Miesiąc: wrzesień 1981

Nasz Związek walczy o pełną realizację punktu 3 Porozumienia Gdań­skiego: dostęp do środków komunikowania społecznego, jest niezbędnym sposobem porozumienia się władz Związku z ogółem członków, a tym sa­mym warunkiem funkcjonowania Związku; fakt ten uzasadnia użycie naj­skuteczniejszych form nacisku w tej sprawie.

Członkowie „Solidarności” w Komitecie do spraw Radia i Telewizji oraz PP Stacje Radiowe i Telewizyjne są gotowi poprzeć starania KKP o dostęp Związku do środków komunikowania społecznego, stosując akcję protesta­cyjną. Dlatego Rząd podjął uchwałę nr 185/81. Grozi ona ciężkimi represja­mi uczestnikom akcji protestacyjnej w Radio i Telewizji. Uchwała ta jest sprzeczna z uzgodnionymi częściami projektu ustawy o związkach zawodo­wych i narusza Porozumienie Warszawskie, które zobowiązuje strony do przestrzegania tych uzgodnień.

I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wzywa Rząd do rozwa­żenia sprawy i odwołania uchwały nr 185/81.

Jednocześnie Zjazd wzywa rząd do dalszych rozmów na temat realizacji punktu 3 Porozumienia Gdańskiego i prowadzenia ich z troską o spokój społeczny, tak ważny w warunkach napięcia spowodowanego bankructwem polityki gospodarczej.

W związku z próbami wyłączenia pracowników cywilnych MON i MSW oraz pracowników mianowanych administracji z możliwości zrzeszania się w NSZZ „Solidarność” Zjazd zobowiązuje władze krajowe Związku do uży­cia wszystkich dostępnych Związkowi środków obrony naszych członków dla zabezpieczenia prawa swobodnego, zgodnego z konwencjami między­narodowymi, działania NSZZ „Solidarność” w obu resortach i w organach administracji.

Zjazd uważa, że specyfika resortów MSW i MON oraz organów admini­stracji nie jest żadną podstawa do ograniczania prawa działalności którego­kolwiek z istniejących w kraju związku zawodowego.

Delegaci na I Zjazd Delegatów Niezależnego Samorządnego Związku Za­wodowego „Solidarność” popierają stanowisko środowisk akademickich, zgodnie z którym warunkiem dobrego funkcjonowania szkół wyższych i roz­woju nauki w Polsce jest pełna realizacja w przygotowywanej ustawie o szkolnictwie wyższym zasad samorządności szkół. Zasadzie tej powinny być podporządkowane wszystkie rozwiązania szczegółowe ustawy.

I Krajowy Zjazd Delegatów zobowiązuje władze Związku do zdecydowa­nych działań na rzecz przyjęcia ustawy o szkolnictwie wyższym w postaci akceptowanej przez społeczność akademicką nauczycieli i studentów.

Delegaci na I Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” wzywają członków Związku i wszystkich pracowników do obrony samorządu pracowniczego. Władze przerażone perspektywą rozwoju i utrwalania się samorządu próbu­ją zdusić go w zarodku, pozbawiając prawa do zarządzania przedsiębior­stwami, a w szczególności prawa powoływania i odwoływania dyrektorów. Dzieje się to pod pozorami ochrony własności ogólnospołecznej i państwo­wej, a w rzeczywistości w imię egoistycznych interesów biurokratycznego aparatu partyjno – państwowego.

Podjęta ostatnio obrona tzw. nomenklatury jest próbą utrzymania tego samego systemu doboru kadr, w którym mianowani według kryteriów poli­tycznych kierownicy gospodarki doprowadzili ją do obecnej katastrofy.

Oficjalna propaganda utrzymuje, że projekt rządowy jest ze zrozumieniem przyjmowany przez większość społeczeństwa. W tej sytuacji Zjazd działając zgodnie z pkt. l art. 8 Konstytucji PRL, która stwierdza:

„Prawa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej są wyrazem interesów i woli ludu pracującego…” zwraca się do Sejmu PRL o podjęcie decyzji o jak naj­szybszym przeprowadzeniu ogólnonarodowego referendum w sprawie kom­petencji samorządów. Referendum powinno być przeprowadzone przed uchwaleniem ustaw o przedsiębiorstwie i samorządzie przez Sejm PRL. W ustaleniu pytań i przeprowadzeniu referendum muszą brać udział związ­ki zawodowe.

Zjazd postanawia równocześnie, że w przypadku odmowy przeprowadze­nia referendum przez organa państwowe, Związek przeprowadzi referen­dum wśród załóg własnymi siłami.

Delegaci na I Zjazd wyrażają nadzieję, że posłowie uszanują wolą załóg i podejmą decyzję w pełni uwzględniającą ich aspiracje. Dlatego delegaci naI Zjazd zwracają się do Sejmu PRL, aby nie uchwalał ustaw w brzmie­niu, które narzucić próbuje Rząd. Uchwalenie projektu niezgodnego z wolą załóg spowoduje wzrost napięcia, utrudni wyjście z ruiny gospodarczej i całkowicie załamie zaufanie społeczeństwa do Sejmu.

Tak postępując Sejm zaprzepaściłby historyczną szansę przeprowadzenia demokratycznej reformy, a społeczeństwo stanęłoby przed problemem pod­jęcia samodzielnych działań.

Delegaci na Zjazd oświadczają, że Związek nie zaprzestanie walki o autentyczny samorząd, jak również bezwzględnie bronić będzie swoich członków przed poniesieniem kosztów wynikających z reformy niezaakceptowanej przez społeczeństwo. Walkę tę prowadzić będziemy przy pomocy wszelkich dostępnych środków. Z całym naciskiem podkreślamy, że w przy­padku uchwalenia ustawy o samorządzie w kształcie istotnie odbiegającym od woli załóg, Związek zmuszony będzie podjąć bojkot ustawy oraz działania zapewniające nieskrępowane funkcjonowanie autentycznym samorzą­dom.