Miesiąc: czerwiec 2013

Decyzja do użytku służbowego

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt rozporządzenia Komisji Europejskiej w sprawie wyłączeń blokowych (WE) 800/2008, który zastąpi wygasające z dniem 31 grudnia 2013 r. obecnie obowiązujące rozporządzenie Komisji Europejskiej (WE) nr 800/2008 z dnia 06 sierpnia 2008 r., uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i art.88 TWE.

Projekt wprowadza od 01 stycznia 2014 r. roczne limity kwotowe dotyczące programów pomocowych. Komisja proponuje, aby wynosiły one 0,01% PKB kraju członkowskiego z poprzedniego roku lub kwotę wynoszącą równowartość 100 mln EURO.
W przypadku Polski oznaczałoby to granicę ok. 420 mln zł. Po przekroczeniu tej kwoty obowiązkowe będzie wystąpienie do Komisji Europejskiej o notyfikację (indywidualną zgodę) .

Roczne dofinansowanie przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych obecnie wynosi ponad 3 mld zł, tj. ok. 750 mln EURO i dotyczy 18 600 pracodawców zatrudniających 240 000 osób niepełnosprawnych. Biorąc pod uwagę roczne wydatki Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na pomoc publiczną w formie subsydiów płacowych  (ok. 3 mld zł) obecnie obowiązujący system dofinansowań do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych musiałby zostać notyfikowany już po kilku tygodniach realizacji.

Zdaniem Prezydium KK wejście w życie powyższego rozporządzenia spowodowałoby zapaść na rynku pracy osób niepełnosprawnych oraz pogorszyłoby i tak niski wskaźnik zatrudnienia tych osób.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następującą uwagę do projektu rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego zmieniającego rozporządzenie
w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej na wspieranie ośrodków innowacyjności w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013:

–        obowiązujące obecnie rozporządzenie umożliwia wsparcie dla ośrodków innowacyjności oraz udzielanie przez nie pomocy publicznej i pomocy de minimis dla przedsiębiorców tylko do końca 2013 roku. W chwili obecnej trwa reforma przepisów dotyczących pomocy publicznej, w ramach której Komisja Europejska dokonuje przeglądu całego pakietu środków pomocy państwa obejmującego,
m.in. pomocy de minimis i wyłączeń blokowych. Komisja Europejska planuje przyjęcie nowego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych, które zastąpi dotychczasowe rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 w drugiej połowie 2013 roku. Zdaniem NSZZ „Solidarność” w świetle odnotowywanych ciągle opóźnień
w procesach legislacyjnych (w Polsce, ale też i w UE) proponowane w projekcie wydłużenie okresu udzielania przez ośrodek innowacyjności pomocy publicznej
i pomocy de minimis przedsiębiorcom z dnia 31 grudnia 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. jest niewystarczające. Może dojść do sytuacji, w której ośrodki innowacyjności do czasu zakończenia nowelizacji przedmiotowego rozporządzenia nie będą miały podstawy prawnej do udzielania pomocy przedsiębiorcom. Proponujemy rozpatrzenie wydłużenia okresu działania rozporządzenia do końca 2014 roku.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje projekt rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 maja 2013 r. w sprawie wykorzystania w 2013 r. środków Funduszu Rezerwy Demograficznej na uzupełnienie niedoboru funduszu emerytalnego wynikającego z przyczyn demograficznych.

Zdaniem Prezydium KK NSZZ „Solidarność” brak jest przesłanek merytorycznych
do podjęcia po raz czwarty (w 2010 roku zmniejszono FRD o 7,5 mld zł, w 2011 roku o 4 mld zł, a w roku 2012 o około 2,9 mld zł) decyzji o wykorzystaniu środków FRD. Niedobór funduszu emerytalnego jest spowodowany głównie przyczynami niezwiązanymi z sytuacją demograficzną polskiego społeczeństwa. W samym uzasadnieniu projektu opiniowanego rozporządzenia zwraca się zresztą uwagę na fakt, że według długookresowych prognoz demograficznych zjawisko starzenia się polskiego społeczeństwa będzie narastać. Niezbędne jest, zatem gromadzenie w Funduszu Rezerwy Demograficznej środków pieniężnych w celu ich wykorzystania wówczas, gdy struktura demograficzna polskiego społeczeństwa ulegnie dalszemu pogorszeniu.

NSZZ „Solidarność” uważa, iż środkiem do poprawy aktualnej sytuacji finansowej Funduszu Ubezpieczeń Społecznych powinny być działania zmierzające do zwiększenia jego przychodów. Na niski poziom przychodów ze składek wpływają takie zjawiska występujące na rynku pracy jak rosnący odsetek osób świadczących pracę w ramach tzw. samozatrudnienia oraz na podstawie umów cywilnoprawnych, które opłacają  składkę
na ubezpieczenia społeczne od niższej niż pracownicy podstawy wynagrodzenia, upowszechnienie się tzw. nietypowych form zatrudnienia, deklarowanie przez pracodawcę niższego wynagrodzenia niż rzeczywiście wypłacane pracownikowi czy zatrudnienie na czarno.

Poprawę sytuacji finansowej funduszu emerytalnego można również osiągnąć poprzez stosowanie w miarę jednolitych zasad ponoszenia kosztów ubezpieczenia społecznego bez względu na podstawę prawną świadczenia pracy przez ubezpieczonego oraz poprzez działania zmierzające do poprawy warunków wynagradzania.

Fundusz Rezerwy Demograficznej jest integralną częścią reformy emerytalnej wprowadzonej w efekcie szerokiego konsensusu społecznego – decyzja o uruchomieniu środków z FRD powinna być również efektem konsensusu społecznego.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 kwietnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie udzielania pomocy cudzoziemcom, którzy uzyskali
w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie ocenia inicjatywę    wprowadzenia  ustawą  nowej usługi finansowej  – odwróconego kredytu hipotecznego,  która może być oferowana przez podmioty działające pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego lub właściwych organów nadzoru w innych niż Polska państwach członkowskich Unii Europejskich.

Celem projektu ustawy o odwróconym kredycie hipotecznym (zwanym dalej projektem ustawy) jest umożliwienie oferowania na polskim rynku usługi finansowej polegającej
na zawarciu umowy kredytu zabezpieczonego hipoteką na nieruchomości beneficjenta   pomiędzy  m.in.  bankiem a klientem.   Zawarcie umowy odwróconego kredytu hipotecznego  nie ma powodować  przejścia na bank prawa własności nieruchomości w odróżnieniu
od oferowanych przez fundusze hipoteczne rent dożywotnich polegających na przeniesieniu przez beneficjenta prawa własności nieruchomości na fundusz w zamian za dożywotnie świadczenie pieniężne oraz prawo dożywotniego zamieszkania w nieruchomości.

Prezydium KK uważa, że wprowadzenie nowej instytucji finansowej, której celem jest zwiększenie dostępności długoterminowego finansowania, szczególnie dla osób starszych musi być oparte o czytelne  przepisy, gwarantujące potencjalnym beneficjentom maksymalne bezpieczeństwo oraz dostęp do pełnej informacji.

Prezydium KK  wnosi następujące uwagi :

1.  Projektodawca nie zamieścił szczegółowego uzasadnienia do poszczególnych przepisów.
2.  Przed zawarciem umowy odwróconego kredytu hipotecznego instytucja kredytująca nie dokonuje  oceny zdolności kredytowej kredytobiorcy, ale  dokonuje oceny stanu
   i historii zobowiązań kredytodawcy oraz oceny stanu prawnego nieruchomości, stanowiącej zabezpieczenie spłaty odwróconego kredytu hipotecznego. Zadania instytucji kredytującej są określone ogólnie, pozostawiając dużą dozę dowolności instytucji kredytującej, bez wskazania w jaki sposób będzie badać historię zobowiązań kredytodawcy (art. 8 ust. 2 projektu).
3. Powstaje istotna wątpliwość co do dnia ustalenia  rynkowej wartości nieruchomości
   (art. 9 projektu).
4.  Ze względu na bezpieczeństwo beneficjentów  postulujemy wskazanie w ustawie  terminu minimalnego  na  dostarczenie prospektu informacyjnego  (art. 10 projektu)  przed zawarciem umowy kredytu hipotecznego.  Projektodawca  zastrzega w art. 11, że dokument przekazywany przez instytucję kredytującą nie stanowi oferty
   w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U Nr 16, poz. 93 ze zm). Przepisy Rozdziału 3-ego zawierają różne określenia: „informacje niezbędne do podjęcia decyzji” (na jednolitym prospekcie informacyjnym)
   i  „dokumenty przekazywane przez instytucję kredytującą” .  Z ich treści nie wynika czy chodzi o te same dokumenty.
5. W umowie odwróconego kredytu hipotecznego  ma   zostać uregulowany  sposób rozliczania kosztów pełnomocnictwa  (art. 15 ust . 4), natomiast w art. 12 pkt 16 projektodawca  wskazuje na sposób ewentualnego rozliczenia kosztów. Z obu przepisów nie wynika  wprost  kto będzie ponosił koszty  pełnomocnictwa i w  jakiej wysokości, co może doprowadzić do różnych interpretacji.
6. Redakcja przepisów Rozdziału 8 zatytułowanego: „Ograniczenia zaspokojenia roszczenia instytucji kredytującej do przedmiotu obciążonego hipoteką”,  nie pozwala w sposób nie budzący wątpliwości na wyprowadzenie wniosku , że odpowiedzialność beneficjentów jest ograniczona do wartości nieruchomości”.
7. Projektodawca pozostawia bez rozwiązania sytuację, o której mowa w art. 33
   ust.3 projektu, gdy wartość rynkowa nieruchomości określona w operacie szacunkowym jest niższa niż wartość wierzytelności instytucji kredytującej,  ustanawiając obowiązek  instytucji kredytującej poinformowania o tym kredytobiorcę, spadkobierców kredytobiorcy itd.
8. W proponowanym art. 41 brak jest wskazania formy dla złożenia oświadczenia
   o odstąpieniu od umowy.

Prezydium KK zwraca uwagę, że w ubiegłym roku Ministerstwo Finansów opracowało projekt założeń do projektu ustawy o odwróconym kredycie hipotecznym,  do którego miały zostać wprowadzone przez Ministra Gospodarki poprawki dotyczące rent dożywotnich. Projekt założeń nie został ponownie wniesiony pod obrady Rady Ministrów. Dlatego postulujemy aby oba projekty: założeń MF  oraz ustawy KP SLD  zostały poddane dyskusji na forum Komisji Trójstronnej, tym bardziej, że nie ma potwierdzenia czy strona rządowa wycofała się z dalszych prac nad projektem Ministerstwa Finansów.