Decyzja Prezydium nr 59 /2012 ws. zgody na użycie znaku graficznego NSZZ „Solidarność”

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” na wniosek Zarządu Regionu Konińskiego NSZZ „Solidarność”  wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na tablicy pamiątkowej poświęconej Ryszardowi Stachowiakowi umieszczonej na głazie narzutowym w obrębie skweru im. Harcmistrza Ryszarda Stachowiaka w Koninie.

Decyzja Prezydium nr 57/2012 ws. członka i jego zastępcy do Międzyresortowego Zespołu do spraw strategii „Europa 2020” przy Prezesie Rady Ministrów

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyznacza Katarzynę Zimmer-Drabczyk jako przedstawiciela NSZZ „Solidarność”  do prac w Międzyresortowym Zespole do spraw strategii „Europa 2020” powołanego Zarządzeniem nr 3 Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 2012 oraz Sylwię Szczepańską jako jej zastępcę.

Decyzja Prezydium nr 56/2012 ws. przedstawiciela NSZZ „Solidarność” w Komitecie Sterującym Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki w ramach Poddziałania 2.1.2 PO KL

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”  zgłasza Elżbietę Wielg jako przedstawiciela NSZZ „Solidarność” do pracy w Komitecie Sterującym Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki w ramach Poddziałania 2.1.2 PO KL.

Decyzja Prezydium nr 53/2012 ws. opinii o projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” uznaje, że idea deregulacji niektórych zawodów, leżąca u źródeł przedstawionego przez Ministra Sprawiedliwości projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów jest generalnie słuszna z zastrzeżeniem, że jej wdrożenie powinno prowadzić do zwiększenia zatrudnienia o odpowiedniej jakości. Zwracamy także uwagę, że w tak przyjętej filozofii zmian, ciężar kosztów związanych ze szkoleniem i podnoszeniem kwalifikacji pracowników w zawodach podlegających deregulacji, w większym stopniu zostanie przeniesiony na pracodawców.

Uważamy zarazem, że szczegółowe rozwiązania w odniesieniu do konkretnych zawodów powinny być poprzedzone konsultacjami z zainteresowanymi środowiskami oraz dokonaniem kompleksowej oceny skutków ewentualnych zmian dla interesariuszy zewnętrznych. Dotyczy to przede wszystkim obniżania poziomu wymagań w zawodach świadczących usługi związane z potrzebą szczególnego zaufania świadczeniobiorcy do świadczeniodawcy (takich jak przykładowo: zarobkowy przewóz osób, pilot wycieczek, trener sportowy, zarządzanie nieruchomościami, szkolenia i egzaminowanie kandydatów na kierowców).

Jednocześnie Prezydium KK opiniuje negatywnie propozycje dotyczące zmian w ustawie o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221, ze zm.).
W odniesieniu do zawodu pracownika ochrony kierunek zmian powinien być dokładnie odwrotny jeżeli weźmie się pod uwagę specyfikę pracy (dostęp do broni palnej, potrzeba utrzymania stabilności emocjonalnej). Ustawodawca powinien rozpocząć swoje działania od ograniczenia prekaryjnego charakteru zatrudnienia w tym zawodzie (nadużywanie zatrudnienia cywilnoprawnego, wymuszone samozatrudnienie, powszechne łamanie przepisów o czasie pracy), wynikającego właśnie z braku barier kwalifikacyjnych.

Prezydium KK w sposób jednoznacznie negatywny opiniuje także proponowane zmiany w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.).  Zniesienie jakichkolwiek wymogów ustawowych potrzebnych do wykonywania zawodów związanych z promocją zatrudnienia (proponowane zmiany w art. 92 -99b ustawy) może doprowadzić do obniżenia jakości kadr publicznych służb zatrudnienia, a tym samym do utrzymywania się wskazywanego w wielu badaniach  trendu obniżenia jakości usług świadczonych w tym zakresie. Zdajemy sobie sprawę z niedostatków kadrowych w odniesieniu do merytorycznych pracowników urzędów pracy, ale sytuacji tej nie rozwiąże dążenie do deprofesjonalizacji tych zawodów, które należy uznać za szczególnie niebezpieczne w kontekście wyzwań dotyczących konieczności prowadzenia w Polsce aktywnej polityki rynku pracy. Zmiany zachodzące we współczesnym społeczeństwie wymagają od doradców zawodowych posiadania wysokich kompetencji moralnych oraz kwalifikacji zawodowych, które muszą być potwierdzane w sposób pozwalający na ich weryfikację.