Decyzja Prezydium KK nr 7/21 ws. senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

 

Prezydium Komisji Krajowej przedstawia następujące uwagi do senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych:

  1. W projekcie w zakresie pomocy dla zamkniętych branż wskazano rozwiązania, które wymagają konfrontacji z aktualnie obowiązującymi zarówno tzw. tarczami jak i tarczami finansowymi, biorąc pod uwagę optymalizację rozwiązań zarówno
    ze względów celowościowych jak i finansowych budżetu państwa.
  2.  Pozytywnie należy ocenić rezygnację projektodawcy z propozycji zniesienia zakazu handlu w niedziele w stosunku do poprzedniej wersji projektu.
  3. Podstawowym celem, na które Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” kładzie nacisk odnosząc do narzędzi pomocowych w okresie pandemii oraz po jej zakończeniu jest utrzymanie zatrudnienia oraz zapewnienie zawierania porozumień ze związkami zawodowymi w sytuacji konieczności wprowadzenia rozwiązań pogarszających warunki pracy i płacy pracowników. Wobec powyższego propozycja zawieszenia działalności i uruchomienie postojowego dla pracowników, którzy traktowani byliby w takiej sytuacji jako osoby wykonujące umowy cywilnoprawne zasługuje na zdecydowanie negatywną opinię. Prezydium KK  nie zgadza się na obniżenie przez okres 6 miesięcy wynagrodzenia pracowników poprzez zmianę formy ich zatrudnienia. Prezydium KK zwraca także uwagę,
    że projektodawca nie odniósł się w żaden sposób do kwestii ubezpieczeniowych
    (tj. ubezpieczenia społecznego i ubezpieczenia zdrowotnego).

Ponadto konsekwencją pobierania przez pracownika świadczenia postojowego będzie brak zaliczenia okresu pobierania go do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych, na co nie wyrażamy zgody. Aby uzyskać prawo do zasiłku, bezrobotny musi co do zasady wykazać, że w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania był zatrudniony łącznie przez okres co najmniej 365 dni oraz osiągał w tym czasie wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, a także od tego wynagrodzenia istniał obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy (wszystkie wymienione przesłanki musza wystąpić łącznie).

 

Do pobrania