Komunikat
W dniu 19 lutego 2003 r. w Gdańsku odbyło się posiedzenie Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność", podczas którego zdecydowano nie przystępować do negocjacji "Paktu dla pracy i rozwoju" w formie zaproponowanej przez Trójstronną Komisję ds. Społeczno-Gospodarczych. Dotychczasowe złe doświadczenia w dialogu z rządem, stosowana metoda dyktatu i uchylania się od rozmów w wielu zagrożonych branżach i regionach nie dają żadnej pewności, że proponowana inicjatywa paktu nie jest wyłącznie politycznym wybiegiem i grą na czas. Większość członków KK uznało, że rząd próbuje uwikłać Związek w politykę i zapewnić sobie spokój społeczny do referendum unijnego. Związek zażądał natomiast podjęcia rozmów pomiędzy parterami społecznymi na temat przyszłości zagrożonych branż, które domagają się tego niekiedy od miesięcy.
Komisja Krajowa przyjęła jednocześnie stanowisko w sprawie sytuacji społeczno-gospodarczej w kraju, w którym zapowiada zorganizowanie ogólnopolskiej akcji protestacyjnej do połowy kwietnia bieżącego roku. KK stwierdza, iż wszystkie rządowe programy, np. "Przedsiębiorczość, rozwój, praca" czy "Pakiet nowej strategii gospodarczej Kołodki" okazały się przysłowiowymi "gruszkami na wierzbie". Po 500 dniach funkcjonowania rządu SLD-UP-PSL sytuacja społeczno-gospodarcza jest najgorsza od 13 lat. Dowodem na to są wybuchające w całym kraju protesty w służbie zdrowia, górnictwie, hutnictwie czy przemyśle stoczniowym. Bezrobocie przekraczające 18,5% oraz ograniczanie pomocy materialnej pozbawia nadziei na poprawę losu miliony rodaków żyjących z zasiłków i zapomóg socjalnych. Coraz częściej bezskutecznie poszukują pracy dobrze wykształceni młodzi ludzie. W efekcie następuje radykalizacja postaw i oczekiwanie na zdecydowane akcje. Komisja Krajowa poparła także protesty organizowane przez wszystkie struktury Związku. W załączniku do stanowiska KK zarzuca rządowi m.in. narzucanie zmian w prawie pracy nie uzgodnionych ze wszystkimi parterami społecznymi, brak polityki gospodarczej ukierunkowanej na poprawę warunków dla inwestorów oraz zwiększanie obciążeń fiskalnych.
W trakcie obrad przyjęto także stanowisko ws. brutalności służb policji i użycia broni przeciwko uczestnikom demonstracji i pikiet protestacyjnych. Strzelanie do bezbronnych ludzi, występujących w obronie swoich praw do godnego życia, przywołuje z pamięci okres stanu wojennego i tłumienie protestów robotniczych. Policja ma chronić życie i zdrowie obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, tymczasem jej działania często prowadzą do tragedii. Komisja Krajowa zaapelowała do rządu i parlamentarzystów RP o podjęcie decyzji nakazującej wycofanie broni gładkolufowej z wyposażenia oddziałów prewencji.
W związku z nieprzestrzeganiem praw i wolności związkowych oraz braku efektywnej reakcji władz państwowych na to zjawisko, Komisja Krajowa postanowiła złożyć skargę do Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie. "Solidarność" chce wykazać, że rząd nie przestrzega ratyfikowanych przez Polskę konwencji, np. o ochronie płacy pracowniczej. Wskazano, iż naruszenie tych konwencji nastąpiło w zakładach pracy HETMAN S.A. w Elblągu oraz SIPMA S.A. w Lublinie.
Podczas posiedzenia postanowiono również, że zwyczajna sesja Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność" odbędzie się w dniach 26-27 września br. W ciągu najbliższych miesięcy regiony mają zgłaszać oferty organizacji Zjazdu.
-
Dariusz Wasielewski – rzecznik Prasowy KK
Stanowisko KK nr 73/03
ws. sytuacji społeczno-gospodarczej w kraju
Po 500 dniach funkcjonowania rządu SLD-UP-PSL sytuacja społeczno-gospodarcza w Polsce jest najgorsza od 13 lat. Przyjęte przez rząd Millera nagłośnione propagandowo programy takie jak: "Przedsiębiorczość, rozwój, praca", tzw. "pakiet nowej strategii gospodarczej Kołodki", czy plany kolejnych zmian w sektorach: górniczym, hutniczym, stoczniowym i zbrojeniowym, a także w sektorze służby zdrowia i innych okazały się przysłowiowymi "gruszkami na wierzbie", a ich nieudolne wprowadzanie powoduje protesty społeczne, ciągnące się nieprzerwanie od wiosny 2002 r.
Wprowadzane w tym okresie w ramach strategii rządowej, na zasadzie dyktatu, zmiany w prawie pracy nie tylko nie zmniejszyły poziomu bezrobocia, ale spowodowały, iż sytuacja na rynku pracy nie była tak trudna od początków III RP. Bardzo wysokie bezrobocie, przekraczające 18,5% oraz ograniczanie pomocy materialnej pozbawia nadziei na poprawę losu miliony rodaków żyjących z zasiłków i zapomóg socjalnych. Coraz częściej bezskutecznie poszukują pracy dobrze wykształceni młodzi ludzie. Nasilają się zagrożenia dla polskich rodzin, szczególnie pozbawionych wszelkich zasiłków.
Szczególnie niebezpieczne dla przyszłości Polski jest niedoinwestowanie edukacji, nauki i jednostek naukowo-badawczych, niewydolność instytucjonalna państwa, upadek placówek kulturalnych, bibliotek, scen teatralnych i muzycznych. Państwo pozbywa się odpowiedzialności za stan zdrowia Polaków. Narastające, niekontrolowane zadłużenie placówek służby zdrowia może doprowadzić do masowych likwidacji szpitali.
Polskę niszczy plaga korupcji sięgająca szczytów władzy. Sprzyja temu przerost biurokracji oraz bezwład sądownictwa i prokuratury. Prowadzona jest polityka ułatwiająca rozrost szarej strefy, ograniczająca wpływy do budżetu i przenosząca ciężar utrzymania państwa na barki najuboższych grup obywateli.
Coraz częściej próbuje się eliminować związki zawodowe z życia gospodarczego i społecznego. Pojawił się groźny dla wielkiej części społeczeństwa terror niektórych przedsiębiorców. Kontynuowana jest akcja dostosowywania prawa pracy do egoistycznych potrzeb pracodawców. Niedobór środków na finansowanie inwestycji w gospodarce przerzuca się na pracowników, poprzez ograniczanie ich wynagrodzeń i opóźnianie wypłat. To oni kredytują działalność przedsiębiorstw. Coraz więcej pracowników przeżywa tragedię z powodu likwidacji zakładów pracy.
Działania rządu Millera praktycznie sprowadzają się do zabiegów propagandowych, z wykorzystaniem władzy nad mediami publicznymi i przerzucaniem odpowiedzialności za własną nieudolność na poprzedników.
Skutkiem polityki rządu SLD-UP-PSL są uzasadnione protesty prowadzone przez zrozpaczone grupy społeczne oraz branżowe i regionalne struktury NSZZ "Solidarność", między innymi w służbie zdrowia i w województwie śląskim. Udzielając im pełnego poparcia, Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" postanawia zorganizować do połowy kwietnia br. ogólnopolską akcję protestacyjną i zobowiązuje wszystkie struktury do jej przeprowadzenia.
Załącznik do Stanowiska KK nr 73/03
Stanowisko KK nr 74/03
ws. brutalności służb policji i użycia broni
Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" wyraża swój stanowczy sprzeciw w związku z powtarzającymi się przypadkami użycia przez policję broni gładkolufowej przeciwko uczestnikom demonstracji i pikiet protestacyjnych. Manifestujący robotnicy i rolnicy nie stanowią zagrożenia dla brutalnie interweniujących oddziałów policji. Strzelanie do bezbronnych ludzi, występujących w obronie swoich praw do godnego życia, przywołuje z pamięci okres stanu wojennego i tłumienie w sposób brutalny protestów robotniczych.
Policja ma chronić życie i zdrowie obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, również tych, którzy demonstrują swoje niezadowolenie. Tymczasem przebieg wydarzeń, jakie miały miejsce najpierw podczas manifestacji ZM "Łucznik" w Warszawie, w Ożarowie oraz podczas protestu rolników w Cienii II koło Kalisza pokazał, że sposób działania policji prowadzi do tragedii.
Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" apeluje więc do rządu oraz parlamentarzystów RP o podjęcie decyzji nakazującej wycofanie broni gładkolufowej z wyposażenia oddziałów policji.
Uchwała KK nr 143/03
ws. wystąpienia do MOP
Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" w związku z nieprzestrzeganiem praw i wolności związkowych w Rzeczypospolitej Polskiej i braku efektywnej reakcji władz państwowych na to zjawisko, postanawia złożyć skargę do Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie w trybie art. 24 Konstytucji MOP dotyczącą naruszenia ratyfikowanych przez Polskę Konwencji nr 98, 95 i 135. Naruszenie tych Konwencji nastąpiło w zakładach pracy HETMAN S.A. w Elblągu oraz SIPMA S.A. w Lublinie.
Uchwała KK nr 144/03
ws. "Paktu dla pracy i rozwoju"
Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność" odrzuca przedstawione przez Prezydium Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych założenia programowo-organizacyjne "Paktu dla Pracy i Rozwoju" zawarte w projekcie uchwały Komisji Trójstronnej.
Dotychczasowe złe doświadczenia w dialogu z rządem, stosowana metoda dyktatu i uchylania się od rozmów w wielu zagrożonych branżach i regionach nie dają nam żadnej pewności, że proponowana inicjatywa paktu nie jest wyłącznie politycznym wybiegiem i grą na czas.
Wobec tego zwracamy się do rządu z żądaniem niezwłocznego przystąpienia do rokowań w ramach sporów zgłoszonych przez NSZZ "Solidarność" zgodnie z "Porozumieniem o rozwiązywaniu sporów między administracją państwową i NSZZ "Solidarność" z dnia 29 maja 1992 r. i jak najszybszego zorganizowania spotkań z udziałem przedstawicieli właściwych resortów, związków zawodowych i pracodawców we wszystkich branżach, które domagają się tego niekiedy od miesięcy.
Nic nie zwolni rządu z konstytucyjnego obowiązku proponowania rozwiązań i dróg wyjścia z kryzysowej sytuacji oraz ich konsultacji z partnerami społecznymi. Nadanie tym konsultacjom nadzwyczajnego charakteru z podtekstem politycznym zdecydowanie je utrudni. Używanie już dzisiaj szumnej nazwy "Pakt dla pracy i rozwoju" dla prowadzonych rozmów może okazać się kolejnym propagandowym oszustwem, w którym NSZZ "Solidarność" nie ma zamiaru uczestniczyć.