Pani Gizela Czarnecka przepracowała w Politechnice Białostockiej ponad 50 lat. Pracę rozpoczęła w połowie lat sześćdziesiątych w dziekanacie Wydziału Elektrycznego. Prawie czterdzieści lat poświęciła pracy w związkach zawodowych na Uczelni. W roku 1980 włączyła się aktywnie w organizację Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.

     Nie przerwała swojej działalność nawet w stanie wojennym, a wręcz przeciwnie włączyła się czynnie w działalność konspiracyjną. W najtrudniejszym okresie była podporą wydawanego na szczeblu Regionu Biuletynu Informacyjnego NSZZ „Solidarność” przygotowując matryce do druku, w „obstawie” dwóch swoich nieletnich wówczas synów. 

     Przez cały stan wojenny wokół Niej skupiała się działalność związana z pomocą osobom aresztowanym i represjonowanym.

     W 1989 roku włączyła się w przygotowania związane z „częściowo demokratycznymi” wyborami do Sejmu i Senatu protokołując posiedzenia Komitetu Obywatelskiego Ziemi Białostockiej.

     Po przejściu na emeryturę, nie zaprzestała działalności związkowej prowadząc sekretariat Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Politechniki Białostockiej, a w ostatnich kilku latach, aż do ostatnich dni, zajmowała się organizacją cotygodniowych, wtorkowych spotkań emerytów.

     Odszedł Człowiek prawy, ikona naszej Solidarności – Cześć Jej pamięci. 

       

                        Organizacja Zakładowa NSZZ „Solidarność „ Politechniki Białostockiej”