Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” oddaje hołd zabitym i rannym 31 sierpnia 1982r. podczas pokojowej manifestacji „Solidarności” zwołanej w Lubinie w drugą rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”.
Krzyże i groby na lubiąskiej ziemi są symbolem dążenia Polaków do zachowania wiary, wartości i ideałów sierpniowych.
Chwała bohaterom!
32 lata temu z wielkiej solidarności milionów ludzi powstał Niezależny Samorządny Związek Zawodowy, możliwe stało się obalenie imperium zła. Zwycięstwo Sierpnia i narodziny „Solidarności” były możliwe dzięki fenomenowi jedności Polaków, dzięki temu że potrafiliśmy odnaleźć entuzjazm i siłę do budowy wolnej Ojczyzny. Wydarzenia te są jedną z najpiękniejszych kart historii naszego Narodu.
W przededniu 32. rocznicy zakończenia strajków, które dały początek niezależnemu ruchowi związkowemu, Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” obradująca w historycznej Sali BHP składa hołd wszystkim, którzy w 1980 r. nie zawahali się wystąpić przeciwko totalitarnemu państwu i rozpocząć marsz ku wolnej, suwerennej Rzeczypospolitej.
Podpisanie porozumień w Szczecinie, Gdańsku i Jastrzębiu było ziszczeniem marzeń Polaków o prawie do podmiotowego traktowania człowieka pracy, godnego życia i godnej pracy, do swobodnego zrzeszania się. Sierpień 1980 r. był wielkim triumfem wiary milionów Polaków w to, iż w życiu jednostki i w życiu narodu ważne są takie wartości jak: prawda, sprawiedliwość, solidarność.
Dzisiaj, po 32 latach sierpniowe postulaty nadal pozostają aktualne i – w wolnej już Polsce – nadal trzeba walczyć o poszanowanie podstawowych praw pracowniczych, związkowych i obywatelskich. Mimo pozytywnych zmian wielu z nas żyje w przekonaniu, że przemiany te nie spełniły oczekiwań. NSZZ „Solidarność” z dużym niepokojem obserwuje rosnące bezrobocie – szczególnie wśród ludzi młodych, poszerzanie stref ubóstwa wśród emerytów i rodzin wielodzietnych, przerzucanie skutków kryzysu na najbardziej potrzebujących wsparcia. Walka z tymi negatywnymi zjawiskami, to wielkie zobowiązanie dla NSZZ „Solidarność”.
W tym szczególnym momencie Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” wyraża głębokie oburzenie umieszczeniem przez władze Gdańska napisu Stocznia Gdańska im. Lenina nad bramą nr 2.
Umieszczenie nazwiska przywódcy bolszewickiej rewolucji przywołującego w pamięci mroczny okres zniewolenia jakim był komunizm kompromituje autorów tego pomysłu. Obraża tych, którzy w 1980 r. powstali, by upomnieć się o prawo do życia w wolnym kraju. Brama, która stała się symbolem walki o wolną Polskę, przez którą codziennie przechodzą robotnicy, często uczestnicy strajków z 1980 r. nadal pracujący w Stoczni, nie może być miejscem promowania autora milionowych zbrodni. Miejscem symboli komunizmu i nazizmu powinien być śmietnik historii.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” popiera inicjatywę marszu protestacyjnego organizowanego przez środowiska opozycyjne pod hasłem „Obudź się Polsko”, który odbędzie się 29 września br. w Warszawie.
W marszu wezmą udział różne organizacje i stowarzyszenia zjednoczone wspólną ideą – sprzeciwem wobec polityki rządu Donalda Tuska.
Organizatorzy marszu skierowali zaproszenie również do NSZZ „Solidarność”.
Komisja Krajowa wzywa wszystkich członków Związku do wsparcia tej inicjatywy
§ 1
W uchwale KK nr 9/05 ws. zasad funkcjonowania zakładowych organizacji koordynacyjnych NSZZ „Solidarność” wprowadza się następujące zmiany:
1. § 1 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:
„Dotychczasowe organizacje zakładowe i międzyzakładowe objęte działaniem zakładowej organizacji koordynacyjnej pozostają jednostkami organizacyjnymi Związku posiadającymi osobowość prawną zachowując nazwę i pozycje w regionalnym rejestrze organizacji zakładowych i międzyzakładowych”.
2. § 1 ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:
„Członkowie Związku zrzeszeni w zakładowej organizacji koordynacyjnej przypisani są jednocześnie do jednej z organizacji będących wewnętrzną jednostką organizacyjną tej zakładowej organizacji koordynacyjnej. Wykreślenie przez zarząd regionu z rejestru organizacji zakładowych i międzyzakładowych organizacji stanowiącej wewnętrzną jednostkę organizacyjną zakładowej organizacji koordynacyjnej nie powoduje pozbawienia członkostwa zrzeszonych w niej członków Związku. W takim przypadku zakładowa komisja koordynacyjna wskazuje członkom organizację stanowiącą jej wewnętrzna jednostkę organizacyjną właściwą dla kontynuowania członkostwa”.
3. § 2 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:
„W terminie trzech miesięcy od chwili powstania zakładowej organizacji koordynacyjnej zakładowa komisja koordynacyjna spełniająca warunki, o których mowa w § 3, podejmuje uchwałę:
4. § 3 ust. 1 pkt 2 otrzymuje następujące brzmienie:
„zawarte zostało porozumienie pomiędzy wszystkimi dotychczasowymi podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Związku reprezentowanymi przez komisje zakładowe lub międzyzakładowe, tworzącymi wewnętrzną strukturę danej zakładowej organizacji koordynacyjnej, obejmującej całego pracodawcę, którego częścią stali się dotychczasowi pracodawcy, objęci działalnością tych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku; porozumienie to musi zawierać regulamin określający między innymi:
a) wewnętrzną strukturę zakładowej organizacji koordynacyjnej;
b) zakres kompetencji przekazanych, zgodnie z § 41 ust. 3 pkt. 1 Statutu NSZZ „Solidarność”, przez władzę wykonawczą zakładowej organizacji koordynacyjnej, na rzecz dotychczasowych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku, uprawniających je do realizacji celów statutowych wobec zrzeszonych w nich członków Związku za wyjątkiem prawa do zawierania układów zbiorowych pracy, porozumień płacowych, regulaminów pracy oraz reprezentowania pracowników w sporach zbiorowych z pracodawcą;
c) zakres uprawnień dotyczących rozpatrywania wniosków o przyjęcie w poczet członków Związku scedowanych zgodnie z § 9 ust. 2 Statutu NSZZ „Solidarność”;
d) zakres ewentualnych świadczeń (w tym finansowych) na rzecz zakładowej organizacji koordynacyjnej dla zapewnienia właściwego wypełniania jej zadań wraz ze wskazaniem organizacji zakładowej lub międzyzakładowej administrującej środkami finansowymi będących w dyspozycji zakładowej komisji koordynacyjnej;
e) siedzibę zakładowej komisji koordynacyjnej;
f) określenie liczby przypadających poszczególnym organizacjom zakładowym i międzyzakładowym miejsc mandatowych w zakładowej komisji koordynacyjnej określonych proporcjonalnie do liczby zrzeszonych w nich członków związku zatrudnionych u pracodawcy objętego działaniem zakładowej organizacji koordynacyjnej.”
5. § 5 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:
„Do czasu przeprowadzenia wyborów, o których mowa w § 4 ust. 2, lub do czasu utworzenia organizacji zakładowej lub międzyzakładowej, zgodnie z § 2 ust. 2 pkt b, w skład zakładowej komisji koordynacyjnej wchodzą przewodniczący komisji zakładowych i międzyzakładowych wszystkich dotychczasowych podstawowych jednostek organizacyjnych Związku tworzących ZOK oraz inni członkowie władz wykonawczych tych organizacji, w liczbie ustalonej przez wskazanych wyżej przewodniczących, z zachowaniem zasady proporcjonalności. Oznacza to, że liczba przypadających poszczególnym organizacjom miejsc mandatowych określona jest proporcjonalnie do liczby zrzeszonych w nich członków Związku zatrudnionych u pracodawcy objętego działaniem zakładowej organizacji koordynacyjnej.”
§ 2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” upoważnia Prezydium KK do wykonywania wszelkich czynności właścicielskich wynikających z umowy spółki, kodeksu spółek handlowych oraz innych przepisów za wyjątkiem decyzji o likwidacji spółki i zbyciu części lub całości udziałów.
Jednocześnie traci moc uchwała KK nr 165/03.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” postanawia przystąpić do Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej dotyczącej zawieszenia Unijnego pakietu Klimatyczno-Energetycznego, desygnując do prac w powyższym projekcie następujących członków Komisji Krajowej:
Jednocześnie KK upoważnia Prezydium KK do wystąpienia do Rady Krajowego Funduszu Strajkowego z wnioskiem o uruchomienie środków finansowych na realizację projektu.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” działając na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Konstytucji RP postanawia wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności:
1) art. 1 pkt 5 lit. b, art. 1 pkt 8 i art. 12 pkt 1 lit. c i d ustawy z dnia 11 maja 2012 r. – o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 637) w zakresie w jakim przewidują podwyższenie wieku uprawniającego do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz emerytury dożywotniej dla kobiet i mężczyzn powyżej 65 roku życia z art. 26 ust. 2 Konwencji Nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego przyjętej w Genewie dnia 28 czerwca 1952 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 93, poz. 775),
2) art. 1 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 11 maja 2012 r. – o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 637) w zakresie w jakim przewiduje zrównanie wieku uprawniającego do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla kobiet i mężczyzn z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP i wyrażonymi tam zasadami równości wobec prawa i zakazu dyskryminacji w życiu politycznym, społecznym i gospodarczym oraz z art. 33 ust. 1 i 2 Konstytucji RP i sformułowanymi tam zasadami równouprawnienia kobiet i mężczyzn w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym oraz równych praw kobiety i mężczyzny do zabezpieczenia społecznego,
3) art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 maja 2012 r. – o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 637) z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP i wyrażonymi tam zasadami równości wobec prawa i zakazu dyskryminacji w życiu politycznym, społecznym i gospodarczym oraz z art. 33 ust. 1 i 2 Konstytucji RP i sformułowanymi tam zasadami równouprawnienia kobiet i mężczyzn w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym oraz równych praw kobiety i mężczyzny do zabezpieczenia społecznego.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” upoważnia:
1) Piotra Dudę – Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” oraz
2) Bogdana Bisia – Zastępcę Przewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”
– do podpisania wyżej wymienionego wniosku do Trybunału Konstytucyjnego.
Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność” upoważnia Marcina Zielenieckiego do reprezentowania Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w tej sprawie.
Uchwała do użytku służbowego
Decyzją Prezydium KK nr 110/2000 z dnia 17.07.2000 r.
ws.publikowania dokumentów związkowych