Prezydium Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, dokonując oceny projektu ustawy Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem występowania skutków powodzi i ich usuwaniem przedstawia następujące uwagi.
Prezydium Komisji Krajowej podtrzymuje Stanowisko Komisji Krajowej nr 5/11
ws. projektu ustawy o projekcie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych
z zapobieganiem występowania skutków powodzi i ich usuwaniem (w załączeniu).
Prezydium Komisji Krajowej ze względu na efektywność zastosowania szczegółowych rozwiązań związanych z zapobieganiem występowania skutków powodzi, ocenia negatywnie uzależnienie możliwości korzystania z rozwiązań zawartych
w opiniowanym projekcie od wydania przez Radę Ministrów stosowanego rozporządzenia oraz ograniczenie w czasie do 12 miesięcy okresu ich stosowania.
Przepisy aktu prawnego zawierającego szczególne rozwiązania obejmujące pomoc
w nadzwyczajnych i nagłych zdarzeniach, jakimi jest powódź, powinny mieć automatyczne zastosowanie z momentem zajścia zdarzenia. Część działań w celu usuwania skutków powodzi oraz działań pomocowych dla ludności powinna być stosowana bez zbędnej zwłoki, z którą nieodmiennie wiąże się wydanie rozporządzenia przez Radę Ministrów. Akty prawne regulujące pomoc na usuwanie skutków powodzi z lat poprzednich, takie jak: ustawa z dnia 24 czerwca 2010 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi z 2010 r. czy ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań
w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. do ich zastosowania nie przewiduje konieczności uprzedniego wydania rozporządzenia. Niekorzystne są również ograniczenia czasowe stosowania przepisów projektowanej ustawy do 12 miesięcy. Np. zakłady pracy chronionej korzystają w ramach zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z pomocy de minimis. Pomoc ta nie może przekroczyć 200 tys. euro w przeciągu 3 kolejnych lat. Ograniczenie czasowe, do 12 miesięcy, stosowania szczególnych rozwiązań związanych z zapobieganiem skutkom powodzi w odniesieniu do tych przedsiębiorstw będzie miało ten efekt, iż skorzystanie z pomocy, o której mowa w art. 9 i 10 projektu ustawy spowoduje kumulację pomocy publicznej co może skutkować przekroczeniem limitu pomocy de minimis. Przekroczenie tego limitu oznacza konieczność notyfikacji do Komisji Europejskiej. Brak ograniczenia czasowego stosowania szczególnych rozwiązań projektowanej ustawy, podobnie jak ma to miejsce w cytowanych ustawach regulujących szczególne rozwiązania w związku z likwidacja skutków powodzi w latach 1997 i 2010, umożliwiłoby zakładom zatrudniającym osoby niepełnosprawne, korzystającym z pomocy publicznej na zatrudnianie osób niepełnosprawnych, na elastyczniejsze i efektywniejsze wykorzystanie przepisów na likwidację skutków powodzi. W przeciwnym wypadku, ze względu na ograniczenia wynikające z pomocy de minimis oraz otrzymanej pomocy publicznej na zatrudnianie osób niepełnosprawnych, zakłady te będą zmuszone rezygnować ze wsparcia na likwidację skutków powodzi. Ostatecznie może dojść do sytuacji, gdy utracone w wyniku powodzi miejsca pracy osób niepełnosprawnych, ze względu na opisane ograniczenia, nie zostaną odtworzone lub utrzymane.
Brak jest uzasadnienia dla odesłania w projekcie ustawy do przepisów ustawy z dnia
1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników
i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035 z późniejszymi zm.) z uwagi na jej okres obowiązywania do dnia 31 grudnia 2011 r.