Spotkanie TUAC w Paryżu z udziałem „S”

17 marca w siedzibie głównej OECD w Paryżu miało miejsce wiosenne spotkanie Grupy Roboczej ds. Przedsiębiorstw Ponadnarodowych TUAC – Związkowego Komitetu Doradczego przy OECD, którego członkiem jest NSZZ „Solidarność”.

Głównymi tematami spotkania były zagadnienia związane z Odpowiedzialnym Prowadzeniem Biznesu (RBC) w kontekście Wytycznych OECD dla Przedsiębiorstw Ponadnarodowych i funkcjonowania Krajowych Punktów Kontaktowych (KPK), włączenie problematyki sztucznej inteligencji (AI) do procesów należytej staranności (proces analizowania kondycji przedsiębiorstw) oraz odniesienia do sprawiedliwej transformacji w Wytycznych OECD.

Przedstawiciel NSZZ „Solidarność” zwrócił uwagę na niedawne perturbacje w procesie powoływania członków Rady Doradczej Krajowego Punktu Kontaktowego OECD do spraw odpowiedzialnego biznesu – dopiero po naszej zdecydowanej interwencji polski KPK „zorientował się” że NSZZ „S” jako członek TUAC został w tym postępowaniu pominięty i ostatecznie zaproszony do Rady; podobne uchybienie nie miało miejsca w przypadku polskich organizacji pracodawców zrzeszonych w BIAC OECD.

Intensywna dyskusja miała miejsce przy temacie sprawiedliwej transformacji i jej miejsca w agendzie OECD. Wiele krajów poza UE liczy na wyraźne wsparcie finansowe w ramach tego procesu, niemniej przedstawiciel NSZZ „S” zwracał uwagę na to jak bardzo różnorodnie pojęcie sprawiedliwej transformacji jest rozumiane przez różne środowiska i jak bardzo stan obecny odbiega od początkowego sformułowania odnoszącego się precyzyjnie i bezpośrednio do praw pracowniczych, a nie ochrony przyrody czy wsparcia dla transformacji energetycznej.

Przedstawiciel „S” zwracał również uwagę na dwulicowe postępowanie KE w kwestiach polityki klimatycznej, np. umowa handlowa Mercosur z jednej strony bardzo zaszkodzi europejskiemu rolnictwu, przemysłowi spożywczemu i w konsekwencji konsumentowi, z drugiej zaś będzie przyczyniać się do dalszego często rabunkowego karczowania lasów Amazonii pod uprawy czy hodowlę na potrzeby lukratywnego eksportu żywności (również GMO) do UE. Podobnie w kwestii dekarbonizacji wszystkiego w Europie – gigantyczny import baterii i rezygnacja z konwencjonalnych źródeł energii nie tylko podnosi koszty wszystkich dóbr i usług w UE oraz poszerza sferę ubóstwa energetycznego, ale również powoduje „eksport” europejskich emisji do innych regionów globu oraz ma zdecydowanie negatywny wpływ na prawa pracownicze i ogólnie prawa człowieka w mniej rozwiniętych krajach będących dostarczycielami surowców.

rs