Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” po przeanalizowaniu dotychczasowych efektów Wspólnej deklaracji partnerów społecznych dotyczącej zapobiegania i przeciwdziałania zjawisku stresu związanego z pracą, podpisanej
14 listopada 2008 r. przez NSZZ „Solidarność”, OPZZ, FZZ, Konfederację Pracodawców Polskich, PKPP Lewiatan i ZRP, oraz mając na względzie, że:
– deklaracja miała stanowić zasadniczy element wdrażania w Polsce Europejskiego Porozumienia Ramowego dotyczącego Stresu Związanego z Pracą z dnia 8 października 2004 r., do czego zobligowane są ww. organizacje partnerów społecznych;
– NSZZ „Solidarność” w trakcie negocjacji nad wdrożeniem porozumienia europejskiego wielokrotnie wskazywał potrzebę wypracowania konkretnych legislacyjnych propozycji mogących pomóc partnerom społecznym i władzom publicznym w skutecznym zwalczaniu i przeciwdziałaniu zjawiska stresu związanego z pracą, co nie spotkało
się wówczas z akceptacją strony pracodawców;
– Komisja Europejska w swoim raporcie oceniającym efekty wdrażania porozumienia europejskiego z dnia 24 lutego 2011 r. wskazała Polskę jako jedno z państw,
co do których istnieją wątpliwości jeżeli chodzi o rzeczywistą skuteczność wdrożenia porozumienia;
– zapisy deklaracji przewidują potrzebę podjęcia ponownych negocjacji dotyczących stresu związanego z pracą po upływie 3 lat od jej podpisania;
– Przewodniczący KK NSZZ „Solidarność” wystosował w 2012 r. zaproszenie do podjęcia takich rozmów do organizacji będących sygnatariuszami deklaracji i spotkało się ono
z pozytywnym przyjęciem;
postanawia przystąpić ponownie do autonomicznych negocjacji partnerów społecznych, których celem byłoby doprowadzenie do stworzenia ram pozwalających na identyfikowanie
i rozwiązywanie problemu stresu w środowisku pracy. W skład zespołu negocjacyjnego powołani zostają:
– Jerzy Wielgus
– Janusz Łaznowski
– Barbara Surdykowska.
Jednocześnie Prezydium KK oczekuje, że w trakcie negocjacji uzgodnione zostaną kwestie, które mogłyby być przedmiotem wspólnych inicjatyw legislacyjnych partnerów społecznych, w tym w szczególności:
– wprowadzenie do kodeksu pracy (lub aktów wykonawczych wydanych w oparciu
o k.p.) zapisów, które przyczynią się do zaistnienia w świadomości pracobiorców
i pracodawców konieczności podejmowania działań mających na celu ograniczanie stresu związanego z pracą,
– doprecyzowanie przepisów dotyczących oceny ryzyka zawodowego,
– wpisanie problematyki ograniczania i zarządzania stresem w zakres szkolenia wstępnego i okresowego z bhp,
– stworzenie impulsu do wydania przez Ministra Edukacji Narodowej aktu wykonawczego dotyczącego zapewnienie obecności problematyki bhp i ergonomii pracy w programach nauczania (art. 237 (2) k.p.).