Miesiąc: listopad 2016

Delegaci Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” sprzeciwiają się decyzji przeniesienia którejkolwiek kopalni do Spółki Restrukturyzacji Kopalń, gdy nie wiąże się to ze sczerpaniem złoża danej kopalni.

W związku z dużym wzrostem cen na międzynarodowych rynkach węgla (co przekłada się na wyższe osiągane ceny na krajowym rynku zarówno węgla energetycznego, jak i koksowego) oraz dużym spadkiem zasobów węgla (co będzie sprzyjać utrzymaniu koniunktury w najbliższych miesiącach) wszelkie decyzje skutkujące trwałą likwidacją zdolności produkcyjnych kopalń są przedwczesne i nieuzasadnione.

Analitycy przewidują wzrost zapotrzebowania na węgiel energetyczny w krajach rozwijających się, które potrzebują coraz więcej taniej energii. Na rynku węgla koksującego obserwujemy jeszcze większy wzrost cen i spadek zapasów tego typu węgla. Szczególnie poszukiwany jest tańszy węgiel koksowy typu semi-soft (typ 34), ze względu na możliwość mieszania go z wysokogatunkowym węglem koksującym typu hard i premium hard (typ 35).

Drastycznym przykładem nieuzasadnionej likwidacji jest KWK „Krupiński”. Za dalszym funkcjonowaniem tej kopalni w strukturach JSW S.A. przemawia fakt, że ma ona możliwość uruchomienia produkcji najdroższego węgla typu 35 (hard) zalegającego w złożu ujętym w koncesji z roku 1975. Jego udokumentowane zasoby wynoszą ok. 74 mln ton,
a przy obecnych cenach węgla Spółka będzie mogła wygospodarować potrzebne fundusze do wykonania niezbędnych prac umożliwiających wydobycie tego wysokiej jakości węgla koksowego.

Oczekujemy od Rządu RP wypełnienia obietnic przedwyborczych w sprawie sektora górniczego i podjęcia natychmiastowych i skutecznych działań w celu rozwiązania problemu likwidacji miejsc pracy oraz utraty możliwości eksploatacji dużej części złoża kopalń „Krupiński”, „Sośnica”, „Makoszowy” oraz kopalń Katowickiego Holdingu Węglowego.

To właśnie Rząd RP, jako większościowy właściciel spółek węglowych, posiadający decydujący głos w temacie przyszłości kopalń, poniesie wszelkie konsekwencje związane z brakiem takich decyzji.

NSZZ „Solidarność” podejmie wszelkie działania, aby nie dopuścić do dalszego marnotrawienia majątku narodowego, jakim jest polski węgiel kamienny.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zobowiązuje Komisję Krajową NSZZ do rozpoczęcia prac mających na celu uzupełnienie art. 25¹ Ustawy o związkach zawodowych poprzez dodanie ust. 3, który otrzymałby brzmienie:

”Zobowiązuje się pracodawcę do udostępnienia kwartalnego raportu finansowego zakładu pracy wszystkim działającym na jego terenie reprezentatywnym organizacjom związkowym”.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wzywa Rząd RP do wprowadzenia emerytur zależnych między innymi od stażu pracy, tj. ustanowienie prawa do emerytur po 40 latach pracy dla mężczyzn i 35 latach dla kobiet.

Pracownicy, często ze względu na stan zdrowia, po tak długim stażu pracy nie są dopuszczani przez lekarza medycyny pracy do wykonywania pracy na swoim stanowisku, a jednocześnie ZUS wydaje orzeczenie o dalszej zdolności do pracy. To powoduje, że osoby z tak dużym stażem pracy są pozbawiane środków do życia. 

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się od Rządu RP pilnego wprowadzenia rozwiązań umożliwiających rozwój polskiego górnictwa węgla kamiennego poprzez:

1.   Natychmiastowe wprowadzenie mechanizmów przeciwdziałających nadmiernemu importowi węgla spoza Unii Europejskiej, w szczególności z Federacji Rosyjskiej.

2.   Opracowanie długoterminowej strategii funkcjonowania i rozwoju całego sektora paliwowo-energetycznego zapewniającej niezależność i bezpieczeństwo energetyczne kraju w oparciu o węgiel. Strategia ta powinna być zbieżna z programem zintegrowanego rozwoju dla województwa śląskiego.

3.   Czasowe obniżenie wysokości, bądź zawieszenie części obciążeń publiczno-prawnych spółek dotkniętych kryzysem oraz zmianę systemu tych obciążeń dla polskiego górnictwa, uwzględniającą szczególną rolę sektora dla bezpieczeństwa energetycznego kraju.

4.   Renegocjację, celem zawieszenia przepisów związanych z wdrażaniem unijnej polityki klimatycznej, a także wprowadzenie własnej polityki klimatycznej uwzględniającej polskie uwarunkowania społeczno-gospodarcze i bezpieczeństwo energetyczne kraju.

5.   Wykorzystywanie środków unijnych do prac związanych z wprowadzeniem innowacyjnych rozwiązań wykorzystujących węgiel kamienny. Promocję i rozwój tzw. „czystych technologii węglowych” (poza technologią CCS) oraz produkcji paliw płynnych i „zgazowywania” węgla (po jego wydobyciu na powierzchnię).

6.   Dokonanie redefinicji pojęcia bezpieczeństwa energetycznego, uwzględniającego węgiel, jako podstawowy nośnik energii oraz przeciwdziałającego nowym zagrożeniom związanym z wdrażaniem unijnej polityki klimatycznej.

7.   Określenie potrzeb rodzimej gospodarki w zakresie zużycia węgla kamiennego oraz wprowadzenie rozwiązań zabezpieczających niezagospodarowane i niesczerpane zasoby węgla kamiennego. Jednoznaczne określeniestrategicznego znaczenia polskiego węgla dla gospodarki narodowej.

8.   Podjęcie działań zmierzających do wzrostu eksportu węgla wewnątrz Unii Europejskiej
i poza nią.

9.   Uruchomienie budowy nowych elektrowni węglowych w celu zapobieżenia ewentualnym brakom energii spowodowanym wdrożeniem dyrektywy IED. Promocję budowy małych elektrociepłowni na węgiel kamienny (bądź inne paliwo pochodzące z chemicznej przeróbki węgla), produkujących w kogeneracji energię elektryczną i cieplną.

10.    Poprawę parametrów jakościowych oferowanego węgla. Zwiększenie poziomu wzbogacania miałów.

11.    Promocję POLSKIEGO WĘGLA. Większą aktywność producentów i dystrybutorów węgla w tym zakresie. Wykorzystanie polskich instytucji celem zwiększenia udziału węgla krajowego w sprzedaży do sektora socjalno-bytowego i ciepłowniczego.

12.    Uporządkowanie procesu udzielania koncesji na wydobywanie i rozpoznawanie złóż węgla kamiennego oraz przyspieszenie procesu wydłużania koncesji dla spółek już wydobywających węgiel kamienny i inne kopaliny.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża zaniepokojenie brakiem postępów w negocjacjach pomiędzy Związkiem a Rządem Rzeczypospolitej w sprawie działań osłonowych dla zagrożonych zwolnieniami pracowników oświaty. Zaproponowane rozwiązania prawne są niewystarczające. Podstawowym zadaniem naszego Związku jest obrona miejsc pracy.

Brak zadowalających efektów negocjacji spowoduje uzasadniony protest NSZZ „Solidarność”.

 Propozycje ustaw okołobudżetowych na 2017 rok zakładają dalsze „zamrożenie” funduszu świadczeń socjalnych na poziomie 2016 roku oraz utrzymanie na poziomie z roku 2010 podstawy naliczania wysokości odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

            W związku z ww. restrykcyjnymi założeniami budżetowymi delegaci KZD wyrażają stanowczy protest wobec takich decyzji.

            Przywołując składane wcześniej deklaracje obecnego rządu i większości parlamentarnej dotyczącej nowego otwarcia – zmiany w prowadzeniu polityki i naprawiania zła dokonanego przez wcześniejszą koalicję PO – PSL, która swoją polityką nadmiernego fiskalizmu doprowadziła do obniżenia poziomu pracowniczych zabezpieczeń socjalnych, domagamy się „odmrożenia” bazy odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na 2017 rok i kolejne lata zgodnie z zapisami ustawy.