Miesiąc: marzec 2013

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do poselskiego (KP Solidarna Polska) projektu ustawy Kodeks pracy oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. Pozytywnie należy ocenić proponowane zmiany w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks Pracy, dotyczące wydłużenia urlopu macierzyńskiego oraz zagwarantowania dla pracownika okresu ochronnego przed wypowiedzeniem po powrocie do pracy
   (6 miesięcy od zakończenia urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego).
2. Negatywnie opiniujemy wskazanie Funduszu Rezerwy Demograficznej jako źródła finansowania proponowanych zmian w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Środki finansowe na finansowanie przez 12 miesięcy składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe pracowników powracających do pracy po urlopie macierzyńskim lub wychowawczym powinny być ujęte w budżecie państwa.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy.

Prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy gwarantuje każdemu art. 66 ust. 1 Konstytucji RP. Co więcej w przepisie tym ustrojodawca wyraźnie wskazał, że obowiązki związane z realizację tego prawa ciążą na pracodawcy (w zakresie określonym ustawą, tj. przede wszystkim Kodeksem pracy).

Realizacja normy konstytucyjnej wymaga, ażeby obowiązki pracodawcy nie miały jedynie charakteru iluzorycznego lecz rzeczywiście zapewniały prawo do bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy.

Obowiązek ponoszenia kosztów badań wstępnych, okresowych oraz kontrolnych jest wyrazem realizacji obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Należy podkreślić, że w wielu przypadkach od stanu zdrowia pracownika zależy także bezpieczeństwo pracy innych osób. Tym samym ponoszenie kosztów badań pracowniczych należy traktować nie tylko jako obowiązek wobec konkretnego pracownika, ale także innych osób zatrudnionych w tym samym miejscu pracy.

Nie można również pominąć faktu, że pracownicze badania okresowe stanowią często jedyne regularne kontrole stanu zdrowia i pełnią tym samym istotną rolę prewencyjną, ważną także z punktu widzenia całego społeczeństwa.

Chybiony jest wreszcie pomysł, aby Minister Zdrowia i Opieki Społecznej
w porozumieniu z Ministrem Pracy ustalał listę stanowisk pracy, których charakter wymaga stwierdzenia braku przeciwwskazań do wykonywania pracy ze względu na bezpieczeństwo lub higienę tej pracy.

W praktyce lista taka musiałaby być albo bardzo szczegółowa albo bardzo ogólna. W obu wypadkach jej stosowanie rodziłoby olbrzymie trudności praktyczne i prowadziłoby
do sporów, czego przykładem jest chociażby praktyka funkcjonowania wykazu prac
w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze funkcjonującego na gruncie ustawy
z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje zaproponowane w projekcie ustawy zmiany w zakresie ograniczenia wysokości wpłat na fundusz szkoleniowy podlegający zaliczeniu do kosztów podatkowych.

Fundusz szkoleniowy zgodnie z art. 67 i art. 68 ustawy o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy powstał jako instrument rozwoju zasobów ludzkich. W zamyśle ustawodawcy jest przeznaczony na finansowanie lub współfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego zarówno pracowników, jaki i pracodawców.

Możliwość zaliczania wpłat na ten fundusz do kosztów uzyskania przychodu został wprowadzony w ramach rozwiązań zawartych w ustawie o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców. Również projekt ustawy z dnia
4.03.2013 r. o szczególnych rozwiązaniach na rzecz ochrony miejsc pracy związanych
z łagodzeniem skutków spowolnienia gospodarczego lub kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców zawiera rozwiązania powiązane z możliwością korzystania
z dofinansowania z Funduszu Pracy przy udziale środków własnych na szkolenie. Wprowadzenie w związku z powyższym tak niskiego limitu wysokości wpłat na fundusz szkoleniowy podlegający zaliczeniu do kosztów podatkowych może negatywnie wpłynąć na możliwość wykorzystania zaproponowanych w projekcie ustawy narzędzi łagodzenia kryzysu.