Uchwała I KZD ws.działania Związku na rzecz osób niepełnosprawnych (48/81)

Doceniając rangę problemu społecznego, jakim są warunki życia osób niepełnosprawnych w Polsce, Zjazd Delegatów uznaje działalność zmierza­jącą do pełnej rehabilitacji i integracji tej części społeczeństwa za jeden z ważnych kierunków działania Związku.

Dotychczasowa działalność w tym zakresie, zarówno Rządu, jak i władz administracyjnych oraz instytucji odpowiedzialnych za rehabilitację i in­tegrację społeczną osób niepełnosprawnych, jest dalece niewystarczająca, a zaniedbania w tej dziedzinie w stosunku do innych krajów, szczególnie europejskich, są ogromne.

Stały wzrost ilości osób niepełnosprawnych, których liczba sięga w Pol­sce 5 milionów, powoduje, że sprawę pełnej integracji tych osób ze społe­czeństwem należy uznać za jeden
z pierwszoplanowych problemów.

Celem, jaki należy osiągnąć, jest likwidacja wszelkiego rodzaju utrudnień, powodujących dyskryminację tej części społeczeństwa pod względem eko­nomicznym, oświatowym
i kulturalnym.

Do osiągnięcia przedstawionego celu Związek będzie dążył poprzez:

— podjęcie skutecznych działań, które doprowadzą do ratyfikacji wszyst­kich konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy, które przewidują automatyczną waloryzację świadczeń rentowych i emerytalnych w razie zmiany ogólnego poziomu zarobków lub wzrostu kosztów utrzymania;

— podjęcie walki o likwidację istniejących oraz nie tworzenie nowych barier architektonicznych, urbanistycznych, komunikacyjnych, admini­stracyjnych
i psychologicznych;

— inspirowanie tworzenia nowych ośrodków rehabilitacyjnych oraz spra­wowanie związkowej i społecznej kontroli nad organizacją i przebiegiem rehabilitacji w zakładach ją prowadzących;

— powodowanie, aby zgodnie z Deklaracją Praw Człowieka wszyscy ludzie niepełnosprawni mogli korzystać z prawa do zawodowej rehabilitacji i szkolenia w celu umożliwienia im podejmowania pracy zgodnej z moż­liwościami psycho – fizycznymi, w warunkach chronionych, gdy zachodzi taka potrzeba.

Dla zapewnienia realizacji przyjętych przez Związek zadań, Zjazd Dele­gatów uznaje potrzebę powołania przez Krajową Komisję i Zarządy Regio­nalne zespołów problemowych d/s osób niepełnosprawnych. W zespołach tych należy zapewnić możliwość działania przede wszystkim tym członkom. Związku, inwalidom, których osobiste doświadczenia, jak
i umiejętności zawodowe, predysponują do skutecznego prowadzenia tego rodzaju działalności.

Uchwała I KZD ws. codziennej gazety związkowej o zasięgu ogólnokrajowym (47/81)

Pierwszy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” zobowiązuje przyszłe władze wykonawcze Związku do powołania codziennej gazety związkowej o zasięgu ogólnokrajowym.

Jako stałe pozycje dziennika, należy przyjąć między innymi:

1. Omawianie prac Prezydium Komisji Krajowej,

2. Publikowanie wyników rozmów prowadzonych z władzami państwo­wymi,

3. Publikowanie informacji Komisji Rewizyjnej, dotyczących gospodarki majątkiem związkowym.

Uchwała I KZD ws.odmowy wiz wjazdowych

Podstawową wartością naszego Związku jest solidarność ludzi pracy w Polsce i w świecie. W imię tej zasady, w imię obowiązku świadczenia soli­darności, Zjazd zaprosił na swoje obrady wiele central związkowych z za­granicy.

 Odmówienie wiz wjazdowych niektórym zaproszonym na Zjazd jest prze­jawem niedopuszczalnej ingerencji organów Rządu PRL w zagwarantowaną statutem działalność NSZZ „Solidarność”.

Zjazd Krajowy protestuje przeciwko takiemu postępowaniu władz kon­sularnych
i oświadcza, że uniemożliwienie przybycia na II turę naszego Zjazdu przedstawicielom następujących central Związkowych: ICFTO z sie­dzibą w Brukseli, AFL – CIO z USA, PTTI oraz FIET z siedzibą w Gene­wie — stanowi zaprzeczenie idei budowy prawdziwej łączności
i solidarności między wszystkimi ludźmi pracy w świecie.

Uchwała I KZD ws. w sprawie polityki wydawniczej Związku (45/81)

1. Pierwszy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” składa podziękowanie grupom redakcyjnym i założycielskim tygodników, biuletynów i innych wydawnictw związkowych.

2. Biorąc pod uwagę aktualny stan dostępu „Solidarności” do środków ma­sowego przekazu, Zjazd stoi na stanowisku, że nowe władze krajowe powinny udzielić jak najdalej idącej pomocy prasie i wydawnictwom związkowym, szczególnie w zakresie zwiększenia nakładów.

3. Uważamy, że w polityce pomocy (przydział papieru, maszyn poligraficz­nych) władze krajowe powinny kierować się następującymi zasadami:

a) podtrzymać należy dotychczasowe inicjatywy, szczególnie zaś te, któ­re
w najtrudniejszym okresie znalazły drogę do swej realizacji. Na­leży stosować zasadę proporcjonalności w rozdziale papieru i maszyn poligraficznych, dotychczas wydawanych tygodników i biuletynów związkowych,

b) nowe tygodniki i dzienniki powoływać należy w tych regionach, w których monopol na informację posiada koncern RSW „Prasa, Książ­ka, Ruch”. Szczególnie idzie tu
o regiony odległe od wielkich aglome­racji.

4. W celu określenia innych zasad polityki wydawniczej, oceny pism związkowych
i wydawnictw, Zjazd powoła Radę Programowo – Wydawniczą.

5. Zjazd apeluje do Rządu PRL o jak najszybsze zrealizowanie zobowiąza­nia przydziału puli papieru dla „Solidarności”.

6. Zjazd, zwraca się do władz państwowych oraz ich organów prasowych o dostarczanie rzetelnych informacji o przebiegu obrad Zjazdowych.

Uchwała I KZD ws. wyjaśnienia wszystkich spraw zwią­zanych z zakupem, dostawą (44/81)

Pierwszy Zjazd Delegatów zobowiązuje nowo wybrane władze Komisji Krajowej do pełnego i jednoznacznego wyjaśnienia wszystkich spraw zwią­zanych z zakupem, dostawą
i rozdziałem sprzętu poligraficznego.

Wyjaśnienie winno określać wysokość darowizn zagranicznych, treść umów na dostawę urządzeń, wielkość zrealizowanych dostaw oraz szczegó­łowy rozdzielnik.

Materiały opracowane przez Komisję prowadzącą postępowanie wy­jaśniające, należy przedłożyć Krajowej Komisji Rewizyjnej.