Dzień: 1993-06-26

1. 1.           § 8 ust. ust. 1 pkt. 7 otrzymuje brzmienie:

 

7) w ramach Związku na szczeblach regionalnym i krajowym mogą istnieć struktury branżowe, zawodowe lub problemowe.

 

1. 2.           w § 9 ust. 1 zmienia się następujące punkty:

– punkt 6 otrzymuje brzmienie:

 

6) przewodniczącego Komisji Krajowej, zarządu regionu, komisji zakładowej, rad sekretariatu i sekcji wybierają bezpośrednio delegaci (członkowie) uprawnieni do dokonywania jego wyboru;

– punkt 7 lit. a otrzymuje brzmienie:

 

7) funkcji związkowych nie można łączyć:

a) w zakładach pracy ze stanowiskiem kierownika zakładu pracy, jego zastępcy, głównego księgowego, radcy prawnego, kierownika działu kadr, kierownika wydziału
w zakładach wielowydziałowych, w spółdzielniach i spółkach z członkostwem
w zarządzie (zastrzeżenie: w spółdzielniach i spółkach w których jest się w stosunku pracy) oraz z innymi stanowiskami kierowniczymi wymienionymi w uchwale interpretacyjnej Komisji Krajowej.

 

1. 3.           w § 18 ust. 1

– wprowadza się nowy punkt 4 o brzmieniu:

 

4) podejmowanie uchwał wiążących dla wszystkich struktur Związku, które nie zostały wyraźnie zastrzeżone w Statucie dla innych władz, Związku oraz przedstawianie wszelkich stanowisk w imieniu Związku;

– dotychczasowy punkt numer 4 otrzymuje numer 5

– dotychczasowy punkt numer 5 otrzymuje numer 6

– dotychczasowy punkt numer 6 otrzymuje numer 7

– dotychczasowy punkt numer 7 otrzymuje numer 8

 

1. 4.           w § 19 ust. 5 pkt. 3 otrzymuje brzmienie:

3) przewodniczący rad krajowych sekretariatów;

 

1. 5.           w § 22 ust. 1:

– wprowadza się nowy punkt 2 o brzmieniu:

2) podejmowanie uchwał wiążących dla wszelkich struktur Związku działających
w regionie, oprócz tych, których podejmowanie zostało wyraźnie zastrzeżone w Statucie dla innych władz i organów przedstawicielskich:

– dotychczasowy punkt numer 2 otrzymuje numer 3

– dotychczasowy punkt numer 3 otrzymuje numer 4

– dotychczasowy punkt numer 4 otrzymuje numer 5

– dotychczasowy punkt numer 5 otrzymuje numer 6

 

1. 6.           w § 23 ust. 23 ust. 1 pkt. 6 otrzymuje brzmienie:

6) podejmowanie decyzji w sprawie strajku;

 

1. 7.           w § 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
2. Decyzję o odmowie rejestracji podejmuje zarząd regionu. Od tej decyzji przysługuje prawo odwołania w ciągu 14 dni do zarządu regionu, który podejmuje ostateczną decyzję większością 2/3 głosów, po zasięgnięciu opinii regionalnej komisji rewizyjnej.

 

1. 8.           w § 32 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
2. Przewodniczący rad sekretariatów wchodzą w skład Komisji Krajowej.

 

1. 9.           w § 35 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

3. Emeryci, renciści i bezrobotni mogą zrzeszać się w organizacjach zakładowych lub stworzyć oddzielne organizacje terenowe będące na statusie organizacji międzyzakładowych. Na szczeblu regionalnym emeryci i renciści mogą tworzyć regionalne sekcja emerytów i rencistów, które mogą zrzeszać się w Krajowym Sekretariacie Emerytów i Rencistów.

 

1. 10.       w § 45 ust. 1:

– po słowie „Statut” dodaje się słowa: „lub uchwały Krajowego Zjazdu Delegatów”.

Z powodu postępującej degradacji i zmniejszania się dostępności tak ważnych usług społecznych id dziedzin życia jak edukacja, nauka i kultura Krajowy Zjazd Delegatów uznaje za konieczne przywołanie uchwały numer 25 przyjętej na IV Krajowym Zjeździe Delegatów
i zobowiązanie władz Związku do dalszego konsekwentnego jej realizowania.

Krajowy Zjazd Delegatów domaga się od władz państwowych uznania rozwoju oświaty i szkolnictwa wyższego za priorytetową inwencję polskiej gospodarki.

W szczególności sprawą pilną jest opracowanie przez władze państwowe systemu finansowania uniezależniającego miejsce tych dziedzin w życiu społecznym od chwilowych układów i koncepcji politycznych.

Od 1994 roku dopóki nie zostaną stworzone nowe mechanizmy finansowania, gwarantem odpowiedniego poziomu tych usług musi być budżet państwa.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” stwierdza, że Rząd RP nie przeciwdziała dyskryminacyjnej polityce wobec osób niepełnosprawnych. Delegatów rezultacie osoby te nie mają możliwości pełnego korzystania ze swych praw obywatelskich.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” domaga się od Rządu RP natychmiastowych działań zmierzających do ratyfikowania konwencji MOP nr 159
i dostosowanie do jej wymogów ustawodawstwa krajowego tak aby zapewnić równość praw osobom niepełnosprawnym.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” z satysfakcją wita odrodzony w  Polsce ruch spółdzielczości finansowej, odbudowę którego Związek nasz inicjował i od początku
w niej uczestniczył.

Krajowy Zjazd Delegatów uznaje za potrzebne wprowadzenie ustawy sejmowej regulującej zasady działania Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo – Kredytowych.

Zjazd zobowiązuje KK oraz przyszłych posłów NSZZ „Solidarność” do poparcia wniesionego przez Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo – Kredytową projektu ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo kredytowych.

Zjazd zaleca Komisjom Zakładowym inicjowanie i organizowanie Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo – Kredytowych w zakładach pracy.

Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zwraca się do Rządu i Prezydenta RP
o wstrzymanie zaplanowanych podwyżek cen nośników energii i czynszów do czasu uchwalenia przez nowy Sejm RP odpowiednich rekompensat.

Krajowy Zjazd Delegatów stwierdza, że funkcjonowanie wszystkich tzw. struktur porozumiewawczych musi

cie NSZZ „Solidarność” zgodnie ze zmienionym w dniu 26.06.93 r. par. 8 ust. 1 pkt. 7 jako struktura problemowa.

Każdą pozytywną formę działalności związkowej należy wykorzystać w okresie walki wyborczej manifestując jedność „Solidarności”.

Każde wejście struktur porozumiewawczych w uprawnienia władz statutowych jest naruszeniem prawa związkowego. W takich przypadkach pozostawanie komisji zakładowych, w tych strukturach spowoduje sankcje przewidziane w rozdziale VIII Statutu.

Cztery lata po zwycięstwie Solidarności nadzieje Polaków poddane zostały bardzo poważnej próbie. Sposób sprawowania władzy przez obecne elity polityczne budzi coraz większy sprzeciw, a wiara w sens ponoszenia kosztów przebudowy państwa gwałtownie spada.

Negatywna ocena spożytkowania zwycięstwa Solidarności ma swoje źródła między innymi w:

– braku spójnej społeczno-gospodarczej strategii państwa,

– decyzjach gospodarczych sprzyjających często interesom wąskich grup politycznych,

– tolerancji wobec nieuczciwego bogacenia się,

– poszerzeniu się strefy ubóstwa,

– zachowaniu wpływów komunistycznej nomenklatury w strategicznych punktach zarządzania finansami państwa i wymiarze sprawiedliwości,

– arogancji elit władzy,

– degradacji tak ważnych dziedzin życia społecznego jak edukacja, nauka, kultura
i ochrona zdrowia,

– łamaniu praw związkowych,

– opieszałości w tworzeniu prawa i tym samym w budowie ustroju III RP.

Po czterech latach nadal nie mamy nowej konstytucji.

Wszystkie te zjawiska grożą niebezpiecznym pogłębianiem się kryzysu politycznego, społecznego i gospodarczego. NSZZ „Solidarność” ma więc statutowy i moralny obowiązek stanąć w Parlamencie w obronie poziomu życia, warunków pracy, prawa do godziwej płacy
i poszanowania praw i godności człowieka. Musimy również bronić coraz agresywniej atakowanych wolności związkowych.

Podstawowym warunkiem zrealizowania tych zadań jest wpływ Związku na stanowienie prawa.

Dlatego właśnie NSZZ „Solidarność” musi mieć swoją reprezentację w parlamencie, aby w sposób bezpieczny dla Polski dokończyć rewolucję „Solidarności”.

V Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” postanawia, że Związek nasz, występując samodzielnie, będzie ubiegał się o miejsca w Sejmie i Senacie, nie ograniczając liczby swych kandydatów.

Klub NSZZ „Solidarność” powinien w parlamencie reprezentować stanowisko władz Związku w sprawach społecznych, gospodarczych i ustrojowych.

Związek nie powinien być zresztą również bierny podczas zbliżających się wyborów samorządowych. Tam również rozstrzyga się los Polski.