Dzień: 2014-07-30

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” dokonuje zmiany Decyzji Prezydium KK nr 119/2014ws. VII edycji konkursu „Pracodawca Przyjazny Pracownikom” i przedłuża termin składania wniosków o nadanie Certyfikatu „Pracodawca Przyjazny Pracownikom” do 30 września 2014 r. 

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Shrine of Remembrance z Melbourne, wyraża zgodę na wykorzystanie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na potrzeby wystawy audiowizualnej obrazującej różne przypadki walki o prawa człowieka i pokojowych form oporu przed dyktaturą

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, na wniosek Gdańskiego Wydawnictwa Oświatowego, wyraża zgodę na wykorzystanie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na kartach podręcznika „Kalendarz szóstoklasisty”.

(do użytku służbowego)

(do użytku służbowego)

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na przygotowanie i udział w projekcie roboczo zatytułowanym „Narzędzia informacyjne do wzmocnienia wewnętrznego Dialogu Społecznego dla Europy zorientowanej społecznie”, przedkładanego przez Włoską Konfederację Związków Zawodowych – CISL do Komisji Europejskiej w ramach linii budżetowej 04030108 – „Stosunki przemysłowe i dialog społeczny”.

Osobami reprezentującymi NSZZ „Solidarność” w projekcie są:

1. Henryk Nakonieczny – Kierownik projektu

2. Maria Żytko – Koordynator projektu

3. Karol Nosal – Sekretarz projektu

4. Barbara Surdykowska – Ekspert wewnętrzny

5. Krzysztof Kutzmann – Księgowy projektu

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” upoważnia członków Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”: Jerzego Wielgusa i Henryka Nakoniecznego do podpisania w imieniu NSZZ „Solidarność” protokołu dodatkowego nr 29 do Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Wojskowych Jednostek Organizacyjnych Sfery Budżetowej z dnia 8 czerwca 1998 r.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zgłasza następujące uwagi do kolejnego projektu założeń do projektu ustawy o monitoringu wizyjnym (projektz 7 lipca2014 r.).   

W stosunku do uwag wcześniej przedstawionych w decyzji Prezydium KK
nr 16/2014  należy zauważyć, że uszczegółowiono kwestię monitoringu w zakładach pracy wskazując, iż celem takiego monitoringu ma być optymalizacja lub weryfikacja sposobów wykonywania powierzonych obowiązków wynikających ze stosunku pracy lub umów cywilnoprawnych wykonywanych w zakładach pracy lub innych, wskazanych w umowach, miejscach. W założeniach wskazano także, że osoba, której stanowisko pracy lub inne miejsce wykonywania obowiązków objęte zostanie monitoringiem wizyjnym, będzie informowana
o prowadzonym monitoringu przez jego administratora z chwilą zawierania umowy lub objęcia monitoringiem wizyjnym. W odniesieniu do obowiązku informacyjnego administratora warto byłoby w ustawie doprecyzować, że pracownik ma obowiązek potwierdzić pisemnie otrzymaną w tej sprawie informację w chwili objęcia monitoringiem,
a kopię potwierdzenia pozostawia się w aktach pracownika.            

Zauważamy, że uwzględniony został postulat NSZZ „Solidarność”, aby uregulowanie kwestii monitoringu wizyjnego w zakładzie pracy szanowało prawo do prywatności i ochronę godności pracownika. Założenie przyszłej ustawy zakazujące prowadzenia monitoringu wizyjnego w miejscach, które mogłyby naruszać godność człowieka, w tym toaletach, przebieralniach, gabinetach lekarskich, pomieszczeniach socjalnych, należy uznać za słuszne.

Założenia nadal nie regulują zasad wglądu do danych zawierających nagrany wizerunek pracownika w zakładzie pracy, który w przypadku zarzutów o niewłaściwe
i niestaranne wykonywanie pracy stwierdzonych wprowadzonym monitoringiem, nie będzie miał możliwości ich weryfikacji. Projektowana regulacja nie uprawnia także organizatorów
i uczestników zgromadzeń np. pikiet, happeningów ulicznych itp. do wglądu do obrazu zarejestrowanego w systemach monitoringu wizyjnego. Podmiot organizujący tego typu akcje w celu kontroli panującego na nich porządku, powinien uzyskać wgląd do monitoringu.

W związku z przedstawionymi założeniami pojawiła się także kwestia monitoringu pomieszczeń zajmowanych i prowadzących do pomieszczeń związkowych. Konieczność przestrzegania wolności związkowych wyklucza instalowanie kamer w sposób umożliwiający nagrywanie obrazu z prowadzonej działalności związkowej. Prowadzenie monitoringu wizyjnego w pomieszczeniach związkowych i ich obrębie stwarza zagrożenie dyskryminacji związkowców i osób niezrzeszonych udających się do pomieszczeń związkowych w celu konsultacji indywidualnych spraw pracowniczych. Należy wprost wyłączyć w przyszłej ustawie możliwość stosowania monitoringu w miejscach, które mogłyby naruszać wolności związkowe.     

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do poselskiego projektu Klubu SLD ustawy o zmianie ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Projekt zawiera szereg propozycji zmian w systemie ubezpieczeń społecznych, które zgodnie z intencją pomysłodawców, mają podwyższyć świadczenia emerytalne ubezpieczonych, których świadczenia będą liczone zgodnie z zasadą zdefiniowanej składki. Wśród proponowanych zmian, szczególnie należy zwrócić uwagę na:

– Art. 1. pkt 2, w którym proponuje się umożliwienie zastosowania tablic dalszego trwania życia obowiązujących w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny, do wyliczenia miesięcznego świadczenia emerytalnego – osobom, które zdecydowały się przedłużyć swoją aktywność zawodową po osiągnięciu wieku emerytalnego.

– Art. 1 pkt 6 (w projekcie pomyłkowo wpisano pkt 5), w którym proponuje się uwzględnienie w obliczaniu kapitału początkowego pełnego okresu nauki
w szkole wyższej na jednym kierunku, a także uznanie okresów urlopu wychowawczego, jak również okresu niewykorzystania pracy w związku z opieką nad dzieckiem do lat 4, przed rokiem 1998 – i wyliczenie ich jak okresów składkowych.

            Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” zauważając potrzebę rewizji niektórych przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie może odnieść się do przedstawionych w poselskim projekcie zmian, ze względu na brak oszacowania ich skutków społeczno-ekonomicznych.