Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” popiera inicjatywę mająca na celu przeciwdziałanie praktykom powodującym unikanie opodatkowania. Unikanieopodatkowania przez osoby prawne poprzez stosowanie pewnych schematów oraz wykorzystania instrumentów wywiera bezpośredni wpływ na budżet państwa i powoduje zmniejszenie jego dochodów.
Pozytywnie oceniając cel ustawy Prezydium KK NSZZ „Solidarność” zwraca uwagę na niektóre zapisy:
1) zaproponowany kształt klauzuli w art. 119a § 1 ma charakter uznaniowy (zostawia dużą swobodę w ocenie) i może w przyszłości rodzić wątpliwości interpretacyjne;
2) brak jest w ustawie jasno określonych kompetencji osób, które będą wchodziły w skład Rady do Spraw Unikania Opodatkowania. W ustawie powinny być jasno określone kryteria, które powinna spełnić osoba, która może wchodzić w skład Rady, mając na względzie skomplikowaną materię, która będzie podlegała ocenie przez członków Rady. Określenie „ma potrzebną wiedzę i doświadczenie zawodowe” jest mało precyzyjne i nie wystarczające;
3) w skład 7 osobowej Rady do Spraw Unikania Opodatkowania wchodzi
3 członków wskazanych przez ministra właściwego do spraw finansów i 1 członek wskazany przez Ministra Sprawiedliwości. Rola Rady, jako niezależnego od administracji kolegialnego organu doradczo-opiniodawczego jest zatem wątpliwa;
4) należy doprecyzować art. 119h § 2 w zakresie opinii Rady do Spraw Unikania Opodatkowania. Skoro Rada ma spełniać funkcję kontrolną, nie wystarczy (w procedurze odwołania od decyzji) sam fakt wcześniejszego zwrócenia się do Rady
o opinię, ale fakt jej wydania.