Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” przedstawia ocenę Rocznej Strategii Zrównoważonego Wzrostu Gospodarczego na 2020 rok.
Przedstawiony dokument wskazuje cztery wymiary polityki gospodarczej: zrównoważenie środowiskowe, wzrost wydajności, sprawiedliwość i stabilność makroekonomiczną, które zostają włączone do europejskiego semestru.
Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgadza się z twierdzeniem Strategii, że korzyści powinny być dzielone, a kosztów nie mogą ponosić osoby znajdujące się w najtrudniejszej sytuacji w kontekście wprowadzanych refom strukturalnych. Nie ulega wątpliwości, że realizacji wskazanych celów powinno towarzyszyć powstawanie nowych, bezpiecznych miejsc pracy oraz konieczna jest intensyfikacja inwestycji publicznych i prywatnych w kształcenie, przekwalifikowanie i innowacje.
Komisja zwraca uwagę, że zarządzanie gospodarcze (economic governance) i demokratyczna odpowiedzialność muszą iść w parze. Dlatego zachęca rządy do pogłębienia współpracy z parlamentami krajowymi oraz z krajowymi partnerami społecznymi.
Dokument w wielu miejscach odpowiednio diagnozuje problemy i przedstawia właściwe rekomendacje. Prezydium Komisji Krajowej sygnalizuje dwie kwestie:
1) strona 3: w części dotyczącej średniookresowych zagrożeń wzrostu – nie zwraca się uwagi na niski zagregowany popyt, w szczególności, autorzy dokumentu nie odnoszą się do problemu utrzymujących się niskich wynagrodzeń, nawet jeśli obserwuje się ich realny wzrost. Podkreślić należy, że jednym z podstawowych działań na rzecz wzrostu gospodarczego, obok wielu innych, winien być większy realny wzrost płac i wzrost dochodu gospodarstw domowych wśród tych grup, które mieszczą się w środku i na niższych pozycjach rozkładu podziału dochodu. Należy wyraźnie zaznaczyć, że jednym z podstawowych instrumentów, który pozwoliłby osiągnąć zrównoważony wzrost dochodów pracowników i gospodarstw domowych są rokowania zbiorowe. Zaletą zbiorowych regulacji płacy jest to, że pozwalają nie tylko poprawić sytuację dochodową osób średnio i mniej zamożnych, ale także to, że rokowania zbiorowe pozwalają podnosić płace w sposób bardziej przewidywalny i co ważne, sprawiedliwy. Dlatego też jest to niezwykle cenny instrument walki z nierównościami dochodowymi. W dalszej części ASGS zwraca się uwagę na problem zadłużenia przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Bez wątpienia wzrost płac stwarzałby przestrzeń do zmniejszenia zadłużenia gospodarstw domowych utrzymujących się z pracy najemnej.
Odpowiedni poziom dochodów gospodarstw domowych otwiera w naszej ocenie drzwi do dyskusji na temat prośrodowiskowych wyborów konsumenckich. Odwrócenie kolejności sprawi, że walka o czyste środowisko naturalne się nie powiedzie. Chcemy również podkreślić, że szereg badań dowodzi, że działalność związków zawodowych i rokowania zbiorowe nie obniżają poziomu wydajności produkcji.
2) strona 8: stosowanie standaryzacji – w dokumencie czytamy, że "standaryzacja będąca jednym z głównych elementów jednolitego rynku odgrywa kluczową rolę w realizowaniu unijnego programu na rzecz zrównoważonego rozwoju". Autorzy zapewne mają rację. Należy jednak stanowczo zaznaczyć, że standardy jako miękkie instrumenty konwergencji nie mogą zastępować unijnej legislacji i odwracać uwagi od transparentnych procesów prawotwórczych i dialogu społecznego. Apelujemy zatem o to, by standardy były stosowane wyjątkowo i uzupełniająco względem legislacji. Ponadto, apelujemy o włączanie w proces tworzenia standardów przedstawicieli partnerów społecznych.