Miesiąc: sierpień 2011

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pozytywnie opiniuje poselski projekt ustawy o uprawnieniach do mienia byłego Funduszu Wczasów Pracowniczych.

Przedmiotowy projekt ustawy jest prawnie uzasadnioną, a społecznie oczekiwaną realizacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 czerwca 1998 r. sygn. K 34/97 określającego iż art. 7 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 9 maja 1997 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, regulujące sposób zagospodarowania mienia byłego Funduszu Wczasów Pracowniczych, „naruszają art. 2 konstytucji, gdyż stanowią arbitralne i rażąco niesprawiedliwe zadysponowanie majątkiem znoszonego FWP na rzecz tylko jednej organizacji związkowej, nakazując niezgodną z zasadami sprawiedliwości społecznej dystrybucję tego majątku na korzyść wyłącznie tej organizacji”.

Trybunał Konstytucyjny, orzekając o niezgodności z prawem przywołanych wyżej przepisów, nie rozstrzygnął jednak o sposobie przejęcia mienia przez reprezentatywne organizacje związkowe.

Niniejsza, poselska inicjatywa ustawodawcza, po raz pierwszy (na tym etapie legislacyjnym), od chwili orzeczenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 czerwca    1998 r. reguluje zaszłości dotyczące sposobu zarządu i gospodarowania mieniem byłego Funduszu Wczasów Pracowniczych, jak również zmierza do przejęcia kontroli nad wskazanym mieniem przez wszystkie reprezentatywne organizacje związkowe.

Wobec powyższego, Prezydium Komisji Krajowej „Solidarność”, wnosi o jak najszybsze rozpatrzenie przez Sejm RP projektu przedmiotowej ustawy i jej uchwalenie.

Dla członków NSZZ „Solidarność” jest rzeczą haniebną, by najwyższe organy naszego państwa – kraju o długoletniej tradycji walki o wolność i niepodległość – wspierały swoimi działaniami reżimowy rząd Łukaszenki.

Przekazanie przez Prokuraturę Generalną informacji o polskim prywatnym koncie bankowym Alesia Bialackiego lidera Wiesny (organizacji pomagającej osobom represjonowanym przez rząd na Białorusi i ich rodzinom) jest działaniem nie mającym żadnego usprawiedliwienia.

Stanowczo domagamy od Prokuratora Generalnego wyciągnięcia konsekwencji służbowych wobec osoby lub osób odpowiedzialnych za podjęcie tej kompromitującej decyzji. Takie bezmyślne działania są dotkliwym ciosem we wszystkie działania  na rzecz wolnej i niepodległej Białorusi.

NSZZ „Solidarność” nie może przejść wobec tego zdarzenia obojętnie.

Decyzja do użytku służbowego

Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” negatywnie opiniuje poselski projektu  ustawy z dnia 26 maja 2011 r.  o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej
i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Wprowadzenie proponowanej zmiany w ust. 1 art. 22 ustawy będzie skutkowało wypchnięciem z rynku pracy osób niewidomych, psychicznie chorych, upośledzonych umysłowo oraz  osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi lub epilepsją – zaliczone do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Negatywny  skutek dla osób niepełnosprawnych będzie również miało wprowadzenie zmiany w ust. 8 art. 22 ustawy. Kwota obniżenia,  stanowi iloczyn wskaźnika wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników sprzedającego zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności i wskaźnika udziału przychodów.  Wskaźnik wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników sprzedającego zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, stanowi iloczyn współczynnika wynagrodzeń tych pracowników i liczby etatów odpowiadającej różnicy między rzeczywistym zatrudnieniem wszystkich pracowników niepełnosprawnych, a zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6 %. Zatem, im więcej zatrudnionych osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności, tym większy wskaźnik wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników a tym samym większa kwota obniżenia. Ograniczenie obniżenia wpłaty na PFRON do wysokości 30% kwoty określonej na fakturze w przypadku, gdy kwota obniżenia przewyższy wartość zrealizowanej produkcji lub usługi będzie miało ten skutek, iż sprzedający pozbawiony zostanie motywacji zwiększania kwoty obniżenia a tym samym do zwiększania zatrudnienia osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności lub osób niewidomych, psychicznie chorych lub upośledzonych umysłowo lub osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi lub epilepsją – zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Należy również liczyć się z taką sytuacją, że w celu dostosowania się do potrzeb kupujących produkcję lub usługi w ten sposób  aby kwota obniżenia nie była wyższa niż kwota zakupionej produkcji lub usługi,  sprzedający częściowo zmniejszy zatrudnienie osób niepełnosprawnych.