W Walencji odbył się 6 Kongres EFFAT

Obrady Kongresu trwały w dniach 26-28 listopada br. Podczas zjazdu, delegaci wybrali nowe władze europejskiej federacji związkowej reprezentującej pracowników przemysłu spożywczego, rolnictwa i turystyki. Przewodniczącą EFFAT została Annika Rönni-Sallinen z fińskiego Service Unions PAM, stanowiska wiceprzewodniczących obejmą Patrick Rehan z belgijskiego związku zawodowego FGTB-ABVV Horval i Irina Zgonec-Rozej ze słoweńskiej Federacji Związków Zawodowych Przemysłu Rolno-Spożywczego, natomiast Sekretarzem Generalnym EFFAT został Enrico Somaglia. Kongres zatwierdził również nominacje członków Komitetu Wykonawczego EFFAT. Jednym z nich został przewodniczący Rady Krajowego Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa NSZZ „S” Zbigniew Sikorski, a jego zastępcą Marcin Klimczyk, koordynator d/s ERZ w Sekretariacie.

Tegoroczny Kongres podkreślał konieczność podjęcia działań o sprawiedliwą społecznie transformację gospodarczą, zabezpieczenie zatrudnionych przed skutkami zmian klimatu i solidarność zebranych z walczącą o swoją niepodległość Ukrainą. Przed otwarciem Kongresu delegaci minutą ciszy uczcili pamięć ofiar powodzi, która na przełomie października i listopada miała miejsce w Walencji.

Podczas obrad przedstawiono Plan Polityczny EFFAT na kadencję 2024-29; troskę o obronę paradygmatu europejskiego państwa socjalnego; zapobieganie skutkom i ograniczenie finansjalizacji sektorów w których działa EFFAT; wzmocnienie międzynarodowej współpracy związkowej.

W dyskusjach brali udział przedstawiciele Krajowego Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa NSZZ „S” na Kongres; Zbigniew Sikorski i Marcin Klimczyk.

„Przede wszystkim chciałbym podziękować za wsparcie, które otrzymaliśmy od EFFAT i osobiście ze strony Kristjana (Bragason, ustępujący sekretarz generalny EFFAT – przyp. red.) i jego zastępcy Enrico Somaglii – mówił Zbigniew Sikorski – zarówno w ramach projektów zwiększających zasięg działania związków zawodowych np. w sektorze przetwórstwa mięsnego, jak i zaangażowania EFFAT w prace i powstawanie europejskich rad zakładowych. To ważne i doceniane przez nas inicjatywy. Chciałbym również zaznaczyć potrzebę położenia większego nacisku na kwestie związane z zatrudnianiem pracowników agencyjnych, a patrząc szerzej, całego łańcucha podwykonawców, którzy świadczą usługi dla firm ponadnarodowych z branży spożywczej, a gdzie warunki pracy często są bardzo niskie”

Istotnym punktem rozmów były tematy ekologii i kosztów transformacji gospodarczej dla zwykłych obywateli UE. Przedstawiciele Sekretariatu tłumaczyli dlaczego jako Związek, sprzeciwiamy się założeniom Zielonego Ładu.

„To nie jest tak, że „Solidarność” jest przeciwna ekologii. Przedstawiciele z innych, głównie zachodnioeuropejskich krajów, powinni wziąć pod uwagę, że kiedy oni w oparciu o węgiel a później tańszy rosyjski gaz, budowali swoje przewagi konkurencyjne to my byliśmy pod butem wschodniego „brata” albo podnosiliśmy się po 45 latach tzw. gospodarki planowanej. Dlatego potrzebujemy zapewne dłuższej drogi na przeprowadzenie określonych i sensownych zmian. Bo prawda jest też taka, że nie wszystkie propozycje Komisji Europejskiej chroniące środowisko mają rację bytu. Często są tylko „eksportowaniem” zanieczyszczeń do krajów trzecich, gdzie nie są przestrzegane żadne standardy ochrony środowiska” – przekonywał Zbigniew Sikorski.

Z innych istotnych kwestii warto odnotować, że w ramach przyjętych rezolucji, EFFAT podkreśliła konieczność wzmocnienia współpracy międzynarodowej, w tym jako jeden z priorytetów potraktowano rozwój europejskich rad zakładowych.

„Należy pamiętać, że „do tanga trzeba dwojga”, więc nawet najpiękniej brzmiące rezolucje nie zastąpią konkretnych decyzji – komentował Marcin Klimczyk – Niemniej to ważne, że są dokumenty do których możemy się odwoływać, wskazujące kierunek działań.”

Przed nowymi władzami EFFAT stoi wiele wyzwań. Jednym z nich będzie projektowana umowa handlowa pomiędzy UE a krajami Mercosur. W obecnym kształcie to potencjalnie jedno z większych zagrożeń dla unijnej branży rolno-spożywczej. Podczas Kongresu przyjęto rezolucję wzywającą Komisję Europejską do odstąpienia od podpisania porozumienia w proponowanym brzmieniu.

pp