Dzień: 2017-10-18

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na dopisanie statku „AURORA” bandery Marshall Islands do istniejącego układu zbiorowego pracy – IBF Cyfadaco Shipmanagement Ltd Cyprus – NMS NSZZ Solidarność & SFTUF CBA.

Jednocześnie Prezydium KK upoważnia Andrzeja Kościka oraz Magdalenę Karp do podpisania Addendum w tej sprawie.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2018 z dnia 25 września 2017 r.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wskazuje przede wszystkim na trwające od wielu lat, niedopuszczalne praktyki sięgania do środków Funduszu Pracy niezgodnie z jego przeznaczeniem oraz zamrażania wysokości odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, a także – sprzeczne z celami ustawowymi – wydatkowanie środków z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

 

Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych

NSZZ „Solidarność” od kilku lat domaga się odmrożenia podstawy odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. W ubiegłym roku nastąpiło częściowe odmrożenie podstawy dopiero na kolejnym etapie interwencji Związku, podczas prac Senatu nad ustawą z dnia 4 listopada 2016 r. o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2017. Pomimo składanych przez stronę rządową obietnic dotyczących odmrożenia podstawy odpisu na zfśs oraz wyrażonej przez NSZZ „Solidarność” negatywnej opinii w tym zakresie do projektu ustawy budżetowej na rok 2018, projektodawca nie odstępuje od kilkuletniej praktyki niepodwyższania podstawy odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w roku 2018. Konsekwencją takiego działania jest realne obniżenie środków na pomoc pracownikom i ich rodzinom, a także emerytom i rencistom znajdującym się w najtrudniejszej sytuacji, co zasługuje na zdecydowanie negatywną opinię Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

Negatywnie oceniane jest również "zamrożenie" odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych dla uczelni wyższych na poziomie planowanych przez uczelnie rocznych wynagrodzeń osobowych w 2013 r. Oznacza to, że szkoły wyższe w roku 2018 nie otrzymają ok. 95 mln zł z odpisu podstawowego. Wobec dramatycznego niedofinansowania polskiego szkolnictwa wyższego, w tym niskich wynagrodzeń osobowych z tytułu zatrudnienia na uczelniach, każde "oszczędności" czynione w sferze nauki i szkolnictwa wyższego należy uznać za działania sprzeczne z interesem Państwa.

Negatywnie należy ocenić również propozycję zawartą w art. 2 przedłożonego projektu, zakładającą w roku 2018 ustalanie odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli, o którym mowa w art. 53 ust. 1 Ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku – Karata Nauczyciela (Dz.U. z 2017 r. poz. 1189), stosowanie kwoty bazowej obowiązującej w dniu 1 stycznia 2012 roku (faktycznie obowiązującej od 1 września 2011 r.) Powoduje to zmniejszenie odpisu w przeliczeniu na pełen etat o 148,30 zł. Analogicznie uregulowania zawarte w art. 25 projektu ustawy po raz kolejny prowadzą do zamrożenia odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla pracowników niepedagogicznych, poprzez propozycję stosowania przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2012 roku.

Ponadto po raz kolejny przedstawione skutki regulacji dotyczące odmrożenia podstawy odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych zawierają szacunki jedynie w zakresie oszczędności dla wydatków budżetu państwa, nie uwzględniają one ubytków podatkowych dla budżetu. W przypadku całkowitego odmrożenia za sprawą podatku od towarów i usług VAT (396 mln zł) oraz podatku dochodowego od osób fizycznych PIT (381 mln zł) dochody budżetu państwa mogłyby zyskać ok. 777 mln zł. Natomiast, gdy odmrożenie byłoby na poziomie przeciętnego wynagrodzenia z II półrocza 2016 roku dochody podatkowe wzrosłyby o 495 mln zł nie uwzględniając nauczycieli, pracowników uczelni publicznych oraz emerytów mundurowych, którzy mają inny sposób naliczania odpisu na ZFŚS. W związku z powyższym niezrozumiałe jest działanie rządu w tej kwestii, gdyż wpływa ono na osoby znajdujące się w najtrudniejszej sytuacji, a skutki odmrożenia odpisu byłyby dla budżetu państwa źródłem dodatkowych przychodów.

 

Wynagrodzenia

NSZZ „Solidarność” nie wyraża zgody na zamrożenie wynagrodzeń pracowników sfery finansów publicznych wymienionych w opiniowanym projekcie. Erozja wynagrodzeń, w szeroko rozumianej sferze budżetowej, powoduje stały spadek atrakcyjności tego typu pracy, co w dłuższej perspektywie może powodować stały spadek jakości usług dla społeczeństwa, np. w pomocy społecznej. W wielu urzędach administracji centralnej nastąpiło zmniejszenie zatrudnienia, co – przy jednoczesnym wzroście obowiązków wynikających z obowiązujących przepisów – powoduje zwiększenie obciążenia pracą, co de facto oznacza wzrost wydajności pracy za niższą płacę. Efektem staje się ucieczka ludzi młodych posiadających perspektywy z administracji; zaś ich dobra praca jest jednym z warunków sprawnej realizacji programu społecznego i ekonomicznego rządu.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” konsekwentnie zwraca uwagę na konieczność zwiększenia wynagrodzeń w sądownictwie powszechnym. Dlatego negatywnie ocenia art. 6 ust. 1 pkt 1) projektu ustawy, którego efektem będzie brak wzrostu wynagrodzeń asystentów sędziów, urzędników i innych pracowników w kolejnym roku.

 

Negatywnie również wypowiadamy się do treści art. 9 projektu ustawy. W dalszym ciągu NSZZ „Solidarność” oczekuje znacznie bardziej zwiększonych nakładów na wynagrodzenia nauczycieli, która to grupa zawodowa praktycznie nie była objęta wzrostem wynagrodzeń od 2012 r. Zarówno projekt ustawy budżetowej państwa na 2018 r., jak i opiniowany projekt wyraźnie dowodzą, że wzrost kwoty bazowej na poziomie 105% od 1 maja 2018 r. nie spowoduje realizacji publicznych deklaracji składanych przez Premier Rządu RP o pięcioprocentowej podwyżce płac nauczycieli w przyszłym roku budżetowym, a jedynie wynosić będzie 103,33%. Nieznacznie przekroczy zatem wskaźnik wzrostu cen towarów i usług.

 

Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

Zdecydowany sprzeciw Prezydium KK budzi kolejny rok finansowania ze środków FP działań nie wchodzących do zadań tego Funduszu. Coraz wyższa kwota z Funduszu Pracy przeznaczona jest na staże podyplomowe oraz specjalizacje lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych, pomimo negatywnej opinii wyrażonej w Uchwale Strony pracodawców i pracowników Rady Dialogu Społecznego nr 14 z dnia 14 lipca 2016 r.
w sprawie zmian systemowych w Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz uchwale nr 2 Rady Rynku Pracy z dnia 5 października 2016 a także uchwale nr 46 strony pracowników i strony pracodawców Rady Dialogu Społecznego z dnia 22 września ws. Planu Funduszu Pracy na rok 2018. Przeniesienie ciężaru finansowania tego zadania od 2009 r. oraz kosztów koordynacji przez asystenta rodziny zdań określonych w ustawie o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” na Fundusz Pracy stanowi naruszenie przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U.z 2017r. poz. 1065 z późn. zmianami), tym bardziej, że obecna sytuacja budżetowa jest korzystna, a procedura nadmiernego deficytu została uchylona w 2015 r.

Wbrew temu, co wskazano w uzasadnieniu ww. projektu ustawy, poprawiająca się sytuacja na rynku pracy nie powinna stanowić bezwzględnego i samoistnego uzasadnienia ograniczania środków na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu. Powyższe dotyczy w szczególności osób długotrwale bezrobotnych, których zatrudnienie pozwoliłoby na choćby częściowe uzupełnienie brakującej obecnie na rynku pracy siły roboczej, a jednocześnie w znacznej części rozwiązało problem aktywizacji osób znajdujących się w szczególnej sytuacji na rynku pracy.

Projektodawca nie wskazał przyczyny przeniesienia w całości pozycji świadczeń przedemerytalnych i zasiłków pogrzebowych z Funduszu Pracy do Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. W tym wypadku również cel ustawy regulującej działanie FGŚP (określony w jej art. 1) nie jest związany w żadnym zakresie ze świadczeniami przedemerytalnymi i zasiłkami pogrzebowymi, co zasługuje na zdecydowany sprzeciw, który został wyrażony także w Uchwale nr 49 strony pracowników i strony pracodawców Rady Dialogu Społecznego strony pracodawców i pracowników z dnia
11 października 2017 ws. Korzystania ze środków funduszy celowych, finansowanych ze środków pracodawców, na cele niezgodne z ich zadaniami statutowymi.

Prezydium Komisji Krajowej negatywnie ocenia zmniejszenie środków finansowych kierowanych do Krajowego Funduszu Szkoleniowego. Fundusz ten utworzony został jako instrument prewencyjny, mający zapewnić dostosowanie kompetencji pracowników do zmieniających się potrzeb rynku pracy i pracodawców. Pomimo poprawiającej się sytuacji na rynku pracy, ograniczanie środków KFS jest działaniem nieprawidłowym, które długofalowo zagraża dostosowaniu umiejętności i kwalifikacji posiadanych przez pracowników do potrzeb pracodawców oraz stwarza istotne zagrożenie dla rynku pracy (patrz Uchwała Rady Dialogu Społecznego nr 46 o której wyżej).

W Art. 14 ust. 3 projektu. należy doprecyzować, którego punktu dotyczy odesłanie związane z art. 109 ust. 11 ustawy o promocji zatrudnienia.

 

Pozostałe uwagi

Pozytywnie oceniamy realizację postulatu NSZZ „Solidarność” o zwiększenie środków na funkcjonowanie Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego.

 

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa w sprawie określania wzoru wniosku dla kandydata na najemcę i wzoru oświadczenia o rękojmi terminowego uiszczania należności pieniężnych wynikających z umowy najmu.

Projekt rozporządzenia stanowi wykonanie delegacji ustawowej zawartej w art. 75 ust. 7 ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości.

Projekt obejmuje treść wniosku dla kandydatów na najemcę. Wśród danych osobowych wymienionych w załączniku nr 1, które mają być wskazane przez kandydatów na najemcę w celu zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego, wymienia się m.in. telefon i e-mail. Zgodnie z zasadą minimalizmu dotyczącą przetwarzania danych osobowych, można przetwarzać tylko te dane, które są niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Dane dotyczące nr telefonu i e-mail nie są konieczne ani do ustalenia stron stosunku prawnego, ani niezbędne do kontaktu ze stroną, gdyż cel ten spełnia już dana dotycząca adresu do korespondencji. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z art. 56 ust. 3 pkt. 8 ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości, jednym z kryteriów pierwszeństwa zawarcia umowy najmu jest ukończenie przez osobę ubiegającą się o zawarcie umowy najmu 65 roku życia. Jednocześnie pragniemy wskazać, iż z badań statystycznych dotyczącymi społeczeństwa informacyjnego w Polsce[1] wynika, iż wśród osób w wieku 65-74 tylko 23,5% to osoby regularnie korzystające z komputera. Mając powyższe na względzie należy przyjąć, iż znakomita większość osób, którym może przysługiwać prawo pierwszeństwa w zawarciu umowy najmu, nie korzysta z komputera. Dlatego projektując we wniosku dane do podania przez kandydatów na najemcę nie należy pomijać zjawiska społecznego jakim jest dostęp do komputera i internetu poszczególnych grup społecznych. Żądanie podania adresu e-mail nie jest niezbędne do zawarcia umowy najmu a może
w sposób nieproporcjonalny do celu utrudnić lub uniemożliwić złożenie prawidłowo wypełnionego wniosku przez osoby uprawnione, lecz nie korzystające z komputera. Dlatego dana ta powinna być przez kandydata na najemcę podawana opcjonalnie, tylko za jego zgodą, a nie obligatoryjnie.  Na takich samych zasadach powinna być pobierana dana dotycząca numeru telefonu.

Odnosząc się do części II. Kryteria pierwszeństwa zawarcia umowy najmu, pytania dotyczące kryteriów zawarte przy pkt. 5a i 5b zadane są poprzez negację. Np. w pytaniu do pkt. 5a: czy osoba ubiegająca się o zawarcie umowy najmu lub członek jej gospodarstwa domowego nie posiada oraz z przeszłości nie posiadała niżej wskazanych praw własności.

W odpowiedziach do wyboru wskazano tak lub nie. Analogicznie skonstruowane, poprzez negację, zostało pytanie do pkt. 5b.

Pytania we wniosku powinny być tak skonstruowane, aby wnioskodawca nie musiał dokonywać skomplikowanych operacji myślowych i by nie miał wątpliwości, którą odpowiedź zaznaczyć jako właściwą.

Zdaniem Prezydium KK skonstruowane pytań poprzez rozbicie na dwie części i powtórzenie treści art. 56 ust. 3 pkt. 4 ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości w tym przypadku nie jest dobrym rozwiązaniem. Przy projektowaniu pytań we wniosku, zabieg ten wydaje się o tyle niewłaściwy, iż może powodować problemy w udzielaniu właściwej odpowiedzi. Z kolei błąd w interpretacji pytania będzie skutkował podaniem odpowiedzi niezgodnej ze stanem faktycznym, co z jednej strony może pozbawić prawa do pierwszeństwa w zawarciu umowy najmu a z drugiej może w przyczynić się do powstania odpowiedzialności karnej, o której mowa we wniosku.

Dlatego pytania w pkt. 5a i 5b powinny zostać przeredagowane w ten sposób, aby wprost pytać czy wnioskodawca posiada lub posiadał odpowiednie prawo oraz jest właścicielem lub współwłaścicielem budynku, o którym mowa 56 ust. 3 pkt. 4 ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości. 

 

 

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje ideę utworzenia nowego, rozbudowanego narzędzia, które będzie umożliwiać dostęp do większej ilości informacji służących weryfikacji podatników. Propozycja zamieszczenia w tym wykazie podstawowych informacji o czynnych podatnikach VAT ułatwi ich identyfikację. Dotychczasowy zakres dostępnych informacji jest niewystarczający i może się przyczyniać do wykorzystywania mechanizmów konstrukcji podatku VAT do uszczuplania należności budżetu państwa.

Zaproponowane dodatkowe rozwiązania w zakresie niemożliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu tej części płatności, która zostanie dokonana na inny rachunek niż zawarty w wykazie podatników VAT czynnych, będą wymagać szczególnej uwagi podatnika i dbałości w realizacji płatności i każdorazową weryfikację numeru konta zamieszczonego w elektronicznym wykazie podatników VAT czynnych, prowadzonym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej co przy dużej ilości płatności może być trudne do realizacji. Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wskazuje, że konieczne będzie opracowanie dodatkowych rozwiązań, które będą pomocne przy weryfikacji numerów kont w poprzez dodatkowe rozwiązania w systemie bankowości w celu sprawdzenia zgodności numeru konta z wykazem. Potrzebny będzie również odpowiedni okres dostosowawczy oraz rozwiązania umożliwiające oddzielenie przypadkowych, niezamierzonych błędów od patologii.

Niejasny jest przepis dotyczący wysokości kwoty transakcji podlegających zaproponowanym nowym zasadom. Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów wynika, że nowe zasady będą dotyczyły transakcji powyżej 15.000 złotych i dotyczyć tylko działalności gospodarczej pomiędzy kontrahentami Zapisy projektowanej ustawy nie dają takiej pewności.

Wątpliwości budzi solidarna odpowiedzialność ze względu na mechanizm potwierdzania zgodności rachunku bankowego w wykazie na stronie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje projekt rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 września 2017 r. w sprawie maksymalnego czynszu normatywnego oraz maksymalnej wysokości comiesięcznej raty za cenę mieszkania i ceny 1m² powierzchni użytkowej mieszkania na wynajem.

Zaproponowane w projekcie rozporządzenia maksymalne wysokości czynszu są konkurencyjne w stosunku do obowiązujących na rynku najmu mieszkań. Dlatego, zdaniem NSZZ „Solidarność”, projektowany poziom czynszów przyczyni się do zwiększenia poczucia bezpieczeństwa oraz będzie pozytywnie oddziaływać na decyzje prokreacyjne młodych Polaków. Dostęp do mieszkań o przystępnych czynszach będzie stanowić także impuls do zwiększenia mobilności na wewnętrznym rynku pracy.