Czy potrzebny jest Rzecznik Praw Pracowniczych? Opinia Prezydium KK do projektu ustawy

Prezydium KK NSZZ „Solidarność” na posiedzeniu w dniu 30 sierpnia w Gdańsku wydało opinię w sprawie poselskiego projektu ustawy o Rzeczniku Praw Pracowniczych, który zgłosiła KP Lewica. Według Solidarności instytucja Rzecznika Praw Pracowniczych byłaby organem konkurencyjnym wobec proponowanego przez partnerów społecznych urzędu Generalnego Dyrektora Dialogu Społecznego.

Jak wskazano w uzasadnieniu do proponowanych przepisów, do zadań RPP „będzie należała ochrona wolności, praw i interesów osób wykonujących pracę zależną, bez względu na podstawę ich zatrudnienia, w tym w szczególności – zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, stosunków administracyjnoprawnych oraz stosunków cywilnoprawnych”.

Należy przemyśleć wprowadzenie RPP

Prezydium KK w opinii do projektu ustawy zauważa, że powyższe kompetencje są już w pewnym zakresie realizowane przez Państwową Inspekcję Pracy czy też Rzecznika Praw Obywatelskich.

„Należałoby zatem zweryfikować koncepcję wprowadzenia do polskiego porządku prawnego nowej instytucji, której kompetencje realizowane są już w pewnym zakresie przez Państwową Inspekcję Pracy czy też Rzecznika Praw Obywatelskich”

– czytamy w opinii.

Kompetencje RPP pokrywają się z kompetencjami związków zawodowych

„Nie można nie zauważyć, że kompetencje tego podmiotu będą po części pokrywać się z kompetencjami związków zawodowych. Zgodnie z ustawą o związkach zawodowych do ich zadań należy reprezentowanie i obrona praw, interesów zawodowych i socjalnych ludzi pracy (art. 1 ust 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U.2022.854 t.j.)”

– czytamy w opinii Prezydium KK NSZZ „Solidarność”.

Ponadto Prezydium KK zauważa, że:

„Instytucja Rzecznika Praw Pracowniczych stanowiłaby wsparcie dla realizacji uprawnień związków zawodowych. Niektóre jednak z kompetencji Rzecznika mogą jednak budzić wątpliwości, które wymagałyby doprecyzowania np. zgodnie z projektowanym art. 6 ust. 1 pkt 16) będzie miał on prawo „przystępować do sporów zbiorowych, o których mowa w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 123), na wniosek podmiotu reprezentującego interesy pracownicze i po jego stronie (…) i (…) wykonywać wszelkie czynności w sporze zbiorowym przewidziane przepisami prawa dla podmiotu reprezentującego interesy pracownicze w zakresie udzielonego przez ten podmiot w danym sporze upoważnienia”. Takie sformułowanie przepisu może być źródłem niejasności co do roli Rzecznika Praw Pracowniczych w sporze zbiorowym”.

Podsumowując należy przede wszystkim przeanalizować relację Rzecznika Praw Pracowniczych w odniesieniu do już funkcjonujących instytucji i organów ochrony praw pracowniczych, w tym Państwowej Inspekcji Pracy oraz Rzecznika Praw Obywatelskich. Jednocześnie wprowadzenie instytucji Rzecznika Praw Pracowniczych należało by zweryfikować z punktu widzenia przyjętej, w ostatnim czasie, przez partnerów społecznych koncepcji wspierania dialogu społecznego w postaci urzędu Generalnego Dyrektora Dialogu Społecznego

kk