Decyzja Prezydium KK nr 39/2012 ws. opinii o projekcie rozporządzenia MPiPS w sprawie rodzinnych domów pomocy

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Pomocy Społecznej z dnia 24 stycznia 2012 r. w sprawie rodzinnych domów pomocy:

  • § 2 ust. 1 – Zastanawia, czy rzeczywiście intencją autorów zapisu było rozdzielenie osób starszych od osób niepełnosprawnych. Trudno sobie wyobrazić przyczynę, dla której w jednym rodzinnym domu pomocy nie mogłyby zamieszkiwać osoby starsze razem z niepełnosprawnymi. A co w przypadku jeżeli osoba będzie równocześnie starcza i niepełnosprawna, do którego z domów ma trafić?

Zapis z użyciem alternatywy rozłącznej „albo” nie znajduje też oparcia w przepisie art. 52 ustawy o pomocy społecznej zawierającym delegację ustawową. W art. 52 ust. 2 mówi się o wspólnym zamieszkiwaniu osób „wymagających z powodu wieku lub niepełnosprawności wsparcia w tej formie”.

Proponujemy, aby § 2 ust. 1 projektowanego rozporządzenia miał brzmienie: „Rodzinny dom pomocy jest formą usługi opiekuńczej świadczonej w systemie całodobowym dla osób starszych i niepełnosprawnych, przy czym w jednym budynku zamieszkują osoby starsze lub niepełnosprawne”

  • § 2 ust. 2 pkt 1 – Nie znajduje uzasadnienia w ustawie wprowadzenie w projekcie rozporządzenia obowiązku zamieszkiwania w budynku w którym funkcjonuje rodzinny dom pomocy osoby fizycznej, która ten dom prowadzi.  Rodzinny dom pomocy nie jest formą rodziny zastępczej, ustawodawca nie przewidział takiego obowiązku w przepisach ustawy o pomocy społecznej. Należy również zauważyć, iż w odniesieniu do organizacji pożytku publicznego świadczącej tego typu usługę, projektodawca nie przewidział obowiązku zamieszkiwania przez osobę kierującą w budynku w którym prowadzony jest rodzinny dom pomocy. W świetle przytoczonych argumentów zróżnicowanie obowiązków podmiotów świadczących takie same usługi nie znajduje uzasadnienia.
    • § 2 ust. 4 – Wyrazy „w szczególności prawo do godności” zastąpić wyrazami
      „w szczególności poszanowania i ochrony godności”, bowiem godność ludzka jest w jednostce i nie sposób mówić o prawie do godności.
    • § 2 ust. 4 zd. 2 – W przepisie tym mowa także o „ustaleniu” sposobu świadczenia usług bytowych i opiekuńczych. Określono strony tych ustaleń, jednak nie określono formy ustalenia. Przepis nie wyczerpuje się i winien być uzupełniony o wskazanie zawarcia umowy w formie pisemnej. Nie powinno to budzić wątpliwości. Wzorem innych placówek świadczących usługi opiekuńcze (np. żłobki, przedszkola) powinny być zawierane umowy. W konsekwencji więc rozporządzenie wykonawcze powinno zawierać również załącznik/wzór określający minimalny zakres umowy o świadczenie usług bytowych i opiekuńczych przez rodzinny dom pomocy.
    • § 3 ust. 1 pkt 2e) – Należy rozszerzyć o możliwość odwiedzin osób bliskich i zaprzyjaźnionych z osoba przebywającą w rodzinnym domu pomocy. Sformułowanie „kontakt z otoczeniem” jest zbyt ogólne.
    • § 7 ust. 10 – W przypadku rozwiązania umowy dotyczącej prowadzenia rodzinnego domu pomocy z powodu nieuwzględnienia w terminie przez prowadzącego zaleceń pokontrolnych brak wskazania na kim spoczywa obowiązek zapewnienia dalszej opieki osobom w nim przebywającym.

Do pobrania