Apel Prezydium KK nr 1/20 ws. obrony godności i dobrego imienia św. Jana Pawła II

Od wielu lat jesteśmy świadkami ataków różnych środowisk na osobę świętego  Jana Pawła II. Do  dewastacji Jego pomników dochodziło już wielokrotnie w przeszłości. Jednak w ostatnim czasie fala nienawiści wobec osoby Papieża-Polaka uległa wielkiemu nasileniu.
Pojawiły się nawoływania do likwidacji pomników, zmian nazw ulic, placów, a nawet usuwania  Jego imienia z publikacji. Działania te mają doprowadzić do zmiany wizerunku człowieka godnego najwyższego szacunku, w kogoś współwinnego odrażających przestępstw. Zarzuty stawiane przez środowiska lewackie oparte są na manipulacji i rozpowszechnianiu kłamstw.
W Polsce i na całym świecie jesteśmy świadkami próby przeprowadzenia rewolucji obyczajowej. Celem tej rewolucji jest „wyzwolenie” człowieka z wszelkich norm kulturowych, obyczajowych, godnościowych – zrównanie praw związków homoseksualnych z prawami małżeńskimi, w tym prawa do adopcji dzieci, prawa do aborcji na życzenie (a w przyszłości z pewnością eutanazji), czy edukacji seksualnej już w wieku wczesnoprzedszkolnym.
Przeszkodą na drodze do stworzenia „modelu nowego człowieka” jest tradycyjna rodzina oparta na wartościach chrześcijańskich, która swoje oparcie ma przede wszystkim w Kościele Katolickim. Stąd próba zniszczenia Kościoła, a nie da się tego w Polsce zrobić bez zniszczenia świętości Jana Pawła II.  Przewidział to już Kard. Stefan Wyszyński, który przestrzegał: „Jeśli przyjdą zniszczyć ten Naród, zaczną od Kościoła, gdyż Kościół jest siłą tego Narodu”.
Bez Jana Pawła II nie byłaby możliwa „Solidarność”, której papież patronował od samego początku. W robotniczych protestach roku 1980 widział nie tylko bunt przeciwko władzy w celu poprawy warunków życia. W „Solidarności” dostrzegał symbol przemian, które miały zmienić – i zmieniły -„oblicze tej ziemi”; przemian dokonanych metodami pokojowymi z poszanowaniem godności każdego człowieka. Ideały, na których zbudowana została „Solidarność” zawsze były bliskie Jego sercu.
Apelujemy do członków i sympatyków naszego Związku o odważną i cierpliwą postawę w obronie pamięci i świętości naszego Papieża. To jego pontyfikat obudził w nas „Solidarność”, która wywalczyła Polakom niepodległą i demokratyczną Ojczyznę.

 

Decyzja Prezydium KK nr 191/20 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Podregionu NSZZ „Solidarność” w Łasku, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w celu nadania imienia NSZZ „Solidarność” rondu znajdującemu się na skrzyżowaniu ulic 9-go Maja i ul. Południowej w Łasku (przy Starostwie Powiatowym).

Decyzja Prezydium KK nr 190/20 ws. zgody na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek wydawnictwa edukacyjnego Grupa MAC S.A., wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w infografice o ludziach Solidarności, umieszczonej w podręczniku szkolnym do nauki historii w kl. 8 SP. Podręcznik zostanie wydany w formie drukowanej oraz elektronicznej.

Decyzja Prezydium KK nr 188/20 ws. wyrażenia zgody dla Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” Pracowników i Funkcjonariuszy Policji na rozszerzenie jej zasięgu działania na Komendę Powiatową Policji w Polkowicach

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy postanowień § 1 Uchwały KK nr 30/15 ws. zasad i trybu postępowania w sprawach o rozszerzenie obszaru działania organizacji zakładowych i międzyzakładowych oraz Uchwały KK nr 23/16 ws. scedowania na Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uprawnienia wynikającego z § 1 Uchwały KK nr 30/15, wyraża zgodę dla Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” Pracowników i Funkcjonariuszy Policji, działającej na terenie Regionu Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność” na rozszerzenie zasięgu jej działania na Komendę Powiatową Policji w Polkowicach, pracodawcę z terenu działania Regionu Zagłębie Miedziowe NSZZ „Solidarność”, u którego nie działa organizacja związkowa NSZZ „Solidarność”.

Decyzja Prezydium KK nr 185/20 ws. projektu rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii o zmianie rozporządzenia w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej…

Decyzja
Prezydium KK
nr 185/20
ws. projektu rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii o zmianie rozporządzenia w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania
pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę

 

Odnosząc się do przedmiotowego projektu rozporządzenia Prezydium Komisji Krajowej zgłasza do niego następujące uwagi.
Należy zgodzić się ze stwierdzeniem zwartym w Ocenie SkutkówRegulacji do projektu rozporządzenia, że projekt dotyczy kilku kategorii cudzoziemców, którym ułatwia się podejmowanie pracy na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. W stosunku do osób, wskazanych w projektowanych pkt 21 i 22 § 1 NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje przedstawione zmiany. Związek od samego początku ostatnich wydarzeń na Białorusi włączył się aktywnie w pomoc społeczeństwu białoruskiemu oraz strukturom walczącym o urzeczywistnienie w tym kraju zasad demokracji. W obecnej sytuacji jasne staje się, że dla wielu osób aktywny udział w tym zrywie może zakończyć się koniecznością opuszczenia swojego kraju i ułożenia życia za granicą. W stosunku do tych osób zasadne jest ułatwianie podejmowania legalnego zatrudnienia w Polsce. Ważne przy tym jest żeby wizy wydawane w celu przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe trafiały do osób rzeczywiście ich potrzebujących. Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż ilość wydawanych wiz jest niewielka i w części dotyczy osób, które z uwagi na wiek nie będą uczestnikami rynku pracy.
Nadto odnieść należy się do kwestii zniesienia konieczności uzyskania zezwolenia na pracę dla osób wykonujących szeroko pojęte zawody medyczne (proponowane pkt 23 – 25 § 1 zmienianego rozporządzenia). Rozumiejąc powagę obecnej sytuacji epidemicznej można przyjąć za uzasadnione zaproponowane zwolnienie z uzyskania zezwolenia na pracę, które obowiązywałoby w okresie pandemii i dotyczyło osób mających wspierać krajową służbę zdrowia. Wątpliwości budzi jednak to, czy mechanizm ten powinien zostać wprowadzony jako trwały a nie przejściowy na okres trwającej epidemii COVID – 19. Wątpliwość ta jest tym bardziej uzasadniona, że w wyniku wprowadzenia zmiany, co wskazano w samej treści uzasadnienia „cudzoziemcy nie będą objęci mechanizmami ochronnymi związanymi np. z przesłankami wydania zezwolenia na pracę w zakresie porównywalności wynagrodzenia w stosunku do prac na podobnym stanowisku lub podobnego rodzaju na lokalnym rynku pracy”. Brak odpowiedniej regulacji w tym zakresie, w razie wprowadzenia ww. zmiany na stałe, może doprowadzić do jeszcze silniejszego zjawiska emigracji zarobkowej polskiego personelu medycznego, wynikającej z wypierania personelu medycznego przyjeżdzającymi do Polski cudzoziemcami podejmującymi pracę za niższe stawki wynagrodzenia. W związku z tym Prezydium NSZZ „Solidarność” postuluje, ażeby przed decyzją o ewentualnym trwałym zwolnienia z konieczności uzyskiwania zezwolenia na pracę przez osoby wykonujące zawody medyczne dokonana została rzetelna i całościowa analiza w tej materii, a ponadto postuluje o zastosowanie przesłanki porównywalności wynagrodzenia wobec cudzoziemców mających wykonywać pracę bez zezwolenia.

Decyzja Prezydium KK nr 184/20 ws. opinii o projekcie ustawy MRiPS o zmianie ustawy o wspieraniu pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia zaproponowane rozwiązania w projekcie ustawy Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2020 r. zmieniającym ustawę o wspieraniu pieczy zastępczej oraz niektóre inne ustawy, z których większość ma charakter porządkujący i techniczny w stosunku do już istniejących rozwiązań.
Jednocześnie zwracamy uwagę, iż w projekcie zabrakło propozycji, które zwłaszcza w okresie pandemii, mogą stanowić pomoc zarówno dla samych rodzin, jak również dla organów prowadzących szkolenia w zakresie pieczy zastępczej i przysposobienia. Zmiana miałaby dotyczyć art. 173a ustawy o wspieraniu  pieczy zastępczej i polegać na możliwości połączenia szkoleń z zakresu przysposobienia dziecka oraz dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej. Zdarzają się bowiem sytuacje, gdzie z powodu braku możliwości adopcji, która najczęściej wynika z tego, że dzieci nie mają uregulowanej sytuacji prawnej, potencjalni rodzice adopcyjni wyrażają wolę bycia rodziną zastępczą. Niestety, obecny zapis art. 173a przedmiotowej ustawy powoduje, że są oni zmuszeni przechodzić całą procedurę od początku, a w tym kolejne szkolenie.
Resort rodziny regularnie podnosi kwestię niewystarczającej liczby kandydatów na rodziny zastępcze. Dlatego, zdaniem Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, możliwość połączenia tych dwóch szkoleń, mogłaby przyczynić się do poprawy sytuacji z korzyścią zarówno dla samych kandydatów, jak i przede wszystkim dzieci, którym należy zapewnić możliwość wychowywania się w środowisku rodzinnym. Zmiana zasad nie powinna jednak dotyczyć szkoleń w zakresie prowadzenia rodzinnego domu dziecka lub pełnienia funkcji dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego. Tutaj nadal naszym zdaniem szkolenia powinny odbywać się rozłącznie.
Aktualne problemy wynikające z pandemii oraz reżimu sanitarnego znacząco utrudniają przeprowadzanie zarówno samych szkoleń w tym zakresie, jak i praktyk. Część z nich zaczyna mieć charakter fikcyjny. Zatem by nie pogłębiać problemów i nie wypaczać systemu proponujemy w/w rozwiązanie.
W projekcie ustawy znalazły się również zmiany, których kierunek NSZZ „Solidarność” ocenia pozytywnie, choć wymagają one jeszcze dalszych prac: 
Art. 4 projektu ustawy zmieniający art. 183 w §1 ustawy Kodeks pracy i dodający §11, umożliwiając skorzystanie z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego do 18 roku życia dziecka, przez pracownika, który przyjął dziecko na wychowanie celem jego przysposobienia. Jednocześnie nie zmienia się uprawnień rodzicom zastępczym, którym urlop ten przysługuje nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10 roku życia.  Należy jednak pamiętać, że do pieczy zastępczej trafiają często dzieci starsze niż 10-letnie, często z rodzeństwem w różnym wieku.  Są to dzieci borykające się z deficytami i problemami, których korygowanie wymaga czasu. Zatem ustawodawca powinien także w tym przypadku rozważyć wydłużenie wieku dziecka, do którego rodzic zastępczy będzie mógł skorzystać z takiego urlopu, skracając ewentualnie jego długość. Tym bardziej, że taką możliwość projektodawca daje rodzicom, którzy starają się o przysposobienie dziecka. Tak duże różnicowanie uprawnień w tym przypadku, zdaniem NSZZ „Solidarność”, wydaje się niewłaściwe.

Stanowisko Prezydium KK nr 13/20 ws. wspólnego stanowiska organizacji reprezentatywnych zasiadających w RDS dot. zniesienia do końca roku ograniczenia handlu w niedzielę

Opublikowane dzisiaj wspólne stanowisko strony społecznej Rady Dialogu Społecznego dot. zniesienia do końca roku ograniczenia handlu w niedzielę jest nielegalne, a faktycznie go nie ma. Zgodnie z przytoczoną przez sygnatariuszy podstawą prawną, takie stanowisko można podjąć tylko na plenarnym posiedzeniu RDS, a podczas wczorajszego nie było kworum. Oznacza to, że nie strona społeczna RDS, a każda z organizacji reprezentatywnych z osobna podjęła takie stanowisko.

O ile stanowisko strony pracodawców (która w zdecydowanej większości od samego początku robi wszystko aby odebrać pracownikom handlu wolne niedziele) było do przewidzenia, o tyle stanowisko OPZZ i Forum ZZ jest skandaliczne. Jak można sprzedać zdrowie i prawa pracowników za dodatkowe zyski sieci handlowych i mienić się związkiem zawodowym?

Jeszcze raz powtarzamy to, co odpowiedzieliśmy Polskiej Organizacji Handlu i Dystrybucji – pracownicy handlu obok pracowników medycznych, nauczycieli i pracowników socjalnych, należą do najbardziej zagrożonej zakażeniem na koronawirusa grupy w Polsce. To oni codziennie pracują na „pierwszej linii” narażając własne zdrowie, aby zapewnić społeczeństwu podstawowe zaopatrzenie. Pracują nie tylko w ciągłym zagrożeniu, pod presją i w stresie, ale z powodu licznych braków kadrowych, w tym również spowodowanych chorobami i kwarantannami, często wykonują pracę ponad własne siły. Do tego sieci handlowe znacznie wydłużyły godziny otwarcia swoich placówek. Jak można w tej sytuacji po 6 dniach takiej pracy, odbierać pracownikom handlu wolną niedzielę? Jak można w imię partykularnych interesów pozbawiać ich tego jedynego dnia, w którym choć na chwilę wraz z rodziną mogą o tym wszystkim zapomnieć? To zwyczajnie nieludzkie.

Apelujemy do Pana Premiera o nieuleganie demagogii międzynarodowych sieci handlowych i wspierających je związków zawodowych. Nie wolno dla maksymalizacji zysków narażać pracowników. Polska nie jest krajem kolonialnym, a polscy pracownicy zatrudnieni w międzynarodowych sieciach to nie są niewolnicy. Proszę pamiętać, że w Niemczech pracownicy Lidla, Kauflandu i Aldi mają w tym czasie niedziele wolne!