Co roku 28 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy i Chorób Zawodowych. W tym roku jednak pandemia przekreśliła wszelkie plany upamiętnienia tego dnia. Na Podbeskidziu po raz pierwszy od ponad 20 lat nie było tradycyjnego seminarium bhp. 

Edward Borak (z lewej) i Piotr Górny podczas ubiegłorocznego seminarium bhp.

Warto przy tej okazji przypomnieć, jakie były początki tego niezwykłego przedsięwzięcia. – Podbeskidzkie seminaria, poświęcone sprawom bezpieczeństwa i higieny pracy, organizowane w ramach obchodów Dnia Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy, swymi początkami sięgają 1992 roku, kiedy to jako pierwszy region w Polsce zorganizowaliśmy takie sympozjum dla przedstawicieli zakładowych służb bhp i społecznych inspektorów pracy. Wziął w nim udział m.in. ówczesny przewodniczący „Solidarności” Marian Krzaklewski. Co roku w naszym seminarium uczestniczyło nawet do dwustu osób. Tradycją było też coroczne wyłanianie i honorowanie  najbardziej aktywnych społecznych inspektorów pracy – relacjonuje Edward Borak, pomysłodawca i pierwszy organizator podbeskidzkich seminariów bhp. W tamtym czasie był on przewodniczącym „Solidarności” w żywieckiej Spółdzielni Transportu Wiejskiego (zakładał tam „Solidarność” w 1980 roku i wznawiał jej działalność w roku 1989), a równocześnie społecznym inspektorem pracy. Do Zarządu Regionu trafił w 1991 roku. Miał wówczas 47 lat. – Zostałem pracownikiem związkowego Biura Ochrony Pracy, odpowiedzialnym za sprawy bhp, w tym zwłaszcza szkolenia inspektorów pracy. Rok później zorganizowałem pierwsze seminarium z okazji dnia pamięci ofiar wypadków przy pracy. Od początku partnerami w ich organizacji były takie instytucje jak Centralny Instytut Ochrony Pracy w Warszawie, Instytut Medycyny Pracy w Sosnowcu, a także służby Sanepidu i Państwowej Inspekcji Pracy – wspomina Edward Borak. Podkreśla, że od samego początku przyświecał mu jeden cel – najlepiej uczcimy pamięć o ofiarach wypadków przy pracy i chorób zawodowych przeciwdziałając takim wypadkom czy chorobom, eliminując wszelkie realnie lub potencjalne zagrożenia, a to można osiągnąć między innymi poprzez nieustanną edukację osób, zajmujących się tymi sprawami. – Niestety, zagrożenia były, są i będą. Zmieniają się, ale wciąż nam zagrażają. Na początku naszych seminariów największym problemem było omijanie lub wręcz całkowite ignorowanie przepisów bhp w czasie transformacji ustrojowej i upadku wielu zakładów. Ludzie bali się o swe miejsca pracy i często godzili się na łamanie tych przepisów. Dziś jest lepiej, choć wciąż są pokusy niektórych pracodawców, by oszczędzać na bezpieczeństwie pracy. Są też nowe zagrożenia, a wraz z nimi nowe normy i przepisy. Cały czas musimy się tego uczyć, by być na bieżąco. Dobrze więc, że nasze seminaria wciąż trwają, że działa regionalny Klub Społecznych Inspektorów Pracy – kończy Edward Borak. Organizacją seminariów zajmował się do 2005 roku. Po nim działalność tę przejął Jan Polak, a od wielu już lat głównym organizatorem podbeskidzkich seminariów bhp i przewodniczącym wspomnianego Klubu SIP jest Piotr Górny. Wypada tylko wyrazić nadzieję, że po tegorocznej przerwie – wymuszonej sytuacją epidemiczną – w przyszłym roku na powrót zaprosimy do udziału w podbeskidzkim seminarium, poświęconym sprawom bezpieczeństwa i higieny pracy.