Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi do projektu rozporządzania Ministra Pracy i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej ws. środowiskowych domów samopomocy.
1. Tworzenie i prowadzenie środowiskowych domów samopomocy jest zadaniem z zakresu administracji rządowej, finansowanym z budżetu państwa i realizowanym przez gminę lub powiat. Nie do zaakceptowania jest więc, przez NSZZ „Solidarność” stwierdzenie, że „celem proponowanych zmian jest przede wszystkim, pomoc organom prowadzącym środowiskowe domy samopomocy przez przesunięcie terminu dostosowania do obowiązującego standardu (…).”. Podkreślić należy, że placówki te spełniają bardzo istotną rolę, ponieważ pozwalają na pozostanie osób z zaburzeniami psychicznymi w ich miejscu zamieszkania oraz środowisku społecznym, w którym funkcjonują, dzięki czemu nie są izolowane. Ponadto obniża to zasadniczo koszty opieki, terapii i rehabilitacji w stosunku do placówek stacjonarnych, czy też całodobowych. Wydłużenie (o 4 lata) terminu dochodzenia do standardów, nie zmienia faktu, że środowiskowe domy samopomocy, są placówkami niedofinansowanymi, co jest głównym powodem ich trudności w osiągnięciu przez nie wymaganych standardów.
2. NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia obniżenie wskaźnika zatrudnienia pracowników do wymiaru jednego etatu na 10 uczestników, zamiast dotychczasowych 7 (określonego w § 12 ust. 1 pkt 1). Lepsze warunki do terapii oraz wsparcia osób z zaburzeniami psychicznymi oraz osób z niepełnosprawnością intelektualną uzyskuje się poprzez podwyższenie wskaźnika zatrudnienia względem liczby uczestników. Pozwala to w sposób pełny i bardziej intensywny prowadzić terapię oraz działania wspierające. Ponadto liczba pełnoetatowych terapeutów, ma znaczenie w zakresie wsparcia oraz terapii uczestników, ze względu na stały całodzienny kontakt z podopiecznymi, który zarówno daje możliwość intensywnej pracy terapeutycznej, jak również wprowadza element większego poczucia bezpieczeństwa. Uczestnicy, którzy w ciągu dnia oraz pracowniczego tygodnia mają ciągły kontakt z terapeutami we wszystkich godzinach pracy placówki, wykazują więcej psychicznej stabilizacji. Zapewnia to większe poczucie bezpieczeństwa, jak również, większą intensywność w zakresie procesu terapeutycznego oraz wsparcia.
Zmniejszenie wskaźnika zatrudnienia wpłynie niekorzystnie na jakość prowadzonych działań.