Stanowisko KK nr 8/2014 ws. zamrożenia płac w oświacie

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo protestuje przeciwko zamrożeniu płac w oświacie na okres kilku kolejnych lat.

Od 2012 roku wynagrodzenia nauczycieli pozostają na niezmienionym poziomie.
W tym samym czasie, na skutek zmian w prawie oświatowym, znacznie zwiększono zakres zadań i obowiązków, a tym samym odpowiedzialności nauczycieli. Jednocześnie ustawowo zobowiązano naszą grupę zawodową do nieodpłatnego świadczenia pracy w wymiarze 1 lub 2 godzin tygodniowo (tzw. godziny karciane).

Przypominamy, że minimalne stawki wynagrodzenia zasadniczego, ustalane na szczeblu ministerstwa, są głównym składnikiem średniego wynagrodzenia nauczycieli. Stanowią one przeciętnie proporcję wynoszącą niespełna 2/3 w ogólnej strukturze wynagrodzenia pracowników pedagogicznych. Kolejny rok z rzędu równoważenie finansów publicznych odbywa się kosztem pracowników oświaty.

W związku z powyższym Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” stanowczo żąda, aby w pracach nad budżetem państwa na 2015 rok zabezpieczyć środki w wysokości 9% na podwyżkę wynagrodzeń nauczycieli, która obowiązywać będzie
od 1 stycznia 2015 roku. Byłoby to także spełnieniem obietnicy danej kilka lat temu przez Premiera RP.

Protestujemy przeciwko projektom szkodliwych zmian w ustawie – Karta Nauczyciela
i w ustawie o systemie oświaty, które niekorzystnie wpłyną na całe środowisko oświatowe.

W przypadku braku pozytywnej reakcji ze strony rządu Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” podejmie przewidziane prawem działania protestacyjne, włącznie z wykorzystaniem ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.

Stanowisko KK nr 7/2014 ws. polityki płacowej rządu wobec pracowników państwowej sfery budżetowej

Komisja Krajowa NSZZ Solidarność wyraża głębokie zaniepokojenie kierunkiem polityki płacowej rządu w odniesieniu do pracowników państwowej sfery budżetowej. Z założeń budżetu państwa na rok 2015 wynika, że po raz kolejny mogą oni zostać  pozbawieni wzrostu swoich wynagrodzeń.

Zwracamy uwagę, iż w czerwcu br. Rada Unii Europejskiej zawiesiła wobec Polski procedurę nadmiernego deficytu, której wprowadzenie w 2009 r. leżało u podstaw decyzji rządu dotyczącej zamrożenia płac w sferze budżetowej. Oznacza to, że dalsze odmawianie podnoszenia wynagrodzeń nie jest uzasadnione przesłankami makroekonomicznymi lecz zaczyna mieć znamiona działań dyskryminacyjnych.  Ponad pół miliona polskich obywateli oraz ich rodzin stało się zakładnikami polityki rządu  w sytuacji gdy od kilku lat następuje wzrost realnych wynagrodzeń  w całej gospodarce. Jest to tym bardziej naganne, że dotyka m.in. tych grup pracowników, które państwo polskie wbrew ratyfikowanym przez siebie konwencjom MOP wciąż pozbawia prawa do podejmowania akcji zbiorowych w obronie swoich interesów.

Obecna polityka płacowa rządu ma skutki dewastacyjne dla stabilności istotnych obszarów funkcjonowania państwa. Trudne do społecznej akceptacji są próby pozyskiwania środków na wzrost wynagrodzeń indywidualnych, poprzez oszczędności wynikające
z mechanicznej redukcji zatrudnienia. Ma to niewiele wspólnego z racjonalizacją zatrudnienia, lecz przyczynia się raczej do nadmiernego obciążania obowiązkami pozostałych pracowników oraz do wypychania z rynku pracy osób starszych, co stoi w jaskrawej sprzeczności z priorytetami promowanego przez rząd programu „Solidarność pokoleń”.
O potencjalnie negatywnych skutkach utrzymywania zamrożenia wynagrodzeń w służbie cywilnej alarmuje w swojej uchwale z dnia 6 maja 2014 r. Rada Służby Cywilnej.

Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wzywa rząd RP do dokonania takiej weryfikacji założeń budżetowych na rok 2015, by średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej wyniósł co najmniej 9%, zgodnie ze wspólną propozycją trzech reprezentatywnych central związkowych.  Jest to wezwanie wystosowane w duchu dialogu. Jednakże w przypadku braku reakcji rządu, NSZZ „Solidarność” rozważy wszelkie dostępne środki, które pomogą pracownikom sfery budżetowej w walce o ich słuszne prawa, a także  przyczynią się do zwrócenia uwagi krajowej i europejskiej opinii publicznej na obecną patologiczną sytuację. 

 

 

Stanowisko KK nr 6/2014 ws. 34. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych

W 34. rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych Komisja Krajowa Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” dziękuje wszystkim, dzięki którym „Solidarność” powstała, przetrwała stan wojenny i trwa do dzisiaj, kontynuując walkę
o prawa pracownicze i wrażliwą społecznie Polskę.

Sierpniowe postulaty są nadal aktualne i mimo przeżywanych obecnie trudności, mimo antyspołecznej, antypracowniczej i antyzwiązkowej postawy rządu Związek istnieje i realizuje swój najważniejszy cel, jakim jest obrona godności  ludzi pracy.

Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” zburzył powojenny porządek w Europie, po wielu latach totalitarnego zniewolenia umożliwił powrót naszej Ojczyzny do rodziny wolnych, demokratycznych państw. 

            Dzięki solidarności milionów Polaków wydarzenia sprzed 34 lat stały się jedną z najpiękniejszych kart historii Polski.

            Po 34 latach,  na potrzeby bieżącej polityki, sprawujący władzę w Polsce próbują pisać historię naszego kraju na nowo. Próbują wymazać fakt, że do zmian doprowadziły strajki milionów pracowników w zakładach pracy, którzy byli członkami Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Próbują zatrzeć w pamięci Polaków, że do pierwszych wolnych wyborów w czerwcu 1989 r. doprowadziła fala strajków pracowników zrzeszonych w zdelegalizowanej wówczas „Solidarności”, że zmiany ustrojowe nie byłyby możliwe bez „Solidarności”.

Ale my, ludzie „Solidarności” pamiętamy komu zawdzięczamy wolną Polskę. Dlatego będziemy robić wszystko, aby 21 sierpniowych postulatów nie było tylko napisami na historycznych tablicach.