Miesiąc: listopad 2015

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z siedzibą w Gdańsku ustala numer kodu kreskowego na Legitymacji Członkowskiej według następującego wzoru:

NSZZ XXXXXXXX K

NSZZ – prefiks

X – numer kolejny Legitymacji Członkowskiej

K – cyfra kontrolna

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” z siedzibą w Gdańsku wskazuje:  Bogdana Bisia Z-cę Przewodniczącego NSZZ „Solidarność” oraz Jerzego Jaworskiego  Skarbnika/Z-cę Przewodniczącego NSZZ „Solidarność” do działania za NSZZ „Solidarność” we wszelkich sprawach związanych z:

1)     wykonywaniem wszelkich praw z przysługujących NSZZ „Solidarność” udziałóww spółce pod firmą ”SOLKARTA” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdańsku (adres: 80-855 Gdańsk, ulica Wały Piastowskie nr 24), KRS: 0000281342, REGON: 220425060, oraz w spółce pod firmą ”TYSOL” Spółkaz ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdańsku (adres: 80-855 Gdańsk, ulica Wały Piastowskie nr 24), KRS: 0000097371, REGON: 190836001 – w szczególności w zakresie reprezentowania NSZZ „Solidarność” na zgromadzeniach wspólników każdej tych Spółek oraz wykonywania prawa głosu, podejmowania uchwał, jak i składania wszelkich oświadczeń woli jako wspólnika tych Spółek, wraz z wykonywaniem wszelkich innych uprawnień majątkowych i korporacyjnych, wynikających z tych udziałów,

2)     złożeniem oświadczenia o objęciu w podwyższonym kapitale zakładowym spółki pod firmą ”TYSOL” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdańsku nowoutworzonych udziałów, oraz składaniem wszelkich oświadczeń w tym zakresie.

   Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Uniwersytetu Wrocławskiego, wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność”w przygotowanych na zlecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej e-podręcznikach: do klasy szóstej w lekcji zatytułowanej Długa droga do wolności oraz do szkół ponadgimnazjalnychw lekcji zatytułowanej Powstanie Solidarności i stan wojenny

(do użytku służbowego)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzania Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dn. 28 września 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie instytucjonalnej pieczy zastępczej.

Zmiany zaproponowane w przedmiotowym projekcie rozporządzania, mające na celu zapewnienie poprawy przestrzegania praw dzieci poprzez dodatkowe standardy świadczonych w placówkach instytucjonalnej pieczy zastępczej usług, są bezwzględnie potrzebne do zapewnienia poprawy jakości sprawowanej opieki i nie budzą wątpliwości.

Jednocześnie NSZZ „Solidarność” przypomina, że w pierwotnej wersji projektu rozporządzenia z dnia 24.10.2011 r. zakładano, że pod opieką opiekuna/wychowawcyw placówkach, o których mowa w §9 pkt 2 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2011 r. przebywać powinno nie więcej niż 10 dzieci, jednak aktualnie maksymalna liczba dzieci pod opieką 1 opiekuna to 14. Ograniczanie liczby opiekunów grup dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz opiekuńczo-terapeutycznych wpływa negatywnie na jakość usług prowadzonych w tych placówkach i ma swoje odzwierciedlenie w przekraczaniu norm czasu pracy wychowawców.

Ponadto NSZZ „Solidarność” obawia się, że proponowana zmiana §13 pkt 9 mająca na celu ochronę praw pracowniczych wychowawców placówek instytucjonalnej opieki zastępczej jest niewystarczająca, biorąc pod uwagę specyfikę ich pracy. Dotychczasowe działania m.in. ze strony MPiPS (pismo do Starostów z dnia 29.07.2015 r.) mające wpłynąć na praktyki naruszania praw pracowników placówek nie przyniosły skutków, a projektowane uszczegółowienie, przypominające o obowiązku przestrzegania czasu pracy wychowawców, wydaje się jedynie zmianą kosmetyczną. Należy podkreślić, że dostępne badania (Dr J.Szczapaniak-Sienniak UE we Wrocławiu) funkcjonowania systemu instytucjonalnej pieczy zastępczej wykazują dalekie niedofinansowanie systemu, co oznacza ograniczanie pozytywnych zmian w odpowiednich placówkach i wyznaczanie zadań pracowników tych placówek przekraczających możliwości ich wykonania w ustalonych przepisami godzinach. Jednak w uzasadnieniu projektu nie przewiduje się dodatkowych nakładów przeznaczonych na realizację zmian w rozporządzeniu, zatem trudno oczekiwać poprawy sygnalizowanej sytuacji.