiocie ważnym dla funkcjonowania państwa.

Stanowisko KK nr 16/04
ws. projektu ustawy o emeryturach pomostowych i rekompensatach

Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" po zapoznaniu się z przedstawionym przez Ministerstwo Polityki Społecznej projektem ustawy o emeryturach pomostowych i rekompensatach stwierdza, co następuje:

  1. Strona Rządowa nie dotrzymała postanowień zawartych w ustaleniach z 9 i 24 grudnia 1998 r., w tym w szczególności w pkt. 6 ustaleń z 9 grudnia, które przewidują, że zapisy ustawy o emeryturach pomostowych zostaną opracowane w drodze negocjacji, czyli na warunkach korzystniejszych niż przewiduje to ustawa o związkach zawodowych w artykule 19 (obowiązek konsultacji projektów aktów prawnych).
  2. Projektodawca przekroczył zakres regulacji ustawowej wynikającej z art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS – rażąco ograniczając zakres podmiotowy uprawnionych do emerytur pomostowych, uzależniając je od daty zatrudnienia w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze oraz wprowadził w ustawie w sposób nieuzasadniony pojęcie rekompensat, które zastąpiły dla części uprawnionych emerytury pomostowe.
  3. Nie do zaakceptowania są zapisy ustawowe definiujące prace w szczególnych warunkach i prace o szczególnym charakterze, a tym samym mające wpływ na ustalenie wykazu rodzajów prac o szczególnym charakterze. Kolejny raz stwierdzamy, że przy opracowywaniu tych wykazów przyjęto niewłaściwe założenia wyjściowe i wzięto pod uwagę jedynie niektóre kryteria medyczne, a nie zostały uwzględnione inne istotne aspekty zgłaszane wielokrotnie w poprzednich latach przez stronę związkową (opinie związków zawodowych w sprawie raportu Komisji Ekspertów Medycyny Pracy powołanej 4 grudnia 1998 r.).
  4. Przedstawiony w projekcie ustawy sposób finansowania emerytur pomostowych, z góry skazuje wielu przedsiębiorców na ponoszenie poważnych obciążeń kosztowych, co będzie miało wpływ na konkurencyjność polskiej gospodarki i jej poszczególnych dziedzin, a tym samym na wewnętrzny rynek pracy.
  5. Kolejny raz strona związkowa domaga się od Rządu RP, aby osoby wykonujące dotychczas prace uprawniające do wcześniejszego wieku emerytalnego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. oraz odrębnych ustaw, a także przepisów resortowych, zachowały to uprawnienie, a nowe regulacje dotyczyły osób rozpoczynających pracę pod rządami nowej ustawy.

Mając powyższe na względzie żądamy od Rządu RP wycofania projektu ustawy o emeryturach pomostowych i rekompensatach i przystąpienia do rzeczowego dialogu ze stroną związkową, w myśl cytowanych wyżej Ustaleń.