Autor: Sekretariat Prezydium

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” zwraca się do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej o pilną nowelizację ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni, a także przyspieszenie notyfikacji w Komisji Europejskiej dotyczącej przepisu ograniczenia e-handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni.

            Ustawa ograniczająca handel w niedzielę stanowi zwieńczenie wieloletnich dążeń NSZZ „Solidarność” do przywrócenia pracownikom handlu prawa do spędzania niedziel wraz z rodzinami. To sukces nie tylko „Solidarności” oraz Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, ale przede wszystkim setek tysięcy osób zatrudnionych w tym sektorze gospodarki, którzy dotychczas byli traktowani w swoim własnym kraju jak pracownicy drugiej kategorii. Ta ustawa daje pracownikom handlu poczucie, że państwo polskie wreszcie jest w stanie bronić ich interesów, nawet wobec sprzeciwu potężnego i wpływowego lobby zagranicznych sieci handlowych.

            Niestety, pozytywny efekt tej wyczekiwanej od wielu lat ustawy może zostać zniweczony. W ostatnich tygodniach w mediach pojawiają się doniesienia o kolejnych pomysłach sieci handlowych na obchodzenie zapisów ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele. Jednym z nich jest zapowiedź dotycząca zmiany godzin funkcjonowania sklepów poszczególnych sieci. Zgodnie z ukazującymi się w mediach informacjami, placówki handlowe należące do tych sieci miałyby być zamykane w soboty tuż przed północą oraz otwierane kilka minut po godzinie 24. w nocy z niedzieli na poniedziałek.

            Takie rozwiązanie niemal całkowicie wypacza sens ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele. Trudno ocenić je inaczej, niż jako kolejny przykład braku elementarnego szacunku zagranicznych sieci handlowych, nie tylko dla własnych pracowników, ale również dla obowiązującego w Polsce prawa.

            Skandaliczne postępowanie niektórych sieci handlowych wymaga natychmiastowej reakcji. Dlatego też, wnioskujemy o wprowadzenie do ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni zapisów dotyczących godzin obowiązywania zapisanych w ustawie ograniczeń w handlu. Proponujemy, aby w znowelizowanej ustawie ograniczenia te obowiązywały od 22:00 w soboty do 5:00 w poniedziałek.

W naszej ocenie, dopiero taki zapis zagwarantuje pracownikom handlu rzeczywisty niedzielny odpoczynek, co było głównym celem przedmiotowej ustawy, a jednocześnie znacząco ograniczy możliwości obchodzenia jej zapisów przez pracodawców.

W 2018 roku mija 26 lat od chwili podpisania Konwencji Narodów Zjednoczonych ws zmian klimatu (Konwencja podpisana była 9 maja 1992 roku). 20 lat temu podpisano Porozumienie w Kioto, a tym samym rozpoczęto realizację tego porozumienia.

1. W związku z rocznicami tych wydarzeń oraz zbliżającą się Konferencją Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) COP24
   w Katowicach NSZZ „Solidarność” proponuje:
2. Przeprowadzić analizę oczekiwanych i uzyskanych skutków ekologicznych tego
   i innych porozumień;
3. Dokonać oceny skuteczności realizacji dotychczasowej polityki klimatycznej;
4. Przeprowadzić analizę skutków społecznych (ilość powstałych oraz ilość zlikwidowanych miejsc pracy);
5. Przeprowadzić analizę dotychczasowych kosztów wdrażania polityki klimatycznej dla każdego sygnatariusza porozumienia;
6. Przeprowadzić analizę wykonanych zobowiązań Państwa zapisanych w porozumieniu
7. Przeprowadzić analizę, w jaki sposób Państwa wydały środki otrzymane z opłat
   za emisję CO2.
8. Po przeprowadzonych analizach proponujemy rozpocząć dialog nt. ochrony środowiska
   i polityki klimatycznej w czterostronnym Zespole powołanym przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Zespół powinien składać się z polityków, inwestorów – pracodawców, naukowców oraz związków zawodowych.
9. Przeprowadzić analizę zgodności dotychczasowej unijnej polityki klimatycznej z przyjętymi na Szczycie Ziemi  w Rio de Janeiro (Earth Summit) w roku 1992 konwencjami.
10. Środki pozyskiwane na aukcjach  emisji CO2 powinny pozostać w dyspozycji rządów krajowych i być przeznaczone wyłącznie na poprawę jakości środowiska.
11. Wszystkie nośniki energii powinny być traktowane jednakowo szczególnie w zakresie  prowadzonych badań naukowych, skierowanych na  poprawę efektywności wykorzystania ich do produkcji energii. Każde państwo, w trosce o swoje bezpieczeństwo i suwerenność,
    w celu zapewnienia swojej gospodarce taniej energii cieplnej i elektrycznej, powinno mieć możliwość wytwarzania jej z posiadanych na swoim terytorium paliw.
12. Wszelkie istniejące instalacje w poszczególnych branżach, które są najmniej emisyjne,
    nie powinny ponosić opłat za emisję CO2.
13. Prowadzona polityka klimatyczna nie powinna hamować rozwoju przemysłu w danym kraju, poprzez generowanie nadmiernych kosztów wynikających z tej polityki oraz obniżanie konkurencyjności jego gospodarki względem innych państw.
14. Koszty prowadzonej polityki klimatycznej powinni ponosić przede wszystkim konsumenci towarów i usług zawierających ślad węglowy z krajów bogatszych, a nie ich producenci
    z krajów biedniejszych. 

(do użytku służbowego)