Miesiąc: październik 2014

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stanowczo sprzeciwia się tzw. restrukturyzacji spółek hodowli roślin uprawnych oraz hodowli zwierząt.  

 

Powołany przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zespół, w którym uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Agencji Nieruchomości Rolnych oraz Ministerstwa Skarbu Państwa,bez udziału przedstawicieli związków zawodowych – po przeprowadzonej analizie sytuacji finansowej Spółek, ocenie znaczenia ich działalności – zespół ten opracował wykaz podmiotów przeznaczonych do restrukturyzacji, prywatyzacji lub likwidacji. W rezultacie wytypowano 11 spółek, w których udziały powinny być zbyte.

 

Przesłanką do takich wniosków były rzekomo uzyskiwane na niskim poziomie wyniki hodowlane tych spółek. Tymczasem np. konie hodowlane w wytypowanych spółkach odnoszą sukcesy na torach wyścigowych Polski, Czech, Węgier i Austrii. Dobre wyniki hodowlane uzyskują także gospodarstwa hodowli zarodowej bydła i nasion.

 

Pamiętamy jak były likwidowane Państwowe Gospodarstwa Rolne i jakie były tego skutki dla pracowników i ich rodzin. Nie dopuścimy do powtórki z historii.

 

Oświadczamy, że nasz Związek włączy się czynnie do działań mających na celu powstrzymanie likwidacji tych 11 spółek przez ANR, a przede wszystkim:

–  Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze „Polan” Sp. z o.o.  

–  Stadnina Koni „Prudnik” Sp. z o.o.,

–  Stadnina Koni „Golejewko” Sp. z o.o.

–  Stado Ogierów Stargard Szczeciński. 

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy sprzeciw wobec represyjnych działań prowadzonych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji przeciwko Telewizji Trwam.

Żądamy cofnięcia decyzji nakładającej karę 50 tys. zł za wyemitowanie programu na temat warszawskich obchodów Święta Niepodległości z 11 listopada 2013 r.
Nie godzimy się na dalsze nakładanie nieuzasadnionych kar na Telewizję Trwam.

            NSZZ „Solidarność” wiernie stał i stoi na straży poszanowania wartości chrześcijańskich i swobód obywatelskich. Wyrażamy stanowczy sprzeciw wobec politycznych decyzji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, które niszczą to, co
w społeczeństwie polskim jest największą wartością.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” z zaniepokojeniem obserwujedziałania różnych organów władzy państwowej, a w szczególności Komisji Nadzoru Finansowego, wymierzone w Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Kredytowe. Próba wyeliminowania ich z rynku finansowego poprzez podważanie wiarygodności i autorytetu jest działaniem skierowanym przeciwko obywatelom, a w interesie dużych firm rynku finansowego. Takie działanie jest niszczeniem kapitału społecznego i wywłaszczeniem
z majątku ludzi niezamożnych oraz bezzasadnym ograniczeniem konkurencji. Działanie Kas pozwalało setkom tysięcy rodzin na korzystanie z prostych krótkoterminowych pożyczek
w czasie, kiedy działające w Polsce banki nie były zainteresowane niezamożnym konsumentem. Niedopuszczalne jest podrywanie autorytetu ludzi kierujących kasami poprzez komunikaty Komisji Nadzoru Finansowego świadczące o zatraceniu obiektywizmuprzez osoby kierujące Komisją.

           

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wzywa osoby wykonujące funkcje publiczne w Komisji Nadzoru Finansowego do szanowania godności ludzkiej, przestrzegania prawa
i wykonywania nadzoru finansowego w interesie wszystkich mieszkańców kraju jak również dużych i małych przedsiębiorstw finansowych.

           

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się od Komisji Nadzoru Finansowego równego traktowania wszystkich podmiotów działających na rynku finansowym. Nadmierny rygoryzm nadzoru finansowego wobec Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych stoi w sprzeczności z pobłażliwością dla dużych graczy rynku finansowego, którzy nieodpowiedzialnym sposobem zarządzania ryzykiem walutowym wpędzili wiele rodzin w Polsce w długotrwałe kłopoty finansowe, a wielu przedsiębiorców zrujnowali skazując ich pracowników na utratę zatrudnienia.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” z niepokojem obserwuje działania Rządu RP związane z rozstrzygnięciem przetargu na zakup śmigłowców dla polskiej armii.

 

Z przetargiem tym wiążą nadzieje i oczekiwania polskie firmy PZL Mielec, PZL Świdnik i inne, w które zainwestowali potentaci światowego przemysłu lotniczego, firmy Sikorsky
i Agusta Westland. Tymczasem podejmowane działania, mogą wpłynąć negatywnie na ich szanse, a wręcz uniemożliwić złożenie ostatecznej oferty.

 

Niepokoi nas oraz oburza brak jasnych i przejrzystych kryteriów, które uwzględniałyby przede wszystkim wymagania Wojska Polskiego, względy bezpieczeństwa, wiarygodność dostawców sprzętu i dbałość o rozwój rodzimych firm, które już produkują najwyższej jakości produkty (Black Hawk z PZL Mielec i AW 149 z PZL Świdnik). Taka sytuacja rodzi obawy,
że warunki przetargu preferują producentów nieposiadających dotychczas produkcji w Polsce. NSZZ „Solidarność’ obawia się powtórzenia sytuacji z rozstrzygnięcia przetargu na zakup śmigłowców dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, gdzie zwycięzca (Airbus Military), deklarujący inwestycje w Polsce, nie wywiązał się z tego zobowiązania.

 

Pieniądze polskiego podatnika, przeznaczone na zakup sprzętu dla Wojska Polskiego, powinny trafiać do firm dających pracę polskim pracownikom.

 

W trosce o bezpieczeństwo państwa, o przyszłość polskich firm i nasze miejsca pracy domagamy się od Rządu RP podjęcia decyzji, które służą interesom polskiej armii
i firmom sektora lotniczego w Polsce. Postulujemy, aby kryteria wyboru producenta śmigłowców dla Wojska Polskiego promowały zakłady pracy produkujące je w Polsce
i uwzględniały wiarygodność oferentów. 

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wyraża stanowczy sprzeciw wobec powtarzających się przypadków bezprawnych – co potwierdzają wyroki sądowe wydawane
w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej – zwolnień oraz systematycznie nasilającej się dyskryminacji działaczy związkowych w Nexteer Automotive Poland w Tychach.

Przejawem szykan oraz dyskryminacji jest powtarzające się bezpodstawne, dokonane
z naruszeniem prawa, zwalnianie przewodniczącego Komisji Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” Nexteer Automotive Poland, mające miejsce
w kilka godzin po formalnej realizacji wyroku sądowego przywracającym go do pracy. Notoryczne jest nękanie oraz stawianie bezpodstawnych zarzutów przedstawicielom tej organizacji związkowej, celem maksymalnego utrudnienia działalności związkowej oraz uniemożliwienia oceniania nagannych działań pracodawcy. Należy przy tym podkreślić, że takie praktyki w demokratycznym państwie prawa nie tylko mogą być tolerowane, ale również z całą stanowczością powinny być ścigane. Tym bardziej mając na uwadze, iż działania Nexteer Automotive Poland wobec związkowców oraz organizacji międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” w oczywisty sposób podejmowane są z pełną świadomością i z góry powziętym zamiarem naruszenia przepisów powszechnie obowiązującego prawa – zarówno ustawy
o związkach zawodowych, jak również Kodeksu pracy oraz Konstytucji RP.

Dlatego Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wzywa Rząd RP oraz odpowiednie organy państwowe do natychmiastowego wyegzekwowania przestrzegania  powszechnie obowiązującego prawa, w tym gwarantowanych konstytucyjnie wolności związkowych i obywatelskich w Nexteer Automotive Poland w Tychach oraz przykładnego, surowego ukarania winnych notorycznego łamania w tym zakładzie przepisów polskiego, jak też wspólnotowego prawa.

Jednocześnie Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stwierdza, że obserwowane nie tylko w Nexteer Automotive Poland liczne bezprawne działania mające na celu dyskryminację i szykanowanie związkowców w oczywisty sposób naruszające konstytucyjne fundamenty społeczno-gospodarczego ustroju Rzeczpospolitej Polskiej, wymagają zdecydowanych działań. Dlatego też NSZZ „Solidarność” zmuszona jest w takiej sytuacji użyć wszelkich dostępnych środków dla skutecznej obrony godności i praw ludzi pracy.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ Solidarność wzywa Rząd RP do:

1.    Natychmiastowego wprowadzenia mechanizmów przeciwdziałających nadmiernemu
importowi węgla do Polski spoza Unii Europejskiej, w szczególności z Federacji Rosyjskiej, m.in. poprzez wprowadzenie pakietu ustaw dotyczących certyfikacji paliw wprowadzanych do obrotu handlowego i koncesji na obrót węglem, wprowadzenia kontyngentu importowego, zmianę ustawy Prawo zamówień publicznych, a także stworzenie sieci certyfikowanych sprzedawców polskiego węgla.

2.    Stworzenia długoterminowej strategii funkcjonowania całego sektora paliwowo-
energetycznego zapewniającej bezpieczeństwo energetyczne kraju w oparciu o węgiel.
Strategia powinna zawierać koncepcję konsolidacji państwowych spółek zajmujących się wydobyciem i sprzedażą węgla energetycznego, a także projekt uporządkowania nadzoru właścicielskiego nad całym sektorem paliwowo-energetycznym, np. poprzez utworzenie Ministerstwa Górnictwa i Energetyki. Obecnie, niejednokrotnie mamy do czynienia
z brakiem koordynacji działań pomiędzy Ministerstwem Gospodarki nadzorującym górnictwo i Ministerstwem Skarbu Państwa nadzorującym energetykę.

3.    Czasowego obniżenia wysokości, bądź zawieszenia części obciążeń publicznoprawnych spółek dotkniętych kryzysem oraz zmiany systemu tych obciążeń dla polskiego górnictwa
uwzględniającej szczególną rolę sektora dla bezpieczeństwa energetycznego kraju.

4.    Wykorzystania środków unijnych z perspektywy finansowej na lata 2014 – 2020 do prac
związanych z wprowadzeniem innowacyjnych rozwiązań wykorzystujących węgiel kamienny (tzw. „czyste technologie węglowe”).

Polityka rządu w stosunku do górnictwa węgla kamiennego wzbudza wiele zastrzeżeń. Nadmierny, niekontrolowany i noszący znamiona dumpingu import węgla spoza Unii
Europejskiej, w szczególności z Federacji Rosyjskiej, wypiera z rynku polski surowiec. Nawet jeśli węgiel rosyjski jest tańszy, to jego jakość nie jest w żaden sposób kontrolowana. Ponadto jego dostawy obciążone są potężnym ryzykiem politycznym. Ze względu na obecny kształt ustawy Prawo zamówień publicznych, dostawy węgla do jednostek budżetowych (wojsko, szpitale, oświata) w 80% przejmują dostawcy węgla rosyjskiego. Oznacza to,
że środki budżetowe nie trafiają do polskiego górnictwa. Płatności publicznoprawne polskiego górnictwa węgla kamiennego, tylko w 2013 roku, wyniosły ponad 7 mld zł, natomiast od roku 2003 to łącznie blisko 76 mld zł. W pierwszym półroczu 2014 roku, po raz pierwszy od wielu lat, import energii elektrycznej do Polski był większy od eksportu. Do roku 2020 zajdzie konieczność wyłączenia starych bloków energetycznych o łącznej mocy ponad 6000 MW, co stanowi blisko 20% łącznej mocy zainstalowanej w elektrowniach zawodowych.

Bez zdecydowanych działań ze strony rządu dojdzie do  likwidacji setek tysięcy miejsc pracy, a co za tym idzie niewyobrażalnego dramatu społeczności śląskiej. Górnictwo jest jedną z kluczowych gałęzi gospodarki i od jego kondycji zależy sytuacja wielu innych branż. Wszelkie zaniechania w obecnej sytuacji będą nieodwracalne i doprowadzą do katastrofy całej polskiej gospodarki.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” na podstawie przyjętej Uchwały Programowej wyznacza do realizacji priorytety i postulaty.

       I.            Niezmiennie priorytetami są:

1.         Obniżenie wieku emerytalnego zgodnie ze stanem prawnym sprzed 2012 roku;

2.         Uchylenie wygaszania emerytur pomostowych;

3.         Uchwalenie ustawy o zmianie ustawy z dnia 2 października 2002 roku o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, autorstwa NSZZ „Solidarność”;

4.         Przywrócenie w Kodeksie pracy rozwiązań dotyczących czasu pracy sprzed nowelizacji z czerwca 2013 roku;

5.         Dążenie do zapewnienia wysokiego poziomu nauki i oświaty.

    II.            Głównymi postulatami NSZZ „Solidarność” w podziale na obszary działalności
publicznej są:

1.         Obszar rynku pracy:

a)      zmiany prawa zamówień publicznych, zmierzające w kierunku ochrony poziomu wynagrodzenia i zatrudnienia pracowników oraz ograniczenia stosowania umów cywilno-prawnych przez podmioty realizujące zamówienia publiczne;

b)      zmiany w prawie zatrudniania pracowników tymczasowych zgodnie
z projektem ustawy przygotowanym przez NSZZ „Solidarność”;

c)      zmiany ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nakierowane na przywrócenie władztwa nad planowaniem
i wydatkowaniem środków z Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przez Ministra Pracy oraz wprowadzenia nadzoru nad planowaniem i wydatkowaniem środków na aktywne formy walki z bezrobociem i aktywizacją bezrobotnych przez partnerów społecznych;

d)     wsparcie budownictwa socjalnego i budownictwa tanich mieszkań na wynajem – zwiększenie mobilności wewnętrznej pracowników.

2.      Obszar prawa pracy:

a)      wprowadzenie proporcjonalnych okresów ochronnych przed rozwiązaniem umów o pracę przy umowach terminowych;

b)      ograniczenie stosowania umów terminowych oraz wprowadzenie mechanizmów ochronnych przed nadmiernym powielaniem umów terminowych;

c)      wprowadzenie zasady bezwzględnego zawierania pisemnej umowy
o pracę przed przystąpieniem do pracy;

d)     wprowadzenie nakazu zmiany umowy cywilno-prawnej na umowę
o pracę, jeżeli taka umowa ma znamiona umowy należytego wykonania;

e)      wprowadzenie mechanizmów ochronnych przed fałszywym/patologicznym samozatrudnieniem.

3.         Obszar ubezpieczeń społecznych:

a)      objęcie obowiązkiem ubezpieczeń emerytalnych i rentowych osób świadczących pracę na podstawie umowy o dzieło, osób pobierających zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne oraz członków rad nadzorczych pobierających z tego tytułu wynagrodzenie, rezygnację
z zasady hierarchizacji różnych tytułów podlegania obowiązkowi ubezpieczenia społecznego i zastąpienie jej zasadą kumulacji różnych tytułów podlegania temu obowiązkowi oraz podwyższenie minimalnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jaką zadeklarować może osoba prowadząca pozarolniczą działalność z 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia do kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia zgodnie z projektem ustawy przygotowanym przez NSZZ „Solidarność”;

b)      zmiana metody waloryzacji najniższych świadczeń emerytalno-rentowych uwzględniającą rzeczywisty wzrost kosztów utrzymania w najniższych kategoriach dochodowych grup emerytów i rencistów powiększonej proporcjonalnie do wzrostu gospodarczego kraju w celu poprawy ich sytuacji dochodowej.

4.      Obszar pomocy społecznej i wsparcia rodziny:

a)      zmiana metody weryfikacji kryteriów dochodowych uprawniających do świadczeń z pomocy społecznej i dodatków rodzinnych oraz zmiana waloryzacji ich wysokości;

b)      zmiany w podatkach dochodowych wspierające politykę wsparcia rodziny (wolna kwota od podatku, ulgi na dzieci).

5.      Obszar fiskalny:

a)      pilne obniżenie stawek podatku VAT, nawet kosztem podatków dochodowych osób o dużych dochodach;

b)      obniżenie obciążeń podatkiem dochodowym (waloryzacja progów podatkowych, urealnienie wolnej kwoty od podatków i zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu);

c)      utworzenie nowego progu dochodowego i stawki podatkowej dla podatku dochodowego od osób fizycznych dla osób o niskich dochodach np. 10%.

6.      Obszar dialogu społecznego i rozwiązywania sporów zbiorowych:

a)      zmiany w dialogu społecznym, reprezentatywności związków zawodowych i organizacji pracodawców oraz rozwiązywaniu sporów zbiorowych zgodnie z propozycją związków zawodowych;

b)      rozszerzenie uprawnień do prowadzenia strajku dla pracowników służby publicznej zatrudnionych w organach władzy państwowej, administracji rządowej i samorządowej, sądach oraz prokuraturze;

c)      rozszerzenia prawa do zawierania układu zbiorowego pracy dla członków korpusu służby cywilnej.

 III.            W obszarze polskiej gospodarki priorytetem jest przemysł. Dobrze funkcjonujący, rozwijający się, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu dobrobytu pracownikom i ich rodzinom, a zarazem pozostaje decydującym czynnikiem w tworzeniu miejsc pracy, jest elementem stabilizującym finanse publiczne i gospodarkę państwa. Stanowi on
o niezależności i suwerenności gospodarczej Polski. Jest niezbędny dla zapewnienia siły napędowej dla naszej gospodarki.

 IV.            Priorytetem jest odrzucenie propozycji Komisji Europejskiej dotyczącej polityki klimatyczno–energetycznej na lata 2020 – 2030, określonej dokumentem „Ramy polityczne na okres 2020-2030 dotyczące klimatu i energii”. Konieczny jest gruntowny przegląd I Pakietu Klimatycznego oraz zmiana podejścia do tych tematów, choćby ze względu na nową sytuację międzynarodową. Obowiązkiem rządu jest zabezpieczenie potrzeb bytowych, szczególna dbałość o miejsca pracy obywateli oraz stworzenie warunków dla dynamicznego rozwoju gospodarczego. Niezbędne jest zbudowanie bezpieczeństwa energetycznego kraju w oparciu o krajowe nośniki energii.

I my musimy to wymóc.

 

 

Bielsko-Biała, 9 października 2014 r.                                               Krajowy Zjazd Delegatów

NSZZ „Solidarność"