Dzień: 2012-03-06

Decyzja do użytku służbowego

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na produktach, materiałach reklamowych
i promocyjnych sprzedawanych przez „Fundację dla Solidarności” w Gorzowie Wielkopolskim

Fundacja ma obowiązek zawrzeć w niniejszej sprawie stosowne porozumienie
z Zarządem Regionu Gorzowskiego NSZZ „Solidarność” zawierające zasady funkcjonowania tej działalności.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” na kartach CDO24, wydawanych członkom NSZZ „Solidarność” z Paccor sp. z o.o. z Siemianowic Śląskich i Cablelettra Poland sp. z o.o.   z Mikołowa, mających podpisaną umowę z CDO24 sp. z o.o.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wyraża zgodę na użycie nazwy
i znaku graficznego NSZZ „Solidarność” w zorganizowanej przez Dolnośląskie  Stowarzyszenie Kultury Zdrowotnej  i  Sportu  NSZZ „Solidarność” imprezie pod nazwą  „1. Mistrzostwa Polski NSZZ „Solidarność” w Maratonie”, w ramach maratonu „30. Hasco – Lek Wrocław Maraton”.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, działając na mocy uchwały KK
nr 29/04, w związku ze zmianą struktury firmy, skreśla z rejestru Międzyzakładową Komisję Koordynacyjną EnergiaPro Koncern Energetyczny S.A. NSZZ „Solidarność” zarejestrowaną pod nr 68 w Krajowym Rejestrze Międzyzakładowych Komisji Koordynacyjnych.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu  rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych z dnia  16 stycznia 2012 r. w zakresie propozycji przepisów dotyczących protokołu elektronicznego.

 Jednocześnie Prezydium KK NSZZ „Solidarność” podtrzymuje swoją opinię  z dnia 4 sierpnia 2011 r. do projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych z dnia 13 czerwca 2011 r.       (pismo w załączeniu).

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” wnosi następujące uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Pracy i Pomocy Społecznej z dnia 24 stycznia 2012 r. w sprawie rodzinnych domów pomocy:

• § 2 ust. 1 – Zastanawia, czy rzeczywiście intencją autorów zapisu było rozdzielenie osób starszych od osób niepełnosprawnych. Trudno sobie wyobrazić przyczynę, dla której w jednym rodzinnym domu pomocy nie mogłyby zamieszkiwać osoby starsze razem z niepełnosprawnymi. A co w przypadku jeżeli osoba będzie równocześnie starcza i niepełnosprawna, do którego z domów ma trafić?

Zapis z użyciem alternatywy rozłącznej „albo” nie znajduje też oparcia w przepisie art. 52 ustawy o pomocy społecznej zawierającym delegację ustawową. W art. 52 ust. 2 mówi się o wspólnym zamieszkiwaniu osób „wymagających z powodu wieku lub niepełnosprawności wsparcia w tej formie”.

Proponujemy, aby § 2 ust. 1 projektowanego rozporządzenia miał brzmienie: „Rodzinny dom pomocy jest formą usługi opiekuńczej świadczonej w systemie całodobowym dla osób starszych i niepełnosprawnych, przy czym w jednym budynku zamieszkują osoby starsze lub niepełnosprawne”

• § 2 ust. 2 pkt 1 – Nie znajduje uzasadnienia w ustawie wprowadzenie w projekcie rozporządzenia obowiązku zamieszkiwania w budynku w którym funkcjonuje rodzinny dom pomocy osoby fizycznej, która ten dom prowadzi.  Rodzinny dom pomocy nie jest formą rodziny zastępczej, ustawodawca nie przewidział takiego obowiązku w przepisach ustawy o pomocy społecznej. Należy również zauważyć, iż w odniesieniu do organizacji pożytku publicznego świadczącej tego typu usługę, projektodawca nie przewidział obowiązku zamieszkiwania przez osobę kierującą w budynku w którym prowadzony jest rodzinny dom pomocy. W świetle przytoczonych argumentów zróżnicowanie obowiązków podmiotów świadczących takie same usługi nie znajduje uzasadnienia.
  • § 2 ust. 4 – Wyrazy „w szczególności prawo do godności” zastąpić wyrazami
    „w szczególności poszanowania i ochrony godności”, bowiem godność ludzka jest w jednostce i nie sposób mówić o prawie do godności.
  • § 2 ust. 4 zd. 2 – W przepisie tym mowa także o „ustaleniu” sposobu świadczenia usług bytowych i opiekuńczych. Określono strony tych ustaleń, jednak nie określono formy ustalenia. Przepis nie wyczerpuje się i winien być uzupełniony o wskazanie zawarcia umowy w formie pisemnej. Nie powinno to budzić wątpliwości. Wzorem innych placówek świadczących usługi opiekuńcze (np. żłobki, przedszkola) powinny być zawierane umowy. W konsekwencji więc rozporządzenie wykonawcze powinno zawierać również załącznik/wzór określający minimalny zakres umowy o świadczenie usług bytowych i opiekuńczych przez rodzinny dom pomocy.
  • § 3 ust. 1 pkt 2e) – Należy rozszerzyć o możliwość odwiedzin osób bliskich i zaprzyjaźnionych z osoba przebywającą w rodzinnym domu pomocy. Sformułowanie „kontakt z otoczeniem” jest zbyt ogólne.
  • § 7 ust. 10 – W przypadku rozwiązania umowy dotyczącej prowadzenia rodzinnego domu pomocy z powodu nieuwzględnienia w terminie przez prowadzącego zaleceń pokontrolnych brak wskazania na kim spoczywa obowiązek zapewnienia dalszej opieki osobom w nim przebywającym.

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” nie wnosi uwag do projektu ustawy Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 lutego 2012 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Projekt jest realizacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 listopada 2010 r. sygn. akt. P 29/09, który orzekł o niekonstytucyjności a zarazem niezgodności z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, przepisów na mocy których za ten sam czyn, polegający na nieopłaceniu lub opłaceniu w nienależytej wysokości składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne lub innych składek pobieranych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na osobę fizyczną będącą płatnikiem tych składek, można nałożyć sankcję administracyjną w postaci opłaty dodatkowej, a także karę za wykroczenie lub karę za przestępstwo.