Pensje pracowników zróżnicowane ze względu na lokalizację mogą naruszać zasadę równego traktowania

fot. Shutterstock

3 czerwca 20201 r. zapadł wyrok Trybunał Sprawiedliwości UE (sprawa C-624/19), który uznał, że jeśli warunki wynagradzania zależą od konkretnego pracodawcy, to płace pracowników różnej płci, wykonujących taką samą pracę lub o takiej samej wartości, mogą być porównywane, nawet jeżeli osoby te są zatrudnione w różnych zakładach należących do jednej firmy. Podobne stanowisko wyraża Główna Inspekcja Pracy (zob. Dziennik Gazeta Prawna z 23 września 2021 r., nr 185 (5593).

TSUE stwierdził, że sytuacja, w której warunki wynagradzania pracowników różnej płci wykonujących taką samą pracę lub pracę takiej samej wartości mogą zostać przypisane „jedynemu źródłu”, wchodzi w zakres art. 157 TFUE, a praca i wynagrodzenie tych pracowników mogą być porównane na podstawie tego artykułu, nawet jeżeli wykonują oni swoją pracę w różnych zakładach. W związku z tym należy stwierdzić, że na art. 157 TFUE można powołać się przed sądami krajowymi w sporze opartym na świadczeniu pracy takiej samej wartości wykonywanej przez pracowników różnej płci mających tego samego pracodawcę i w różnych zakładach tego pracodawcy, jeżeli pracodawca ten stanowi takie jedyne źródło (zob. pkt 36 i 37).

Sprawa dotyczyła Tesco Stores, które sprzedają towary on-line oraz za pośrednictwem około 3200 sklepów znajdujących się na terytorium Zjednoczonego Królestwa. W tych różnej wielkości sklepach pracuje łącznie około 250 000 pracowników, wynagradzanych według stawki godzinowej i wykonujących różne rodzaje pracy. W skład spółki wchodzi sieć dystrybucji złożoną z 24 centrów dystrybucyjnych, w których zatrudnionych jest około 11 000 osób, również wynagradzanych według stawki godzinowej i wykonujących różne rodzaje pracy. Pracownicy i byli pracownicy Tesco Stores zarówno płci żeńskiej, jak i męskiej, którzy pracują lub pracowali w sklepach tej spółki wystąpili do sądu pracy. Strona powodowa pozwała spółkę do sądu Watford Employment Tribunal (sądu pracy w Watfordzie, Zjednoczone Królestwo), zarzucając jej, że od lutego 2018 r., nie korzystała z równości wynagrodzeń za jednakową pracę, którą gwarantuje jej ustawa o równości z 2010 r. oraz art. 157 TFUE. Sąd ten zawiesił postępowanie w przedmiocie żądań pracowników i zwrócił się w postępowaniu prejudycjalnym do TSUE.

Odnosząc się do wyroku TSUE Państwowa Inspekcja Pracy potwierdza, że różnicując wynagrodzenie osób zajmujących to samo stanowisko (np. kasjerów) wyłącznie na podstawie miejsca wykonywania obowiązków (lokalizacji sklepów) pracodawca może narazić się na zarzut naruszenia nakazu równego traktowania w zatrudnieniu, bo ” zróżnicowanie praw pracowniczych nie ma w tym przypadku oparcia w odrębnościach związanych z obowiązkami ciążącymi na danych osobach, sposobem ich wypełniania, czy też kwalifikacjami (por. również wyrok SN z 5 października 2007 r. II PK 14/07). W związku z tym należy stwierdzić, że na art. 157 TFUE można powoływać się przed sądami krajowymi w sporze opartym na świadczeniu pracy takiej samej wartości wykonywanej przez pracowników różnej płci mających tego samego pracodawcę i w różnych zakładach pracy tego pracodawcy, jeżeli pracodawca ten stanowi „jedyne źródło”.

arc