Miesiąc: luty 2015

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt ustawy o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych oraz ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym z dnia 27 stycznia 2015 r.

Projekt zawiera szereg propozycji zmian, których wprowadzenie w opinii projektodawcy, wynika z konieczności dostosowania przepisów regulujących przejmowanie SKOK-ów w trudnej sytuacji finansowej, do zasad udzielania pomocy publicznej instytucjom kredytowym. Cel ten ma zostać osiągnięty m.in. poprzez poszerzenie katalogu podmiotów mogących przejąć SKOK o instytucje kredytowe, w rozumieniu art. 4 pkt. 17 ustawy Prawo bankowe, uwzględnienie kwestii ceny przy wyborze podmiotu przejmującego SKOK oraz poprzez zmianę kierunku udzielania pomocy publicznej i przekierowania jej z podmiotów dokonujących przejęcia SKOK do samych przejmowanych SKOK.

Poszerzenie katalogu podmiotów mogących przejąć SKOK o instytucje kredytowe, w rozumieniu art. 4 pkt. 17 ustawy Prawo bankowe będzie miało ten skutek, iż SKOK-i lub część wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań SKOK będą mogły być przejmowane przez podmioty zagraniczne, w tym zagraniczne banki lub instytucje para bankowe. W ten sposób polski kapitał spółdzielczy, będący – zgodnie z ustawą Prawo spółdzielcze – własnością członków spółdzielni będzie mógł być przejmowany przez kapitał zagraniczny, co nie może spotkać się z aprobatą Związku.

            Instytucja kredytowa może prowadzić działalność w Polsce wyłącznie poprzez oddział instytucji kredytowej. Oddział jest jednotką organizacyjną macierzystej instytucji kredytowej, który w ramach prowadzenia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może dokonywać m.in. czynności bankowych, ale nie może być traktowany jako samodzielny podmiot prawa. Jako podmiot niewyposażony w osobowość prawną, oddział instytucji kredytowej nie może być stroną sporu sądowego, co sprawia, iż dochodzenie od instytucji kredytowej roszczeń przez spółdzielców SKOK, którzy jako depozytariusze SKOK po przejęciu staną się klientami instytucji finansowej, będzie znacznie utrudnione. Projekt w sposób mechaniczny poszerza katalog podmiotów mogących przejąć SKOK, nie zawierając jednocześnie niezbędnych rozwiązań, które chroniłyby klientów podmiotu przejmującego przed negatywnymi dla nich skutkami przejęcia.

            Zgodnie z uzasadnieniem do projektu, komunikat Komisji w sprawie stosowania od dnia 1 sierpnia 2013 r. reguł pomocy państwa w odniesieniu do środków wsparcia na rzecz banków w kontekście kryzysu finansowego ustanawia wymóg sprzedaży instytucji podczas otwartej, bezwarunkowej i konkurencyjnej procedury, wskazując, iż aktywa powinny zostać przekazane oferentowi proponującemu najwyższą cenę sprzedaży. Taką cenę uznaje się za cenę rynkową i możliwe jest stwierdzenie, że podmiot nabywający nie uzyskał pomocy publicznej. 

            Prezydium Komisji Krajowej wyraża zaniepokojenie, iż w obawie o zarzut naruszenia przepisów o pomocy publicznej przy wyborze podmiotu przejmującego będzie dominowało kierowanie się kryterium ceny, bez uwzględnienia innych aspektów związanych
z działalnością przejmowanego SKOK-u lub wybranych praw lub zobowiązań majątkowych.

W ocenie Związku przy kwalifikowaniu podmiotu, który miałby przejąć SKOK lub jej część,

w pierwszej kolejności powinno być uwzględniane, czy podmiot przejmujący prowadzi działalność zbieżną z działalnością przejmowanego SKOK oraz w jakim zakresie działalność ta będzie kontynuowana tak, aby kwestia przejęcia była jak najmniej niekorzystna dla członków – klientów SKOK. Na względzie należy mieć utrzymanie dostępności punktów obsługi klienta, godziny działania oraz to, by przejęcie SKOK nie przyczyniło się do zwiększenia kosztów świadczonych usług.

            Działania naprawcze podejmowane są w celu doprowadzenia do poprawy bezpieczeństwa depozytów wniesionych przez członków SKOK. Przejmowanie kasy lub części wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy jest elementem działań naprawczych. SKOK jest korporacją osób a nie kapitałów. Z tej przyczyny przejęcie SKOK lub części wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań SKOK przez podmiot nie będący SKOK wpływa na zmianę sytuacji prawnej członka SKOK. Bez wprowadzenia dodatkowych narzędzi ochrony klientów-depozytariuszy przejęcie SKOK, w szczególności przez instytucję kredytową, zamiast poprawić sytuację prawną depozytariuszy – członków kasy, de facto może przyczynić się do jej pogorszenia. Będzie to miało miejsce
w szczególności w sytuacji konfliktu i konieczności sądowego dochodzenia przez nich roszczeń. 

            Prezydium Komisji Krajowej pragnie zwrócić uwagę, iż wśród podmiotów wymienionych w ocenie skutków regulacji, na który oddziałuje projekt, brakuje klientów przejmowanego SKOK oraz pracowników przejmowanego SKOK. Przejście pracowników do oddziału podmiotu zagranicznego często ma ten skutek, iż decyzje w sprawach zatrudnienia podejmowane są poza granicami kraju a nie przez podmioty będące pracodawcą
w rozumieniu Kodeksu pracy, co może mieć swoje odbicie w zmianie jakości zatrudnienia.

            Zaproponowane w projekcie przeniesienie pomocy publicznej udzielanej przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, z podmiotu przejmującego na kasę przejmowaną, jest
rozwiązaniem pozornym, nie prowadzącym w rzeczywistości do zmiany podmiotu beneficjenta pomocy. W ocenie NSZZ „Solidarność” faktyczna realizacja wymogu udzielania pomocy publicznej właściwym podmiotom powinna dokonywać się poprzez wzmocnienie pomocy dla SKOK- ów w taki sposób, aby de facto umożliwić im realizację postępowań naprawczych, co zapobiegałoby przejmowaniu SKOK przez podmioty niezwiązane ze spółdzielczością. 

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt ustawy o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych oraz ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym z dnia 27 stycznia 2015 r.

Projekt zawiera szereg propozycji zmian, których wprowadzenie w opinii projektodawcy, wynika z konieczności dostosowania przepisów regulujących przejmowanie SKOK-ów w trudnej sytuacji finansowej, do zasad udzielania pomocy publicznej instytucjom kredytowym. Cel ten ma zostać osiągnięty m.in. poprzez poszerzenie katalogu podmiotów mogących przejąć SKOK o instytucje kredytowe, w rozumieniu art. 4 pkt. 17 ustawy Prawo bankowe, uwzględnienie kwestii ceny przy wyborze podmiotu przejmującego SKOK oraz poprzez zmianę kierunku udzielania pomocy publicznej i przekierowania jej z podmiotów dokonujących przejęcia SKOK do samych przejmowanych SKOK.

Poszerzenie katalogu podmiotów mogących przejąć SKOK o instytucje kredytowe, w rozumieniu art. 4 pkt. 17 ustawy Prawo bankowe będzie miało ten skutek, iż SKOK-i lub część wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań SKOK będą mogły być przejmowane przez podmioty zagraniczne, w tym zagraniczne banki lub instytucje para bankowe. W ten sposób polski kapitał spółdzielczy, będący – zgodnie z ustawą Prawo spółdzielcze – własnością członków spółdzielni będzie mógł być przejmowany przez kapitał zagraniczny, co nie może spotkać się z aprobatą Związku.

            Instytucja kredytowa może prowadzić działalność w Polsce wyłącznie poprzez oddział instytucji kredytowej. Oddział jest jednotką organizacyjną macierzystej instytucji kredytowej, który w ramach prowadzenia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może dokonywać m.in. czynności bankowych, ale nie może być traktowany jako samodzielny podmiot prawa. Jako podmiot niewyposażony w osobowość prawną, oddział instytucji kredytowej nie może być stroną sporu sądowego, co sprawia, iż dochodzenie od instytucji kredytowej roszczeń przez spółdzielców SKOK, którzy jako depozytariusze SKOK po przejęciu staną się klientami instytucji finansowej, będzie znacznie utrudnione. Projekt w sposób mechaniczny poszerza katalog podmiotów mogących przejąć SKOK, nie zawierając jednocześnie niezbędnych rozwiązań, które chroniłyby klientów podmiotu przejmującego przed negatywnymi dla nich skutkami przejęcia.

            Zgodnie z uzasadnieniem do projektu, komunikat Komisji w sprawie stosowania od dnia 1 sierpnia 2013 r. reguł pomocy państwa w odniesieniu do środków wsparcia na rzecz banków w kontekście kryzysu finansowego ustanawia wymóg sprzedaży instytucji podczas otwartej, bezwarunkowej i konkurencyjnej procedury, wskazując, iż aktywa powinny zostać przekazane oferentowi proponującemu najwyższą cenę sprzedaży. Taką cenę uznaje się za cenę rynkową i możliwe jest stwierdzenie, że podmiot nabywający nie uzyskał pomocy publicznej. 

            Prezydium Komisji Krajowej wyraża zaniepokojenie, iż w obawie o zarzut naruszenia przepisów o pomocy publicznej przy wyborze podmiotu przejmującego będzie dominowało kierowanie się kryterium ceny, bez uwzględnienia innych aspektów związanych
z działalnością przejmowanego SKOK-u lub wybranych praw lub zobowiązań majątkowych.

W ocenie Związku przy kwalifikowaniu podmiotu, który miałby przejąć SKOK lub jej część,

w pierwszej kolejności powinno być uwzględniane, czy podmiot przejmujący prowadzi działalność zbieżną z działalnością przejmowanego SKOK oraz w jakim zakresie działalność ta będzie kontynuowana tak, aby kwestia przejęcia była jak najmniej niekorzystna dla członków – klientów SKOK. Na względzie należy mieć utrzymanie dostępności punktów obsługi klienta, godziny działania oraz to, by przejęcie SKOK nie przyczyniło się do zwiększenia kosztów świadczonych usług.

            Działania naprawcze podejmowane są w celu doprowadzenia do poprawy bezpieczeństwa depozytów wniesionych przez członków SKOK. Przejmowanie kasy lub części wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy jest elementem działań naprawczych. SKOK jest korporacją osób a nie kapitałów. Z tej przyczyny przejęcie SKOK lub części wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań SKOK przez podmiot nie będący SKOK wpływa na zmianę sytuacji prawnej członka SKOK. Bez wprowadzenia dodatkowych narzędzi ochrony klientów-depozytariuszy przejęcie SKOK, w szczególności przez instytucję kredytową, zamiast poprawić sytuację prawną depozytariuszy – członków kasy, de facto może przyczynić się do jej pogorszenia. Będzie to miało miejsce
w szczególności w sytuacji konfliktu i konieczności sądowego dochodzenia przez nich roszczeń. 

            Prezydium Komisji Krajowej pragnie zwrócić uwagę, iż wśród podmiotów wymienionych w ocenie skutków regulacji, na który oddziałuje projekt, brakuje klientów przejmowanego SKOK oraz pracowników przejmowanego SKOK. Przejście pracowników do oddziału podmiotu zagranicznego często ma ten skutek, iż decyzje w sprawach zatrudnienia podejmowane są poza granicami kraju a nie przez podmioty będące pracodawcą
w rozumieniu Kodeksu pracy, co może mieć swoje odbicie w zmianie jakości zatrudnienia.

            Zaproponowane w projekcie przeniesienie pomocy publicznej udzielanej przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, z podmiotu przejmującego na kasę przejmowaną, jest
rozwiązaniem pozornym, nie prowadzącym w rzeczywistości do zmiany podmiotu beneficjenta pomocy. W ocenie NSZZ „Solidarność” faktyczna realizacja wymogu udzielania pomocy publicznej właściwym podmiotom powinna dokonywać się poprzez wzmocnienie pomocy dla SKOK- ów w taki sposób, aby de facto umożliwić im realizację postępowań naprawczych, co zapobiegałoby przejmowaniu SKOK przez podmioty niezwiązane ze spółdzielczością. 

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza doc. dr inż. Marka Kisilowskiego na członka oraz dr hab. Agnieszkę Ziomek na zastępcę członka do prac w Komitecie Monitorującym Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020.

        Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza kandydaturę Henryka Nakoniecznego na członkaKomitetu do spraw Umowy Partnerstwa (KUP).

           Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza Sławomira Adamczyka do prac w Radzie Konsultacyjnej do spraw realizacji Rządowego Programu „Solidarność Pokoleń, działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza kandydaturę Marii Jolanty Ochman na członka Rady Narodowego Funduszu Zdrowia.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na podstawie postanowień § 26 ust. 1 Statutu NSZZ „Solidarność” oraz § 10 ust. 1 Uchwały nr 4 XIX KZD, zmienionej Uchwałą nr 4 XX KZD, postanawia wykreślić z Rejestru Krajowych Sekcji Branżowych sekcję o nazwie: Sekcja Krajowa Pracowników Sportu, Kultury Fizycznej
i Turystyki NSZZ „Solidarność”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi do projektu ustawy Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 7 stycznia 2015 roku o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw.

Zasadniczym założeniem projektu jest wprowadzenie świadczenia rodzicielskiego adresowanego do osób, które urodziły dziecko lub przyjęły dziecko na wychowanie, i które z powodu niepozostawania w stosunku pracy nie mają prawa do urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego. Projekt przewiduje przyznanie tym osobom, na okres zasadniczo odpowiadający łącznej długości urlopów macierzyńskiego, dodatkowego macierzyńskiego i rodzicielskiego prawa do świadczenia finansowanego z budżetu państwa w wysokości 1000 zł. Kierunek zmian zaproponowany w tym projekcie ustawy należy uznać za trafny. Niskie wskaźniki dzietności w powiązaniu z wydłużaniem się średniej długości życia powodują, że w Polsce postępuje proces starzenia się społeczeństwa, który w przyszłości może spowodować wystąpienie poważnych problemów demograficznych w naszym kraju. Dlatego każda inicjatywa, której celem jest stworzenie zachęt dla osób i rodzin decydujących się na powiększenie, rodziny zasługuje na pozytywną ocenę.

            Proponowane zmiany adresowane są do dwóch kategorii osób:

1) osób nieaktywnych zawodowo, w tym bezrobotnych oraz

2) osób, które wprawdzie są aktywne zawodowo, ale czerpią środki utrzymania z pracy świadczonej poza stosunkiem pracy np. w ramach pozarolniczej działalności (m.in. samozatrudnionych) lub na podstawie umów cywilnoprawnych.

Osoby prowadzące pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcy podlegają dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu gwarantującemu m.in. zasiłki macierzyńskie. Przyznanie tym osobom prawa do świadczenia rodzicielskiego finansowanego ze środków budżetu państwa zniechęcać będzie te osoby do przezorności, a w konsekwencji prowadzić będzie do spadku liczby osób ubezpieczonych dobrowolnie na wypadek choroby i macierzyństwa. Odbije się to negatywnie na sytuacji finansowej funduszu chorobowego.

            Warunkiem skuteczności działań zmierzających do poprawy wskaźników dzietności jest zapewnienie rodzinom i osobom w wieku prokreacyjnym bezpieczeństwa socjalnego. Spełnienie tego warunku zależy w dużej mierze od sytuacji materialnej młodych rodziców. Dlatego też NSZZ „Solidarność” negatywnie ocenia fakt, że projekt nie reguluje sytuacji osób bezrobotnych, które w związku z otrzymaniem nowego świadczenia stracą status osoby bezrobotnej, a tym samym, nie będzie w ich wypadku opłacana składka na ubezpieczenie zdrowotne. Nie reguluje również sytuacji osób korzystających z zasiłków stałych wypłacanych przez pomoc społeczną. W wypadku pobierania świadczenia rodzicielskiego osoby te stracą prawa do ubezpieczenia zdrowotnego, a tym samym do korzystania
z publicznej służby zdrowia.

Zmiany w opiniowanym projekcie polegające na dodaniu dwóch nowych ustępów
8 i 9 w artykule 24 są niespójne ze zmianami w tej samej ustawie i w tym samym artykule proponowanymi w drugim projekcie, który otrzymaliśmy jednocześnie z jednym pismem przewodnim.

Z projektu wynika, że kwota świadczenia rodzicielskiego podlegać będzie procedurze weryfikacji, o której mowa w artykule 18 i 19 ustawy o świadczeniach rodzinnych. NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje ten mechanizm i postuluje wprowadzenie corocznej waloryzacji tego świadczenia.